۵٬۷۷۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| کشور = ایران | | کشور = ایران | ||
}} | }} | ||
'''بهائیان ایران ،''' (پایهگذاری – نیمهی قرن ۱۹ میلادی، ایران) گروهی از اقلیتهای مذهبی در ایران هستند که توسط سید علیمحمد باب، پایهریزی شد. پیش از شکل گرفتن دین بهائیت، ابتدا دین بابی در نیمهی قرن ۱۹ میلادی در دوران سلطنت محمد شاه قاجار در ایران به وجود آمد. با افزون شدن پیروان علیمحمد باب، آزار و اذیتها بر گروندگان به این دیانت نیز شدت بیشتری به خود میگرفت. سرانجام تصمیم به حکم قتل باب، توسط مجتهدان زمانه و صدر اعظم وقت، یعنی [[امیرکبیر|'''امیرکبیر''']] گرفته شد. باب در روز ۱۶ تیرماه سال ۱۲۲۹، در سن ۳۱ سالگی بههمراه یکی از پیروانش به ضرب ۷۵۰ گلوله در میدان سربازخانهی تبریز تیرباران شدند. از منظر تاریخی، دین بهایی ریشه در جنبشهای پیشین اما بسیار متفاوت از جنبشهای شیخیه و باببیه دارد. علیمحمد باب پیش از آنکه تیرباران شود، برادر کوچکترش بهاءالله را به رهبری بابیها انتخاب کرد. با رهبری بهاءالله دیانت بابی به | '''بهائیان ایران ،''' (پایهگذاری – نیمهی قرن ۱۹ میلادی، ایران) گروهی از اقلیتهای مذهبی در ایران هستند که توسط سید علیمحمد باب، پایهریزی شد. پیش از شکل گرفتن دین بهائیت، ابتدا دین بابی در نیمهی قرن ۱۹ میلادی در دوران سلطنت محمد شاه قاجار در ایران به وجود آمد. با افزون شدن پیروان علیمحمد باب، آزار و اذیتها بر گروندگان به این دیانت نیز شدت بیشتری به خود میگرفت. سرانجام تصمیم به حکم قتل باب، توسط مجتهدان زمانه و صدر اعظم وقت، یعنی [[امیرکبیر|'''امیرکبیر''']] گرفته شد. باب در روز ۱۶ تیرماه سال ۱۲۲۹، در سن ۳۱ سالگی بههمراه یکی از پیروانش به ضرب ۷۵۰ گلوله در میدان سربازخانهی تبریز تیرباران شدند. از منظر تاریخی، دین بهایی ریشه در جنبشهای پیشین اما بسیار متفاوت از جنبشهای شیخیه و باببیه دارد. علیمحمد باب پیش از آنکه تیرباران شود، برادر کوچکترش بهاءالله را به رهبری بابیها انتخاب کرد. با رهبری بهاءالله دیانت بابی به بهائی تغییر نام یافت. شماری از اصول و اعتقادات بهائیان برای دستیابی به تمدن جهانی عبارتند از: باور به خدای یگانه، یکی بودن اصول تمامی ادیان الهی، مفروض گرفتن روح انسان بهعنوان حقیقت وجودی او که عاری از جنسیت، نژاد، قومیت و طبقه است، اعتقاد به حقوق برابراز جمله آزادی اندیشه برای تمامی انسانها، برابری زن و مرد، سازگاری علم و دین، جداییناپذیری عبادت و خدمت، ضرورت رهایی از تقالید و هر نوع تعصب خشکاندیشی و جستجوی مستقل حقیقت، ارزش پرورش صفات معنوی و تعلیم و تربیت، ضرورت یادگیری و کسب علم و دانش نسبت به حقایق مادی و معنوی، محوریت عدالت در تلاش و کوششهای انسانی… '''[[رضاشاه پهلوی|رضا شاه]]''' در دوران حکومت خود، مدارس بهائیان در سراسر ایران را تعطیل و چاپ و انتشار منابع بهائیان را ممنوع کرد، برخی مراکز محلیشان را تعطیل کرد، نامهنگاری بهائیان با همکیشانشان در خارج از کشور را ممنوع کرد، برخی از کارمندان بهائی را از کار برکنار و اخراج کرد. پس از روی کار آمدن '''[[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه]]'''، در آغاز شرایط و وضعیت حقوقی شهروندان بهایی تغییر نکرد، بلکه بهخاطر ضعف قدرت محمدرضا شاه، حمله و هجوم گروههای ارازل و اوباش تحت نفوذ آخوندها به بهائیان افزایش یافت. گنبد مرکز بهائیان در تهران توسط ارتش شاه با تشویق آخوندها تخریب شد. در این دوران نمایندگان در مجلس شورای ملی که طرفدار آخوندها بودند، از این فرصت استفاده کردند تا دیانت بهایی را ممنوع اعلام کنند. آن کسانی را که علناً و آشکارا میگفتند بهائی هستند، بازداشت و زندانی و اموالشان را مصادره میکردند. در همین دوره مغازهها و مزارع بهاییان و همچنین شماری از خود بهاییان مورد حمله اوباش اجیرشده قرار گرفتند. پس از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' و روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی، بار دیگر اذیت و آزار و سرکوب بهاییان در ایران شدت بیشتری بهخود گرفت. حکومت جمهوری اسلامی نزدیک به ۲۰۰ تن از بهائیان فعال و معروف را به اتهاماتی مانند: نقض قوانین اسلامی، توطئه و جاسوسی برای صیهونیسم و امپریالیسم جهانی اعدام کرد. بسیاری از اعضای محفلهای بهایی یعنی شوراهای ۹ نفره که با رأی مستقیم بهائیان انتخاب میشدند؛ و مسیولیت اداره امور جامعه بهائی را بر عهده داشتند را ربود که هرگز از سرنوشت آنان خبری نشد. بسیاری دیگر از بهائیان را با حمله به منازلشان دستگیر و اعدام کرد؛ و برخی دیگر را به اتهامات ذکر شده شکنجه و زندانی کرد. رژیم ایران دین و آیین بهاییان را به رسمیت نمیشناسد. حقوق بهائیان ایران در قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی در نظر گرفته نشده است. از طرف رژیم ایران محدودیتها و ممنوعیتها و اقدامات سرکوبگرانه علیه شهروندان بهائی اعمال میشود، از جمله، محرومیت از دامنهی گستردهای از مشاغل، منع تحصیل در دانشگاها، خراج از مشاغل بخش دولتی و ایجاد محدودیتهای فراوان در مشاغل بخش خصوصی و… در واقع پیروان دیانیت بهائی بیش از گذشته از سوی ارگانهای امنیتی و قضایی نظام جمهوری اسلامی، بهصورت سیستماتیک تحت آزار و اذیت هستند. رژیم ایران همچنین مراسم ازدواج پیروان دین بهائی را نامشروع و غیرقانونی میداند؛ و دفاتری که ازدواج بهائیان را ثبت کرده بودند، به رواج فحشا متهم شدند. در دوران نظام جمهوری اسلامی چندین بار تخریب گورستانهای بهائیان و درآوردن اجساد از گور در شهرهای مختلف انجام شده است. '''[[سید علی خامنه ای|سید علی خامنهای]]''' رهبر رژیم ایران، در جواب به سؤالی که از او دربارهی بهائیان شده بود، اینطور جواب داده است که: «جمیع افراد فرقه ضاله بهائی محکوم به کفر و نجاست هستند؛ و از غذا و سایر چیزهایی که با رطوبت مسری در تماس با آنها بوده است، باید اجتناب کرد و بر مؤمنین واجب است که با حیله و فسادگری این فرقه گمراه مقابله کنند.» مصادره املاک بهائیان توسط '''[[ستاد اجرایی فرمان امام]]''' مرحلهای جدید در آزار و اذیت بهائیان ایران است که نشان میدهد این سرکوبها را بالاترین سطوح رهبری ایران برنامهریزی میکنند. جامعه جهانی بهایی در روز ۳۰ تیرماه ۱۴۰۱، اعلام کرد که در پنجاه روز گذشته رژیم ایران اقدام به بازداشت، تفتیش منازل و تعطیلی مشاغل ۶۴ شهروند بهایی کرده است؛ و این بیانگر تشدید سرکوب سیستماتیک نظام جمهوری اسلامی علیه شهروندان بهایی است. به دنبال این خبر در روز اول مردادماه، وزارت خارجه کانادا از آزار و اذیت بهائیان در ایران ابراز نگرانی کرد. کارزار نفرتپراکنی و تبلیغاتی رژیم ایران که بیش از چهار دهه پیشینه دارد، وارد مراحل جدیدی شده و پیچیدگی و مقیاس آن شدیداً افزایش یافته است. جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیهای به ارگانهای بینالمللی و کشورهای گوناگون فراخوان داده بود که رژیم اسلامی ایران را برای کارزار نفرتپراکنی علیه بهائیان محکوم و بازخواست کنند. | ||
== پیشینهی دیانت بهایی == | == پیشینهی دیانت بهایی == | ||
پیش از شکل گرفتن دین | پیش از شکل گرفتن دین بهائیت، ابتدا دین بابی در نیمهی قرن ۱۹ میلادی در دوران سلطنت محمد شاه قاجار در ایران به وجود آمد. | ||
[[پرونده:باب.....JPG|جایگزین=سید علیمحمد باب|بندانگشتی|240x240پیکسل|سید علیمحمد باب]] | [[پرونده:باب.....JPG|جایگزین=سید علیمحمد باب|بندانگشتی|240x240پیکسل|سید علیمحمد باب]] | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=== تیرباران باب === | === تیرباران باب === | ||
با افزون شدن پیروان باب و انتشار پیامهای او، آزار و اذیتها بر گروندگان به این دیانت نیز شدت بیشتری به خود میگرفت. هزاران تن به زندان افتادند؛ و مورد شکنجه و تبعید قرار گرفتند. بسیاری از آنان به فجیعترین شیوهها کشته شدند. خانههای پیروان باب غارت و تخریب و اموالشان مصادره شد، اما آنها بر اعتقاد خود باقی ماندند. سرانجام تصمیم به حکم قتل باب، توسط مجتهدان زمانه و صدر اعظم وقت، یعنی امیرکبیر گرفته شد. باب در روز ۱۶ تیرماه سال ۱۲۲۹، در سن ۳۱ سالگی بههمراه یکی از پیروانش به ضرب ۷۵۰ گلوله در میدان سربازخانهی تبریز تیرباران شدند. آرامگاه باب در کوه کرمل در مرکز جهانی | با افزون شدن پیروان باب و انتشار پیامهای او، آزار و اذیتها بر گروندگان به این دیانت نیز شدت بیشتری به خود میگرفت. هزاران تن به زندان افتادند؛ و مورد شکنجه و تبعید قرار گرفتند. بسیاری از آنان به فجیعترین شیوهها کشته شدند. خانههای پیروان باب غارت و تخریب و اموالشان مصادره شد، اما آنها بر اعتقاد خود باقی ماندند. سرانجام تصمیم به حکم قتل باب، توسط مجتهدان زمانه و صدر اعظم وقت، یعنی امیرکبیر گرفته شد. باب در روز ۱۶ تیرماه سال ۱۲۲۹، در سن ۳۱ سالگی بههمراه یکی از پیروانش به ضرب ۷۵۰ گلوله در میدان سربازخانهی تبریز تیرباران شدند. آرامگاه باب در کوه کرمل در مرکز جهانی بهائیان در شهر حیفا در اسراییل واقع شده است.<ref name=":0" /> | ||
[[پرونده:بهاءالله....JPG|جایگزین=بهاءالله|بندانگشتی|200x200پیکسل|بهاءالله]] | [[پرونده:بهاءالله....JPG|جایگزین=بهاءالله|بندانگشتی|200x200پیکسل|بهاءالله]] | ||
=== شکل گرفتن دیانت | === شکل گرفتن دیانت بهائی === | ||
از منظر تاریخی، دین بهایی ریشه در جنبشهای پیشین اما بسیار متفاوت از جنبشهای شیخیه و باببیه دارد. علیمحمد باب پیش از آنکه تیرباران شود، برادر کوچکترش بهاءالله را به رهبری بابیها انتخاب کرد. (با رهبری بهاءالله دیانت بابی به بهایی تغییر نام یافت) پس از بهاءالله، در سال ۱۲۷۲-ه. ش، پسر بزرگش عباس افندی ملقب به عبدالبهاء، رهبری | از منظر تاریخی، دین بهایی ریشه در جنبشهای پیشین اما بسیار متفاوت از جنبشهای شیخیه و باببیه دارد. علیمحمد باب پیش از آنکه تیرباران شود، برادر کوچکترش بهاءالله را به رهبری بابیها انتخاب کرد. (با رهبری بهاءالله دیانت بابی به بهایی تغییر نام یافت) پس از بهاءالله، در سال ۱۲۷۲-ه. ش، پسر بزرگش عباس افندی ملقب به عبدالبهاء، رهبری بهائیان را برعهده گرفت. عبدالبهاء دیانت بهائی را به فراتر از مرزهای جغرافیایی پیشین گسترش داد؛ و نظم اداری بهائیان را گسترش و رونق داد. پس از عبدالبهاء، نوهی او، شوقی افندی به مدت ۳۶ سال، رهبری بهائیان را برعهده داشت؛ و به تکمیل نظام اداری دین بهائی پرداخت. پس از شوقی افندی در سال ۱۳۴۲، شورای بیتالعدل اعظم تشکیل شد؛ و از آن زمان به بعد رهبری بهائیان را برعهده گرفته است. | ||
به عقیدهی | به عقیدهی بهائیان، میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله همان پیامبری است که باب از آن خبر میداد؛ و بهدنبال پیامبران سلف خود آمده است. بهاءالله که از رهبران جنبش بابی و پایهگذار دیانت بهائی است، یک سال پس از تیرباران باب، به سرزمین امپراتوری عثمانی تبعید شد. وی سرانجام در شهر دورافتادهی عکا زندانی شد؛ و در نزدیکی همان شهر درگذشت.<ref name=":1">[https://payaam.net/%D8%B3%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%A8-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%A8%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/ سرکوب تاریخی بهاییان در ایران - سایت پیام]</ref> | ||
=== کشتار بهاییان در دوران قاجار === | === کشتار بهاییان در دوران قاجار === | ||
پس از اعدام باب گروهی از پیروان او به خونخواهی او برخاستند؛ و در پی کشتن '''[[ناصرالدین شاه|ناصرالدین شاه]]''' بودند. بهاءالله مخالف این امر بود، اما فایدهای نداشت و طرح ترور ناصرالدین شاه اجرا شد. شاه از این ترور جان سالم به در برد. پس از این اتفاق به نام دین و دربار، کشتار بابیان در سراسر ایران به راه افتاد که از این رویداد بهعنوان سیاهترین دورههای تاریخ معاصر نام برده میشود. | پس از اعدام باب گروهی از پیروان او به خونخواهی او برخاستند؛ و در پی کشتن '''[[ناصرالدین شاه|ناصرالدین شاه]]''' بودند. بهاءالله مخالف این امر بود، اما فایدهای نداشت و طرح ترور ناصرالدین شاه اجرا شد. شاه از این ترور جان سالم به در برد. پس از این اتفاق به نام دین و دربار، کشتار بابیان در سراسر ایران به راه افتاد که از این رویداد بهعنوان سیاهترین دورههای تاریخ معاصر نام برده میشود. |
ویرایش