کاربر:Khosro/صفحه تمرین مادرذاکری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سکینه محمدی اردهالی (مادر ذاکری) زاده ۱۳۰۳ – اراک، از هواداران سازمان مجاه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سکینه محمدی اردهالی (مادر ذاکری) زاده ۱۳۰۳ – اراک، از هواداران سازمان مجاهدین خلق بود. مادر ذاکری علوم مذهبی را پس از تحصیلات ابتدایی در نزد پدرش آموخت؛ پدر مادر ذاکری مدیر مجله جمعه'''
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه      =
| عنوان            = سکینه محمدی اردهالی (مادرذاکری)
| عنوان ۲          =
| نام              =
| تصویر            = مادرذاکری2.PNG
| اندازه تصویر      =
| عنوان تصویر      =
| زادروز            = ۱۳۰۳
| زادگاه            = اراک
| تاریخ مرگ        = ۹ دی ۱۳۶۰
| مکان مرگ          = زندان اوین
| علت مرگ          = تیرباران
| آرامگاه          =
| بناهای یادبود    =
| محل زندگی        =
| ملیت              =
| نام‌های دیگر      =
| نژاد              =
| تابعیت            =
| تحصیلات            =
| دانشگاه          =
| پیشه              =
| سال‌های فعالیت    =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    = زندانی سیاسی و مقاومت در زیر شکنجه
| نقش‌های برجسته    = پیشتازی مبارزات زنان
| سبک              =
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرپذیرفتگان    = هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران
| شهر خانگی        =
| دستمزد            =
| Net worth        =
| قد                =
| وزن              =
| تلویزیون          =
| لقب              =
| دوره              =
| پس از            =
| پیش از            =
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان          =
| هیئت              =
| دین              =
| مذهب              =
| اتهام            = هواداری از سازمان مجاهدین
| مجازات            = اعدام
| وضعیت گناهکاری    =
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| همسر              =
| شریک زندگی        =
| فرزندان          = ابراهیم ذاکری، زهیر ذاکری و ۶ فرزند دیگر
| والدین            =
| خویشاوندان سرشناس =
| گفتاورد          =
| جوایز            =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| signature_alt    =
| وبگاه            =
| imdb_id          =
| Soure_id          =
| پانویس            =
}}
'''مادر ذاکری''' با نام اصلی سکینه محمدی اردهالی (زاده ۱۳۰۳ – اراک)، از هواداران [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] بود. وی مادر یکی از کادرهای سرشناس مجاهدین خلق با نام ابراهیم ذاکری است. مادر ذاکری علوم مذهبی را پس از تحصیلات ابتدایی در نزد پدرش آموخت؛ پدر مادر ذاکری مدیر مجله جمعه (مجله مذهبی و اجتماعی) بود. او از این طریق با مشکلات مردم آشنا شد .مادر ذاکری با آگاهی‌های مذهبی که داشت برای زنان مناطق گرگان و نظام آباد و نقاط مختلف تهران جلسات آموزش قرآن برگزار می‌کرد و در بین ساکنان این مناطق از محبوبیت بالایی برخوردار بود. مادر ذاکری در اوایل سال ۱۳۶۰ به جرم فعالیت‌ سیاسی علیه رژیم ایران و هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر و به مدت یک ماه زندانی شد. وی پس از آزادی به فعالیت‌های سیاسی و افشاگرانه خود ادامه داد. او در تابستان ۱۳۶۰، مجدداً دستگیر و سرانجام در ۹ دی‌ماه همان سال در سن ۶۰ سالگی به جوخه اعدام سپرده شد.


'''(مجله مذهبی و اجتماعی) بود. مادرذاکری از این طریق با مشگلات مردم آشنا شد؛ او از زنان مؤمنی بود که سال‌های زیادی جلسات مذهبی زنان را در تهران مدیریت می‌کرد. ساکنان منطقه گرگان و نظام‌آباد و همچنین نقاط مختلف تهران، مادر ذاکری را می‌شناختند و دارای محبوبیت بود. مادر ذاکری در اوایل سال ۱۳۶۰، دستگیر و به مدت یک ماه زندانی شد؛ پس از آزادی به فعالیت‌های سیاسی و افشاگرانه خود ادامه داد؛ او در تابستان ۱۳۶۰، مجدداً دستگیر و سرانجام در ۹ دی‌ماه همان سال به جوخه اعدام سپرده شد.'''
== مادر ذاکری پیش از پیوستن به مجاهدین ==
مادر ذاکری علاوه بر اداره جلسات مذهبی و آموزش‌های قرآن، به مشکلات مردم نیز رسیدگی می‌کرد. خانه مادر ذاکری در خیابان گرگان بود و فقیران و مستمندان از نقاط مختلف تهران به آن‌جا می‌رفتند. وی کمک‌های مالی‌یی را که افراد خیر به او اهداء می‌کردند، به مستمندان و نیازمندان می‌رساند. مادر ذاکری با این‌که دارای ۹ فرزند بود اما وظایف و مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را رها نمی‌کرد<ref name=":0">[https://event.mojahedin.org/i/news/140814 مادر ذاکری پیام‌آور شور و استقامت - سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>


'''مادر ذاکری قبل از پیوستن به مجاهدین'''
== آشنایی  مادر ذاکری با سازمان مجاهدین ==
پیش از [[انقلاب ضدسلطنتی]] یکی از فرزندان مادر ذاکری به نام ابراهیم ذاکری (معروف به کاک صالح) به دلیل عضویت در سازمان مجاهدین در زندان به سر می‌برد. مادر ذاکری از این طریق به تدریج با اندیشه و آرمان مجاهدین آشنا شد. از آن پس، وی در جلسات مذهبی و در زندان قصر و زندان اوین، در میان سایر خانواده‌های زندانیان دست به به افشاگری علیه رژیم شاه و زندان‌بانان می‌‌زد و به تبادل اخبار میان زندان و بیرون از آن می‌پرداخت. رئیس زندان قصر به دلیل همین فعالیت‌هایش او را تهدید به دستگیری کرد. شاهدان نقل می‌کنند که وی در پاسخ به این تهدید گفته بود:


'''مادرذاکری علاوه بر اداره جلسات مذهبی و آموزش‌های قرآن، به مشکلات مردم نیز رسیدگی می‌کرد، افراد خیّر کمک‌های مالی خود را به او می‌دادند و مادر ذاکری آن کمک‌ها را به مستمندان و نیازمندان می‌رساند. خانه مادرذاکری در خیابان گرگان بود و فقیران و مستمندان از نقاط مختلف تهران به آن‌جا می‌رفتند. مادرذاکری با اینکه دارای ۹ فرزند بود اما وظایف و مسئولیت‌های اجتماعیش را رها نمی‌کرد.'''
مگر نگفته‌اید که می‌خواهید مرا دستگیر کنید، من آمده‌ام که دستگیرم کنید.<ref name=":0" />


'''آشنایی و پیوست مادرذاکری به سازمان مجاهدین'''
== مادر ذاکری بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی ==
مادر ذاکری که یک زن مذهبی بود پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی به رغم مسلمان بودن با اندیشه و خط مشی خمینی مخالف بود.
[[پرونده:ابراهیم ذاکری از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران.JPG|جایگزین=ابراهیم ذاکری از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران - فرزند مادر ذاکری|بندانگشتی|ابراهیم ذاکری از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران - فرزند مادر ذاکری]]
ابراهیم ذاکری فرزند مادر ذاکری دراین باره می‌گوید:


'''یکی از فرزندان مادر ذاکری به نام ابراهیم ذاکری (معروف به کاک صالح) به خاطر این‌که عضو سازمان مجاهدین خلق بود به زندان افتاد و مادر ذاکری از این طریق به تدریج با اندیشه و آرمان مجاهدین آشنا شد و از آن به‌بعد، هم در جلسات مذهبی هم در زندان قصر و زندان اوین، در میان سایر خانواده‌های زندانیان به افشاگری علیه حکومت ایران و زندان‌بانان می‌پرداخت و اخبار مقاومت را به زندان و خارج از زندان رد و بدل می‌کرد. رئیس زندان قصر یک بار او را تهدید به دستگیری به خاطر فعالیت‌هایش کرد؛ در پی این تهدید مادرذاکری به دفتر رئیس زندان رفت و گفت که مگر نگفته‌اید که می‌خواهید مرا دستگیر کنید، من آمده‌ام که دستگیرم کنید.'''
«مادرم به‌خاطر شناخت و تجربه‌اش، در حقانیت آرمان مجاهدین هیچ تردیدی نداشت. وقتی خمینی و آخوندهای تبهکاری مثل بهشتی و رفسنجانی دم از انقلاب و اسلام می‌زدند و رو‌ در‌ روی مجاهدین به ضدیت با آنان می‌پرداختند، برای او باورکردنی نبود. او نمی‌توانست باور کند که خمینی به‌عنوان یک مرجع تقلید هفتاد، هشتاد ساله، این چنین قدرت‌پرست و شقاوت‌پیشه باشد. از همین رو مادر با خمینی و ارتجاع به قاطع‌ترین صورت مرزبندی کرد. مادر می‌گفت داستان معاویه و یزید با حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) بار دیگر در حال تکرار است. یادم می‌آید در اواخر بهار۱۳۵۸، مادر در هر جا که حضور می‌یافت، سران رژیم را به‌طور علنی به باد نفرین می‌گرفت. حتی توصیه‌های من، که می‌خواستم حرفهای او به حساب مجاهدین گذاشته نشود، فایده‌‌ای نداشت... در فاز سیاسی یک روز متوجه شدم که خانه ما محل استقرار سه بخش سازمان هست؛ بخش شهرستان، بخش دانش‌آموزی و بخش محلات. گر چه دو برادر و دو خواهرم هوادار سازمان بودند، اما دو برادر دیگرم طرفدار حکومت بودند. این تهدید وجود داشت که این دو نفر اطلاعات بخش‌های سازمان را گرفته و در اختیار رژیم قرار دهند. موضوع را با مادر در میان گذاشتم. گفتم این جا، یا جای سازمان است یا جای این دو نفر. مادر یکی از آن‌ها را با قاطعیت از خانه بیرون کرد. با آن یکی هم پدرم برخورد کرد و گفت شما ما را منافق می‌دانید بنابراین حق ندارید وارد این خانه شوید».


'''مادر ذاکری بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی'''
مادر ذاکری پس از انقلاب ضدسلطنتی در انجمن مادران مسلمان که از سال ۱۳۵۸، تشکیل شده بود، شرکت داشت. او همچنین در تجمع‌ها و تحصن‌های اعتراضی مثل تجمع علیه دستگیری محمدرضا سعادتی شرکت داشت. خانه‌ی وی همیشه پناهگاه ملیشیای مجاهدین خلق و اعضاء و هواداران مجاهدین بود. شاهدان نقل می‌کنند در سال‌های ابتدایی انقلاب هنگامی که نیروهای سپاه پاسداران قصد داشتند چند تن از اعضای میلیشیای مجاهدین در خانه وی را دستگیر کنند، او مانع شده و با کمک گرفتن مردم محل مأموران سپاه را وادار به بازگشت نمود.


'''مادرذاکری بعد از پیروزی انقلاب مورد یک آزمایش قرار گرفت، او که یک زن مذهبی بود از یک‌سو با روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی که دم از اسلام می‌زدند مواجه بود و از سوی دیگر به آرمان مجاهدین که دارای ایدئولوژی اسلام بودند، ایمان داشت؛مجاهد شهید ابراهیم ذاکری فرزند مادرذاکری دراین باره می‌گوید:'''
مادر ذاکری همچنین در جریان کاندیداتوری مسعود رجوی برای ریاست جمهوری، برای او تبلیغ می‌کرد و در این رابطه با انجمن مادران مسلمان همکاری می‌نمود.<ref name=":0" />


'''«مادرم به‌خاطر شناخت و تجربه‌اش، در حقانیت آرمان مجاهدین هیچ تردیدی نداشت. وقتی خمینی و آخوندهای تبهکاری مثل بهشتی و رفسنجانی دم از انقلاب و اسلام می‌زدند و رو‌در‌روی مجاهدین به ضدیت با آنان می‌پرداختند، برای او باورکردنی نبود. او نمی‌توانست باور کند که خمینی به‌عنوان یک مرجع تقلید هفتاد هشتاد ساله، این چنین قدرت‌پرست و شقاوت‌پیشه باشد. از همین رو مادر ذاکری با خمینی و ارتجاع به قاطع‌ترین صورت مرزبندی کرد. مادر می‌گفت داستان معاویه و یزید با حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) بار دیگر در حال تکرار است. یادم می‌آید در اواخر بهار۱۳۵۸، مادر در هر جا که حضور می‌یافت، سران رژیم را به‌طور علنی به باد نفرین می‌گرفت. حتی توصیه‌های من، که می‌خواستم حرفهای او به حساب مجاهدین گذاشته نشود، فایده‌‌ای نداشت... در فاز سیاسی یک روز متوجه شدم که خانه ما محل استقرار سه بخش سازمان هست؛ بخش شهرستان، بخش دانش‌آموزی و بخش محلات. گر چه دو برادر و دو خواهرم هوادار سازمان بودند، اما دو برادر دیگرم طرفدار حکومت بودند. این تهدید وجود داشت که این دو نفر اطلاعات بخش‌های سازمان را گرفته و در اختیار رژیم قرار دهند. موضوع را با مادر در میان گذاشتم. گفتم این جا، یا جای سازمان است یا جای این دو نفر. مادر یکی از آن‌ها را با قاطعیت از خانه بیرون کرد. با آن یکی هم پدرم برخورد کرد و گفت شما ما را منافق می‌دانید بنابراین حق ندارید وارد این خانه شوید».'''
== دستگیری و شهادت مادر ذاکری ==
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، (آغاز مبارزه مسلحانه مجاهدین با رژیم ایران)، مادر ذاکری به همراه چند تن از فرزندان و همسرش دستگیر شد و تحت فشار و شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفت. رژیم ایران سرانجام در ۹ دی‌ماه ۱۳۶۰، مادرذاکری را درسن ۶۰ سالگی به جوخه تیرباران سپرد. وی به هنگام تیرباران، حاضر به بستن چشم بند نشده بود.[[کاربر:Khosro/صفحه تمرین مادرذاکری#cite note-:0-1|<sup>[۱]</sup>]]
[[پرونده:زهیر ذاکری.JPG|جایگزین=زهیر ذاکری نوه‌ مادر ذاکری و فرزند ابراهیم ذاکری|بندانگشتی|زهیر ذاکری نوه‌ مادر ذاکری و فرزند ابراهیم ذاکری]]
از دیگر بستگان راه شهید مادر ذاکری، زهیرذاکری (فرزند ابراهیم ذاکری) نوه مادر ذاکری است که در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰، در قرارگاه اشرف توسط  نیروهای وابسته به رژیم ایران به قتل رسید.<ref name=":0" />


'''مادرذاکری هرجا فرصتی میافت آرمان مجاهدین را بی‌واهمه در کوچه و خیابان و درهمه‌جا تبلیغ می‌کرد؛ و همچنین در انجمن مادران مسلمان که از سال ۱۳۵۸، تشکیل شده بود، شرکت فعال داشت؛ و در تجمع‌ها و تحصن‌های اعتراضی مثل دستگیری مجاهد شهید سعادتی یا در تظاهرات و راه‌پیمایی علیه چماقداران سرکوب‌گر شرکت می‌کرد. یک بار کمیته‌چی‌ها و پاسداران به منزل مادرذاکری حمله کرده بودند تا میلیشیاهای مستقر در آن‌جا را به همراه فرزندان مجاهدش دستگیر کنند؛ اما مادرذاکری در برابر آن‌ها ایستاد و اهالی محل نیز در اطراف خانه‌ی مادرذاکری تجمع کردند و پاسداران را مجبور به عقب‌نشینی کردند.'''
== خاطرات یک زندانی هم بند مادر ذاکری ==
یکی از زندانیان آزاد شده خاطرات خود از مادر ذاکری را چنین نقل می‌کند:


'''مادرذاکری به مسعود رجوی علاقه زیادی داشت، مسعود رجوی را از وقتی که به ملاقات فرزندش (ابراهیم ذاکری) به در زندان می‌رفت، می‌شناخت و او را برادر بزرگ خطاب می‌کرد. در جریان کاندیداتوری مسعود رجوی برای ریاست جمهوری، برای او تبلیغ می‌کرد و از مردم می‌خواست که به مسعود رجوی رأی بدهند، مادرذاکری در این رابطه با انجمن مادران مسلمان همکاری می‌کرد و هر مسئولیتی به او سپرده می‌شد با علاقه انجام می‌داد.'''
<blockquote>«اوایل مهرماه ۱۳۶۰، مادر ذاکری را به زندان اوین انتقال دادند و توسط زن پاسداری به نام راحله به بند زنان برده شد و مادر را تهدید کرد که «دارم بهت میگم اینجا دیگه زبانت را کوتاه می‌کنی و جلسه نمی‌گیری و تفسیر قرآن راه نمی اندازی. مادر با غرور و بی اعتنا دست او را به کناری زد و جواب داد: لازم نکرده به من بگی چکارکنم یا چکار نکنم، تو فکر خودت و اعمال خودت باش! چنین برخورد جسورانه ای با پاسدار بند در آن ایّام که بعضی شبها ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر به جوخه اعدام سپرده می شدند، تحسین برانگیز بود. این در شرایطی بود که بعضی شب‌ها ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر به جوخه اعدام سپرده می‌شدند. زنان زندانی که مادر ذاکری را می‌شناختند به احترام او می‌ایستادند و راه را برای او باز می‌کردند و مادر را به اتاق‌های بند بردند.»</blockquote>زندانی دیگری خاطره‌ی خود را از مادر ذاکری چنین نقل کرده است:<blockquote>«فضای بند فوق العاده سنگین بود و ماشین کشتار رژیم بی وقفه در کار بود. هیچکس از فردای خود خبر نداشت. امشب عزیزی در کنارمان بود و شبی دیگر تیرباران می‌شد.پس نباید می گذاشتیم این فضا بر ما غلبه کند و دچار یاس و نا امیدی شویم بلکه ما باید بر فضای فشار و سرکوب و رعب و وحشت، غلبه می کردیم و روحیه مان را بالا نگه می داشتیم. بنابراین هر سوژه ای را تبدیل به شوخی و خنده میکردیم و به شکنجه ها و اعدامها بی اعتنائی می کردیم. شبی در اتاقمان مهمانی دادیم و از مهمانان با یک حبه قند جیره زندان پذیرائی کردیم. تئاتر، جوک، پانتومیم، بیست سوالی... و خلاصه کلی توی سر و کله هم زدیم. صدای خنده شیرین و صمیمانه از این اتاق، توجه بچه های اتاق‌های دیگر را هم جلب کرد. در این لحظه "مادر ذاکری" خوشحال از شادی بچه ها، در کنار در اتاق ما ظاهر شد. به احترام او بلند شده و به بالای اتاق هدایت‌شان کردیم. گفتیم و خندیدم. مادر نیز در شادی‌مان سهیم شد و به شوخی و طنز گفت:درزمان شاه، بچه های ما در اینطرف دیوار بودند (اشاره به زندانی بودن فرزندش ابراهیم ذاکری در آنزمان)، و ما آنطرف دیوار بودیم. ولی چون این رژیم نمی‌خواست که ما ناراحت باشیم و اینطرف دیوار را ندیده باشیم و امام خمینی! راضی نبود که ما اینجا را ندیده از این دنیا برویم، از شرمندگی شاه درآمد و بقیه خانواده را هم گرفتند و آوردند اینجا!»</blockquote>مادر ذاکری همراه همسر و دختر ۱۳ ساله‌اش دستگیر شده بود و هم‌زمان چند فرزند دیگر او نیز در زندان بودند. هم‌بندی‌‌های او نقل می‌کنند که وی در زندان به‌طور مرتب روزه می‌گرفت، هم‌بندی‌های او فکر می‌کردند که به خاطر اعتقادات مذهبی این‌کار را می‌کند؛ اما بعداً فهمیدند که به دلیل کم‌بود غذا و گرسنگی مداوم بچه‌ها، بخشی از جیره ناچیز غذای خود را به کناری می‌گذاشت و شب هنگام، وقتی بچه‌هایی که در طول روز برای بازجویی و شکنجه به شعبه‌های دادستانی برده می‌شدند و شب مجروح و کوفته باز می‌گشتند، به آن‌ها می‌داد.


'''مادرذاکری وقتی دید که حکومت جمهوری اسلامی و آخوندها به اسم دین چه کارهایی می‌کنند و استبداد و خودکامگی را در ایران می‌گسترانند، پا به میدان مبارزه گذاشت و با انتخاب راه مجاهدین، زندگی خود را وقف مبارزه با رژیم ایران کرد.'''
شب ۹ دی‌ماه ۱۳۶۰طبق معمول ده‌ها نفر به جوخه اعدام سپرده شدند، غروب روز بعد که شماری از زنان زندانی از شعبه بازجویی به بند باز گشتند، یکی از آن‌ها شنیده بود که لاجوردی (رئیس وقت زندان اوین) در صحبت با یکی از بازجویان گفته بود: «دیشب از شر آن پیرزن خلاص شدیم، زیادی شلوغ می‌کرد».


'''دستگیری و شهادت مادرذاکری'''
مادر ذاکری اعدام شده بود<ref>[http://mina-entezari1.blogspot.com/2008/03/blog-post.html مادران نسل انقلاب، مادران صلح و آزادی - خاطرات مینا انتظاری]</ref>


'''پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، (آغاز مبارزه مسلحانه)، رژیم ایران مادرذاکری را به همراه چند تن از فرزندان و همسرش دستگیر کرد و تحت فشار و شکنجه‌های روحی و جسمی قرار داد تا او را وادار به تسلیم و ندامت کنند؛ اما مادرذاکری استقامت و پایداری کرد و به سؤال‌های شکنجه‌گران و بازجویان جواب نمی‌داد. زندانیانی که با مادرذاکری هم‌بند بودند، نقل می‌کنند که مادرذاکری درس شور و استقامت می‌داد. مادرذاکری پس از تحمل شکنجه‌های فراوان که شکنجه‌‌گران از تسلیم او ناامید شده بودند، سرانجام در ۹ دی‌ماه ۱۳۶۰، مادرذاکری را به جوخه تیرباران سپردند، به هنگام تیرباران، وقتی مأموران می‌خواستد چشم او را ببندند، دست آن‌ها را کنار می‌زند و فریاد می‌کشد: «چشمانم را نبندید، می‌خواهم با چشمانم حقانیت مجاهدین را ببینم». اعدام یک زن سال‌خورده ۶۰ ساله، شکست ایدئولوژی خمینی در برابر اندیشه و آرمان مجاهدین بود. تیرباران مادرذاکری، کسانی را که نسبت به ماهیت خمینی و حکومتش ابهام داشتند، تکان داد و موجی از خشم و نفرت در میان توده‌های مردم برانگیخت. زهیرذاکری (فرزند ابراهیم ذاکری) نوه مادرذاکری نیز در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰، در قرارگاه اشرف توسط دست‌‌نشاندگان رژیم ایران به شهادت رسید.'''
== منابع ==
 
<references />
'''مجاهد شهید اشرف رجوی در وصف حماسه این زنان گفت:'''
 
'''«به راستی برای سازمان ما، مایه افتخار است که مربی نسلی بود که در آن زن قهرمان ایرانی به درجه‌یی از تکامل و رشد و آگاهی و ایمان ارتقا یافته که با درک تفاوت عظیم بین تفاله‌ها و پس‌مانده‌های قرون‌وسطایی که خمینی جلاد به نام اسلام و قرآن عرضه می‌دارد و اسلام انقلابی و توحید ناب، در مقابل او می‌ایستد و در این راه بار شکنجه و اسارت و شهادت را قهرمانانه می‌پذیرد».'''
 
'''مادر ذاکری «سایت سازمان مجاهدین»'''
 
<nowiki>https://event.mojahedin.org/i/news/140814</nowiki>
 
'''اوایل مهرماه ۱۳۶۰، مادر ذاکری را به زندان اوین انتقال دادند و توسط زن پاسداری به نام راحله به بند زنان برده شد و مادر را تهدید کرد که در این‌جا حق نداری جلسه بگیری و تفسیر قرآن و نهج‌البلاغه راه بندازی که مادر ذاکری هم جواب می‌دهد لازم نکرده به من بگی چه‌کار کنم یا چه‌کار نکنم، تو فکر خودت و اعمال خودت باش، این در شرایطی بود که بعضی شب‌ها ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر به جوخه اعدام سپرده می‌شدند. زنان زندانی که مادر ذاکری را می‌شناختند به احترام او می‌ایستادند و راه را برای او باز می‌کردند و مادر را به اتاق‌های بند بردند. مادر ذاکری همراه همسر و دختر ۱۳ ساله‌اش دستگیر شده بود و هم‌زمان چند فرزند دیگر او نیز در زندان بودند.'''
 
'''مادرذاکری به‌طور مرتب در زندان روزه می‌گرفت، هم‌بندیان او فکر می‌کردند که به خاطر اعتقادات مذهبی این‌کار را می‌کند؛ اما بعداً فهمیدند که به دلیل کم‌بود غذا و گرسنگی مداوم بچه‌ها، بخشی از جیره ناچیز غذای خود را به کناری می‌گذاشت و شب هنگام، وقتی بچه‌هایی که در طول روز برای بازجویی و شکنجه به شعبه‌های دادستانی برده می‌شدند و شب مجروح و کوفته باز می‌گشتند، یواشکی به آن‌ها می‌داد.'''
 
'''در شبانگاه ۹ دی‌ماه طبق معمول ده‌ها نفر به جوخه اعدام سپرده شدند، غروب روز بعد که شماری از زنان زندانی از شعبه بازجویی به بند باز گشتند، یکی از آن‌ها شنیده بود که لاجوردی (رئیس وقت زندان اوین) در صحبت با یکی از بازجویان گفته بود: «دیشب از شر آن پیرزن خلاص شدیم، زیادی شلوغ می‌کرد». مادرذاکری اعدام شده بود.'''
 
'''«مادران نسل انقلاب، مادران صلح و آزادی»'''
 
<nowiki>http://mina-entezari1.blogspot.com/2008/03/blog-post.html</nowiki>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۱۷

سکینه محمدی اردهالی (مادرذاکری)
مادرذاکری2.PNG
زادروز۱۳۰۳
اراک
درگذشت۹ دی ۱۳۶۰
زندان اوین
علت مرگتیرباران
شناخته‌شده برایزندانی سیاسی و مقاومت در زیر شکنجه
نقش‌های برجستهپیشتازی مبارزات زنان
تأثیرپذیرفتگانهواداران سازمان مجاهدین خلق ایران
اتهام‌هاهواداری از سازمان مجاهدین
مجازات‌هااعدام
فرزندانابراهیم ذاکری، زهیر ذاکری و ۶ فرزند دیگر

مادر ذاکری با نام اصلی سکینه محمدی اردهالی (زاده ۱۳۰۳ – اراک)، از هواداران سازمان مجاهدین خلق بود. وی مادر یکی از کادرهای سرشناس مجاهدین خلق با نام ابراهیم ذاکری است. مادر ذاکری علوم مذهبی را پس از تحصیلات ابتدایی در نزد پدرش آموخت؛ پدر مادر ذاکری مدیر مجله جمعه (مجله مذهبی و اجتماعی) بود. او از این طریق با مشکلات مردم آشنا شد .مادر ذاکری با آگاهی‌های مذهبی که داشت برای زنان مناطق گرگان و نظام آباد و نقاط مختلف تهران جلسات آموزش قرآن برگزار می‌کرد و در بین ساکنان این مناطق از محبوبیت بالایی برخوردار بود. مادر ذاکری در اوایل سال ۱۳۶۰ به جرم فعالیت‌ سیاسی علیه رژیم ایران و هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر و به مدت یک ماه زندانی شد. وی پس از آزادی به فعالیت‌های سیاسی و افشاگرانه خود ادامه داد. او در تابستان ۱۳۶۰، مجدداً دستگیر و سرانجام در ۹ دی‌ماه همان سال در سن ۶۰ سالگی به جوخه اعدام سپرده شد.

مادر ذاکری پیش از پیوستن به مجاهدین

مادر ذاکری علاوه بر اداره جلسات مذهبی و آموزش‌های قرآن، به مشکلات مردم نیز رسیدگی می‌کرد. خانه مادر ذاکری در خیابان گرگان بود و فقیران و مستمندان از نقاط مختلف تهران به آن‌جا می‌رفتند. وی کمک‌های مالی‌یی را که افراد خیر به او اهداء می‌کردند، به مستمندان و نیازمندان می‌رساند. مادر ذاکری با این‌که دارای ۹ فرزند بود اما وظایف و مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را رها نمی‌کرد[۱]

آشنایی مادر ذاکری با سازمان مجاهدین

پیش از انقلاب ضدسلطنتی یکی از فرزندان مادر ذاکری به نام ابراهیم ذاکری (معروف به کاک صالح) به دلیل عضویت در سازمان مجاهدین در زندان به سر می‌برد. مادر ذاکری از این طریق به تدریج با اندیشه و آرمان مجاهدین آشنا شد. از آن پس، وی در جلسات مذهبی و در زندان قصر و زندان اوین، در میان سایر خانواده‌های زندانیان دست به به افشاگری علیه رژیم شاه و زندان‌بانان می‌‌زد و به تبادل اخبار میان زندان و بیرون از آن می‌پرداخت. رئیس زندان قصر به دلیل همین فعالیت‌هایش او را تهدید به دستگیری کرد. شاهدان نقل می‌کنند که وی در پاسخ به این تهدید گفته بود:

مگر نگفته‌اید که می‌خواهید مرا دستگیر کنید، من آمده‌ام که دستگیرم کنید.[۱]

مادر ذاکری بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی

مادر ذاکری که یک زن مذهبی بود پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی به رغم مسلمان بودن با اندیشه و خط مشی خمینی مخالف بود.

ابراهیم ذاکری از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران - فرزند مادر ذاکری
ابراهیم ذاکری از مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران - فرزند مادر ذاکری

ابراهیم ذاکری فرزند مادر ذاکری دراین باره می‌گوید:

«مادرم به‌خاطر شناخت و تجربه‌اش، در حقانیت آرمان مجاهدین هیچ تردیدی نداشت. وقتی خمینی و آخوندهای تبهکاری مثل بهشتی و رفسنجانی دم از انقلاب و اسلام می‌زدند و رو‌ در‌ روی مجاهدین به ضدیت با آنان می‌پرداختند، برای او باورکردنی نبود. او نمی‌توانست باور کند که خمینی به‌عنوان یک مرجع تقلید هفتاد، هشتاد ساله، این چنین قدرت‌پرست و شقاوت‌پیشه باشد. از همین رو مادر با خمینی و ارتجاع به قاطع‌ترین صورت مرزبندی کرد. مادر می‌گفت داستان معاویه و یزید با حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) بار دیگر در حال تکرار است. یادم می‌آید در اواخر بهار۱۳۵۸، مادر در هر جا که حضور می‌یافت، سران رژیم را به‌طور علنی به باد نفرین می‌گرفت. حتی توصیه‌های من، که می‌خواستم حرفهای او به حساب مجاهدین گذاشته نشود، فایده‌‌ای نداشت... در فاز سیاسی یک روز متوجه شدم که خانه ما محل استقرار سه بخش سازمان هست؛ بخش شهرستان، بخش دانش‌آموزی و بخش محلات. گر چه دو برادر و دو خواهرم هوادار سازمان بودند، اما دو برادر دیگرم طرفدار حکومت بودند. این تهدید وجود داشت که این دو نفر اطلاعات بخش‌های سازمان را گرفته و در اختیار رژیم قرار دهند. موضوع را با مادر در میان گذاشتم. گفتم این جا، یا جای سازمان است یا جای این دو نفر. مادر یکی از آن‌ها را با قاطعیت از خانه بیرون کرد. با آن یکی هم پدرم برخورد کرد و گفت شما ما را منافق می‌دانید بنابراین حق ندارید وارد این خانه شوید».

مادر ذاکری پس از انقلاب ضدسلطنتی در انجمن مادران مسلمان که از سال ۱۳۵۸، تشکیل شده بود، شرکت داشت. او همچنین در تجمع‌ها و تحصن‌های اعتراضی مثل تجمع علیه دستگیری محمدرضا سعادتی شرکت داشت. خانه‌ی وی همیشه پناهگاه ملیشیای مجاهدین خلق و اعضاء و هواداران مجاهدین بود. شاهدان نقل می‌کنند در سال‌های ابتدایی انقلاب هنگامی که نیروهای سپاه پاسداران قصد داشتند چند تن از اعضای میلیشیای مجاهدین در خانه وی را دستگیر کنند، او مانع شده و با کمک گرفتن مردم محل مأموران سپاه را وادار به بازگشت نمود.

مادر ذاکری همچنین در جریان کاندیداتوری مسعود رجوی برای ریاست جمهوری، برای او تبلیغ می‌کرد و در این رابطه با انجمن مادران مسلمان همکاری می‌نمود.[۱]

دستگیری و شهادت مادر ذاکری

پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، (آغاز مبارزه مسلحانه مجاهدین با رژیم ایران)، مادر ذاکری به همراه چند تن از فرزندان و همسرش دستگیر شد و تحت فشار و شکنجه‌های روحی و جسمی قرار گرفت. رژیم ایران سرانجام در ۹ دی‌ماه ۱۳۶۰، مادرذاکری را درسن ۶۰ سالگی به جوخه تیرباران سپرد. وی به هنگام تیرباران، حاضر به بستن چشم بند نشده بود.[۱]

زهیر ذاکری نوه‌ مادر ذاکری و فرزند ابراهیم ذاکری
زهیر ذاکری نوه‌ مادر ذاکری و فرزند ابراهیم ذاکری

از دیگر بستگان راه شهید مادر ذاکری، زهیرذاکری (فرزند ابراهیم ذاکری) نوه مادر ذاکری است که در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰، در قرارگاه اشرف توسط نیروهای وابسته به رژیم ایران به قتل رسید.[۱]

خاطرات یک زندانی هم بند مادر ذاکری

یکی از زندانیان آزاد شده خاطرات خود از مادر ذاکری را چنین نقل می‌کند:

«اوایل مهرماه ۱۳۶۰، مادر ذاکری را به زندان اوین انتقال دادند و توسط زن پاسداری به نام راحله به بند زنان برده شد و مادر را تهدید کرد که «دارم بهت میگم اینجا دیگه زبانت را کوتاه می‌کنی و جلسه نمی‌گیری و تفسیر قرآن راه نمی اندازی. مادر با غرور و بی اعتنا دست او را به کناری زد و جواب داد: لازم نکرده به من بگی چکارکنم یا چکار نکنم، تو فکر خودت و اعمال خودت باش! چنین برخورد جسورانه ای با پاسدار بند در آن ایّام که بعضی شبها ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر به جوخه اعدام سپرده می شدند، تحسین برانگیز بود. این در شرایطی بود که بعضی شب‌ها ۱۰۰ الی ۲۰۰ نفر به جوخه اعدام سپرده می‌شدند. زنان زندانی که مادر ذاکری را می‌شناختند به احترام او می‌ایستادند و راه را برای او باز می‌کردند و مادر را به اتاق‌های بند بردند.»

زندانی دیگری خاطره‌ی خود را از مادر ذاکری چنین نقل کرده است:

«فضای بند فوق العاده سنگین بود و ماشین کشتار رژیم بی وقفه در کار بود. هیچکس از فردای خود خبر نداشت. امشب عزیزی در کنارمان بود و شبی دیگر تیرباران می‌شد.پس نباید می گذاشتیم این فضا بر ما غلبه کند و دچار یاس و نا امیدی شویم بلکه ما باید بر فضای فشار و سرکوب و رعب و وحشت، غلبه می کردیم و روحیه مان را بالا نگه می داشتیم. بنابراین هر سوژه ای را تبدیل به شوخی و خنده میکردیم و به شکنجه ها و اعدامها بی اعتنائی می کردیم. شبی در اتاقمان مهمانی دادیم و از مهمانان با یک حبه قند جیره زندان پذیرائی کردیم. تئاتر، جوک، پانتومیم، بیست سوالی... و خلاصه کلی توی سر و کله هم زدیم. صدای خنده شیرین و صمیمانه از این اتاق، توجه بچه های اتاق‌های دیگر را هم جلب کرد. در این لحظه "مادر ذاکری" خوشحال از شادی بچه ها، در کنار در اتاق ما ظاهر شد. به احترام او بلند شده و به بالای اتاق هدایت‌شان کردیم. گفتیم و خندیدم. مادر نیز در شادی‌مان سهیم شد و به شوخی و طنز گفت:درزمان شاه، بچه های ما در اینطرف دیوار بودند (اشاره به زندانی بودن فرزندش ابراهیم ذاکری در آنزمان)، و ما آنطرف دیوار بودیم. ولی چون این رژیم نمی‌خواست که ما ناراحت باشیم و اینطرف دیوار را ندیده باشیم و امام خمینی! راضی نبود که ما اینجا را ندیده از این دنیا برویم، از شرمندگی شاه درآمد و بقیه خانواده را هم گرفتند و آوردند اینجا!»

مادر ذاکری همراه همسر و دختر ۱۳ ساله‌اش دستگیر شده بود و هم‌زمان چند فرزند دیگر او نیز در زندان بودند. هم‌بندی‌‌های او نقل می‌کنند که وی در زندان به‌طور مرتب روزه می‌گرفت، هم‌بندی‌های او فکر می‌کردند که به خاطر اعتقادات مذهبی این‌کار را می‌کند؛ اما بعداً فهمیدند که به دلیل کم‌بود غذا و گرسنگی مداوم بچه‌ها، بخشی از جیره ناچیز غذای خود را به کناری می‌گذاشت و شب هنگام، وقتی بچه‌هایی که در طول روز برای بازجویی و شکنجه به شعبه‌های دادستانی برده می‌شدند و شب مجروح و کوفته باز می‌گشتند، به آن‌ها می‌داد.

شب ۹ دی‌ماه ۱۳۶۰طبق معمول ده‌ها نفر به جوخه اعدام سپرده شدند، غروب روز بعد که شماری از زنان زندانی از شعبه بازجویی به بند باز گشتند، یکی از آن‌ها شنیده بود که لاجوردی (رئیس وقت زندان اوین) در صحبت با یکی از بازجویان گفته بود: «دیشب از شر آن پیرزن خلاص شدیم، زیادی شلوغ می‌کرد».

مادر ذاکری اعدام شده بود[۲]

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مادر ذاکری پیام‌آور شور و استقامت - سایت سازمان مجاهدین خلق ایران
  2. ↑ مادران نسل انقلاب، مادران صلح و آزادی - خاطرات مینا انتظاری
برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/w/index.php?title=کاربر:Khosro/صفحه_تمرین_مادرذاکری&oldid=43030»