کاربر:Khosro/صفحه تمرین محمد قربانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== محمد قربانی قهرمان کشتی ایران == | == محمد قربانی قهرمان کشتی ایران == | ||
محمد قربانی با اغلب | محمد قربانی با اغلب غولهای ورزش کشتی جهان از جمله بایوبایف بلغاری دارنده سه مدال طلا و سه نقره جهان، امین نصرالهیف از شوروی، گابنات از مغولستان، پتریوچیا رنائو از رومانی و کیویکاتای ژاپنی که سرشناسترین کشتیگیران جهان بوده اند، پنجه در پنجه شده و پشت آنها را به خاک رسانده است. | ||
سال ۱۹۷۱ اوج کار و کشتی محمد قربانی و کسب مدال و افتخارات بیشتر برای او | سال ۱۹۷۱ اوج کار و کشتی محمد قربانی و کسب مدال و افتخارات بیشتر برای او میباشد و در المپیک جهانی مونیخ نیز موفق به دریافت مدال طلا میگردد. با اینهمه پس از بازگشت به تهران، پیآمد بروز شایعاتی در فدراسیون ورزش کشور و مجامع ورزشی در باره‌ی او، خبریست که سپس در روزنامهها نیز منتشر میشود و اینکه: محمد قربانی، موحد و سید عباسی به علت اعمال خلاف مصالح مملکت، برای همیشه از شرکت در همه مسابقات ورزشی محروم شدند. | ||
محمد قربانی، قهرمان ایرانی کشتی جهان اما با | محمد قربانی، قهرمان ایرانی کشتی جهان اما با خوشخویی و صفای باطن یک ورزشکار اصیل و شوخطبعی ذاتی به طنز و طعنه میگوید: «یعنی ما اجازه نداشتیم حتی به کوهنوردی برویم؟!» | ||
در ادامه اعلام محرومیت محمد قربانی قهرمان ملی ایران از شرکت در مسابقات ورزشی، اشتغال او در فدراسیون ورزش کشور نیز لغو شده و حتی پوسترهای یکی از | در ادامه اعلام محرومیت محمد قربانی قهرمان ملی ایران از شرکت در مسابقات ورزشی، اشتغال او در فدراسیون ورزش کشور نیز لغو شده و حتی پوسترهای یکی از صحنه‌های کشتی او که از میان صدها عکس ورزشی برای مسابقات جهانی کشتی در ایران انتخاب، چاپ و در همه جا از جمله طی المپیک مونیخ نیز پخش شده بود، در ایران جمع آوردی و از میان برده میشوند. | ||
محمد قربانی پس از محرومیت از شرکت در مسابقات کشتی و انفصال از خدمت دولتی، سال۱۹۷۴ از ایران خارج | محمد قربانی پس از محرومیت از شرکت در مسابقات کشتی و انفصال از خدمت دولتی، سال۱۹۷۴ از ایران خارج شد و در آمریکا در دانشگاه معروف ایالتی تنسی مشغول تحصیل گردید. طی دوره فراگیری زبان، مسئول ورزشی دانشگاه تنسی با اطلاع از شرکت محمد قربانی قهرمان کشتی جهان درکلاسهای دانشگاه، حضور او را برای تعلیم و ترجمه در کلاسهای کشتی دانشگاه غنیمت شمرد و قربانی در این باره نقل میکند: | ||
«با آنکه هنوز اصلاً زبان انگلیسی نمیدانستم اما اصطلاحات عام و متداول فنون کشتی را که هنگام تمرین کشتیگیران و حرکات بدنی آنان برایشان بیان میکردم، موضوع کاملاً قابل درک و مفهوم شده و مسئله زبان را برایشان حل میکرد طوری که آخر سر من شده بودم هم مترجم سوئدی ـ که خوب البته خیلی اصطلاحات ورزشی به این زبان است ـ و هم مترجم زبان ژاپنی برای کشتیگیران ژاپنی!! » | |||
همسر محمد قربانی، مهرین رجائین و دارای یک فرزند دختر و دو پسر | محمد قربانی پس از دریافت درجه فوق لیسانس ورزشی، مدتی نیز در دانشگاه تنسی به‌عنوان مربی کشتی و نیز در دوره‌های تربیت بدنی تدریس نموده و سپس تحصیلات خود را تا دریافت دکترا ادامه دادد. پس از [[انقلاب ضد سلطنتی]] به امید ایرانی آزاد و برای خدمت به میهن به ایران بازگشت اما تجاوز حکومت جمهوری اسلامی به همه شئون زندگی از جمله ورزش، او را مجدداً ناچار عازم آمریکا ساخت که پیوسته به تأکید گفته است: | ||
«مردم انقلاب کرده بودند که یک حکومت مردمی برقرار شود. من زاده شهر قم هستم و آخوندها را از ریشه میشناسم. آنها هرگز یک حکومت مردمی برقرار نخواهند کرد. برای اینکه ورزش پیشرفت کند باید به مردم به چشم ملی نگاه کرد. ایران خانه آنهاست باید به مردم آزادی داد تنها اینگونه است که ورزش جای خود را پیدا خواهد کرد و استعدادها شکوفا خواهد شد». | |||
همسر محمد قربانی، مهرین رجائین و دارای یک فرزند دختر و دو پسر میباشند. وی سال ۱۳۷۴، به عضویت شورای ملی مقاومت در آمد و کلیه مدالهای خود را نیز به موزه مقاومت ایران اهدا کرد. | |||
منابع: ایران آزاد، سیمای آزادی و گفتگو با قهرمان کشتی ایران و جهان. | منابع: ایران آزاد، سیمای آزادی و گفتگو با قهرمان کشتی ایران و جهان. | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۰
محمد قربانی (زاده ۱۳۲۲ – فهستان بیدهن، قم)، ۵ ساله بود که با خانواده به قم مهاجرت کرد. در سن نوجوانی تمرین کُشتی را شروع کرد. محمد قربانی در سطح آموزشگاه‌های قم و استان‌ها و کشور منتخب تیم میشود و در همه مسابقات برنده اول وزن ۴۸ کیلو میگردد. محمد قربانی بعد از سیکل اول به دبیرستان نظام رفت و پس از اخذ دیپلم به سربازی رفت. در دوران سربازی کشتی را ادامه داد و در وزن ۵۲ کیلو مقام اول کشور را کسب کرد. محمد قربانی در دانشسرای عال پذیرفته شد و ضمن ادامه تحصیل به تمرینات خود نیز ادامه داد. او در سال ۱۳۴۵، به عضویت تیم ملی ایران درآمد و در سال بعد در منچستر به مقام دوم دست یافت. محمد قربانی در جام‌های ملی در ایران، تفلیس و سانکروز موفق به دریافت مدال طلا شد. در سال ۱۳۴۸ در مسابقات جهانی آرژانتین ماردل‌پلاتا، مدال نقره گرفت؛ در سال ۱۳۴۹، در کانادا و ادمونتون مدال برنز را کسب کرد؛ در همین سال در مسابقات آسیا در بانکوک مدال طلا را برگردن آویخت و در سال ۱۳۵۰ در مسابقات جهانی صوفیه نیز مدال طلا را دریافت کرد که نخستین مدال طلای ایران پس از ۲۲ سال در کشتی فرنگی بود. محمد قربانی که با دریافت مدالهای برنز، نقره و طلا در مسابقات جهانی وزن ۵۲ کیلو، انواع مدالهای مرسوم مسابقات جهانی را برای میهن خود به ارمغان آورد. محمد قربانی در سال ۱۳۷۴، به عضویت شورای ملی مقاومت ایران در آمد و کلیه مدالهای خود را نیز به موزه مقاومت ایران اهدا کرده است.
محمد قربانی قهرمان کشتی ایران
محمد قربانی با اغلب غولهای ورزش کشتی جهان از جمله بایوبایف بلغاری دارنده سه مدال طلا و سه نقره جهان، امین نصرالهیف از شوروی، گابنات از مغولستان، پتریوچیا رنائو از رومانی و کیویکاتای ژاپنی که سرشناسترین کشتیگیران جهان بوده اند، پنجه در پنجه شده و پشت آنها را به خاک رسانده است.
سال ۱۹۷۱ اوج کار و کشتی محمد قربانی و کسب مدال و افتخارات بیشتر برای او میباشد و در المپیک جهانی مونیخ نیز موفق به دریافت مدال طلا میگردد. با اینهمه پس از بازگشت به تهران، پیآمد بروز شایعاتی در فدراسیون ورزش کشور و مجامع ورزشی در باره‌ی او، خبریست که سپس در روزنامهها نیز منتشر میشود و اینکه: محمد قربانی، موحد و سید عباسی به علت اعمال خلاف مصالح مملکت، برای همیشه از شرکت در همه مسابقات ورزشی محروم شدند.
محمد قربانی، قهرمان ایرانی کشتی جهان اما با خوشخویی و صفای باطن یک ورزشکار اصیل و شوخطبعی ذاتی به طنز و طعنه میگوید: «یعنی ما اجازه نداشتیم حتی به کوهنوردی برویم؟!»
در ادامه اعلام محرومیت محمد قربانی قهرمان ملی ایران از شرکت در مسابقات ورزشی، اشتغال او در فدراسیون ورزش کشور نیز لغو شده و حتی پوسترهای یکی از صحنه‌های کشتی او که از میان صدها عکس ورزشی برای مسابقات جهانی کشتی در ایران انتخاب، چاپ و در همه جا از جمله طی المپیک مونیخ نیز پخش شده بود، در ایران جمع آوردی و از میان برده میشوند.
محمد قربانی پس از محرومیت از شرکت در مسابقات کشتی و انفصال از خدمت دولتی، سال۱۹۷۴ از ایران خارج شد و در آمریکا در دانشگاه معروف ایالتی تنسی مشغول تحصیل گردید. طی دوره فراگیری زبان، مسئول ورزشی دانشگاه تنسی با اطلاع از شرکت محمد قربانی قهرمان کشتی جهان درکلاسهای دانشگاه، حضور او را برای تعلیم و ترجمه در کلاسهای کشتی دانشگاه غنیمت شمرد و قربانی در این باره نقل میکند:
«با آنکه هنوز اصلاً زبان انگلیسی نمیدانستم اما اصطلاحات عام و متداول فنون کشتی را که هنگام تمرین کشتیگیران و حرکات بدنی آنان برایشان بیان میکردم، موضوع کاملاً قابل درک و مفهوم شده و مسئله زبان را برایشان حل میکرد طوری که آخر سر من شده بودم هم مترجم سوئدی ـ که خوب البته خیلی اصطلاحات ورزشی به این زبان است ـ و هم مترجم زبان ژاپنی برای کشتیگیران ژاپنی!! »
محمد قربانی پس از دریافت درجه فوق لیسانس ورزشی، مدتی نیز در دانشگاه تنسی به‌عنوان مربی کشتی و نیز در دوره‌های تربیت بدنی تدریس نموده و سپس تحصیلات خود را تا دریافت دکترا ادامه دادد. پس از انقلاب ضد سلطنتی به امید ایرانی آزاد و برای خدمت به میهن به ایران بازگشت اما تجاوز حکومت جمهوری اسلامی به همه شئون زندگی از جمله ورزش، او را مجدداً ناچار عازم آمریکا ساخت که پیوسته به تأکید گفته است:
«مردم انقلاب کرده بودند که یک حکومت مردمی برقرار شود. من زاده شهر قم هستم و آخوندها را از ریشه میشناسم. آنها هرگز یک حکومت مردمی برقرار نخواهند کرد. برای اینکه ورزش پیشرفت کند باید به مردم به چشم ملی نگاه کرد. ایران خانه آنهاست باید به مردم آزادی داد تنها اینگونه است که ورزش جای خود را پیدا خواهد کرد و استعدادها شکوفا خواهد شد».
همسر محمد قربانی، مهرین رجائین و دارای یک فرزند دختر و دو پسر میباشند. وی سال ۱۳۷۴، به عضویت شورای ملی مقاومت در آمد و کلیه مدالهای خود را نیز به موزه مقاومت ایران اهدا کرد.
منابع: ایران آزاد، سیمای آزادی و گفتگو با قهرمان کشتی ایران و جهان.