کاربر:M.reza/صفحه تمرین2

پانویس

گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

این شرکت در سال ۴۲ در شهر اهواز به منظور تولید انواع میلگرد ساده،‌ آج‌دار و نبشی تأسیس گردید.در سال ۴۶ با نصب تجهیزات و مونتاژ ماشین‌آلات، خطوط تولیدی دیگری به آن اضافه شد. پس از انقلاب ۵۷ این مجموعه صنعتی به «گروه ملی صنعتی فولاد اهواز (ایران)» تغییر نام پیدا کرد.

در ماجرای خصوصی سازی، گروه ملی صنعت فولاد را به تملک امیرمنصور آریا (مه آفرید خسروی) در آمد . پس از برملاشدن اختلاس ۳۰۰۰هزار میلیارد تومانی او و اعدامش توسط حکومت ایران، این واحد صنعتی ابتدا به چنگ قضائیه جمهوری اسلامی افتاد و پس از غارتگری‌ها و بهره‌برداری‌های کلان با قیمت نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی واگذار شد.

گروه ملی صنعتی فولاد اهواز

این شرکت در سال ۴۲ در شهر اهواز به منظور تولید انواع میلگرد ساده،‌ آج‌دار و نبشی تأسیس گردید.در سال ۴۶ با نصب تجهیزات و مونتاژ ماشین‌آلات، خطوط تولیدی دیگری به آن اضافه شد. پس از انقلاب ۵۷ این مجموعه صنعتی به «گروه ملی صنعتی فولاد اهواز (ایران)» تغییر نام پیدا کرد.

در ماجرای خصوصی سازی، گروه ملی صنعت فولاد را به تملک امیرمنصور آریا (مه آفرید خسروی) در آمد . پس از برملاشدن اختلاس ۳۰۰۰هزار میلیارد تومانی او و اعدامش توسط حکومت ایران، این واحد صنعتی ابتدا به چنگ قضائیه جمهوری اسلامی افتاد و پس از غارتگری‌ها و بهره‌برداری‌های کلان با قیمت نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی واگذار شد.

امیرمنصور آریا «مه آفرید امیرخسروی» و فولاد اهواز:

امیرمنصور آریا یا همان مه آفرید امیرخسروی ( ۱۳۴۸ رودبار گیلان - ۳ خرداد ۱۳۹۳ زندان اوین) در شهریور ۱۳۹۰ به بزرگ‌ترین اختلاس تاریخ ایران به مبلغ(۳۰۰۰ میلیارد تومان) متهم شد. بر طبق اطلاعات منتشر شده از جانب دادستان،‌ وی با معدل ۱۰/۴ از دبیرستان فارغ التحصیل شد و پس از آن در رشته مهندسی عمران دانشگاه آزاد واحد زنجان پذیرفته شد و پس از گذراندن ۶ ترم،‌ با معدل ۶/۲۳ از دانشگاه اخراج شد.

وی یک فرد معمولی بود که همراه با برادرش در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ یک گاوداری را اداره می‌کردند. با اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی، او با رشوه‌دهی به مقامات توانست مدارج رانت‌خواری و اختلاس را به سرعت طی کند و سرمایه‌ی خود را در شرکت توسعه‌ی سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا از ۵۰میلیون تومان،‌ طی دو سال به ۲۰میلیارد تومان برساند. این شرکت طی فرایندی که هنوز از رازهای سر به مهر رانتخاری در ایران است، توانست ۹۴٫۹۶درصد از سهام ماشین‌سازی لرستان، ۹۵٫۲درصد از سهام گروه صنعتی فولاد ایران، ۹۵درصد از سهام مهندسی خط و ابنیه فنی راه‌آهن(تراورس) و ۳۹٫۵درصد از سهام فولاد اکسین خوزستان را خریداری نماید. به این ترتیب فولاد خوزستان نیز بخش کوچکی از مایملک او به‌عنوان ۲۹۰امین ثروتمند جهان شد. میزان اختلاس امیرمنصور آریا به ۳۰۰۰میلیارد تومان رسید و با لو رفتن او، قضایه‌ی جمهوری اسلامی قبل از برگزاری جلسه‌ی بعدی دادگاه، بدون رعایت تشریفات در ۳خرداد ۹۳ به اعدام او مبادرت کرد؛‌ زیرا قبل از اعدام در جلسهٔ دادگاه گفته بود نام تمامی افراد رده‌بالا و با نفوذی که در این اختلاس او را یاری کرده‌اند، اعلام خواهد کرد.

تصاحب فولاد اهواز توسط قوه قضائیه‌ی جمهوری اسلامی:

پس از اعدام شتابزده‌ی امیرمنصور آریا، قضاییه‌ی جمهوری اسلامی که از سال ۹۰ مدیریت فولاد اهواز را به دست گرفته بود به‌طور کامل این شرکت صنعتی را تصاحب کرد. این تصاحب باعث فروکش کردن فعالیت‌ها و نیز توقف برخی خطوط تولید در آن شد. در سال ۹۵ در محل دادستانی عمومی تهران، ۶۳درصد سهام فولاد اهواز به بانک ملی، ۴درصد به بانک سپه و ۲درصد به بانک رفاه واگذار شد. طبق اخبار منتشر شده یک قلم بانک ملی ۴۰۰میلیون تومان از فروش اموال این مجتمع صنعتی درآمد داشت و بدون این‌که حقوق کارگران را پرداخت کند، سهام کارخانه را در اسفند ۹۵ به مزایده گذاشت.

پس از مدتی بانک‌ها به دلیل نبود مواد اولیه و بازسازی خطوط تولید، آن را به بخش خصوصی واگذار کردند. به این ترتیب سرنوشت شرکتی که ظرفیت تولید سالیانه‌ی یک میلیون و ۴۳۵هزار تن فرآورده‌های فولاد و ۴۳۰هزار تن شمش فولادی داشت با ۴۰۰۰کارگر به جایی رسید که بیشتر از ۵درصد ظرفیت اصلی‌اش نتوانست تولید داشته باشد. افت فاحش و تعطیلی تولید به‌طور مستقیم روی زندگی و سرنوشت کارگران تأثیر می‌گذاشت؛ تاجایی که حقوق ماهانه‌ی آنها بارها به تعویق افتاد و به موضوع اعتصاب‌های پیاپی تبدیل شد؛ در حالی که کابوس بیکاری و بی‌آیندگی تبدیل به کابوسی برای آنها شده بود.

در آبانماه ۱۳۹۶ عبدالرضا موسوی، صاحب شرکت هواپیمایی زاگرس، باشگاه استقلال اهواز، هتل داریوش و پارک دلفین کیش سهام کارخانه را خریداری کرد و در روز ۳۰بهمن ۱۳۹۶ اعلام کرد هیچ پولی برای پرداخت به کارگران ندارد و آنها باید تا سال آینده برای دریافت حقوق خود صبر کنند. این موضوع باعث خشم کارگران شد و سلسله اعتراضات آنها را در سال ۱۳۹۶ موجب گردید.

تولید این مجتمع صنعتی در حال حاضر به‌دلیل غارت سرمایه‌هایش توسط سپاه پاسداران و دیگر کارگزاران حکومتی و اخراج مستمر کارگران به ۱۰درصد توان تولیدی خود کاهش یافته است. بخش‌های مختلف کارخانه، از جمله لوله‌سازی، به‌دلیل نبود مواد اولیه در آستانه تعطیلی قرار دارد.