کاربر:Masoud/صفحه تمرین
زنـــــدان اويــــن
زندان اوین بدنام‌ترين، مخوف‌ترين و اسرارآمیزترین زندان سیاسی در جهان است. اين زندان طي نيم‌قرن گذشته و در دو ديكتاتوري شاه و شيخ هزازان تن از مجاهدان و مبارزان راه آزادي ميهن را در خود به مسلخ برده است.
سلول به سلول، بند به بند و حتي تپه‌هاي اين زندان، شاهد جنايات بيشماري عليه پاكترين و رشيدترين فرزندان ايران‌زمين بوده، كه تا مرز طاقت انسان به زير شكنجه‌هاي وحشيانه و قرون وسطايي برده شدند. اما بي‌شك آنچه كه زندان اوين را با ساير زندانهاي سياسي در جهان متمايز مي‌كند، وقوع هولناكترين جنايت عليه بشريت، قتلعام هزاران زنداني سياسي در تابستان سال ۱۳۶۷است.
موقعيت و وسعت زندان اوین:
زندان‌اوين در شمال‌غرب تهران ساخته شده است. اين زندان از شمال به روستاي دركه، از جنوب و غرب به شهرك سعادت‌آباد و از شرق و شمال شرقي به منطقه اوين و دانشگاه ملي ايران محدود شده و بر روي دامنه جنوبي رشته كوه البرز در مساحتي بالغ بر ۴۳۰۰۰۰مترمربع ساخته شده است.
سابقه زندان اوين:
ساخت این زندان بر روي املاك سيدضياءالدين طباطبائي از سال ۱۳۴۰تا ۱۳۵۰به درازا كشيد و در سال ۱۳۵۰ مورد بهره‌برداري قرار گرفت. زندان اوين از بدو تأسيس برخلاف ساير زندانهاي ديگر در زمان شاه مخصوص زندانيانسياسي ساخته شد؛ و تا پيش از پیروزی انقلاب، توسط ساواک اداره ميشد. پس از پيروزي انقلاب ضدسلطنتی اعضای گروه مؤتلفه اسلامی! مديريت اين زندان را برعهده گرفتند. محمد كچويي اولين رئيس آن بود. وي بهطور كامل تحت سرپرستي اسدالله لاجوردي دادستان انقلاب اسلامي تهران، كه دفتر آن در ساختمان اداري زندان اوين قرار داشت، عمل ميكرد.
عكس هوايي زندان اوين
بندهای زندان اوین: این زندان بهطور کلی از دو بخش جنوبي و شمالي تشكيل شده است
بخش جنوبي شامل: ساختمانهاي اداري، شعبههاي بازجويي وابسته به دادستاني انقلاب تهران و شعبههاي دادگاه، مجموعه بندهاي چهارگانه شامل بند يك تا چهار، سلولهای انفرادی 209، آشپزخانه و بهداري زندان، مجموعه بندهاي 325 شامل دو بند عمومي و سلولهاي انفرادي موسوم به زندان سبز يا زندان قديم ميباشد.
بخش شمالي شامل قسمتی است که بخش عمده آن در زنان شاه به منظور امور داری ساخته شده بودکه شامل
حسينيه، سالنهاي يك تا شش آموزشگاه و هواخوري آنها، 400 سلول انفرادي موسوم به آسايشگاه! قرار دارد که این ساختمان بین سال ۶۰ تا ۶۲ ساخته شد و كارگاه اوين.[ii]همچنين در قسمت شمالي زندان اوين درب شمالي زندان قرار دارد. اين درب به خيابان منتهي به روستاي دركه باز ميشود. اين درب در دهة ۶۰ استفاده عمومي ندارشت و براي ترددهاي ويژه مورد استفاده قرار ميگيرفت.
بند 209: بند 209 از 10 راهروي يكطرفه تشكيل شده كه در هر راهروي آن 9سلول انفرادي و يك سلول بهعنوان هواخوري قرار دارد. اين بند در مجموع داراي 90سلول انفرادي و 10سلول هواخوري ميباشد. درب ورودي اين بند در كنار بهداري زندان اوين تعبيه شده است. اين بند علاوه بر 100سلول انفرادي داراي يك زيرزمين است، كه براي شكنجه و بازجويي مورد استفاده قرار ميگيرد. اتاقهاي بازجويي نيز قسمت ديگري از بند 209 را تشكيل ميدهد. بند209 در دهه60 زير نظر سپاهپاسداران، مستقل از دادستاني انقلاب (لاجوردي) قرار داشت. در قتلعام زندانيان سياسي در تابستان سال1367 زيرزمين 209 براي حلقآويز كردن بخشي از زندانيان سياسي مورد استفاده قرار گرفت .روي دیوارهای هر بند دست نوشته‌های زندانیان از جمله شعر، تاریخ ورود و خروج، علت دستگیری زندانی، هویت زندانی، و… وجود دارد كه خود تاريخچه و موزه ايست از حماسه و عزم جزم فرزندان مجاهدین و مبارزین خلق در زنجير ايران كه در مقابل شکنجه‌گران هم در استبداد سلطنتی و هم در دوران دیکتاتوری ولایت فقیه و به دژخيم نه گفتند. باشد تا در روز آزادي خلق رازهاي پنهان شكنجهگاه اوين برملا شده و پرده از بسياري نگفتهها برداشته شود.