۷٬۳۴۸
ویرایش
کاربر:Omid/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
فرمانروایان و به عبارتی بیک‌های الجزایر در بعضی موارد مستقل بودند و با هر کشوری که قراردادی امضا می‌کردند، دربار عثمانی آن را تایید می‌کرد. در سال ۱۷۹۷ میلادی در زمان حکومت هیات‌مدیره (دایرکتوار) بر فرانسه، دولت فرانسه گندم‌های فراوانی به مبلغ پنج میلیون فرانک از «بیک حسین» فرمانروای الجزایر خریداری کرد ولی بعد از تحویل گندم‌ها پول آن را نپرداخت. | فرمانروایان و به عبارتی بیک‌های الجزایر در بعضی موارد مستقل بودند و با هر کشوری که قراردادی امضا می‌کردند، دربار عثمانی آن را تایید می‌کرد. در سال ۱۷۹۷ میلادی در زمان حکومت هیات‌مدیره (دایرکتوار) بر فرانسه، دولت فرانسه گندم‌های فراوانی به مبلغ پنج میلیون فرانک از «بیک حسین» فرمانروای الجزایر خریداری کرد ولی بعد از تحویل گندم‌ها پول آن را نپرداخت. | ||
[[پرونده:فرانسوی ها در الجزایر.JPG|جایگزین=فرانسوی ها در الجزایر|بندانگشتی|261x261پیکسل|فرانسوی ها در الجزایر]] | |||
بیک‌حسین به کنسول فرانسه در الجزیره اعتراض کرد و ضمن صحبت در حال عصبانیت مگس‌پرانی را که در دست داشت به صورت کنسول فرانسه کوبید. دولت فرانسه که از دیرزمان قصد تصرف الجزایر را داشت، این امر را بهانه قرار داد و ارتش فرانسه با صد کشتی جنگی و ۳۶ هزار سرباز بنادر الجزایر را به گلوله بست و سپاهیان فرانسه شهر الجزیره را گرفتند. بیک‌حسین در پنج ژوئیه ۱۸۳۰ با تمام وجوه نقدی که می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند، به عثمانی فرار کرد. این واقعه در زمان سلطنت شارل دهم (Charles X) اتفاق افتاد. | بیک‌حسین به کنسول فرانسه در الجزیره اعتراض کرد و ضمن صحبت در حال عصبانیت مگس‌پرانی را که در دست داشت به صورت کنسول فرانسه کوبید. دولت فرانسه که از دیرزمان قصد تصرف الجزایر را داشت، این امر را بهانه قرار داد و ارتش فرانسه با صد کشتی جنگی و ۳۶ هزار سرباز بنادر الجزایر را به گلوله بست و سپاهیان فرانسه شهر الجزیره را گرفتند. بیک‌حسین در پنج ژوئیه ۱۸۳۰ با تمام وجوه نقدی که می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند، به عثمانی فرار کرد. این واقعه در زمان سلطنت شارل دهم (Charles X) اتفاق افتاد. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== قیام امیر عبدالقادر و نتایج آن == | == قیام امیر عبدالقادر و نتایج آن == | ||
امیر عبدالقادر (Emir Abdelkader al-Jazairi) فرزند محی‌الدین از اعراب ناحیه اران و از طایفه مرابطون بود. او برای مبارزه با فرانسویان قبایل الجزایری را متحد ساخت و شکست سختی به فرانسویان در ۱۸۳۷ وارد آورد. به طوری که طی قرارداد ۲۸ می ۱۸۳۷ دولت فرانسه مجبور شد به جز بخش ساحلی، بقیه الجزایر را به امیر عبدالقادر بسپارد. اما امیر عبدالقادر بعد از این قرارداد، اعلام کرد که قوای فرانسه باید ساحل الجزایر را نیز ترک کند، لذا دولت فرانسه نیرویی به فرماندهی ژنرال بوژو (Gen –Bugeaud) با ۱۱۵ هزار نیرو از طریق بندر طنجه در مراکش قوای عبدالقادر را به محاصره درآورد و باعث شکست وی در سال ۱۸۴۵ میلادی شد. | امیر عبدالقادر (Emir Abdelkader al-Jazairi) فرزند محی‌الدین از اعراب ناحیه اران و از طایفه مرابطون بود. او برای مبارزه با فرانسویان قبایل الجزایری را متحد ساخت و شکست سختی به فرانسویان در ۱۸۳۷ وارد آورد. به طوری که طی قرارداد ۲۸ می ۱۸۳۷ دولت فرانسه مجبور شد به جز بخش ساحلی، بقیه الجزایر را به امیر عبدالقادر بسپارد. اما امیر عبدالقادر بعد از این قرارداد، اعلام کرد که قوای فرانسه باید ساحل الجزایر را نیز ترک کند، لذا دولت فرانسه نیرویی به فرماندهی ژنرال بوژو (Gen –Bugeaud) با ۱۱۵ هزار نیرو از طریق بندر طنجه در مراکش قوای عبدالقادر را به محاصره درآورد و باعث شکست وی در سال ۱۸۴۵ میلادی شد. | ||
[[پرونده:امیر عبدالقادر مبارز الجزایری.JPG|جایگزین=امیر عبدالقادر مبارز الجزایری|بندانگشتی|امیر عبدالقادر مبارز الجزایری]] | |||
امیر عبدالقادر برای جمع‌آوری نیرو به کوهستان‌های الجزایر رفت و توانست تجدیدقوا کرده و راه سپاهیان فرانسه را به سمت جنوب مسدود کند. اما به‌واسطه آن که امیر مراکش مرزهای کشور خویش را روی سربازان امیر عبدالقادر بست، وی دچار شکست شد و سربازان فرانسوی او را اسیر کردند. با شکست او، الجزایر کاملا به تصرف فرانسه درآمد. امیر عبدالقادر به دمشق منتقل شد و تا آخر عمر در تبعید به سر برد و در سال ۱۸۸۳ میلادی در آن شهر درگذشت. | امیر عبدالقادر برای جمع‌آوری نیرو به کوهستان‌های الجزایر رفت و توانست تجدیدقوا کرده و راه سپاهیان فرانسه را به سمت جنوب مسدود کند. اما به‌واسطه آن که امیر مراکش مرزهای کشور خویش را روی سربازان امیر عبدالقادر بست، وی دچار شکست شد و سربازان فرانسوی او را اسیر کردند. با شکست او، الجزایر کاملا به تصرف فرانسه درآمد. امیر عبدالقادر به دمشق منتقل شد و تا آخر عمر در تبعید به سر برد و در سال ۱۸۸۳ میلادی در آن شهر درگذشت. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
فرحت عباس جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داده بود. وی برای جلب پشتیبانی سوسیالیست‌های فرانسه از جنبش آزادی‌خواهی مردم الجزایر تمایلات سوسیال دموکراسی پیدا کرد. | فرحت عباس جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داده بود. وی برای جلب پشتیبانی سوسیالیست‌های فرانسه از جنبش آزادی‌خواهی مردم الجزایر تمایلات سوسیال دموکراسی پیدا کرد. | ||
[[پرونده:عصیان الجزایری‌ها علیه اشغال توسط فرانسه.jpg|جایگزین=عصیان الجزایری‌ها علیه اشغال توسط فرانسه|بندانگشتی|عصیان الجزایری‌ها علیه اشغال توسط فرانسه]] | |||
== تلاش برای استقلال == | == تلاش برای استقلال == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۴: | ||
هویت اصلی آنان بر خلبان پوشیده بود. اما چون یکی از کمک‌خلبانان بن‌بلا را شناخت، هواپیما را به فرودگاه الجزیره هدایت کرد و بن‌بلا و همه دوستانش به‌وسیله پلیس فرانسه بازداشت و به زندان فرانسه منتقل شدند. در خلال دورانی که بن‌بلا و دوستانش در زندان فرانسه به سر می‌بردند، ارتش آزادی‌بخش ملی به رهبری سرهنگ هواری بومدین، ضرباتی را بر ارتش فرانسه وارد ساخت به طوری که فرانسویان مقیم الجزایر، گروه‌گروه کشور را ترک می‌کردند. | هویت اصلی آنان بر خلبان پوشیده بود. اما چون یکی از کمک‌خلبانان بن‌بلا را شناخت، هواپیما را به فرودگاه الجزیره هدایت کرد و بن‌بلا و همه دوستانش به‌وسیله پلیس فرانسه بازداشت و به زندان فرانسه منتقل شدند. در خلال دورانی که بن‌بلا و دوستانش در زندان فرانسه به سر می‌بردند، ارتش آزادی‌بخش ملی به رهبری سرهنگ هواری بومدین، ضرباتی را بر ارتش فرانسه وارد ساخت به طوری که فرانسویان مقیم الجزایر، گروه‌گروه کشور را ترک می‌کردند. | ||
[[پرونده:شورش الجزایری ها.JPG|جایگزین=پیروزی و استقلال مردم الجزایر|بندانگشتی|پیروزی و استقلال مردم الجزایر]] | |||
=== پیروزی انقلاب الجزایر === | === پیروزی انقلاب الجزایر === | ||