کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


روز ۸ فروردین (۲۸ مارس)، انقلابیون به پیشرفت خود ادامه دادند و شهر النوفلیه را به کنترل خود درآوردند. اما در طول پیشرفت خود در یک کمین تیپ‌های قذافی در منطقه دره سرخ در ۳۰ کیلومتری شرق شهر سرت، خورده و غافلگیر شدند. در نتیجه این غافلگیری، انقلابیون مجبور به عقب‌نشینی به ۱۰۰ کیلومتری بن‌جواد شدند و از آن‌جا با تیپ‌های قذافی وارد نبرد شدند. اما این نبرد دوام نیاورد و تا پایان ۹ فروردین، بن‌جواد به دست تیپ‌های قذافی افتاد.<ref>[https://www.aljazeera.net/news/arabic/2011/3/28/%d8%ab%d9%88%d8%a7%d8%b1-%d9%84%d9%8a%d8%a8%d9%8a%d8%a7-%d9%8a%d8%aa%d9%82%d8%af%d9%85%d9%88%d9%86-%d9%86%d8%ad%d9%88-%d8%b3%d8%b1%d8%aa ثوار لیبیا یتقدمون نحو سرت]، الجزیره</ref><ref>[https://www.bbc.com/arabic/middleeast/2011/03/110329_latest2_libya_fighting.shtml لیبیا: قوات القذافي تجبر المعارضة علی التراجع]، بی‌بی‌سی عربي</ref>
روز ۸ فروردین (۲۸ مارس)، انقلابیون به پیشرفت خود ادامه دادند و شهر النوفلیه را به کنترل خود درآوردند. اما در طول پیشرفت خود در یک کمین تیپ‌های قذافی در منطقه دره سرخ در ۳۰ کیلومتری شرق شهر سرت، خورده و غافلگیر شدند. در نتیجه این غافلگیری، انقلابیون مجبور به عقب‌نشینی به ۱۰۰ کیلومتری بن‌جواد شدند و از آن‌جا با تیپ‌های قذافی وارد نبرد شدند. اما این نبرد دوام نیاورد و تا پایان ۹ فروردین، بن‌جواد به دست تیپ‌های قذافی افتاد.<ref>[https://www.aljazeera.net/news/arabic/2011/3/28/%d8%ab%d9%88%d8%a7%d8%b1-%d9%84%d9%8a%d8%a8%d9%8a%d8%a7-%d9%8a%d8%aa%d9%82%d8%af%d9%85%d9%88%d9%86-%d9%86%d8%ad%d9%88-%d8%b3%d8%b1%d8%aa ثوار لیبیا یتقدمون نحو سرت]، الجزیره</ref><ref>[https://www.bbc.com/arabic/middleeast/2011/03/110329_latest2_libya_fighting.shtml لیبیا: قوات القذافي تجبر المعارضة علی التراجع]، بی‌بی‌سی عربي</ref>
== عملیات قذافی در مناطق شورشی ==
پس از عقب‌نشینی نیروهای دولتی قذافی از شهرها هنگام سقوط، اعضای کمیته‌های قذافی در شهرها باقی می‌ماندند و علیه غیرنظامیان تیراندازی و بمب‌گذاری می‌کردند. همچنین آن‌ها از فعالیت شورشیان و انقلابیون جاسوسی می‌کردند. این کمیته‌ها یک فرمانده نظامی را که به مخالفان پیوسته بود و به همراه یک روزنامه‌نگار، ترور کردند. انقلابیون مدعی بودند که ماموران طرفدار قذافی در بنغازی به عنوان جاسوس عمل کرده و به دنبال خراب کردن قیام هستند. هواداران قذافی در بنغازی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شد.<ref>[http://content.time.com/time/world/article/0,8599,2076206,00.html Anxious in Benghazi: Watching out for Gaddafi's Saboteurs], Time</ref>
از طرفی نیروهای انقلابی با یک حمله واکنش نشان داده و صدها مظنون به جاسوسی را طی یک هفته دستگیر کردند. برخی از مظنونان به جاسوسی که هدف انقلابیون و شورشیان قرار گرفته بودند، با همدیگر وارد درگیری و تیراندازی شدند که طی آن منجر به تلفات از هر دو طرف شد. معیار انقلابیون برای دستگیری مظنونان، عکسی از قذافی در کیف پول و پیوندهای خانوادگی بود. با این حال، شورشیان روش‌های دیگری از جمله ارسال زنان به خانه مظنونان برای کشف حامیان قذافی به کار بردند.<ref>[https://www.aljazeera.com/indepth/features/2011/05/20115118574388483.html Raids and rebellion in Benghazi], Al Jazeera</ref>
تیپ النیدا یک تیپ نظامی شورشی وفادار به دولت قذافی بود که به عنوان ستون پنجم در درون نیروهای شورشی و انقلابی فعالیت می‌کرد. فعالیت‌های آن‌ها شامل حمله به دو زندان بنغازی و آزادی بیش از ۲۰۰ زندانی بود. در اواخر ماه ژوئیه، نیروهای مخالف به پایگاه تیپ در نزدیکی بنغازی حمله کردند و پس از چند ساعت پایگاه را به تصرف خود درآورند. در جریان این درگیری از نیروهای انقلابی و شورشی ۴ نفر کشته و ۶ نفر زخمی شدند. در حالی که از تیپ النیدا حدود ۲۰ نفر کشته و ۳۱ نفر دیگر دستگیر شدند.<ref>[https://www.wsws.org/en/articles/2011/05/liby-m23.html Death squad attacks in Libyan rebel capital], WSWS</ref>


== بازپس‌گیری طرابلس ==
== بازپس‌گیری طرابلس ==
خط ۳۵: خط ۴۲:
در ۲۲ مرداد ۱۳۹۰ (۱۳ آگوست ۲۰۱۱)، شورشیان حمله‌ای را به سمت ساحل از کوه‌های نفوسه آغاز کردند. در روز اول پیشروی، آن‌ها موفق به ورود به شهر زاویه و غریان شدند تا بتوانند شهر طرابلس را به کنترل خود درآورند، اما با مقاومت شدید نیروهای قذافی مواجه شدند. از ۲۳ تا ۲۴ مرداد، نیروهای انقلابی صرمان، صبراته و غریان را به کنترل خود درآوردند. در ۲۵ مرداد، نیروهای شورشی با حمایت از حملات هوایی ناتو عملیاتی ۴۸ ساعته را آغاز کردند و طرابلس را در محاصره قرار دادند.<ref>[https://www.nation.co.ke/News/africa/Many+casualties+as+Libyan+rebels+batter+Zawiyah/-/1066/1218568/-/e11pqhz/-/ Many casualties' as Libyan rebels batter Zawiyah], Daily Nation</ref><ref>[https://www.hudson.org/research/8229-the-fight-for-sabratha The Fight for Sabaratha], Hudson Institute</ref>
در ۲۲ مرداد ۱۳۹۰ (۱۳ آگوست ۲۰۱۱)، شورشیان حمله‌ای را به سمت ساحل از کوه‌های نفوسه آغاز کردند. در روز اول پیشروی، آن‌ها موفق به ورود به شهر زاویه و غریان شدند تا بتوانند شهر طرابلس را به کنترل خود درآورند، اما با مقاومت شدید نیروهای قذافی مواجه شدند. از ۲۳ تا ۲۴ مرداد، نیروهای انقلابی صرمان، صبراته و غریان را به کنترل خود درآوردند. در ۲۵ مرداد، نیروهای شورشی با حمایت از حملات هوایی ناتو عملیاتی ۴۸ ساعته را آغاز کردند و طرابلس را در محاصره قرار دادند.<ref>[https://www.nation.co.ke/News/africa/Many+casualties+as+Libyan+rebels+batter+Zawiyah/-/1066/1218568/-/e11pqhz/-/ Many casualties' as Libyan rebels batter Zawiyah], Daily Nation</ref><ref>[https://www.hudson.org/research/8229-the-fight-for-sabratha The Fight for Sabaratha], Hudson Institute</ref>


در روز جمعه ۲۸ مرداد و پس از ۳ روز درگیری، نیروهای شورشی کنترل پالایشگاه مهم نفت در زاویه را به دست گرفتند.
در روز جمعه ۲۸ مرداد و پس از ۳ روز درگیری، نیروهای شورشی کنترل پالایشگاه مهم نفت در زاویه را به دست گرفتند. در شرق طرابلس، انقلابیون توانستند زلیتن را به دست بگیرند. در جریان این درگیری ۳۱ نفر کشته و ۱۲۰ نفر زخمی شدند.<ref>[https://www.aljazeera.com/news/africa/2011/08/2011819145519307139.html Libyan rebels take control of Az Zawiyah], Al Jazeera</ref>
 
در 18 اوت ، مقامات آمریكایی گزارش دادند كه قذافی در حال آماده سازی برای فرار برای تبعید برای تبعید در تونس به همراه خانواده خود بود. [198] در همان روز ، نیروهای شورشی کنترل پالایشگاه مهم نفت در زاویه را به دست آوردند ، در حالی که روزنامه نگاران تأیید کردند که آنها در کنترل کامل غاریان هستند. [199] شورشیان پس از سه روز درگیری ، پالایشگاه نفت Zawiya را در 19 اوت به دست آوردند. نبردها همچنان بر کنترل مرکز شهر ادامه داشتند. نیروهای قذافی مناطق موشکی شورشیان راکت ، خمپاره و اسلحه ضد هوایی را مورد ضرب و شتم قرار دادند ، اما تا غروب شب از یک هتل چند طبقه و میدان مرکزی بیرون رانده شدند. بمباران ناتو تقویت قدرت نیروهای خود در این شهر را برای دولت دشوار کرد و در عین حال همچنان به اهداف در طرابلس حمله کرد. در شرق طرابلس ، شورشیان از Misrata زلیتن را به دست گرفتند و 31 کشته و 120 زخمی بر جای گذاشت. به گفته یک مقام دولتی لیبی ، حسن ابراهیم ، برادر سخنگوی دولت لیبی ، موسی ابراهیم ، کشته شد و دیگران نیز در اثر اصابت گلوله از طریق هلیکوپتر ناتو مورد اصابت قرار گرفتند. [200] [201]


=== نبرد برای طرابلس ===
=== نبرد برای طرابلس ===
در 20 اوت ، عناصر شورشی در طرابلس با حمایت ناتو عملیات خیزش عمومی را با نام عملیات پری دریایی سپیده دم در شهر آغاز کردند. بسیاری از سلاح های مورد استفاده شورشیان جمع شده بودند و با استفاده از ضربات چسبان به طرابلس فرستاده شدند. نیروهای مخالف در این شهر قیام عمومی را آغاز کردند ، تقریباً در همه محله ها ، و درگیری های سنگین در فشموم ، تاجورا و سوک الجماع رخ داد. شورشیان تلفات زیادی متحمل شدند ، در حالی که نیروهای قذافی نیز خسارات وارد کردند. هواپیماهای جنگی ناتو با انجام عملیات بمبگذاری بر روی اهداف دولت در شهر ، از این عملیات پشتیبانی کردند.
صبح روز شنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۰ (۲۰ آگوست ۲۰۱۱)، نیروهای شورشی در طرابلس با حمایت ناتو عملیاتی را با نام عملیات پری دریایی آغاز کردند. هم‌زمان نیروهای مخالف در این شهر نیز قیام عمومی را آغاز کردند. تقریبا در همه محله‌ها از جمله فشلوم و تاجورا درگیری‌های شدیدی رخ داد. در این درگیری هواپیماهای جنگی ناتو از نیروهای شورشی حمایت کردند. در پی یک شب درگیری سنگین، شورشیان تمام یا بخش‌هایی از تاجورا، سوق الجمعه، قدس، بن‌آشور را به کنترل خود درآوردند. در خارج از طرابلس، پیشرفت شورشیان سریع انجام شد و نیروهای دولتی قذافی مقاومت کمتری کردند. در یک حمله شورشیان موفق شدند پایگاه تیپ خمیس در ۲۲ کیلومتری غرب طرابلس را به دست گرفته و اسلحه و مهمات را مصادره کنند. همچنین صدها زندانی که در آن‌جا بازداشت بودند را آزاد کردند.<ref>[https://www.bbc.com/news/world-africa-14606618 Libya conflict: Rebels take base on push to Tripoli], BBC News</ref>


در پی یک شب درگیری های سنگین ، شورشیان تمام یا بخش هایی از تاجورا ، سوک الجومه ، عربا ، قدس ، بن آشور و زویات الدحمانی را کنترل کردند و درگیری ادامه داشت و روز بعد در برخی مناطق ادامه داشت از جمله در فرودگاه بین المللی میتیگا. در خارج از طرابلس ، با مقاومت اندکی از نیروهای دولتی ، پیشرفت شورشیان سریع انجام شد ، اگرچه نیروهای دولتی درگیری کوتاهی در دهکده ال مایا انجام دادند. شورشیان موفق شدند در یک اسلحه کوتاه ، پایگاه تیپ خمیس ، در 22 کیلومتری (14 مایل) غرب طرابلس را به دست بگیرند ، پس از آن اسلحه و مهمات را مصادره کردند و صدها زندانی را که در آنجا بازداشت شده بودند ، آزاد کردند. شورشیان به پیشروی خود ادامه دادند ، در حالی که نیروهای قذافی در هم ریختند و توانستند به حومه طرابلس برسند ، و حومه جانزور ، در 10 کیلومتری (6.2 مایل) غرب طرابلس را گرفتند. [202] [203] قایق های Misrata نیروهای شورشی را در ساحل طرابلس به زمین نشستند. در طرابلس ، نیروهای قذافی و شورشیان بر روی تراسهای پشت بام می جنگیدند تا از آنها به عنوان مواضع شلیک استفاده کنند ، و تک تیراندازان دولت در پشت بام ها در نزدیکی مجموعه باب العزیزا و یک برج آب در مجاورت مستقر شدند. شورشیان از سلاح های سبک برای دفاع از خیابان های خود استفاده می کردند. در برخی محلات ، اعتراضات گسترده ضد قذافی صورت گرفت ، و عده ای نیز تحت شلیک تک تیراندازها قرار گرفتند که روی پشت بام ها قرار داشتند.
در داخل شهر شورشیان از سلاح‌های سبک برای دفاع از خیابان‌های خود استفاده می‌کردند. در برخی از محلات، اعتراضات گسترده ضدقذافی صورت گرفته بود. تک‌تیراندازهای قذافی از پشت‌بام‌ها معترضان را هدف قرار می‌دادند.


در همین حال ، نیروهای شورشی Misrata با یک خیزش در Khoms یک شبه در تاریخ 21 اوت ، سعی در عبور از طرابلس کردند. نیروها در غرب طرابلس تلاش کردند تا جاده تونس را پاک کنند.
در روز دوشنبه ۳۱ مرداد، نیروهای شورشی از خارج شهر به داخل سرازیر شده و با مقاومت اندک نیروهای قذافی شهر به دست نیروهای انقلابی افتاد. نیروهای انقلابی میدان سبز را به میدان شهید تغییر نام دادند.<ref>[https://www.theguardian.com/world/middle-east-live/2011/aug/24/libya-rebels-take-gaddafi-compound-live-updates#block-48 Libya: the fall of Tripoli], The Guardian</ref>


تا 22 اوت ، اعتقاد بر این بود كه تریپولی به دلیل ریختن نیروهای شورشی از خارج به داخل شهر ، با مقاومت اندك از سوی نیروهای قذافی ، به شدت سقوط كرده است. میدان سبز گرفته شد و به میدان شهید تغییر نام داده شد و گزارشهایی مبنی بر اسیر شدن سه نفر از پسران قذافی در اسارت زنده مانده است. با این حال ، بعداً در همان روز ، گزارش هایی مبنی بر فرار محمد قذافی منتشر شد. درگیریهای سنگین در نزدیکی مجتمع قذافی باب العزیزا صورت گرفت. در شب بین 22 و 23 اوت ، متیو شانس ، خبرنگار سی ان ان ، با سیف الاسلام قذافی در خارج از هتل ریکسوس صحبت کرد ، از او عکس گرفت و یک ویدئو در گزارش های قبلی درباره دستگیری وی در بی اعتمادی جدی قرار داد. [204]
شنبه ۵ شهریور، وب‌سایت‌های خبری تصاویری از شورشیان را که وارد خانه پسران و دختران قذافی در طرابلس شده بودند را نشان دادند.<ref>[https://www.reuters.com/article/us-libya-gaddafi-son/gaddafis-son-mohammed-flees-house-arrest-report-idUSTRE77L4Z620110822 Gaddafi's son Mohammed flees house arrest], Reuters</ref>
 
تا 23 اوت در غروب ، شورشیان مجتمع قذافی را در باب العزیزیا به دست گرفتند. [205] در تاریخ 27 اوت ، وب سایتهای خبری غربی گزارش داده و تصاویری از شورشیان را که وارد خانه های پسران و دختران قذافی در طرابلس بودند ، نشان می دادند. رسانه های بین المللی از شیوه زندگی بیش از حد و تجملاتی که فرزندانشان به آن می گذرانند ، خبر دادند.


== فرار همسر و سه فرزند قذافی به الجزایر ==
== فرار همسر و سه فرزند قذافی به الجزایر ==
خط ۵۴: خط ۵۷:
از آنجا که نبرد برای طرابلس در اواسط ماه اوت به اوج خود رسید ، خانواده قذافی مجبور به ترک ترکیب غنی شده خود شدند. در تاریخ 27 اوت ، توسط خبرگزاری مصر منا گزارش شد که جنگجویان شورشی لیبی 5 سدان زرهی مرسدس بنز ، احتمالاً حامل چهره های برتر رژیم قذافی ، از مرز در شهر قادامز در جنوب غربی لیبی به سمت الجزایر عبور کرده اند ، [207]. در آن زمان توسط مقامات الجزایر تکذیب شد. در 29 اوت ، دولت الجزایر رسماً اعلام كرد كه صفیه فركاش به همراه دختر عایشه و پسران محمد و هانیبال به همراه همسر و فرزندان خود در اوایل روز به الجزایر رفته بودند. [207] [208] یک مقام وزارت خارجه الجزایر گفت: همه افراد این کاروان اکنون در الجزایر بوده اند و هیچکدام از آنها در حکم های صادر شده توسط دادگاه بین المللی کیفری به اتهامات احتمالی جنایات جنگی نامگذاری نشده اند. مراد بن‌ماهی ، نماینده دائم الجزایر در سازمان ملل ، بعداً جزئیات این بیانیه را تأیید كرد. این خانواده در ساعت 8:45 دقیقه به وقت محلی به یک نقطه ورودی صحرای صحرا ، در مرسدس و اتوبوس رسیده بودند. تعداد دقیق افراد در مهمانی تأیید نشده بود ، اما "بچه های زیادی" وجود داشتند ، و آنها شامل سرهنگ قذافی نبودند. این گروه به دلایل بشردوستانه مجاز شد و دولت الجزایر از آن زمان به رئیس شورای ملی انتقالی اطلاع داده است ، که هیچ درخواست رسمی برای بازگشت آنها نکرده است
از آنجا که نبرد برای طرابلس در اواسط ماه اوت به اوج خود رسید ، خانواده قذافی مجبور به ترک ترکیب غنی شده خود شدند. در تاریخ 27 اوت ، توسط خبرگزاری مصر منا گزارش شد که جنگجویان شورشی لیبی 5 سدان زرهی مرسدس بنز ، احتمالاً حامل چهره های برتر رژیم قذافی ، از مرز در شهر قادامز در جنوب غربی لیبی به سمت الجزایر عبور کرده اند ، [207]. در آن زمان توسط مقامات الجزایر تکذیب شد. در 29 اوت ، دولت الجزایر رسماً اعلام كرد كه صفیه فركاش به همراه دختر عایشه و پسران محمد و هانیبال به همراه همسر و فرزندان خود در اوایل روز به الجزایر رفته بودند. [207] [208] یک مقام وزارت خارجه الجزایر گفت: همه افراد این کاروان اکنون در الجزایر بوده اند و هیچکدام از آنها در حکم های صادر شده توسط دادگاه بین المللی کیفری به اتهامات احتمالی جنایات جنگی نامگذاری نشده اند. مراد بن‌ماهی ، نماینده دائم الجزایر در سازمان ملل ، بعداً جزئیات این بیانیه را تأیید كرد. این خانواده در ساعت 8:45 دقیقه به وقت محلی به یک نقطه ورودی صحرای صحرا ، در مرسدس و اتوبوس رسیده بودند. تعداد دقیق افراد در مهمانی تأیید نشده بود ، اما "بچه های زیادی" وجود داشتند ، و آنها شامل سرهنگ قذافی نبودند. این گروه به دلایل بشردوستانه مجاز شد و دولت الجزایر از آن زمان به رئیس شورای ملی انتقالی اطلاع داده است ، که هیچ درخواست رسمی برای بازگشت آنها نکرده است


== عملیات قذافی در مناطق شورشی ==
<ref>[https://www.bbc.com/news/world-africa-14709896 Libya conflict: Gaddafi family flee to Algeria], BBC News</ref><ref>[https://www.theguardian.com/world/2011/aug/29/gaddafi-family-escape-libya-algeria Gaddafi's family escape Libya net to cross into Algeria], The Guardian</ref>
پس از عقب‌نشینی نیروهای دولتی قذافی از شهرها هنگام سقوط، اعضای کمیته‌های قذافی در شهرها باقی می‌ماندند و علیه غیرنظامیان تیراندازی و بمب‌گذاری می‌کردند. همچنین آن‌ها از فعالیت شورشیان و انقلابیون جاسوسی می‌کردند. این کمیته‌ها یک فرمانده نظامی را که به مخالفان پیوسته بود و به همراه یک روزنامه‌نگار، ترور کردند. انقلابیون مدعی بودند که ماموران طرفدار قذافی در بنغازی به عنوان جاسوس عمل کرده و به دنبال خراب کردن قیام هستند. هواداران قذافی در بنغازی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شد.<ref>[http://content.time.com/time/world/article/0,8599,2076206,00.html Anxious in Benghazi: Watching out for Gaddafi's Saboteurs], Time</ref>


از طرفی نیروهای انقلابی با یک حمله واکنش نشان داده و صدها مظنون به جاسوسی را طی یک هفته دستگیر کردند. برخی از مظنونان به جاسوسی که هدف انقلابیون و شورشیان قرار گرفته بودند، با همدیگر وارد درگیری و تیراندازی شدند که طی آن منجر به تلفات از هر دو طرف شد. معیار انقلابیون برای دستگیری مظنونان، عکسی از قذافی در کیف پول و پیوندهای خانوادگی بود. با این حال، شورشیان روش‌های دیگری از جمله ارسال زنان به خانه مظنونان برای کشف حامیان قذافی به کار بردند.<ref>[https://www.aljazeera.com/indepth/features/2011/05/20115118574388483.html Raids and rebellion in Benghazi], Al Jazeera</ref>
== کشتن قذافی ==
پس از سقوط طرابلس به نیروهای شورای مخالفت ملی انتقالی (NTC) در اوت 2011 ، قذافی و خانواده وی از پایتخت لیبی فرار کردند. وی به طور گسترده شایع شد که به جنوب کشور پناه آورده است. اما در حقیقت ، قذافی در روز سقوط طرابلس در یک کاروان کوچک به سرت فرار کرده بود. پسرش معتصم قذافی کاروان دوم را دنبال کرد. [4]


تیپ النیدا یک تیپ نظامی شورشی وفادار به دولت قذافی بود که به عنوان ستون پنجم در درون نیروهای شورشی و انقلابی فعالیت می‌کرد. فعالیت‌های آن‌ها شامل حمله به دو زندان بنغازی و آزادی بیش از ۲۰۰ زندانی بود. در اواخر ماه ژوئیه، نیروهای مخالف به پایگاه تیپ در نزدیکی بنغازی حمله کردند و پس از چند ساعت پایگاه را به تصرف خود درآورند. در جریان این درگیری از نیروهای انقلابی و شورشی ۴ نفر کشته و ۶ نفر زخمی شدند. در حالی که از تیپ النیدا حدود ۲۰ نفر کشته و ۳۱ نفر دیگر دستگیر شدند.<ref>[https://www.wsws.org/en/articles/2011/05/liby-m23.html Death squad attacks in Libyan rebel capital], WSWS</ref>
در 19 اکتبر 2011 ، نخست وزیر لیبی ، محمود جبریل گفت که گفته می شود رهبر پیشین در صحرای جنوبی بوده است و دولت خود را در بین قبایل طرفدار قذافی در منطقه مجدداً برقرار کرد. در آن زمان ، NTC به تازگی کنترل شهر طرفدار قذافی بنی ولید را در دست گرفته بود و نزدیک بود کنترل شهر وطن قذافی ، مرکز قومی قبیله سیرته شرق تریپولی را به دست گیرد. [5] طبق بیشتر حساب ها ، قذافی چند ماه با نیروهای وفادار رژیم به شدت مسلح در چندین ساختمان در سرت بود که نیروهای NTC شهر را به دست گرفتند. [6] منصور ذائو ، عضو حلقه درونی قذافی و رهبر سازمان نگهبان رژیم ، گفت که قذافی "بسیار هذیان" است و از کمبود برق و آب شکایت دارد. تلاشها برای ترغیب وی به فرار از کشور و کنار گذاشتن قدرت ، نادیده گرفته شد. [4] با سقوط آخرین ناحیه وفادار سیرت ، قذافی و سایر اعضای دولت تلاش کردند فرار کنند.


== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />
برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/wiki/کاربر:Omid/صفحه_تمرین1»