کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''انقلاب لیبی''' یثهلخ | '''انقلاب لیبی''' یثهلخ | ||
== آغاز تظاهرات == | |||
حسن الجهمی، متخصص حوزه انفورماتیک، روز جمعه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۱ (۸ بهمن ۱۳۸۹)، صفحه‌ای را در وب‌سایت اجتماعی فیس‌بوک خود ایجاد کرد و در آن خواستار شروع یک انقلاب سراسری در ۱۷ فوریه برای خلاص شدن از فقر در لیبی شد. به زودی صفحه وی شروع به گسترش کرد. او تشکیل شبکه ارتباطی با سایر فعالان در بیضاء، بنغازی و طرابلس را آغاز کرد و خواستار قیام مشابهی در کشور شد. | |||
همزمان با ظهور این تماس ها از طریق اینترنت ، در اوایل فوریه ، "کنفرانس ملی برای مخالفت لیبی" ادعا کرد که از منابع آگاه در مقامات لیبی یاد گرفته است که برنامه هایی برای شامل هرگونه حرکت احتمالی مردمی در آینده با اجرای تعدادی اصلاحات سیاسی و اجتماعی در کشور وجود دارد که شامل تشکیل دولت جدید برای توسعه است. قانون اساسی جدید و قانونی برای احزاب. در این کنفرانس همچنین در تاریخ 4 فوریه گفته شد که خطبه های جمعه در سراسر لیبی به موضوع امنیت و ثبات در این کشور پرداخته و بر آن تمرکز کرده است ، که آن را تلاشی دیگر برای مهار جنبش مردمی دانست. همچنین در اوایل فوریه ، مقامات رژیم بیش از یک بار با فعالان ، روشنفکران و نمایندگان قبایل لیبی دیدار کردند تا از آنها در مورد لزوم حفظ امنیت و ثبات ، و محافظت از مردم و شهروندان در برابر تماس های تحریک آمیز در اینترنت خبر دهند. | |||
اندکی قبل از شروع قیام ، احزاب ، سازمانها و نیروهای مختلف مخالف لیبی در خارج از کشور با ابتکار عمل و ترتیب هر یک از برچسبهای <nowiki><ref> که معتبر نیستند ، ملاقات کردند ؛ نامهای نادرست ، به عنوان مثال ، خیلی از رسانه ها و شاعران). ابراهیم جبریل (برنامه ریز استراتژیک) برای بحث و گفتگو درباره اوضاع سیاسی در کشور در روز دوشنبه ، 14 فوریه ، خود را اینگونه توصیف کرد: "سازمان های مستقل ، جناح ها و نیروهای سیاسی ، چهره های ملی لیبی و سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و علاقه مند به امور عمومی لیبی." با هم ، این نهادها و سازمانها بیانیه تلفیقی را صادر كردند و از رهبر لیبی ، سرهنگ معمر قذافی ، خواستار كناره گیری از ریاست جمهوری و انتقال سیستم دولت به شیوه ای مسالمت آمیز ، بر اساس دموكراسی بودند.</nowiki> | |||
سرانجام ، در 14 فوریه ، یک روز قبل از شروع انقلاب ، مقامات لیبی وکیل فتحی تربل را در بنغازی دستگیر کردند که مخالف رژیم قذافی بود و مسئولیت رسیدگی به پرونده خانواده های قربانیان قتل عام زندان ابو سلیم در دستگاه قضایی بود ، علاوه بر چند تن دیگر از فعالان از جمله وبلاگ نویس فرج آل شررانی ، که مورد توجه قرار گرفت. اولین جرقه واقعی اعتراضات لیبی و بمب افکن اصلی آن. | |||
== منابع == | |||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۵
انقلاب لیبی یثهلخ
آغاز تظاهرات
حسن الجهمی، متخصص حوزه انفورماتیک، روز جمعه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۱ (۸ بهمن ۱۳۸۹)، صفحه‌ای را در وب‌سایت اجتماعی فیس‌بوک خود ایجاد کرد و در آن خواستار شروع یک انقلاب سراسری در ۱۷ فوریه برای خلاص شدن از فقر در لیبی شد. به زودی صفحه وی شروع به گسترش کرد. او تشکیل شبکه ارتباطی با سایر فعالان در بیضاء، بنغازی و طرابلس را آغاز کرد و خواستار قیام مشابهی در کشور شد.
همزمان با ظهور این تماس ها از طریق اینترنت ، در اوایل فوریه ، "کنفرانس ملی برای مخالفت لیبی" ادعا کرد که از منابع آگاه در مقامات لیبی یاد گرفته است که برنامه هایی برای شامل هرگونه حرکت احتمالی مردمی در آینده با اجرای تعدادی اصلاحات سیاسی و اجتماعی در کشور وجود دارد که شامل تشکیل دولت جدید برای توسعه است. قانون اساسی جدید و قانونی برای احزاب. در این کنفرانس همچنین در تاریخ 4 فوریه گفته شد که خطبه های جمعه در سراسر لیبی به موضوع امنیت و ثبات در این کشور پرداخته و بر آن تمرکز کرده است ، که آن را تلاشی دیگر برای مهار جنبش مردمی دانست. همچنین در اوایل فوریه ، مقامات رژیم بیش از یک بار با فعالان ، روشنفکران و نمایندگان قبایل لیبی دیدار کردند تا از آنها در مورد لزوم حفظ امنیت و ثبات ، و محافظت از مردم و شهروندان در برابر تماس های تحریک آمیز در اینترنت خبر دهند.
اندکی قبل از شروع قیام ، احزاب ، سازمانها و نیروهای مختلف مخالف لیبی در خارج از کشور با ابتکار عمل و ترتیب هر یک از برچسبهای <ref> که معتبر نیستند ، ملاقات کردند ؛ نامهای نادرست ، به عنوان مثال ، خیلی از رسانه ها و شاعران). ابراهیم جبریل (برنامه ریز استراتژیک) برای بحث و گفتگو درباره اوضاع سیاسی در کشور در روز دوشنبه ، 14 فوریه ، خود را اینگونه توصیف کرد: "سازمان های مستقل ، جناح ها و نیروهای سیاسی ، چهره های ملی لیبی و سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و علاقه مند به امور عمومی لیبی." با هم ، این نهادها و سازمانها بیانیه تلفیقی را صادر كردند و از رهبر لیبی ، سرهنگ معمر قذافی ، خواستار كناره گیری از ریاست جمهوری و انتقال سیستم دولت به شیوه ای مسالمت آمیز ، بر اساس دموكراسی بودند.
سرانجام ، در 14 فوریه ، یک روز قبل از شروع انقلاب ، مقامات لیبی وکیل فتحی تربل را در بنغازی دستگیر کردند که مخالف رژیم قذافی بود و مسئولیت رسیدگی به پرونده خانواده های قربانیان قتل عام زندان ابو سلیم در دستگاه قضایی بود ، علاوه بر چند تن دیگر از فعالان از جمله وبلاگ نویس فرج آل شررانی ، که مورد توجه قرار گرفت. اولین جرقه واقعی اعتراضات لیبی و بمب افکن اصلی آن.