کاربر:Safa/صفحه تمرین
| کنفرانس ایران آزاد ۲۰۲۱ در واشنگتن | |
|---|---|
 | |
| عاملان | شخصیت‌های برجسته سیاسی از آمریکا |
| زمان | ۶ آبان ۱۴۰۰ – ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ |
| نتیجه | درخواست محاکمه ابراهیم رئیسی به خاطر جنایت علیه بشریت |
پراگماتیسم، برگرفته از واژه یونانی Pragma به معنی عمل است. بنا به تعریف فرهنگ فارسی: مکتبی فلسفی که ارزش افکار و اعمال را از روی فواید و نتایج عملی آنها می‌داند. این مکتب توسط پیرس و ویلیام جیمز تاسیس شد و جان دیویی و پیروانش آنرا دنبال کردند. بنا به تعریف فرهنگ معین: فلسفة عملی ، اصالت عمل ، عملگرایی
اولین بار واژه پراگماتیسم توسط یک منطق شناس آمریکایی بنام چارلز سندرز پپرس، بکار‌گرفته شد. منظور از آن، روشی برای ارزیابی مسائل عقلی بود، امروزه، پراگماتیسم یعنی اینکه درباره هر کار، نظریه یا آموزه‌ای باید بر پایه نتایجی که از آن به دست می‌آید قضاوت کرد. به نظر پراگماتیست‌ها، اگر عقیده‌ای به نتیجه مفید و کارا برای انسان بینجامد، باید آن را حقیقی و صحیح دانست.
با این تعریف، پراگماتیسم می‌گوید که حقیقت امری جدا از انسان نیست، بلکه ملاک قضاوت درباره‌ی اینکه چه چیز درست و حقیقی است و چه چیزی غلط و باطل، این است که اولی در عمل به درد انسان بخورد و برای او کارآمد و موثر باشد و دیگری اینگونه نباشد.
از دیدگاه پراگماتیسم، معیار حقیقت عبارت است از سودمندی، فایده، نتیجه و نه انطباق با واقعیت عینی. در واقع حقیقت هر چیز به وسیله نتیجه نهایی آن اثبات می‌شود.
پراگماتیسم در سیاست بیشتر به معنای واقع‌گرایی و مصلحت‌گرایی است. به پراگماتیسم فلسفه اصالت عمل نیز می‌گویند.
در دنیای سیاست «پراگماتیست» به کسانی اطلاق می‌شود که امکانات موجود و مصلحت روز را بر معتقدات خود مقدم می‌شمارند و به عبارت دیگر برای تحقق اهداف خود و ماندن در قدرت انعطاف‌پذیر هستند.
تاریخچه پراگماتیسم
متفكران معروف این مكتب عبارتند از: چارلز سندرز پیرس، ویلیام جیمز و جان دیویی. اساس جهان بینی پراگماتیسم بر تجربه به مفهوم وسیع آن یعنی ادراك، احساس، تفكر، قضاوت، مقایسه، توصیف، سیر عقلانی و توجه به ارتباط امور با یكدیگر گذاشته شده است. محور اندیشه‌ي مكتب پراگماتیسم، مفید بودن و عملی بودن محتواي اندیشه آدمی است. ارزش حقیقت، در گرو فایده عملی آن است. فلسفه‌ی اصالت عمل خاستگاه فرهنگ آمریكایی است.
چارلز سندرز پیرس
چارلز سندرز پیرس (۱۸۳۹-۱۹۱۲) فرزند دوم بنجامین پیرس، استاد ریاضیات و نجوم دانشگاه هاروارد و یكی از ریاضی دانان برجسته آمریكا در سال ۱۸۳۹ در كمبریج ماساچوست به دنیا آمد. در دهه‌ی ۱۸۶۰، گاه به تدریس منطق و فلسفه می‌پرداخت؛ پیرس در ۱۸۷۱ انجمن ما بعد الطبیعه را بنیان نهاد، جایی كه پراگماتیسم پا گرفت. او ابتدا فیزیك خواند و خیلي دیر به فلسفه علاقه‌مند شد. هر چند از وي اثری به جاي نمانده، اما مجموعه مقالات وی در هشت مجلد پس از مرگش گردآوری شده است. مؤسس مکتب پراگماتیسم در آمریكا چارلز ساندرس پیرس است. او در طول زندگی شهرتی پیدا نكرد، ویلیام جیمز و دیوئی خود را مرهون پیرس می‌دانستند. ایده‌ی اصلی این مکتب به وسیلة پیرس ارائه شد، و آن این گزاره بود که آزمون نهایی هرمفهوم یا فرایندی، سودمندی آن درعمل است. چون عمل مبناست و فایده‌ی هر فکر و اندیشه‌ای درعمل موجب اصالت و ارزش آن خواهدبود.
ویلیام جیمز
ویلیام جیمز (۱۸۴۲-۱۹۱۰) فهم عام پراگماتیسم کاری است که او انجام داد. او بزرگترین فرزند از پنج فرزند خانواده بود. پدرش هنری جیمز بزرگ، به شخصیت مستقل كودكان خود و شكل‌گیری افکار و نظریاتشان در جریان بحث عقلانی و مراوده‌ای عمیقاً اعتقاد داشت. فضای خانواده گرم و در عین حال عقلانی و منطقی بود و عقاید در تبادل آزادانه نظرات، و بدون دیكته شدن از سوی والدین شكل می‌گرفتند. ویلیام جیمز هم ابتدا پزشكی خواند، اما بعد به فلسفه و روانشناسی روی آورد. عناوین برخی از آثار وی عبارتند از: اصول روانشناسی، انواع تجربه دینی و مكتب اصالت عمل
جان دیویی
جان دیویی (John Dewey) (زاده ۲۰ اکتبر ۱۸۵۹ -درگذشته ۱ ژوئن ۱۹۵۲) فیلسوف و مربی بزرگ آمریكایی، در شهر برلینگتون در ورمانت آمریکا به دنیا آمد. او بیست سال ابتدایی زندگی‌اش را در روستا گذراند و تحصیلات مقدماتی خود را در همان‌جا به پایان برد. دیویی در کنار تحصیل در رشته فلسفه به شغل آموزگاری در مدرسه نیز مشغول بود. دیویی كه فوق‌العاده كمرو و كم حرف بود، در آغاز جوانی و دوره دبیرستان و سالهای نخست دانشگاه، هوشمندی و استعداد قوی از خود نشان نداد، به گونه‌ای كه هنگام تحصیل در دبیرستان، چنان در حد متوسط می‌نمود، كه احتمال داده نمی‌شد بتواند برای تحصیلات عالی وارد دانشگاه شود، به هر حال به دانشگاه راه یافت، سالهای آخر تحصیل در دانشگاه، نقطه عطفی در افكار وی بود و آغاز فعالیت‌های فکری و فلسفی او از اینجا بود. وي از شارحان و مفسران بزرگ پراگماتیسم یا فلسفه اصالت عمل آمریكایی است و تالیفات متنوعی در موضوعات مختلف دارد . دیویی در تفكر و فلسفه آمریكایی و نیز در تحولات مهم آموزش و پرورش در قرن بیستم، داراي نقش برجسته‌ای بوده است و بسیاری از كتابهای وی به زبانهای مختلف ترجمه و چاپ شده است. دیویی در سال ۱۹۰۲ بعد از ۹۳ سال عمر طولانی درآمریكا دیده از جهان فرو بست. تالیفات مهم وی عبارتند از: دموکراسی و تعلیم و تربیت، تجربه و تعلیم و تربیت، مدرسه و اجتماع، هنر تعلیم و تربیت، چگونه فکر می‌کنیم، اصول اخلاقی در تعلیم و تربیت، هنر به منزله تجربه، زیبایی‌شناسی زندگی روزمره و «منطق، تئوری تحقیق»
جان دیویی که پراگماتیسم را به عنوان فلسفه مدون آمریکایی به جهان عرضه کرد. معتقد است، رسالت فلسفه انتقادی، سازندگی و بازسازی است.
از کتاب ماجراهای جاودان در فلسفه
سخنان جان دیویی
عمیق‌ترین انگیزه در نهادِ آدمی، میلِ مهم بودن است.
«دموکراسی ارزشی است که کلیه ارزش های دیگر را مشروعیت می دهد.»
پراگماتیسم (عملگرایی) به عنوان همتای فلسفی دموکراسی همه جا حاضر است زیرا دموکراسی مذهب یک پراگماتیست است..
زندگی خوب همانند کوهنوردی و رفتن از یک رشته کوه به رشته کوه دیگر است، و هنگامی که دیگر هیچ رشته کوهی باقی نماند، زمان مردن است.
شکست آموزنده است. آدمی که خوب فکر کند، هم از شکست هایش می آموزد و هم از کامیابی هایش. جهل محض هم سودمند است چرا که می تواند با تواضع، کنجکاوی و فکر باز همراه شود، در حالی که با تکرار تکیه کلام ها و حرف های همیشگی و حکمهای آشنا انسان دستخوش غرور می شود و ذهنش در مقابل اندیشه های جدید مقاومت می کند.
اگر ما امروز را مانند دیروز تدریس کنیم فردای کودکان خود را به غارت می بریم.
اگر هنرمند در اثر خود چشم‌انداز نو نیافریند، کار گِل کرده و انگاره‌های کهنه را که در ذهنش حک شده‌اند، تکرار کرده‌است.