کاربر:Safa/صفحه تمرین1
| مادران دادخواه قیام آبان ۱۳۹۸ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| تاریخ | از آبان ماه ۱۳۹۸ | ||
| مکان | شهرهای ایران | ||
| علت‌ها | جنایت علیه بشریت | ||
| هدف‌ها | محاکمه عاملان جنایت در دادگاههای بین‌المللی | ||
| روش‌ها | تظاهرات و دادخواهی | ||
| طرف‌های درگیری مدنی | |||
| |||
| آمار | |||
| |||
| تلفات | |||
| کشته(ها) | بیش از ۱۵۰۰ نفر | ||
| زخمی‌ها | نامعلوم | ||
| بازداشت‌شده | دهها هزار نفر | ||
مادران آبان ۱۳۹۸، نام تشکل مادران جان‌باختگان قیام سال ۱۳۹۸ می‌باشد.
تاریخچه‌ی تشکل مادران
مادر پویا بختیاری در مصاحبه با یکی از شبکه‌های اجتماعی می‌گوید:
«ما مادران داغدار با این درد مشترک، درک بهتری از هم‌دیگر داریم. ما مثل یک انجمن هستیم؛ یک گروه مشترک که در دادخواهی هم‌صداییم. دادخواهی صدای تظلم‌خواهی است؛ همان واقعه‌ای که سال‌ها ادامه پیدا کرده است. این درک مشترک به مادران داغدار تحمیل شده است. ما خواستار محاکمه عادلانه مسببان این داغ هستیم. به بیمارستان لقمان آمده‌ایم تا به مادر بهنام محجوبی بگوییم ما هم این درد را مثل او کشیده‌ایم، از جنس او هستیم و می‌دانیم چه داغی تحمل می‌کند. وقتی پسرم را کشتند، مادران داغدار دیگر برای هم‌دردی نزد من آمدند. آن روز متوجه اهمیت این حضور نشدم. شاید مادر بهنام هم امروز متوجه نشود. اما حالا می‌دانم که این هم‌دردی و هم‌صدایی چه‌قدر موثر بود. حس کردم اگر دیگران با درد مشترک بر من تاثیر گذاشتند، من هم می‌توانم برای مادر بهنام موثر باشم.»
مادر مصطفی کریم بیگی می‌گوید:
«درد مشترک آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند و به آن‌ها قدرت می‌دهد. تاثیر دیگر آن، پیش‌برد دادخواهی است. الان هم شاید همه مادران داغدار فریاد نزنند و گروهی ساکت باشند اما سکوت آن‌ها به معنای دادخواه نبودن‌شان نیست. دادخواهی برای ما در کنار محاکمه عاملان و آمران مسببان این داغ‌ها، ایستادگی علیه فراموشی است؛ تلاشی برای جلوگیری از تکرار این فاجعه. نقطه عطف دادخواهی همین است که می‌خواهیم مادران دیگر مثل ما عزادار نشوند؛ چه مادرانی که فرزندانشان را با اسلحه کشتند، چه با دار، چه در خیابان و چه در زندان؛ مثل مادر بهنام. وقتی من را زندانی کردند، گفتم اعدامم هم بکنید، من دادخواه خون پسرم هستم. هیچ‌کس هم نمی‌تواند به من و ما بگوید ساکت شویم. پرچم دادخواهی از دهه ۶۰توسط مادران خاوران افراشته شد و هنوز هم مادران پرچم‌دار دادخواهی هستند.»
بیانیه مادران دادخواه
ما زنانی هستیم که شاهد خاکسپاری فرزندان به خاک و خون کشیده‌مان بوده‌ایم.
ما پسران و دختران‌مان را دیدیم که مغزهای‌شان با گلوله متلاشی، قلب‌های‌شان با گلوله سوراخ، و بد‌ن‌های‌شان با ماشین نیروی انتظامی و شوکر الکترونیکی له شده است. ما بدن تکه پاره شده زیر شکنجه و گردن‌کبود فرزندان‌مان را دیده و بر آن‌ها بوسه گذاشتیم.
ما معنای رنج هجران و فقدان عزیزان را با تمام وجود لمس می‌کنیم . فرزندان‌مان به آزادی و رهایی مردم و آینده‌ای روشن برای ایران باور داشتند. آنان به ما آموختند، برای رسیدن به آزادی و کرامت انسانی باید مبارزه کنیم، حتی اگر به قیمت جان‌مان تمام شود.
ما زنانی هستیم که ادامه زندگی‌مان را در دادخواهی یافته‌ایم. ما می‌دانیم که پیش از ما زنانی زیسته‌اند که پیکر به خون خفته فرزندانشان، در نهان و پنهان درگورهای فردی و جمعی دفن شدند. به آنان نیز اجازه سوگواری و برگزاری مراسم یادمان ندادند. بسیاری از این مادران با غم بزرگی در دل، جهان را وا نهادند و رفتند. با تمام رنج‌هایی که برآنان رفت، هرگز دست از دادخواهی نکشیدند. پرچمی را که آنان به‌دست گرفتند، اکنون به دست ما مادران، نسل جدید دادخواهان، رسیده است.
شنیده‌ایم اخیرا به خاوران، محل دفن فرزندان این زنان و مادران مبارز، دست درازی شده است و می‌خواهند در آن تغییراتی بوجود آورند و آن‌را تبدیل به محلی برای دفن درگذشتگان دیگر کنند. ما امضا کنندگان این بیانیه، مراتب اعتراض‌مان را نسبت به این عمل غیرانسانی اعلام می‌کنیم. خاوران باید به عنوان نمادی از مبارزه ما مردم ایران برعلیه فراموشی، دست نخورده باقی بماند. خاوران یادآور از جان گذشتگی هزاران زن و مرد جوانی است که به مانند فرزندان‌مان به گلوله بسته شدند و به گردنشان طناب انداختند. ما در کنار مادران و خانواده‌های خاوران ایستاده‌ایم .
امضاکنندگان به ترتیب الفبا:
-ژیلا احمدی خواهر بهرام و شهرام احمدی اعدام‌شده در ۹۰ و ۹۵
- نرگس افشاری مادر محمد داستانخواه جانباخته آبان ۹۸
- شهناز اکملی مادر مصطفی کریم بیگی جانباخته عاشورای ۸۸
- ایران اللهیاری مادر مهرداد معین فر جانباخته ابان ۹۸
- فرزانه انصاری فر خواهر فرزاد انصاری فر جانباخته آبان۹۸
- زینب بایزیدی عضو خانواده رحمان و حسن بایزیدی اعدام شده دهه شصت
- طاهره بجروانی همسر سیدعلی فتوحی کوهساره جانباخته آبان ۹۸
- ناهید بهارلو خواهر مسعود بهارلو جانباخته آبان ۹۸
-شعله پاکروان مادر ریحانه جباری اعدام شده در آبان ۹۳
-سمیه جعفرپناه خواهر محسن جعفرپناه جانباخته آبان ۹۸
-شمسی خمسه مادر بابک اسدی از مجروحان ۸۸
-راحله راحمی پور خواهر حسین راحمی پور اعدام شده دهه شصت
- محبوبه رمضانی مادر پژمان قلی پور جانباخته آبان ۹۸
-فاطمه سپهری فعال سیاسی و خواهر محمد حسین سپهری زندانی سیاسی
- مهناز سرابی مادر علیرضا شیرمحمدعلی زندانی سیاسی کشته شده در زندان
- ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری جانباخته آبان ۹۸
- گوهر عشقی مادر ستار بهشتی جانباخته زیر شکنجه در سال ۹۱
-قدمخیر فرامرزی مادر بهرام و شهرام احمدی اعدام شده در ۹۰ و ۹۵
-نصرت فرهادی مادر شلر فرهادی جانباخته راه ازادی ۹۱
- صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار زندانی سیاسی
-زینب محمدی مادر محمد طاهری جانباخته آبان۹۸
- شهناز مرتب عمه ئاروین مرتب جانباخته هواپیمای اوکراینی
- ماریان معین فر خواهر مهرداد معین فر جانباخته آبان ۹۸
-فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی زندانی سیاسی
-شهین مهین فر مادر امیر ارشد تاجمیر جانباخته عاشورای ۸۸
- بهیه نامجو مادر نوید افکاری اعدام شده در تابستان ۹۹ حبیب و وحید افکاری
- مریم هاشمی خاله سجاد رضایی جانباخته آبان ۹۸[۱]