کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن

آدولف هیتلر
آدولف هیتلر
زادروز	۲۰ آوریل ۱۸۸۹ برانائو ام این، اتریش- مجارستان
درگذشت	۳۰ آوریل سال ۱۹۴۵میلادی پناهگاه زیر‌زمینی رایشتاگ
علت مرگ	خودکشی
محل زندگی	آلمان
تابعیت	آلمان
سال‌های فعالیت	۱۹۲۰ تا ۱۹۴۵
شناخته‌شده برای	مردم دنیا
نقش‌های برجسته	رهبری حزب نازی و آلمان در جنگ جهانی دوم
تأثیرپذیرفتگان	مردم جهان
لقب	فوهرر، به معنی پیشوا
مذهب	مسیحی
اتهام‌ها	قتل‌عام و کشتار مردم در جنگ جهانی دوم
منصب	رهبر آلمان
آثار	نبرد من
همسر	اوا براون
والدین	کلارا هیتلر، آلویس هیتلر

آدولف هیتلر، (زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ دربراوناآم- این، شهری کوچک در نزدیکی لینتز بین مرز اتریش و آلمان – در‌گذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پناهگاه زیرزمینی رایشتاگ آلمان) سیاستمدار آلمانی و رهبر حزب نازی آلمان بود.

آدولف هیتلر در جوانی بدنبال عدم موفقیت در آزمون ورودی آکادمی هنرهای زیبای وین با فروش ارزان تابلوهای نقاشی‌اش روزگار می‌گذراند. در جریان جنگ جهانی اول در ارتش آلمان وارد خدمت شد و بعنوان پیک در خطوط مقدم جبهه فعالیت می‌کرد و به سبب شجاعت در جنگ دو مدال صلیب آهنین درجه یک و دو را گرفت. در جریان همین جنگ بر اثر استنشاق گاز خردل مجروح شد و پس از جنگ به توصیه ارتش بعنوان مخبر وارد حزب کارگران آلمان شد.

آدولف هیتلر در جریان این ماموریت جذب حزب کارگران شد و به سبب فعالیت‌های مستمر در این حزب و ارتقای کمی و کیفی اعضای آن نهایتا در سال ۱۹۲۱ به عنوان رهبر این حزب انتخاب شد و دو سال بعد در سال ۱۹۲۳ طی یک تلاش ناکام برای کودتا علیه جمهوری وایمار به زندان افتاد در زندان، جلد اول خاطرات و طرح‌های سیاسی خود را در کتابی به نام نبرد من نوشت و پس از چند ماه در سال ۱۹۲۴ از زندان آزاد شد.

آدولف هیتلر در رد پیمان ورسای و تبلیغ نژاد آریایی، ضدیت با کمونیسم و یهودی‌ها به وسیله رهبری کاریزماتیک خود و تبلیغات حزب، به مقبولیت مهمی در بین مردم دست یافت. او سرمایه‌داری بین‌المللی و کمونیسم را بخشی از توطئه‌های یهودیان می‌دانست. در ماه نوامبر سال ۱۹۳۲، حزب نازی علی‌رغم داشتن بیشترین کرسی در رایشتاگ، اکثریت را در اختیار نداشت. هیچ حزبی رای لازم برای معرفی صدراعظم را نداشت. فرانتس فون پاپن، صدر اعظم سابق و طرفداران محافظه‌کارش، رئیس جمهور فون هیندنبورگ را به انتخاب هیتلر برای صدراعظمی ترغیب کردند. هیتلر در ۳۰ ژانویه سال ۱۹۳۳ با کسب مقام صدراعظمی به قدرت دست یافت. در سال ۱۹۳۴ پیشوای آلمان شد و به مرور با وضع قوانین و حذف رقبا به رهبری بلامنازع در آلمان تبدیل شد و تا زمان خودکشی در سال ۱۹۴۵ بر آلمان حکومت کرد. آلمان به رهبری هیتلر با تهاجم به لهستان در اول سپتامبر ۱۹۳۹ باعث آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا شد. آلمان تحت رهبری هیتلر و ایدئولوژی نژادی او، سبب مرگ بیش از ۵۰ میلیون در جریان جنگ جهانی دوم از جمله یهودیان و نابودی بسیاری از کشورها در طی این جنگ شد؛ هیتلر و رژیم نازی مسئول مرگ حدود ۱۹٫۳ میلیون غیرنظامی و اسیر جنگی هم بودند. با این اعمال و سابقه هیتلر و رژیم نازی به عنوان سمبل شرارت در جهان معرفی می‌شوند.

بیوگرافی هیتلر

کودکی هیتلر

پدر آدولف هیتلر، آلویس هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام خانوادگی مادرش را بر روی او گذاشتند. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت.

آلویس هیدلرو در سال ۱۸۷۶، دوباره غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نامش ( به صورت گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدی، بعنوان نام پدر ثبت شد. از آن پس پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام گرفت. او کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پائولا و ادموند، از بین شش فرزندش زنده ماندند.

مهاجرت به پاساو در آلمان در سه سالگی هیتلر بود که در آنجا هیتلر توانست زبان آلمانی را با لهجه باواریایی بجای لهجه اتریشی بیاموزد. خانواده هیتلر در سال ۱۸۹۴ مجدداً به اتریش بازگشتند و در لئودینگ ساکن شدند. یک سال بعد، در ۱۸۹۵، آلویس بازنشسته شد و با خانواده خود به هافلد، در نزدیکی لامباخ، نقل مکان کرد. تلاش آلویس هیتلر برای زراعت در هافلد با شکست مواجه شد و در سال ۱۸۹۷ محل زندگی خانواده به لامباخ منتقل شد. آنجا هیتلر که در این زمان ۸ ساله بود، در کلاس‌های سرودهای مذهبی شرکت و در کلیسا به خواندن سرودهای مذهبی پرداخت. در این دوران او تمایلاتی به کشیش شدن داشت. در سال ۱۸۹۸، خانواده به صورت دائمی به لئوندینگ بازگشت. ادموند، برادر کوچکتر آدولف، سال ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت که این موضوع عمیقاً او را تحت تأثیر قرار داد. هیتلر از یک دانش‌آموز با اعتماد به نفس، اجتماعی و مسئولیت‌پذیر مبدل به یک پسر منزوی و عبوس شد که دائماً مشغول بحث و جدل با پدر و دبیران خود بود.

آدولف در خانه‌ای متولد شد و زندگی کرد که فرزندان آلویس از ازدواج دومش، آلویس جونیور و آنگلا، نیز در آن زندگی می کردند. زمانی که آدولف ۳ ساله بود، خانواده‌اش محل زندگی خود را ترک کرده و به پاساو در آلمان مهاجرت کردند. در آن منطقه، هیتلر زبان آلمانی را با لهجه باواریایی بجای لهجه اطریشی، فراگرفت که در سخنرانی‌هایش هم مشهود است. خانواده هیتلر در سال ۱۸۹۴ مجدداً به اتریش بازگشتند و در لئودینگ ساکن شدند. یک سال بعد، در ۱۸۹۵، آلویس بازنشسته شد و با خانواده خود به هافلد، در نزدیکی لامباخ، نقل مکان کرد. در آنجا به زراعت در مزرعه و پرورش زنبور پرداخت. هیتلر در یک مدرسه دولتی در نزدیکی فیشلام ثبت نام کرد. نقل مکان به هافلد همزمان شد با درگیری های شدید پدر-پسری میان آلویس و آدولف که سبب آن عدم انطباق آدولف با نظم سختگیرانه مدرسه بود. پدر هیتلر او را کتک می‌زد، درحالی که مادرش تلاش می‌کرد از او محافظت کند. آلویس هیتلر در زراعت خود در هافلد با شکست مواجه شد و در سال ۱۸۹۷ محل زندگی خانواده به لامباخ منتقل شد. آنجا هیتلر که در این زمان ۸ ساله بود، در کلاس‌های آوازخوانی شرکت کرد و در کلیسا به خواندن سرودهای مذهبی پرداخت. در این دوران او به احتمال کشیش شدنش هم فکر کرد. در سال ۱۸۹۸، خانواده‌اش به جنوب آلمان مهاجرت کرده و به شهر لئوندینگ بازگشت.

یکی از نقاشی‌های هیتلر

اثر دیگری از هیتلر

نقاشی از هیتلر

برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت که هیتلر را بسیار متاثر کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. آدولف در سال ۱۹۰۷ درسن ۱۷ سالگی با کمک یک موسسه حمایت از ایتام و مادرش برای ادامه تحصیل آلمان را به مقصد وین «اتریش» ترک کرد تا آنجا هنر بخواند، در آنجا وی دو مرتبه برای پذیرش در آکادمی هنرهای زیبای وین درخواست داد، اما رد شد. رئیس دانشگاه به او پیشنهاد کرد که به مدرسه معماری برود، اما از آنجا که هیتلر درسش در دوره متوسطه را به اتمام نرسانده بود، شرایط ورود به مدرسه معماری را نداشت که موجب افسردگی او شد. پس از این که برای بار دوم در موسسهٔ هنرهای زیبا رد شد، دچار فقر مالی شدیدی شد. او در ۱۹۰۹به دنبال سرپناهی می‌گشت تا اینکه در یک پانسیون به نام «خانه مردان» که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود ساکن شد و با ارزان فروشی تابلوهای نقاشی خودش زندگیش را تأمین می‌کرد. او از روی کارت پستالها طرح می‌کشید و به کاسب‌ها و گردشگرها می‌فروخت. تا قبل از جنگ جهانی اول وی حدود ۲۰۰۰ تابلوی اینچنینی نقاشی کرد. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. با مرگ مادرش، ناراحتی او افزون شد و مدرسه را ترک کرد. آدولف هیتلر تمامی سهم ارثش که از یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی به او رسیده بود را به خواهرش پائولا، واگذار کرد. آدولف هیتلر در وین تحت تأثیر تبلیغات ضد یهودی کارل لوگر، شهردار یهود ستیز وین بود که از نفرت علیه یهودیان برای حزب حمایت جمعی فراهم می‌کرد. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال‌ها، سوسیالیست‌ها، کاتولیک‌ها و یهودیان قرار داشت. در آن زمان این نفرت بخشی از ذهنیت عمومی جامعه بود.

آدولف هیتلر در سال ۱۹۱۳، بدلیل کراهت از خدمت در ارتش اتریش- مجارستان که چند نژادی بود به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم‌نژادان آلمانی او نیز با چنین مشکلی مواجه بودند. پس از اینکه ارتش اتریش او را دستگیر کرد و مورد آزمایش جسمی قرار داد، برای خدمت سربازی نامناسب تشخیص داده نشد و با معافیت توانست به مونیخ بازگردد ولی در اوت ۱۹۱۴ وقتی امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد.

آدولف هیتلر یک سرباز وظیفه فعال بود که در فرانسه و بلژیک بعنوان پیک در خطوط اول جبهه خدمت کرد. با این که خدمات او قابل توجه بود ولی بخاطر گم کردن تابعیت آلمانی‌اش هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. وی به علت شجاعتی که در جنگ داشت، دومرتبه نشان صلیب آهنین، دریافت کرد. صلیب آهنین درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵ بدلیل مجروح شدن از پای راست و صلیب آهنین درجه یک، در اوت ۱۹۱۸ بدلیل مجروح شدن بر اثر گاز شیمیایی خردل، (این نشان به سرجوخه‌ها بندرت اعطا می‌شد).

او به خاطر مصدومیت حمله شیمیایی به وسیله گاز خردل در بیمارستان صحرایی بستری بود و به‌طور موقّت دچار نابینایی شده بود که خبر شکست آلمان را شنید. آلمان در نوامبر سال ۱۹۱۸ تسلیم شده بود. هیتلر به خاطر تسلیم شدن آلمان دچار شوک شدیدی شد زیرا امپراطوری آلمان دیگروجود نداشت وکمونیستها و شورشیان برپایتخت مسلط شده بودند. هیتلر در این زمان در اوج نا‌امیدی بود. هیتلر سیاستمداران جمهوری وایمار را مسبب اصلی این شکست می‌دانست و نسبت به آنها بدبین بود. در ژانویه ۱۹۲۳ فرانسه منطقه‌ی صنعتی روهر آلمان را بدلیل عدم پرداخت غرامت جنگ جهانی اول اشغال کرد. پس از آن ایالت بایرن خواهان جدایی از آلمان و تشکیل حکومت کاتولیک و پیروی از فرانسه شد که نخست‌وزیر هم موافقت کرد.

حزب نازی به رهبری هیتلر و با همراهی ژنرال لونددورف با سازماندهی یک تظاهرات مانع از اعلام رسمی استقلال این ایالت شد. گردان‌های نازی با شعار اتحاد ملی به خیابانها ریختند و با نیروهای ارتش درگیر شدند. در این درگیری‌ها ۱۸ نفر کشته و هیتلر و ژنرال لودندورف دستگیر شدند.

هیتلر در مارس ۱۹۲۴ زمانی که ۳۵ سال سن داشت به دلیل خیانت به دولت و ملت به ۵ سال حبس محکوم شد اما بعد از ۶ ماه با عفو مشروط از زندان آزاد شد.

روند ترقی هیتلر در حزب نازی

این حزب گروه کوچکی از ملی‌گرایان آلمانی بود که در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول شکل گرفت. در اوایل سال ۱۹۱۸ تحت تاثیر افکار انقلاب کمونیستی کارگری روسیه که در اروپا رواج یافته بود، ابتدا در برمن گروهی با نام: کمیته آزاد برای صلح کارگران آلمان (به آلمانی: Freier Ausschuss einen für deutschen Arbeiterfrieden) اعلام موجودیت کرد. آنتون درکسلر قفل‌سازی ساده و از اعضای ارتش در جنگ اول جهانی در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۱۹ به همراه چند تن از دوستان نزدیکش و بیست کارگر از راه آهن مونیخ به بحث دربارهٔ ایجاد حزبی مستقل از کمیته آزاد برای صلح، بر اساس اصول سیاسی که درکسلر مطرح کرد بحث و گفتگو کردند. این گفتگو سرانجام به تأسیس حزبی جدید انجامید. درکسلر در تاریخ ۷ مارس ۱۹۱۸ در مونیخ شعبه‌ای از این گروه را تشکیل داد. حزب کارگران آلمان، یک گروه کوچک با ۵۵ عضو بود. اما دولت وایمار که فعالیت‌های حزب را مشکوک به براندازی می‌دانست و به همین خاطر جاسوسانی را به درون حزب فرستاد. هیتلر که پس از جنگ جهانی اول در قسمت تبليغات ارتش به كار مشغول بود، در سال ۱۹۱۹ به توصیه فرماندهش بعنوان مامور خبر‌چین به حزب کارگران پیوست تا از نزدیک تحولات آن را گزارش کند. او به مرور جذب دیدگاه‌های ملی‌گرایانه حزب شد. هیتلر قدرت سخنوری خوبی داشت و به یکی از سخنگویان ماهر حزب تبدیل شد. در میان اعضای اولیه حزب می‌توان به رودلف هس، هانس فرانک و آلفرد روزنبرگ اشاره کرد که بعدها همگی از سران حزب نازی شدند. هیتلر به مرور به یکی از ستون‌های اصلی حزب تبدیل شد و از سازمان اطلاعات ارتش خارج و به حزب پیوست. او در اولین گام طی یک ابتکار عمل تبلیغاتی تعداد اعضای حزب را که ۵۵ نفر بود از ۵۵۵ شروع کرد. این اولین و بزرگترین ترفند وی برای تبلیغ حزب بود. دومین اقدام هیتلر در ۲۴ فوریه ۱۹۲۰ افزودن واژه سوسیالیست ملی به نام حزب بود که با نام حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان (به اختصار: NSDP) معرفی شد. هیتلر با اجرای سخنرانی‌های آتشین به جذب هر چه بیشتر افراد به حزب کمک بزرگی می‌کرد. هیتلر پرچم حزب نازی و نماد اِسواستیکا (صلیب شکسته) را خود طراحی کرد و آن را در یک دایره‌ی سفید روی زمینه قرمز گذاشت.

علامت اسواستیکا یا صلیب شکسته سمبل نازیها

یکی از مراسم نازیها

حزب کارگران آلمان به وسیله یک کمیته هفت نفره اداره می‌شد که هیتلر یکی از اعضای آن بود. هیتلر توانست درکسلر را متقاعد کند که شورای هفت نفره مدیریت حزب منحل شود؛ با انحلال این شورا هیتلر به عنوان رئیس جدید حزب توانست برنامه‌های خود را به خوبی پیش ببرد و حزب ناسیونال سوسالیست را بعنوان اولین و تنها حزب قانونی کشور تثبیت کند. نخستین اقدام هیتلر پس از ریاست بر حزب، تشکیل گروه شبه نظامی به نام اس آ بود. در گام بعد هیتلر اعلام کرد که دو هدف کلی دارد: اولین هدف پیشرفت آلمان و دومین هدف مقابله با دشمنان درجه اول آلمان یعنی فرانسه - انگلیس و شوروی است که در چنگال سرمایه یهودیان اسیر هستند. در سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲ حزب نازی رشد قابل ملاحظه‌ای کرد.

سال ۱۹۳۲ هیتلر برای ریاست جمهوری در برابر پل‌فون هیندن‌بورگ به رقابت پرداخت. او در هر دو دور انتخابات دوم شد و در دور نهایی بیش از ۳۶ درصد آرا را به خود اختصاص داد. نتایج این انتخابات هیتلر را به یک نیروی سیاسی قوی در آلمان تبدیل کرد. هیندن‌بورگ با بی‌میلی قبول کرد هیتلر را به عنوان صدر اعظم منصوب کند تا تعادل سیاسی در کشور برقرار شود.

در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر به مقام صدراعظمی رسید. در این زمان هیتلر از موقعیت خود به عنوان صدر اعظم استفاده کرد تا یک دیکتاتوری قانونی به وجود بیاورد و اقدام به سرکوب سیستماتیک در برابر مخالفان سیاسی کرد.

در زمان صدارت آدولف هیتلر، مجموعهٔ نظامی - صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و در زمان خود، آنرا به یکی از قدرت‌های برتر اروپا تبدیل نماید. آدولف هیتلر با بنای یک سیاست تهاجمی در سیاست خارجی اهداف خود را دنبال نمود و در سال ۱۹۳۹ یکی از علل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم هم تهاجم به لهستان بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین آلمان و متحدانش و نیروهای متفقین درگرفت و اروپا و سایر نقاط دنیا در طی این مدت شاهد ویرانی‌ها و تلفات بی‌شمار این جنگ بودند. هرچند آلمان و نیروهای متحدش در عرض سه سال، بیشتر مناطق اروپا، بخش‌های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند ولی از سال ۱۹۴۲ به بعد، نیروهای متفقین از آنان پیشی گرفته و رایش آلمان را از هر سو محاصره کردند. حزب نازی دارای یک گروه شبه‌نظامی به نام اس آ بود که در راس این گروه ارنست روهم نزدیک‌ترین دوست هیتلر قرار داشت. بعدها در سال ۱۹۳۴ بین روزهای ۳۰ ژوئن تا ۲ ژوئیه هیتلر برای تثبیت قدرت خودش در یک تصفیه درون حزبی، ارنست روهم و بخشی از سران این نیرو را به همراه ۴۰۰ تن دیگر در شب چاقوهای بلند به قتل رساند. پس از قتل روسای اس آ، نیروی اس اس که تحت رهبری هیتلر قرار داشت و زیر مجموعه اس آ به شمار می‌آمد، به عنوان نیروی مستقل به فعالیت ادامه داد.

با مرگ هیندنبورگ در دوم اوت ۱۹۳۴ طبق قانون تمام اختیارات به صدراعظم منتقل شد، و هیتلر با حفظ سمت رئیس دولت هم شد. چند هفته بعد هیتلر با پیشنهاد ادغام دو پست ریاست جمهوری و صدراعظمی توانست با کسب ۸۹/۹۳ درصد آرا موقعیت خود را به عنوان پیشوا قانونی کند.

نقش هیتلر در جنگ جهانی دوم

هیتلر در طول جنگ در عملیات نظامی نقش پررنگی داشت و طراح اصلی هولوکاست بود.

الحاق راینلند به آلمان

پس از آن اتريش را به خاك آلمان الحاق كرد. اتريش پس از جنگ اول جهانی بسيار ضعيف شده بود و هيچ نشانی از شكوه و عظمت گذشته را نداشت، به همين سبب مردم مشتاقانه به الحاق كشورشان به آلمان قدرتمند رای مثبت دادند. اين واقعه به آنشلوس معروف است.

بدين ترتيب هيتلر در ۱۴ مارس ۱۹۳۸ پيروزمندانه و در حالی كه به ابراز احساسات مردم كه مشتاقانه برای ديدنش صف كشيده بودند پاسخ می گفت وارد وين ، شهری كه روزگاری در آن زندگی سختی را سپری كرده بود ، گرديد.

پيمان ورسای يكی از ذلت بارترين پيمانهايی بود كه پس از جنگ اول جهانی و در پی شكست آلمانها بر ملت آلمان تحميل گرديده بود و هيتلر سوگند خورده بود كه اين پيمان را براندازد. از جمله مفاد اين پيمان دادن سرزمينهايی از آلمان به لهستان بود و چون آلمانيها، لهستانيها را ملتی پست تر از خود می دانستند اين امر برايشان بسيار گران می آمد.

با فرمان هيتلر در سپيده دم اول سپتامبر ۱۹۳۹ لشكريان قدرتمند ورماخت (ارتش آلمان ) مانند سيل از مرز لهستان عبور كردند و از شمال و جنوب و مغرب به سوی ورشو پيش راندند. انگلستان و فرانسه كه در آن زمان جزو هم پيمانان لهستان بودند، پس از اين واقعه به آلمان اعلام جنگ كردند واين آغاز جنگ دوم جهانی، بزرگترين جنگ تاريخ بشری ، بود.

نبوغ نظامی هيتلر به صورتی بود كه همه جهان را به شگفتی واداشته بود. با تدابير نظامی اين مرد لهستان، دانمارك، نروژ،هلند ، بلژيك و سپس فرانسه به سرعت به اشغال نيروهای آلمانی درآمد.

هيتلر انگلستان را جزء لاينفك تمدن اروپا می دانست و در هر لحظه از جنگ برای صلح با انگلستان اقدام می كرد اما انگليسيها كه مردمی متكبر بودند حاضر به صلحی كه كمتر از تسليم نبود نمی شدند و تا آخرين نفس دلاورانه با آلمانها جنگيدند.

هيتلر كه نه می خواست انگلستان را از بين ببرد و نه می خواست قدرت ارتش خود را كاهش دهد از ادامه جنگ در غرب منصرف شد و رويش را به طرف شرق ، يعنی روسيه ، برگرداند.

در ساعت 3:30 بامداد 22 ژوئن 1941 ارتش آلمان طی عملياتی موسوم به بارباروسا به روسيه شوروی حمله كردند. در ابتدا سرعت ارتش بسيار بالا بود و در همان آغاز عمليات قسمتهای بسياری از خاك روسيه را به تصرف خود درآوردند.هيتلر و ساير فرماندهانش اينچنين می پنداشتند كه كار روسيه تا قبل از پائيز به اتمام خواهد رسيد و همين ، بزرگترين اشتباه ، او بود.

در زمستان سرد آن سال روسيه، ارتش آلمان ، بعلت نداشتن تجهيزات كافی برای نبرد زمستانی با آنكه تا دروازه های مسكو رسيده بود، بعلت مقاومت سرسختانه مردم و ارتش روسيه، مجبور به عقب نشينی شد و اين آغاز پايان بود.

پس از ورود آمريكا به جنگ جهانی دوم كه توسط ژاپن صورت گرفت ، روح تازه ای در قوای متفقين دميده شد و جنگ وارد مرحله جديدی گرديد.

سرانجام با توافقی كه توسط سران سه كشور انگلستان،روسيه و آمريكا يعنی چرچيل، استالين و روزولت انجام گرفت ، متفقين از شرق و غرب به سمت آلمان يورش بردند و توانستند ارتش آلمان را به زانو درآورند.

هيتلر تا دقايق آخر مقاومت كرد و چون ديگر هيچ نيرويی برای جنگيدن نداشت برای آنكه جسدش به دست دشمنانش نيفتد دستور داد جسدش را بسوزانند و پس از اين دستور با شليك تپانچه به زندگی پر فراز و نشيب خود پايان داد.

وضعیت رایشتاگ پیش از خودکشی هیتلر

اما جنگ جهانی دوم ، جدای از تبعات منفی ، آثار مثبتی نيز بر جای گذاشت كه امروزه بشراز آنها بهره مند است. اصولا انسانها در مواقعی كه ضرورت ايجاد كند دست به كارهای بزرگی میزنند و رشد سريع علم و دانش بشری و پيشرفت فوق العاده تكنولوژی كه به علت رقابت شديد نظامی بوجود آمد از جمله اين آثار است.

از ديگر مواردی كه در دنيای پس از جنگ بوجود آمد و مستقيما به اين جنگ مربوط میشود می توان از تشكيل سازمان ملل متحد، بوجود آمدن بلوك شرق و غرب و دو قطبی شدن جهان و دهها موارد ديگر را نام برد كه هنوز هم می توانيم اين موارد را ببينيم.

آلمان را در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ در تهاجم به لهستان رهبری نمود که سبب اعلان جنگ بریتانیا و فرانسه به این کشور گردید. ماه ژوئن سال ۱۹۴۱، عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی آغاز شد و تا پایان این سال، بیشتر اروپا و شمال آفریقا به تصرف آلمان و متحدانش در نیروهای محور درآمد.

عادات هیتلر

هیچ وقت از مشروبات الکی استفاده نکرد. ممنوعیت الکل و گوشت از محدودیت های غذایی انتخابی آدولف هیتلر بود. این تعصب او با باورش نسبت به برتری نژاد آریایی تقویت می شد و او آلمانی ها را به پاک نگه داشتن بدنشان از چیزهای ناپاک تشویق می کرد.

● سیگار نمی کشید.

● سال ۱۹۳۸ مرد سال مجله تایم شد.

● گیاه خوار بود.

● ریشارد واگنز موزیسین محبوب او بود.

● حامی حقوق حیوانات بود.

● محل سکونت رسمی او مونیخ بود.

● عاشق فیلمهای کمپانی والت‌دیسنی بود.

● روزی یک کیلو شکلات می خورد.

● سبیل هایش الگو گرفته از سبیل چارلی چاپلین بود.

قوانین ضد یهودی هیتلر

هیتلر خواستار یک آلمان بدون یهودیان بود و تلاش داشت تا نظم نوینی را در برابر نظم بین‌المللی که به دید او به شکل ناعادلانه‌ای پس از جنگ جهانی اول توسط فرانسه و بریتانیا شکل یافته بود، ایجاد کند. آلمان در ۶ سال اول حضور او در قدرت شاهد رشد اقتصادی سریع پس از رکود بزرگ، رهایی از بند محدودیت‌های تحمیل شده پس از جنگ جهانی اول و ضمیمه کردن مناطق آلمانی‌نشین کشورهای اطراف بود که هیتلر را در میان مردم بسیار محبوب ساخت. هیتلر قصد داشت تا برای مردم آلمان در اروپای شرقی فضای حیاتی مهیا کند زیرا ادعا می‌کرد که آلمان از نظر جغرافیایی منابع کافی برای جمعیت خود ندارد. سیاست خارجی تهاجمی هیتلر که با همین مسئله مرتبط بود، به عنوان دلیل اصلی آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا مطرح می‌شود. او در مقیاس وسیعی آلمان را تجدید تسلیحاتی کرد و پس از سال ۱۹۴۱ آلمان رفته رفته فتوحات خود را از دست داد و تا سال ۱۹۴۵، متفقین ورماخت را به طور کامل شکست دادند.

در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۳۵، قوانین نورمبرگ (Nuremberg) تصویب شدند. در این قانون آمده بود هر کسی که سه تا چهار نسل قبل یهودی باشد یهودی به حساب می‌آید، ولو فرد خود را غیریهودی یا از مذهبی دیگر بداند. این قوانین همچنین شامل «قانون حفاظت از خون آلمانی و افتخار آلمانی» می‌شد که ازدواج بین یک آلمانی یهودی و غیر یهودی را ممنوع اعلام می‌کرد. قانون شهروندی «رایش» تمام غیر آریایی‌ها را از مزایای شهروندی آلمان محروم می‌کرد.

از سال ۱۹۳۳ تا آغاز جنگ در سال ۱۹۳۹، هیتلر و رژیم نازی‌اش صدها قانون و مقررات برای محدود کردن و حذف یهودیان از اجتماع تصویب کردند. از جمله این اقدامات تحریم کسب و کارهای یهودی، محروم کردن آنان از خدمات دولتی، محرومیت دانشجویان و دانش آموزان و محدودیت کاری در حرفه‌های پزشکی و قانونی بود. همچنین مدرک مشاوران مالیاتی یهودی نیز باطل شد و بازیگران یهودی دیگر حق حضور در فیلم و تئاتر را نداشتند.

قوانین امنیت هیتلر

در سال ۲۰۱۳ با مصاحبه خانم مارگوت وولک، با مجله اشپیگل آلمانی فاش شد که:

پانزده زن جوان کارشان این بوده است که غذای پیشوا را بچشند تا مسموم نباشد.

نیروهای اس‌اس غذا را سرو می‌کردند، یک ساعت صبر می‌کردند ببینند دخترها می‌میرند یا نه، اگر نمی‌مردند، غذا را برای هیتلر می‌بردند.

گاهشمار زندگی هیتلر

۱۸۸۹ - بیستم آوریل، تولد در شهرک لینتز، در مرز امپراتوری اتریش - مجارستان

۱۹۰۷ - مهاجرت به وین.

۱۹۱۳- به خاطر فرار از سربازی در ارتش اتریش، به مونیخ گریخت.

۱۹۱۴ - آغاز جنگ جهانی اول و ثبت نام هیتلر در ارتش باواریای آلمان

۱۹۱۷ - ارتقاء درجه به سرجوخه‌گی

۱۹۱۸ - مجروح و بستری شدن در بیمارستان بخاطر استنشاق گاز خردل در جبهه‌های جنگ

۱۹۱۸ - بازگشت به مونیخ

۱۹۱۹ - ورود به حزب کارگران آلمان (DAD)

۱۹۲۰ - ۲۴ فوریه، تغییر نام حزب کارگران آلمان به حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (NSDAD) که به اختصار حزب نازی نام گرفت.

۱۹۲۳ - ۸ نوامبر، کودتای شکست‌خورده «آبجو فروشی»، هیتلر دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد.

۲۴ - ۱۹۲۳ - تالیف کتاب «نبرد من»، با دیکته به یکی از هم‌سلولی‌هایش

۱۹۲۴ - آزادی از زندان باواریا

۱۹۳۲ - ۲۰ ژوئیه، با انتخابات صورت گرفته در مجلس رایشتاگ، حزب نازی با به دست آوردن ۳۷/۴ درصد کل آرا ، بزرگترین حزب رایشتاگ شد.

۱۹۳۳ - انتخاب به صدرات‌عظمی توسط هیندنبورگ

۱۹۳۳ - ۹ مارس، تصویب قانون اختیارات که هیتلر را پیشوای آلمان کرد.

۱۹۳۴ - ۳۰ ژوئن، قتل رهبر گروه حمله SA در زندان و رهبران گروه SS که در اثر آن، هیتلر موقعیتی بلا‌‌منازع پیدا کرد.

۱۹۳۴ - ۲ اوت، مرگ هیندنبورگ

۱۹۳۴ - ۲ اوت، سوگند وفاداری ارتش و ادارات دولتی نسبت به پیشوا

۱۹۳۷ - اواخر سپتامبر، هیتلر فرماندهی کل قوای آلمان را به عهده گرفت.

۱۹۳۸ - ۹ و ۱۰ نوامبر، «شب چراغانی رایش» به آتش کشیدن پرستش گاه و غارت اموال یهودیان و روانه کردن بیش از ۳۰/۰۰۰ یهودی به اردوگاه‌های کار اجباری

۱۹۳۹ - اول سپتامبر، آغاز جنگ جهانی دوم

۱۹۳۹ - ۳۰ ژانویه، هیتلر در یکی از سخنرانی‌هایش در رایشتاگ، اعلام کرد که « روند جنگ»، فقط با نابودی یهودیان اروپا متوقف خواهد شد.

۱۹۴۴ - ۲ ژوئیه، کشف توطئه بمب گذاری برای ترور هیتلر

۱۹۴۵ - ۳۰ آوریل، خودکشی

مرگ هیتلر

هیتلر در روزهای پایانی رایش سوم

هیتلر از اوایل سال ۱۹۴۵متوجه شده بود که آلمان به زودی شکست می‌خورد. شوروی توانسته بود نیروهای آلمان را به اروپا غربی براند و متفقین از سمت غرب به سوی آلمان پیشروی می‌کردند. در نیمه شب ۲۹ آوریل، هیتلر با اوا براون (Eva Braun) ازدواج کرد. همزمان او از اعدام دیکتاتور ایتالیای «بنیتو موسولینی» مطلع شد. او که از اسارت به دست ارتش دشمن می‌ترسید روز بعد از ازدواجش با اوا براون خودکشی کرد. آدولف هیتلر با سیانور و شلیک همزمان گلوله تپانچه به سرش و اوا براون با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. جوزف گوبلز و سایرین که در سنگر بودند، پیکر بی جان آن دو را به بیرون بردند و به خواست خود هیتلر سوزاندند. او وصیتنامه ای در آخرین ساعات قبل از مرگ از خود برجای گذاشت.

افکار عمومی و هیتلر

سیاست‌های اصلاح نژادی هیتلر کودکان دارای معلولیت فیزیکی و ذهنی را هدف گرفت و سپس به سراغ کشتار سریع بزرگسالان معلول نیز رفت.

زمانیکه آدولف هیتلر در زندان بود، قسمت اعظم اولین جلد از کتاب بیوگرافی و بیانیه سیاسی اش به نام ماین کامپف( Mein Kampf) یا« نبرد من» را نوشت. در سال ۱۹۲۵ نخستین جلد این کتاب منتشر شد و در سال ۱۹۲۷ جلد دومش نیز منتشر شد. به ۱۱ زبان، این دو جلد ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه از آن، تا سال ۱۹۳۹ به فروش رفت. آدولف هیتلر  در جلد اول، جهان بینی ضد یهودی و تعصب آریایی خود را در کنار احساس خیانتی که از نتیجه جنگ جهانی اول داشت، منتشر کرد و مخاطب را به انتقام گیری از فرانسه و توسعه سرزمین تا روسیه تحریک کرد و در جلد دومش نیز نقشه خود را برای به دست آوردن و حفظ قدرت توضیح داد.