کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== پیشینه‌ی ماجرا == | == پیشینه‌ی ماجرا == | ||
=== مقدمه === | |||
شهر ایذه با ارتفاعی بیش از ۱۰۰۰ متر مرتفع‌ترین شهر استان خوزستان است که رود کارون از کنار آن می‌گذرد و سد کارون ۳ نیز در نزدیکی این شهر قرار دارد. عمده جمعیت ایذه را لرهای بختیاری تشکیل می‌دهند. | |||
در ایذه | ساخت سد کارون سه در نزدیکی ایذه موجب نابودی زمین‌های کشاورزی روستاییان منطقه شد و بر تعداد بیکاران ایذه افزود. خبرگزاری دولتی کار (ایلنا)، شهریور ۱۳۹۹ گزارش کرد. ساخت سد کارون سه موجب تخریب ۶۳ روستا و افزایش مهاجرت، خودکشی و حاشیه‌نشینی در ایذه شده است. بخش بزرگی از روستاییان بیکار شده در حاشیه ایذه ساکن شدند. محمود کیانوش‌راد، نماینده هفتمین دوره مجلس در خاطرات خود نوشت: روستای پیون در ایذه پایگاه نیروهای چپ و کمونیست بود و در منطقه ایذه، باغملک و مسجدسلیمان فعال بودند. | ||
ایذه از دی ۹۶ از اصلی‌ترین مراکز اعتراض در ایران بود. در دی ۹۶ نیروهای حکومتی دست‌کم ۳۰۰ تن را در این شهر بازداشت کردند. آبان ۹۸ هم اعتراضات در ایذه گسترده شد و به دنبال آن بازداشت هم خشن‌تر و بیشتر. ایذه در شورش گرسنگان و قیام تشنگان هم صحنه اعتراض بود. سابقه اعتراض به تبعیض و سرکوب در ایذه به پنج سال اخیر محدود نیست. از سالهای گذشته ایذه اکثرا صحنه اعتراضات عمومی بوده است. | |||
به | === ایذه در قیام سراسری === | ||
در شامگاه ۲۵ آبان ۱۴۰۱ خودروی خانواده‌ی پیرفلک در میدان اصلی شهر ایذه هدف رگبار گلوله لباس‌شخصی‌های حکومتی قرار می‌گیرند که طی آن کیان پیرفلک کودک ۹ ساله به شهادت رسید و پدرش دچار جراحات سنگین شد. ظهر ۲۸ آذر رسانه‌های حکومتی ایران «افراد ناشناس» را مسئول حمله معرفی و ادعا کردند که آنها را هنگام فرار بازداشت کردند. دو روز پس از این واقعه پیکر کیان پیرفلک با حضور پرشمار مردم به خاک سپرده شد. در مراسم خاکسپاری کیان پیرفلک در ایذه مادر او نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی را قاتل فرزندش خواند. این مراسم به صحنه خشم عمومی تبدیل شد. پس از خاکسپاری نیروهای امنیتی به گفته‌ی رسانه‌های رسمی ۶۴ نفر از مردم را بازداشت کردند. | |||
در ایذه اینترنت را قطع و خانواده‌ها را با ایجاد رعب از اطلاع‌رسانی ترساندند. پس از ۲۹ آذر و حمله به دو روستای «پرسیلا» و «پیون»، در شهر ایذه هم شبه حکومت نظامی برقرار شد. در تصاویر منتشر شده در فضای مجازی مشخص است که نیروهای حکومتی به سمت مخفی‌گاه معترضان در روستای پرسیلا نارنجک و آرپی‌جی شلیک کردند. تصاویر خانه‌ای که این افراد در آن پناه داشتند حاکی از شلیک گسترده به این منزل است. بخش‌هایی از دیوار خانه بر اثر حجم شلیک‌ها فرو ریخته و دیوارهای آن سوراخ سوراخ شده است. | |||
باشگاه خبرنگاران جوان که به نهادهای امنیتی نزدیک است، به نقل از دادستان خوزستان نوشت: در عملیات مشترک فراجا، وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران دو نفر از عوامل این حادثه کشته و دو نفر دیگر بازداشت شدند. به ادعای دادستان این افراد «قرار بود عملیات تروریستی دیگری را در ایذه انجام بدهند». پس از انتشار این خبر، تصاویر دو تن از کشته شدگان به نام‌های حسین سعیدی و محمود احمدی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. عباس کورکوری (مجاهد کورکور) نیز مجروح و بازداشت شد. همچنین نیروهای امنیتی هومن صیدالی، مالک خانه‌ای که به آنها پناه داد را بازداشت کردند. | |||
ابراهیم عالی‌پور، فعال سیاسی ایذه‌ای ساکن آلمان، در باره‌ی این واقعه می‌گوید:<blockquote>«اعتراضات تا ۲۵ آبان خیلی نمایان نبود. ۲۵ آبان اما شهر داشت از کنترل نیروهای امنیتی خارج می‌شد. در ایذه وقتی مردم بتوانند در میدان اصلی شهر به هم برسند، بیرون انداختن نیروهای امنیتی و خارج کردن شهر از کنترل آنها ممکن می‌شود».</blockquote>نیروهای امنیتی از اول آبان در ایذه شبه حکومت نظامی برقرار کرده بودند، در رویارویی با معترضان از سلاح جنگی استفاده کردند: «در ساعت اولیه ۹ نفر کشته و ۱۵ نفر زخمی شدند». | |||
او می‌گوید: <blockquote>«همان شب یک درگیری مسلحانه در شهر رخ داد. بین هفت تا ۱۵ نفر از نیروهای نظامی کشته شدند. حکومت هیچ‌وقت این رویداد را روایت نکرد اما درگیری نظامی بوده و خشونت نیروهای حکومتی هم خیلی زیاد». «تعداد بازداشتی‌ها خیلی زیاد است. فقط اسم تعدادی از آنها را می‌دانیم. خانواده‌ها زیر فشار هستند و تهدید می‌شوند که اطلاع‌رسانی نکنند. آنها را تهدید کرده‌اند اگر اطلاع‌رسانی کنید بقیه اعضای خانواده را هم می‌گیریم یا جنازه بچه‌هایتان را تحویل می‌دهیم.»</blockquote>به همین دلیل تعدادی از خانواده‌ها سکوت می‌کنند. همچنین ماموران امنیتی از مردم خواسته‌اند که <blockquote>«به دروغ بگویند بچه‌هایشان برای کار رفته‌اند. در دل مردم ترس انداخته‌اند اگر رسانه‌ای شود بلایی که سر حامد سلحشور آوردیم سر بچه‌های شما می‌آوریم». </blockquote> | |||
حامد سلحشور یکی از بازداشت‌شدگان در ایذه بود. ماموران امنیتی او را در چهارم آذر بازداشت کردند و یک روز بعد جسدش را در چهل کیلومتری بیرون شهر دفن کردند. خانواده سلحشور شبانه جسد او را از مزارش بیرون کشیدند و به گورستان شهر آوردند. عالی‌پور در باره این واقعه می‌گوید: «مردم شبانه روز بر سر مزار او کشیک دادند تا نیروهای نظامی قبر را خالی کنند. این وضعیت تا یک هفته ادامه داشت». | حامد سلحشور یکی از بازداشت‌شدگان در ایذه بود. ماموران امنیتی او را در چهارم آذر بازداشت کردند و یک روز بعد جسدش را در چهل کیلومتری بیرون شهر دفن کردند. خانواده سلحشور شبانه جسد او را از مزارش بیرون کشیدند و به گورستان شهر آوردند. عالی‌پور در باره این واقعه می‌گوید: «مردم شبانه روز بر سر مزار او کشیک دادند تا نیروهای نظامی قبر را خالی کنند. این وضعیت تا یک هفته ادامه داشت». | ||
جمعیت زیادی از مردم ایذه در پروژه‌های نفت و گاز در عسلویه و ماهشهر کار می‌کنند. | |||
عالی‌پور تاکید کرد: <blockquote>«آنچه که مشخص است این افراد ربطی به عملیات تروریستی ۲۵ آبان نداشتند. آن واقعه برای مردم روشن است که کار سپاه پاسداران بود. خانواده هیچ‌کدام از کشته‌شدگان و مجروحان آن واقعه از این سه نفر شکایت نکردند و هیچ‌وقت هم نگفتند که کار آنها بوده است.»</blockquote>مقاومت در ایذه به سمت مسلح شدن می‌رفت، حمله به روستای پرسیلا و پیون برای جلوگیری از آن انجام شد.<blockquote>«در ایذه یک مقاومت شبه مسلحانه داشت شکل می‌گرفت. مردم به نیروهای بسیج، سپاه و امنیتی‌ها حمله کردند. حکومت از این ترسید که جای پلاکارد و شعار این شکل از مبارزه گسترده شود. برای همین هم حمله کرد به روستا.»</blockquote> | |||
تا به گفته عالی‌پور «حاشیه‌نشین شهری که خودش در حاشیه بود بشوند». | |||
او می‌گوید در ایذه «حتما از هر چهار نفر عضو یک خانواده دو نفر بیکارند. آن دو نفر شاغل هم در شهرهای دیگر کار می‌کنند». عسلویه، ماهشهر و هر کجا که پروژه‌های نفت و گاز هستند، کارگران ایذه‌ای هم حضور دارند. بسیاری از آنها کارگر موقت پروژه‌ای هستند که برای تامین معیشت کیلومترها دور از خانواده باید شرایط سخت کاری را هم تحمل کنند. | او می‌گوید در ایذه «حتما از هر چهار نفر عضو یک خانواده دو نفر بیکارند. آن دو نفر شاغل هم در شهرهای دیگر کار می‌کنند». عسلویه، ماهشهر و هر کجا که پروژه‌های نفت و گاز هستند، کارگران ایذه‌ای هم حضور دارند. بسیاری از آنها کارگر موقت پروژه‌ای هستند که برای تامین معیشت کیلومترها دور از خانواده باید شرایط سخت کاری را هم تحمل کنند. | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۰
| برهان الیاسی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۳۷۹ جوانرود |
| درگذشت | ۱۰ دی ۱۴۰۱ جوانرود |
| علت مرگ | شلیک گلوله جنگی توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی |
| آرامگاه | آرامستان حسن گایر شهرستان جوانرود |
| ملیت | ایرانی |
محمود احمدی، (متولد سال ۱۳۷۹ جان‌باخته‌ی ۱۰دی ۱۴۰۱)، از جوانان شورشی ایذه‌ای است که در روز ۲۹ آذر در روستای پرسیلای ایذه پس از یک درگیری سنگین با نیروهای امنیتی به همراه حسین سعیدی به شهادت رسید، نفر دیگر همراهشان عباس کورکوری (مجاهد کورکور) نام‌‌داشت که پس از مجروح شدن دستگیر و به زیر شکنجه ماموران امنیتی می‌رود تا اعتراف به قتل کیان پیرفلک کند.
پیشینه‌ی ماجرا
مقدمه
شهر ایذه با ارتفاعی بیش از ۱۰۰۰ متر مرتفع‌ترین شهر استان خوزستان است که رود کارون از کنار آن می‌گذرد و سد کارون ۳ نیز در نزدیکی این شهر قرار دارد. عمده جمعیت ایذه را لرهای بختیاری تشکیل می‌دهند.
ساخت سد کارون سه در نزدیکی ایذه موجب نابودی زمین‌های کشاورزی روستاییان منطقه شد و بر تعداد بیکاران ایذه افزود. خبرگزاری دولتی کار (ایلنا)، شهریور ۱۳۹۹ گزارش کرد. ساخت سد کارون سه موجب تخریب ۶۳ روستا و افزایش مهاجرت، خودکشی و حاشیه‌نشینی در ایذه شده است. بخش بزرگی از روستاییان بیکار شده در حاشیه ایذه ساکن شدند. محمود کیانوش‌راد، نماینده هفتمین دوره مجلس در خاطرات خود نوشت: روستای پیون در ایذه پایگاه نیروهای چپ و کمونیست بود و در منطقه ایذه، باغملک و مسجدسلیمان فعال بودند.
ایذه از دی ۹۶ از اصلی‌ترین مراکز اعتراض در ایران بود. در دی ۹۶ نیروهای حکومتی دست‌کم ۳۰۰ تن را در این شهر بازداشت کردند. آبان ۹۸ هم اعتراضات در ایذه گسترده شد و به دنبال آن بازداشت هم خشن‌تر و بیشتر. ایذه در شورش گرسنگان و قیام تشنگان هم صحنه اعتراض بود. سابقه اعتراض به تبعیض و سرکوب در ایذه به پنج سال اخیر محدود نیست. از سالهای گذشته ایذه اکثرا صحنه اعتراضات عمومی بوده است.
ایذه در قیام سراسری
در شامگاه ۲۵ آبان ۱۴۰۱ خودروی خانواده‌ی پیرفلک در میدان اصلی شهر ایذه هدف رگبار گلوله لباس‌شخصی‌های حکومتی قرار می‌گیرند که طی آن کیان پیرفلک کودک ۹ ساله به شهادت رسید و پدرش دچار جراحات سنگین شد. ظهر ۲۸ آذر رسانه‌های حکومتی ایران «افراد ناشناس» را مسئول حمله معرفی و ادعا کردند که آنها را هنگام فرار بازداشت کردند. دو روز پس از این واقعه پیکر کیان پیرفلک با حضور پرشمار مردم به خاک سپرده شد. در مراسم خاکسپاری کیان پیرفلک در ایذه مادر او نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی را قاتل فرزندش خواند. این مراسم به صحنه خشم عمومی تبدیل شد. پس از خاکسپاری نیروهای امنیتی به گفته‌ی رسانه‌های رسمی ۶۴ نفر از مردم را بازداشت کردند.
در ایذه اینترنت را قطع و خانواده‌ها را با ایجاد رعب از اطلاع‌رسانی ترساندند. پس از ۲۹ آذر و حمله به دو روستای «پرسیلا» و «پیون»، در شهر ایذه هم شبه حکومت نظامی برقرار شد. در تصاویر منتشر شده در فضای مجازی مشخص است که نیروهای حکومتی به سمت مخفی‌گاه معترضان در روستای پرسیلا نارنجک و آرپی‌جی شلیک کردند. تصاویر خانه‌ای که این افراد در آن پناه داشتند حاکی از شلیک گسترده به این منزل است. بخش‌هایی از دیوار خانه بر اثر حجم شلیک‌ها فرو ریخته و دیوارهای آن سوراخ سوراخ شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان که به نهادهای امنیتی نزدیک است، به نقل از دادستان خوزستان نوشت: در عملیات مشترک فراجا، وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران دو نفر از عوامل این حادثه کشته و دو نفر دیگر بازداشت شدند. به ادعای دادستان این افراد «قرار بود عملیات تروریستی دیگری را در ایذه انجام بدهند». پس از انتشار این خبر، تصاویر دو تن از کشته شدگان به نام‌های حسین سعیدی و محمود احمدی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. عباس کورکوری (مجاهد کورکور) نیز مجروح و بازداشت شد. همچنین نیروهای امنیتی هومن صیدالی، مالک خانه‌ای که به آنها پناه داد را بازداشت کردند.
ابراهیم عالی‌پور، فعال سیاسی ایذه‌ای ساکن آلمان، در باره‌ی این واقعه می‌گوید:
«اعتراضات تا ۲۵ آبان خیلی نمایان نبود. ۲۵ آبان اما شهر داشت از کنترل نیروهای امنیتی خارج می‌شد. در ایذه وقتی مردم بتوانند در میدان اصلی شهر به هم برسند، بیرون انداختن نیروهای امنیتی و خارج کردن شهر از کنترل آنها ممکن می‌شود».
نیروهای امنیتی از اول آبان در ایذه شبه حکومت نظامی برقرار کرده بودند، در رویارویی با معترضان از سلاح جنگی استفاده کردند: «در ساعت اولیه ۹ نفر کشته و ۱۵ نفر زخمی شدند». او می‌گوید:
«همان شب یک درگیری مسلحانه در شهر رخ داد. بین هفت تا ۱۵ نفر از نیروهای نظامی کشته شدند. حکومت هیچ‌وقت این رویداد را روایت نکرد اما درگیری نظامی بوده و خشونت نیروهای حکومتی هم خیلی زیاد». «تعداد بازداشتی‌ها خیلی زیاد است. فقط اسم تعدادی از آنها را می‌دانیم. خانواده‌ها زیر فشار هستند و تهدید می‌شوند که اطلاع‌رسانی نکنند. آنها را تهدید کرده‌اند اگر اطلاع‌رسانی کنید بقیه اعضای خانواده را هم می‌گیریم یا جنازه بچه‌هایتان را تحویل می‌دهیم.»
به همین دلیل تعدادی از خانواده‌ها سکوت می‌کنند. همچنین ماموران امنیتی از مردم خواسته‌اند که
«به دروغ بگویند بچه‌هایشان برای کار رفته‌اند. در دل مردم ترس انداخته‌اند اگر رسانه‌ای شود بلایی که سر حامد سلحشور آوردیم سر بچه‌های شما می‌آوریم».
حامد سلحشور یکی از بازداشت‌شدگان در ایذه بود. ماموران امنیتی او را در چهارم آذر بازداشت کردند و یک روز بعد جسدش را در چهل کیلومتری بیرون شهر دفن کردند. خانواده سلحشور شبانه جسد او را از مزارش بیرون کشیدند و به گورستان شهر آوردند. عالی‌پور در باره این واقعه می‌گوید: «مردم شبانه روز بر سر مزار او کشیک دادند تا نیروهای نظامی قبر را خالی کنند. این وضعیت تا یک هفته ادامه داشت».
جمعیت زیادی از مردم ایذه در پروژه‌های نفت و گاز در عسلویه و ماهشهر کار می‌کنند.
عالی‌پور تاکید کرد:
«آنچه که مشخص است این افراد ربطی به عملیات تروریستی ۲۵ آبان نداشتند. آن واقعه برای مردم روشن است که کار سپاه پاسداران بود. خانواده هیچ‌کدام از کشته‌شدگان و مجروحان آن واقعه از این سه نفر شکایت نکردند و هیچ‌وقت هم نگفتند که کار آنها بوده است.»
مقاومت در ایذه به سمت مسلح شدن می‌رفت، حمله به روستای پرسیلا و پیون برای جلوگیری از آن انجام شد.
«در ایذه یک مقاومت شبه مسلحانه داشت شکل می‌گرفت. مردم به نیروهای بسیج، سپاه و امنیتی‌ها حمله کردند. حکومت از این ترسید که جای پلاکارد و شعار این شکل از مبارزه گسترده شود. برای همین هم حمله کرد به روستا.»
تا به گفته عالی‌پور «حاشیه‌نشین شهری که خودش در حاشیه بود بشوند».
او می‌گوید در ایذه «حتما از هر چهار نفر عضو یک خانواده دو نفر بیکارند. آن دو نفر شاغل هم در شهرهای دیگر کار می‌کنند». عسلویه، ماهشهر و هر کجا که پروژه‌های نفت و گاز هستند، کارگران ایذه‌ای هم حضور دارند. بسیاری از آنها کارگر موقت پروژه‌ای هستند که برای تامین معیشت کیلومترها دور از خانواده باید شرایط سخت کاری را هم تحمل کنند.
رد کارگران ایذه‌ای را در اعتصاب‌های کارگران پروژه‌ای نفت و گاز می‌توان دید. در سالهای قبل که مجامع عمومی کارگران موقت نفت و گاز در شهرهای مختلف شکل گرفت، ایذه از جمله شهرهایی بود که بزرگ‌ترین مجمع عمومی کارگران موقت را تشکیل داد.
شبه حکومت نظامی در ایذه
در مهر ماه امسال شورای سازماندهی کارگران موقت نفت و گاز در همبستگی با خیزش زن، زندگی، آزادی اعتصاب کردند. بر بنیاد گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران قراردادی نفت و گاز دست‌کم ۲۵۰ کارگر بازداشت شدند. هویت بسیاری از کارگران بازداشت شده هنوز فاش نشده است و اطلاعی از سرنوشت آنها نیست.
عالی‌پور می‌گوید نزدیک به نیمی از کارگران پروژه‌ای در عسلویه و ماهشهر از ایذه و شهرهای همجوار آن هستند. در اعتصاب‌ها نقش پررنگی دارند و برای همین هم همیشه زیرنظر هستند. به گفته او از آغاز آبان در شهر یک شبه حکومت نظامی برقرار شده است: «در برخی محله‌ها ریخته‌اند و تقریبا همه جوان‌ها را بازداشت کرده‌اند».
بازداشت گسترده در ایذه همواره به عنوان یک ابزار تهدید به کار گرفته شده است. حکومت برای ایجاد وحشت عمومی بازداشت‌شدگان را شکنجه می‌کند. او می‌گوید: در یک محله به اسم سرقنات همه پسرها را بازداشت کرده‌اند. در پیون خیلی‌ها را گرفته‌اند. در بقیه محله‌ها هم خیلی‌ها را بازداشت کرده‌اند»
حضور نیروهای امنیتی در میادین و خیابان‌های اصلی ایذه پرشمار گزارش شده است. همینطور نیروهای سرکوب در پوشش لباس شخصی نیز در این شهر زیاد هستند و به گفته شاهدان عینی «دائم در حال گشت‌زنی». شبکه اینترنت در ایذه از چند روز قبل به صورت کامل قطع شده است.
https://www.radiozamaneh.com/746894/