کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن
| آدولف هیتلر | |
|---|---|
 آدولف هیتلر | |
| زادروز | ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ برانائو ام این، اتریش- مجارستان |
| درگذشت | ۳۰ آوریل سال ۱۹۴۵میلادی پناهگاه زیرزمینی رایشتاگ |
| علت مرگ | خودکشی |
| محل زندگی | آلمان |
| تابعیت | آلمان |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۵ |
| شناخته‌شده برای | مردم دنیا |
| نقش‌های برجسته | رهبری حزب نازی و آلمان در جنگ جهانی دوم |
| تأثیرپذیرفتگان | مردم جهان |
| لقب | فوهرر، به معنی پیشوا |
| مذهب | پروتستان |
| اتهام‌ها | قتل‌عام و کشتار مردم در جنگ جهانی دوم |
| منصب | رهبر آلمان |
| آثار | نبرد من |
| همسر | اوا براون |
| والدین | کلارا هیتلر، آلویس هیتلر |
آدولف هیتلر، (زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ دربراوناآم- این، شهری کوچک در نزدیکی لینتز بین مرز اتریش و آلمان – در‌گذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پناهگاه زیرزمینی رایشتاگ آلمان)
بیوگرافی هیتلر
پدر آدولف هیتلر، آلویس هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام خانوادگی مادرش را بر روی او گذاشتند. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت.
آلویس هیدلرو در سال ۱۸۷۶، دوباره غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نامش ( به صورت گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدی، بعنوان نام پدر ثبت شد. از آن پس پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام گرفت. او کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پائولا و ادموند، از بین شش فرزندش زنده ماندند. زمانی که آدولف هیتلر ۳ سال داشت، خانواده‌اش به جنوب آلمان مهاجرت کردند. برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت و این اتفاق در هیتلر تأثیری دائمی ایجاد کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. وی از سال ۱۹۰۵ به بعد در یک پرورشگاه یتیمان بوهمیا زندگی می‌کرد. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. با مرگ مادرش، او بسیار متاثر شد و مدرسه را ترک کرد.
آدولف هیتلر تمامی سهم ارثش که از یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی به او رسیده بود را به خواهرش پائولا، واگذار کرد.
آدولف هیتلر با این که به رشته هنر علاقمند بود اما به فرمان پدرش به مدرسه فنی رفت و بعد از مرگ پدرش در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ وقتی ۱۴ ساله بود، مدرسه فنی را ترک کرد.
در سال ۱۹۰۷ به وین و به آکادمی هنرهای زیبای آنجا رفت ولی دو بار در امتحان ورودی رد شد که موجب افسردگی او شد. پس از این که آدولف هیتلر برای بار دوم از موسسهٔ هنرهای زیبا اخراج شد، دچار فقر مالی شدیدی شد. او در ۱۹۰۹به دنبال سرپناهی می‌گشت تا اینکه در یک پانسیون به نام «خانه مردان» که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود ساکن شد و با ارزان فروشی تابلوهای نقاشی خودش زندگیش را تأمین می‌کرد.
آدولف هیتلر در وین تحت تأثیر تبلیغات ضد یهودی کارل لوگر، شهردار یهود ستیز وین بود که از نفرت علیه یهودیان برای حزب حمایت جمعی فراهم می‌کرد. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال‌ها، سوسیالیست‌ها، کاتولیک‌ها و یهودیان قرار داشت. در آن زمان این نفرت بخشی از ذهنیت عمومی جامعه بود.
آدولف هیتلر در سال ۱۹۱۳، بدلیل کراهت از خدمت در ارتش اتریش- مجارستان به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم‌نژادان آلمانی او نیز با چنین مشکلی مواجه بودند. پس از اینکه ارتش اتریش او را دستگیر کرد و مورد آزمایش جسمی قرار داد، برای خدمت سربازی نامناسب تشخیص داده شد و توانست به مونیخ بازگردد ولی در اوت ۱۹۱۴ وقتی امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد.
آدولف هیتلر یک سرباز وظیفه فعال بود که در فرانسه و بلژیک بعنوان پیک در خطوط اول جبهه خدمت کرد. با این که خدمات او قابل توجه بود ولی بخاطر گم کردن تابعیت آلمانی‌اش هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. وی به علت شجاعتی که در جنگ داشت، دومرتبه نشان صلیب آهنین، دریافت کرد. صلیب آهنین درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵ و صلیب آهنین درجه یک، در اوت ۱۹۱۸، (این نشان به سرجوخه‌ها بندرت اعطا می‌شد).
او به خاطر مصدومیت حمله شیمیایی به وسیله گاز خردل در بیمارستان صحرایی بستری بود و به‌طور موقّت دچار نابینایی شده بود که خبر شکست آلمان را شنید. این خبر او را دچار شوک کرد؛ هیتلر سیاستمداران جمهوری وایمار را مسبب اصلی این شکست می‌دانست و نسبت به آنها بدبین بود.
هیتلر در سال ۱۹۱۹ به حزب کارگران که بعدها حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان پیوست که به‌طور خلاصه حزب «نازی» نامیده می‌شد. هیتلر پرچم حزب نازی و نماد اِسواستیکا (صلیب شکسته) را خود طراحی کرد و آن را در یک دایره‌ی سفید روی زمینه قرمز گذاشت.
در هشتم نوامبر سال ۱۹۲۳، هیتلر و سازمانش به یک گردهمایی عمومی با حضور نخست وزیر در مونیخ حمله کردند. هیتلر اعلام کرد که انقلاب ملی آغاز شده و ادعای تشکیل یک دولت جدید را کرد. بعد از یک درگیری کوتاه که به مرگ و میر زیادی منجر شد، این کودتا که به کودتای آبجو‌فروشی مونیخ معروف شد، شکست خورد؛ هیتلر بازداشت و به خاطر خیانت به کشور به ۹ ماه حبس محکوم شد.
او کتاب نبرد من را در همین دوران نوشت. بعد از این که از زندان آزاد شد، حامیان بسیاری را با ترویج ایده‌های ملی‌گرایی، ضد‌کمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی‌های پرشور بر ضد پیمان ورسای، در کشور آلمان بدست آورد. در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر به مقام صدراعظمی رسید.
در زمان صدارت آدولف هیتلر، مجموعهٔ ارتشی- صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و در زمان خود، آنرا به یکی از قدرت‌های برتر اروپا تبدیل نماید. آدولف هیتلر با هدف سیاست لبنسراوم، سیاست خارجی خود را دنبال نمود و در سال ۱۹۳۹ یکی از علل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به لهستان بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و اروپا و سایر نقاط دنیا در طی این مدت شاهد ویرانی ها و تلفات این جنگ بودند. هرچند آلمان و نیروهای متحدش در عرض سه سال، بیشتر مناطق اروپا، بخش های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند ولی از سال ۱۹۴۲ به بعد، نیروهای متفقین از آنان پیشی گرفته و رایش آلمان بزرگ را از هر سو در سال ۱۹۴۵ احاطه نمودند.
حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان
شیوه‌های سرکوب
قوانین ضد یهودی هیتلر
در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۳۵، قوانین نورمبرگ (Nuremberg) تصویب شدند. در این قانون آمده بود هر کسی که سه تا چهار نسل قبل یهودی باشد یهودی به حساب می‌آید، ولو فرد خود را غیریهودی یا از مذهبی دیگر بداند. این قوانین همچنین شامل «قانون حفاظت از خون آلمانی و افتخار آلمانی» می‌شد که ازدواج بین یک آلمانی یهودی و غیر یهودی را ممنوع اعلام می‌کرد. قانون شهروندی «رایش» تمام غیر آریایی‌ها را از مزایای شهروندی آلمان محروم می‌کرد.
از سال ۱۹۳۳ تا آغاز جنگ در سال ۱۹۳۹، هیتلر و رژیم نازی‌اش صدها قانون و مقررات برای محدود کردن و حذف یهودیان از اجتماع تصویب کردند. از جمله این اقدامات تحریم کسب و کارهای یهودی، محروم کردن آنان از خدمات دولتی، محرومیت دانشجویان و دانش آموزان و محدودیت کاری در حرفه‌های پزشکی و قانونی بود. همچنین مدرک مشاوران مالیاتی یهودی نیز باطل شد و بازیگران یهودی دیگر حق حضور در فیلم و تئاتر را نداشتند.
قوانین امنیت هیتلر
در سال ۲۰۱۳ با مصاحبه خانم مارگوت وولک، با مجله اشپیگل آلمانی فاش شد که:
پانزده زن جوان کارشان این بوده است که غذای پیشوا را بچشند تا مسموم نباشد.
نیروهای اس‌اس غذا را سرو می‌کردند، یک ساعت صبر می‌کردند ببینند دخترها می‌میرند یا نه، اگر نمی‌مردند، غذا را برای هیتلر می‌بردند.
مرگ هیتلر
هیتلر از اوایل سال ۱۹۴۵متوجه شده بود که آلمان به زودی شکست می‌خورد. شوروی توانسته بود نیروهای آلمان را به اروپا غربی براند و متفقین از سمت غرب به سوی آلمان پیشروی می‌کردند. در نیمه شب ۲۹ آوریل، هیتلر با اوا براون (Eva Braun) ازدواج کرد. همزمان او از اعدام دیکتاتور ایتالیای «بنیتو موسولینی» مطلع شد. او که از اسارت به دست ارتش دشمن می‌ترسید روز بعد از ازدواجش با اوا براون خودکشی کرد. آدولف هیتلر با سیانور و شلیک همزمان گلوله تپانچه به سرش و اوا براون با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. جوزف گوبلز و سایرین که در سنگر بودند، پیکر بی جان آن دو را به بیرون بردند و به خواست خود هیتلر سوزاندند. او وصیتنامه ای در آخرین ساعات قبل از مرگ از خود برجای گذاشت.
افکار عمومی و هیتلر
ممنوعیت الکل و گوشت از محدودیت های غذایی انتخابی آدولف هیتلر بود. این تعصب او با باورش نسبت به برتری نژاد آریایی تقویت می شد و او آلمانی ها را به پاک نگه داشتن بدنشان از چیزهای ناپاک تشویق می کرد.
سیاست‌های اصلاح نژادی هیتلر کودکان دارای معلولیت فیزیکی و ذهنی را هدف گرفت و سپس به سراغ کشتار سریع بزرگسالان معلول نیز رفت.
زمانیکه آدولف هیتلر در زندان بود، قسمت اعظم اولین جلد از کتاب بیوگرافی و بیانیه سیاسی اش به نام ماین کامپف( Mein Kampf) یا« نبرد من» را نوشت. در سال ۱۹۲۵ نخستین جلد این کتاب منتشر شد و در سال ۱۹۲۷ جلد دومش نیز منتشر شد. به ۱۱ زبان، این دو جلد ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه از آن، تا سال ۱۹۳۹ به فروش رفت. آدولف هیتلر در جلد اول، جهان بینی ضد یهودی و تعصب آریایی خود را در کنار احساس خیانتی که از نتیجه جنگ جهانی اول داشت، منتشر کرد و مخاطب را به انتقام گیری از فرانسه و توسعه سرزمین تا روسیه تحریک کرد و در جلد دومش نیز نقشه خود را برای به دست آوردن و حفظ قدرت توضیح داد.
جملاتی از هیتلر
ثروتمندان کسانی هستند که تولید ثروت می‌کنند، و باید با آن ها به خوبی رفتار کنی تا به تولید ثروت ادامه دهند.
تنها راه حل مسئله حقوق بشر، فراموشی است.
گاهی وقت‌ها دموکراسی باید در خون شسته شود.
من دیکتاتور نیستم، فقط چهره‌ای ترشرو دارم.