کاربر:Safa/1صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''قتل‌عام ها در جمهوری اسلامی''' ، به قتل‌ها، ترورها و کشتارهای حکومتیِ دوران جمهوری اسلامی گفته می‌شود که طی آن دستگاه حکومت به صورت هدفمند مخالفان و منتقدان سیاسی و عقیدتی و به طور کلی هرکسی که ادامه‌ی حیات وی مطلوب حکومت نیست، کشته 
[[پرونده:تظاهرات پاریس بهمن ۱۴۰۱.JPG|بندانگشتی|'''تصویری از تظاهرات ایرانیان در ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ در پاریس''']]
'''تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس،''' روز یکشنبه ۲۳بهمن در سالگرد [[انقلاب ضد سلطنتی ایران|انقلاب ضد سلطنتی]] مردم ایران ایرانیان مقیم خارج کشور، پس از برگزاری یک گردهمایی بزرگ در میدان دانفر روشرو پاریس که از نمادهای مقاومت ضدفاشیستی فرانسه است، تا میدان تاریخی انولید پاریس راهپیمایی کردند و در حمایت از قیام و [[کانون‌های شورشی]] و [[ارتش آزادی‌بخش ملی ایران]] شعارهایی در تجدید پیمان با آرمانهای انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران سر دادند.<ref>[https://hambastegimeli.com/108920_%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3---%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%B1%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D9%87 سایت همبستگی ملی]</ref>   


بنا به تعریف اف‌بی‌آی کشتار جمعی یا قتل عام به قتل چهار نفر یا بیشتر در یک مکان واحد و در یک رویداد واحد گفته می‌شود که بدون وقفه انجام شده باشد.<ref>[http://anilaggrawal.com/ij/sundry/news_and_notes/eflm_2005/216_mass%20murder.pdf Mass Murder, A Aggrawal] , In Payne-James JJ; Byard RW; Corey TS; Henderson C</ref>
تظاهر‌کنندگان با [[شعار]]<nowiki/>های «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر ستمگر چه [[محمدرضا پهلوی|شاه]] باشه چه [[سید علی خامنه ای|رهبر]]»، بر مرزبندی با هر نوع از دیکتاتوری چه با انگیزه شاهی و سلطنتی و چه در پوشش مذهبی تصریح کردند. شعارهای دیگر این تظاهرات عبارت بود از: «خامنه‌ای ضحاک! می‌کشیمت زیر خاک!»، «نه تاج و نه عمامه، آخوند کارش تمامه»، «ساواکیا! سپاهیا! دیگه تمومه ماجرا!» و «از بهمن ۱۳۵۷ سرنگونی دیکتاتوری شاه تا بهمن ۱۴۰۱قیام برای [[جمهوری دموکراتیک]]». شخصیت‌های سیاسی از دولتمردان و منتخبان فرانسه، انگلستان و بلژیک و دیگر کشورها که در این گردهمایی حاضر بودند، نیز سخنانی در حمایت از اهداف تظاهر‌کنندگان ایراد کردند.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D9%87%D9%85%D9%86 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
''جمهوری اسلامی در مواردی مخالفان و منتقدان خود را در خارج از ایران (بیشتر در اروپا، ترکیه و اقلیم کردستان عراق) به قتل رسانده است. قربانیان این قتل‌ها که در رده‌ی ترورهای سیاسی قرار می‌گیرند عموماً رهبران، اعضای احزاب و فعالان سیاسیِ اپوزیسیون، در مواردی مقامات حکومت پهلوی و در چند مورد هنرمندان و دگراندیشان منتقد جمهوری اسلامی؛ و مجریان قتل‌ها هم یا معاونت خارجی وزارت اطلاعات و یا سپاه قدس جمهوری اسلامی بوده‌اند.''


''قتل‌های حکومتیِ دوران جمهوری اسلامی در معنایِ قتل‌های هدفمندِ مخالفان و منتقدان سیاسی و عقیدتی و به طور کلی هر کسی که ادامه‌ی حیاتش مطلوبِ حکومت نیست به دستِ مأموران حکومتی و یا به سفارش آنان اما بدون قبول مسئولیت رسمی انجام آن، تنها به دهه‌ی ۱۳۷۰ و چند شخصیت شریفِ سیاسی و ادبیِ شناخته‌شده که اسم‌شان زیاد شنیده شده محدود نمی‌شود.''
== سخنرانان تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس ==
لغت نامه‌ی دهخدا قتل عام. [ ق َ ل ِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) قتل‌عام را کشتن دسته جمعی. کشتن جماعت. کشتار دسته جمعی حیوانات از انسان و جز آن معنی کرده‌است. (آنندراج ) :


رژیم جمهوری اسلامی ایران از فردای پیروزی انقلاب ناتوان از حل تضادهای سیاسی و اجتماعی جامعه‌ی ایران، برای مقابله با اعتراضات و خواست‌های اقشار و ملیت‌های مختلف مردم ایران به‌جای پاسخ مناسب، دست به کشتار‌جمعی و قتل‌عام زد. اولین نمونه‌های قتل‌عام در جمهوری اسلامی کشتار در روستای قارنای کردستان ایران و دیگر شهرهای این استان بود. نمونه‌ی دیگر کشتار مردم ترکمن صحرا در سال ۱۳۵۸ است. پس از آن در روز ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با گشودن ‌آتش مستقیم با فرمان خمینی به روی تظاهر کنندگانی که در حال برگزاری یک اعتراض مدنی را بودند. آن را به یک روش عام در طول حکومتش برای هر اعتراضی تبدیل کرد.<span dir="RTL"></span>
=== خانم مریم رجوی ===
== گاه شمار قتل‌عام ==
خانم مریم رجوی، به مناسبت سالگرد انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ در تظاهرات هزاران ایرانی در پاریس سخنرانی کرد. خانم رجوی در بخشی از سخنرانی خود گفت:<blockquote>«هم‌وطنان!


=== تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ ===
ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما می‌خواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج
در روز [[تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰|۳۰ خرداد ماه ۶۰]]، تظاهرات مردمی که در اعتراض به اقدامات خود‌سرانه و سرکوب‌گرانه خمینی و مجلس او در دست اجرا داشتند، شکل گرفت. برای اولین بار پس از انقلاب و به صورت رسمی به دستور خمینی به روی مردم در تهران آتش گشوده شد و ده‌ها تن کشته، صدها تن مجروح و هزاران تن بازداشت و روانه زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها شدند.


=== ۵ مهر ۱۳۶۰ ===
غارتگری، غارتگری است؛‌ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنه‌ای باشد، چه توسط رضا‌شاه که بخش اعظم زمین‌ها و روستاهای آباد کشور را بازور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که ده‌ها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانواده‌اش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس نداده‌اند.
تظاهرات اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران روز [[۵ مهر ۱۳۶۰|۵ مهر سال ۱۳۶۰]] با شعار مرگ بر خمینی در خیابان‌های شهر تهران بود که با شلیک و کشتار خیابانی آنها توسط سپاه پاسداران و نیروهای مسلح شبه نظامی سرکوب شد.


=== قتل عام زندانیان سیاسی ===
بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب
[[قتل عام ۶۷|قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷،]] اعدام‌های دسته‌جمعی بود که با قتل زندانیان سیاسی اعم از این‌که حکمی مبنی بر زندان دارند یا محکومیت‌شان تمام شده است، در زندان های ایران از مرداد ۶۷ آغاز شد. این اعدام‌ها با فتوای خمینی و به دستخط خودش شروع شد و فصل جدیدی را در کارنامه حاکمیت ولایت فقیه به ثبت رساند.


اعدام های جمعی و سریع زندانیان سیاسی در تابستان ١٣۶٧ واقعه‌ای بود که طی آن هزاران تن از زندانیان سیاسی در زندان‌های مختلف کشور در ماه‌های مرداد و شهریور ١٣۶٧ اعدام شدند. اتهام این زندانیان که بسیاری از آنان دوره‌های محکومیت‌شان به پایان رسیده بود، همکاری با سازمان مجاهدین خلق ایران و همچنین طیف‌های مختلف گروه‌های چپ و مارکسیست بود. تعداد قربانیان این قتل عام، نزد مراجع مختلف بین ۳۰ هزار تا ۳۳ هزار و ۷۰۰ نفر ارزیابی شده است. بیشتر اعدام شدگان در گورهای جمعی و ناشناس به خاک سپرده شدند.
حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران می‌خواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا می‌نشینند. فرهنگ سرکوبگرانه رضاخانی و رویکرد قیم‌مآبی خمینی را می‌بینید؟


=== تظاهرات خونین مردم در مشهد ===
پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آ‌ن‌هم در مورد زنان قهرمانی که ده‌ها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش می‌برند.
قیام ۹ خرداد ۱۳۷۱ مشهد یکی از شورش‌های اجتماعی و اقتصادی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ایران است. دولت هاشمی رفسنجانی اوایل دهه هفتاد خورشیدی،‌ با اجرای سیاست تعدیل اقتصادی، باعث رشد سریع تورم اقتصادی شد. این نرخ در سال ۷۰ به ۲۰.۷ رسید و تا سال ۷۴، به ۴۹.۴ رسید. رقمی که بالاترین نرخ رسمی تورم در ایران نام گرفت و شوک بزرگی در اقتصاد ایران برجا گذاشت. شورش مردم مشهد در اعتراض حاشیه‌نشینان «کوی طلاب» مشهد به تخریب خانه‌هایشان به وقوع پیوست و در نهایت به یک تظاهرات چند ده هزار نفری، با شعارهایی علیه کارگزاران و رهبران نظام جمهوری اسلامی ایران به حمله به اماکن دولتی، تبدیل شد و سرتاسر شهر مشهد را فراگرفت. در این تظاهرات مردم مشهد اقدام به تصرف مسلحانه کلانتری‌های ۳ و ۴ کردند. در جریان اعتراض ساکنان و ماموران امنیتی،‌ به یک دانش‌آموز از سوی ماموران شلیک شد و همین موضوع مقدمه یک شورش خیابانی گسترده و پرخشونت را در مشهد فراهم کرد. به روایت شاهدان عینی، در مدت کوتاهی دو کلانتری به تسخیر معترضان درآمد و چندین ساختمان دولتی، بانک و موسسه‌های وابسته به آستان قدس به آتش کشیده شد. و خسارت‌های مالی و جانی زیادی به وجود آمد.همچنین در پی این اعتراض‌ها، برخی از پرسنل امنیتی و انتظامی، به علت کوتاهی، قصور و عدم توانایی در برخورد با معترضین گرفتار دادگاه و روانه زندان شدند. این تجمعات تا پایان روز دهم خرداد با گسیل گسترده نیروهای سپاه سرکوب شد. هرگز آمار رسمی از تعداد کشته‌شدگان، بازداشتی‌ها و میزان خسارت‌های مالی اعلام نشد. تنها روزنامه خراسان به نقل از دادستانی مشهد از اعدام چهار نفر از افراد دستگیر‌شده خبر داد.<ref>[https://www.bbc.com/persian/blogs/2016/08/160831_l44_nazeran_mashhad_mutiny مشهد: شورشی‌ که سرکوب شد سایت بی بی سی ۱۰ شهریور ۱۳۹۵]</ref> 


=== تظاهرات مردم بوکان ۱۳۷۱ ===
آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنه حسن‌آباد به‌اندازه کافی گویا نیست؟
تظاهرات قهرآمیز مردم دلاور بوکان در ۱۹خرداد ۱۳۷۱ به کشته و مجروح شدن ده‌ها تن منجر شد. در بوکان به‌دنبال ایجاد مزاحمت پاسداران برای مردم، اهالی به مقابله با نیروهای نظامی و امنیتی برخاسته و یک قیام تمام‌عیار شهری به‌وقوع پیوست. در جریان آن قیام،‌ تعداد بیشماری از مردم توسط پاسداران مجروح و تعدادی هم به‌ شهادت رسیدند، بوکانی‌ها در آن حرکت، همراه با شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر رفسنجانی جلوه‌هایی از یک قیام مسلحانه مردمی را به نمایش گذاشته و پاسخ آتش پاسداران را با آتش دادند.<span dir="RTL"></span>
=== تظاهرات بزرگ مردم قزوین ===
در تظاهرات و اعتراض سراسری مردم قزوین در ۱۲مرداد ۷۳ مردم و جوانان این شهر، تقریباً تمامی نهادهای وابسته به دولت را به آتش کشیدند.


خیزش مردم قزوین هنگامی جرقه خورد که لایحۀ استان‌ شدن قزوین در مجلس رد شد و مردم در روز ۱۳ مرداد ۱۳۷۳ به خیابان ریختند. روزنامۀ سلام که در آن دوران مخالف رفسنجانی محسوب می‌شد در ۲۲ شهریور ۱۳۷۳ در مطلبی اندکی پرده را کنار زد:<blockquote>«موج اعتراض بالاگرفت … جاده ها بسته می‌شود. بعضی از سینماها، بانک‌ها، ادارات دولتی و پمپ‌بنزین‌ها خسارت می‌بینند… مسئولین شهر … نتوانستند با اغتشاش‌کنندگان رابطه‌ای برقرارکنند، به طوری که نیروهای انتظامی محل کاری از دست‌شان برنمی‌آمد. افراد یا به جمع حمله‌کنندگان پیوستند یا سکوت کردند. مخالفین نیز توان ابراز مخالفت نداشتند… وزیر کشور بشارتی به نمایندگی از رئیس جمهور رفسنجانی وارد ماجرا می‌شود. در مسجد اصلی شهر … سخنرانی می‌کند… وقتی نسبت به وقایع شهر و نقش مردم اعتراض می‌کند، سخنرانی وی قطع می‌شود و مردم مسجد را ترک می‌کنند. مجدداً درگیری بالا می‌گیرد. نماینده مردم قزوین در مجلس] هم زخمی می‌شود… روز بعد نیز درگیری‌ها ادامه می‌یابد…»<ref>از لس آنجلس تا قزوین، چاپ پنجم، ۱۳۷۸، تهران، ص۳۲</ref> </blockquote><blockquote>شاهدان عینی دیگر هم از حجم و گسترگی این خیزش و هم از شمار بسیار جان‌باختگان آن خبر می‌دهند. ازجمله مرحوم مهندس مهدی بازرگان در مصاحبه با روزنامه آلمانی «فرانکفورتر روندشاو»، که توسط خبرنگار این روزنامه در روز ۲۲ آبان ۱۳۷۳ در تهران انجام شد، درباره قیام مردم قزوین می‌گوید: «… در ایران… کوچک‌ترین حرکات، تجمّعات مردم، اعتصابات کارگران یا دانشجویان، به دلیل ترس از گسترش آنها، با خشونت سرکوب می‌گردد. به عنوان مثال، در وقایع شهر قزوین… تعداد زیادی را کشتند. آنها بسیاری از مردم را اعدام کردند… مردم در اتوبوس‌ها، تاکسی‌ها، در صفوف تحویل گرفتن قند و شکر رژیم را نفرین کرده، به آن فحش می‌دهند.» وی در همین مصاحبه دربارۀ پایه مردمی حکومت می‌گوید: «شاید بیشتر از ۵ درصد نباشد».</blockquote>چند هفته بعد از تظاهرات گسترده در قزوین، شامگاه ۹ شهریور ۷۳ خامنه‌ای به مناسبت پایان «هفته دولت» برای رفسنجانی و اعضای دولتش که به دیدار او رفته بودند، با اشاره تلویحی به قیام قزوین مهر تاییدی بر خشونتهای وسیع صورت‌گرفته نهاد و گفت: «باید نسبت به کسی که نظم عمومی را خراب می‌کند، اندکی حتی اغماض روانداشت…»<ref>روزنامه سلام، ۱۰ شهریور ۱۳۷۳</ref>
در اینجا ناگزیر می‌پرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما به‌صورت فجیع نکشتند؟


روزنامه «ابرار»  ۱۵ شهریور ۷۳  در مقاله «توطئه از هر سو»، پس از درج این جمله خامنه‌ای در سخنانش به مناسبت «هفته وحدت» «تلاشهایی که به وسیله منافقین انجام شده، به خوبی نشانگر این واقعیت است که می‌خواهند اصل وحدت را …از میان بردارند» نوشت: «این سخنان در وضعی که از هر سو توطئه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران تدارک دیده می‌شود، باید به وسیله مسئولان اجرایی کشور به کار گرفته شود… هرگز شرایط منطقه‌ای تا این حد حساس نبوده است».<blockquote>سه هفته بعد، جنّتی در نماز جمعه تهران در روز ۸ مهر ۷۳ از «شرایط حساس» سخن می‌گوید: «شرایط امروز مملکت ما …عادی نیست. آن دشمنانی که از این انقلاب ضربه خوردند… آرام نمی‌نشینند. ما وظیفه‌مان این است که هر کسی این خطر دشمن را احساس بکند، همین جوری که از اول انقلاب همه بسیج شدند برای مبارزه با دشمن، با تمام وجود در مقابل دشمن بایستند»<ref>رادیو ایران، ۸ مهر ۷۳</ref> </blockquote><blockquote>رادیو بی‌بی‌سی، از روز ۱۰ تا ۱۵ مهرماه ۱۳۷۳، در سلسله برنامه‌ای با عنوان «بررسی علت بروز ناآرامی‌ها در شهرهای ایران»، در باره این خیزشهای مردمی در شهرهای مختلف ایران گزارشی دارد و با «چند شخصیت ایرانی» نیز در این باره مصاحبه می‌کند. برنامه بی‌بی‌سی، با این مقدمه آغاز می‌شود: «…در سالهای اخیر در شهرهای مختلف ایران ناآرامی‌ها و شورش‌های گسترده‌ای روی داده است. مشهد و شیراز، اراک و زاهدان و قزوین و تبریز و شهرهای دیگر در چهارگوشه ایران هریک شاهد تظاهرات گسترده‌ی مردم برضد حکومت جمهوری اسلامی ایران بودند. اکثر این تظاهرات به خشونت کشیده شد… بیشتر کارشناسان مسائل ایران معتقدند که در ناآرامیهای اخیر شهرهای ایران نقش اصلی را جوانان به عهده داشته‌اند…»</blockquote>نیروهای لشگر ۱۰ سیداالشهدا از تهران این شورش را سرکوب کردند و گفته شده که چندین نفر دراین درگیری ها کشته شدند.
بله، این فصل مشترک شاه و شیخ در زن‌ستیزی است؛ و در تقدیر شیخ همچون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است.


برخی نیروهای نظامی- امنیتی از شورش قزوین در مرداد ۱۳۷۳به عنوان فتنه عظیم نام می‌برند؛ از جمله علی فضلی، از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران '''د'''رباره آن شورش می‌گوید: <blockquote>«من لشگر سیدالشهدا بودم که گستره جغرافیای ما تا قزوین بود و تیپ سوم ما مستقر بود. ما با رزمندگان ارتباط داشتیم اما من با بعضی مسوولان که اسم نمی‌برم، تماس گرفتم و گفتم مردم را به آرامش دعوت کنید. شما دعوت کردید بیایند تظاهرات کنند. اما در ‌‌نهایت از دست‎شان در رفته بود. اراذل و اوباش آمدند و سوار بر معرکه شدند؛ حادثه تلخ و دل‎خراشی که قریب به ۱۸۶ نقطه قزوین، ۵۵ بانک، تعدادی از فروشگاه‌ها، درخت‌ها و کیوسک‌های مسیر را تخریب کردند.»<ref>[https://www.irna.ir/news/81326544/%D8%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%AF%D9%84-%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87-%DB%8C%D9%83-%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%B9-%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3 خبرگزاری ایرنا ۳ مهر ۱۳۹۳]</ref></blockquote>بعدها حجاریان در مصاحبه‌ای فاش کرد که در سرکوب قیام مردم قزوین از آر پی جی و کاتیوشا استفاده شد.<ref>انصاف نیوز ۹ اسفند ۱۳۹۶</ref>
دوستان گرامی!


=== قیام اسلام‌شهر ===
حالا بگذارید به دنیای واقعی روی زمین بپردازیم:
پانزدهم فروردین ۷۴، همزمان با رکوردزنی بی‌سابقه تورم، کرایه حمل و نقل در اسلام‌شهر غافلگیرانه‌ رشد معناداری پیدا کرد. این موضوع ساکنان منطقه را خشمگین کرد و مردم به خیابان‌ها آمدند. شهرهای رباط کریم، سلطان آباد و صالح‌آباد نیز به معترضان پیوستند. بعضی اداره‌های دولتی و بانک‌ها آسیب دیدند. در خیابان‌ها لاستیک آتش زده شد و مردم جاده ساوه به تهران را بستند. با ورود قرارگاه ثارالله سپاه که مسئول تامین امنیت تهران بود،‌ به سرعت با تظاهرات برخورد شد. از این اتفاق نیز آمار رسمی از تعداد بازداشتی‌ها و کشته‌شدگان منتشر نشد، اما شاهدان عینی از برخورد خشونت‌آمیز ماموران امنیتی با معترضان خبر داده بودند. شورش اسلامشهر در پانزدهم فروردین ۱۳۷۴ را ناشی از افزایش ۳۰ درصدی نرخ کرایه حمل و نقل می‌دانند اما شاید آن را می‌توان بهانه‌ای دانست برای اعتراض به تورم موجود که روندی رو به رشد داشت. بنابر آمار رسمی بانک مرکزی، تورم در سال ۱۳۷۳ به بیش از ۳۵ درصد و در سال ۱۳۷۴ به نزدیک ۵۰ درصد رسید که بالا‌ترین نرخ تورم رسمی و اعلام شده در ایران است.


به گفته کاوه شیرزاد، روزنامه نگار و شاهد عینی، جمعیت معترض به افزایش نرخ کرایه درعرض چند دقیقه به هزاران نفر رسید و شهرهای اطراف هم چون رباط کریم، سلطان آباد و صالح آباد را نیز درگیر اعتراض خود کرد.
حرف ما و مردم ما این است: سپاه پاسداران باید در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار بگیرد.


این جمعیت بزرگ تلاش داشت خود را به تهران برساند و در این مسیر، اقدام به تخریب ساختمان‌های دولتی کرد. جاده تهران – ساوه مسدود شد. پس از چند ساعت، قرارگاه «ثارالله»، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در آن زمان مسوولیت امنیت تهران را برعهده داشت، وارد ماجرا شد و معترضان را در ورودی تهران سرکوب کرد و به گفته برخی شاهدان عینی، در جریان سرکوب معترضان حتی از هلیکوپترهای مجهز به تیربار نیز استفاده شد.
درواقع سپاه و اطلاعات آخوندها که از بمب‌گذاری آن در پوشش دیپلوماتیک خبردارید، باید منحل شوند. این خواست مردم ایران و لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است.


وب‎سایت فارس نیوز وابسته به سپاه پاسداران نیز بعد‌ها در یک تحلیل امنیتی با عنوان «نقش سپاه در مبارزه با ضدانقلاب»، بر نقش سپاه پاسداران در دفع شورش اسلامشهر مهر تایید می‌گذارد.
دیگر زمان دادن بسته‌های مشوق به آخوندها گذشته است.


آماری رسمی از تعداد جان باختگان و بازداشت شده‌های شورش اسلامشهر ارائه نشد. «داریوش فروهر»، وزیر کار دولت موقت و از چهره‌های وقت مخالف حکومت در مصاحبه با خبرنامه «ایران بریف» که در روزنامه «کیهان» لندن نیز منعکس شد، درباره ابعاد و پیامدهای شورش اسلامشهر گفته بود به موجب اطلاعاتى که از منابع «خودى» به دست آورده، ٣٠ تا ۴٠ هزار نفر در این شورش شرکت داشته اند و ۵٠ نفر کشته، صد‌ها تن مجروح و نزدیک به هزار نفر بازداشت شده‌اند.
زمان مراودات سازنده با رژیم اعدام و قتل‌عام نیست.


«علی اکبر ناطق نوری»، رییس وقت مجلس شورای اسلامی در کتاب خاطرات خود، در بخش مربوط به شورش دانشجویی ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به شورش اسلامشهر نیز گریزی زده و معترضان در چنین شورش‌هایی را «یک مشت آدم‌های عقده‌ای و اراذل و اوباش» نامیده بود.
بلکه زمان عذرخواهی از مردم ایران به‌خاطر حمایت‌ از استبداد مذهبی است.


=== اعتراض خاتون‌آباد  ===
مردم ایران حق‌دارند کشور خود را از اسارت فاشیسم دینی آزاد کنند.
ماجرای اعتصاب کارگران شرکت ذوب مس در خاتون‌آباد در شهر بابک کرمان از همین دسته است. اوایل بهمن سال ۸۲، تحصن گروهی از کارگران محلی این کارخانه با درخواست استخدام دوباره در این کارخانه با دخالت نیروهای امنیتی و انتظامی و تیراندازی به متحصن‌ها، وارد فاز تازه‌ای شد.


به گزارش خبرگزاری‌ها نیروهای انتظامی و هلیکوپترهای یگان ویژه نیروی انتظامی به منطقه گسیل شده بودند و روز ۵ بهمن به سوی معترضان تیراندازی کردند. در جریان این اعتراضات ۴ نفر کشته و بیش از ۴۰ نفر زخمی شدند.  
جوانان شورشگر حق‌دارند در برابر وحوش پاسدار و لباس شخصی و رگبار گلوله‌هایی که چشم‌ها، سرها و قلب‌هایشان را می‌شکافد، از خود دفاع کنند.


به دنبال این کشتار تجمع گسترده‌تر شد. آنها به ساختمان‌های دولتی و بانک‌ها و فرمانداری حمله کردند و شهر به حال تعطیل در آمد.
جهان باید این حق را برای مردم ایران به‌رسمیت بشناسد.


به دنبال آن فضای شهر بسیار امنیتی شد و گروهی دستگیر شدند. محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت دستور تشکیل هیات تحقیق ویژه داد.
و شما جوانان شورشگر، کانون‌های شورشی، زنان شجاع و دانشجویان آزاده که سرنگونی رژیم آخوندی را هدف قرار داده‌اید.


=== تظاهرات ۱۳۸۸ ===
یقین کنید که با عزم و اراده راسخ برای آزادی، دموکراسی، برابری و مشارکت فعال‌ زنان در رهبری سیاسی
[[تظاهرات ۱۳۸۸]] به سلسله تظاهراتی گفته می‌شود که پس از اعلام نتایج انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدی‌نژاد، در تهران و سایر شهرهای ایران،‌ آغاز گردید. تظاهرات ۱۳۸۸ نخست با شعار «رای من کو؟!» در اعتراض به شمارش آرا و نتایج آن بود که در تهران و سایر شهرهای ایران آغاز گردید، اما کم‌کم با شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» رنگ و بوی ضدحکومتی گرفت.


برخی تحلیل‌گران سیاسی پس از اعلام نتایج انتخابات و پیروزی محمود احمدی‌نژاد، از تظاهرات ۱۳۸۸تحت عنوان کودتا یاد کردند. سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران، این انتخابات را «نمایش» قلمداد کردند و خواهان انتخابات آزاد با شرکت همه نیروها زیر نظر سازمان ملل متحد شدند.
و شکوفایی استعداد جوانان برای ساختن یک ایران آباد و پیشرفته پیش روی ماست.


تظاهرات ۱۳۸۸ و اعتراضات پس از آن از روز ۲۳ خرداد، توسط هزاران تن و در تهران و شهرهای دیگر از جمله اصفهان، تبریز، کرج، شیراز، یاسوج، ساری،ارومیه و دیگر شهرها، از فردای روز انتخابات آغاز گردید. روز ۲۵ خرداد در تهران حدود ۳ میلیون نفر به خیابان آمدند. این تظاهرات‌ بعد از انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷ بزرگترین تظاهرات ضدحکومتی به‌شمار می‌رفت. این تظاهرات با سرکوب خونین از طرف پلیس ضدشورش، لباس شخصی‌ها، بسیج و سپاه مواجه شد که در نتیجه آن تعداد دست‌کم ۴۰۰۰ نفر دستگیر و صدها نفرمجروح شده و دست‌کم ۱۱۲ نفر بر اساس آمارهای رسمی، جان باختند.
این آرزوی من و همه ماست که برای تحقق آن سر به‌پای آزادی نهاده‌ایم.


علی خامنه‌ای در روز ۲۹ خرداد،‌ طی یک سخنرانی در اولین نماز جمعه‌ بعد از انتخابات ریاست جمهوری، مسئولیت هرگونه خونریزی و خشونت را به عهده برگزارکنندگان تظاهرات دانست. ساعتی پس از پایان سخنرانی علی خامنه‌ای، سازمان عفو بین الملل در اطلاعیه ای اعلام کرد که این سخنرانی "چراغ سبز رهبر ایران برای سرکوب" بوده است.
بهاران خجسته ایران با پیکار زنان و مردان شورشگر درراه است.


در ایام انتخابات امکان ارسال پیامک کوتاه وجود نداشت و قطع شده بود، سایت‌های اینترنتی و کانال‌های ماهواره‌ای خارج نیز مسدود گردیده بود.
سلام بر شهیدان، سلام بر آزادی


=== قیام دی ماه ۱۳۹۶ مشهد ===
پیروز باد انقلاب دموکراتیک مردم ایران»<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3/ سایت زنان نیروی تغییر]</ref></blockquote>
[[اعتراضات دی‌‌ماه ۱۳۹۶|اعتراضات ۷ دی ماه ۹۶]]، گروهی در اعتراض به عملکرد دولت در ارتباط با صندوق‌های قرض‌الحسنه در میدان شهدای مشهد جمع شدند و علیه عملکرد کابینه شعار دادند. اما این اقدام برنامه‌ریزی‌شده از سوی مخالفان حسن روحانی با سرعتی شوکه‌ کننده فراگیر شد و کمتر از یک هفته بیش از ۷۰ شهر ایران صحنه تظاهرات اعتراضی با شعارهایی کمابیش بی‌سابقه در مخالفت با نظام و حاکمیت جمهوری اسلامی شد.


شهرهایی که دستخوش این اعتراض‌ها شد، مناطقی عمدتا محروم‌تر با سفره‌های خالی‌تر بود.
=== ژان فرانسوا لوگاره ===
ژان فرانسوا لوگاره شهردار قبلی منطقهٔ یک پاریس گفت: <blockquote>«۲۲بهمن ۵۷، سقوط نظام سلطنتی با فشار مردم بود، اما این انقلاب به‌سرقت رفت و عمامه به‌جای تاج آمد و یک استبداد مذهبی فاسد، خون‌ریز بر سر کار آمد و عمامه که به جای تاج آمده همه‌ی جنایتها را سمبلیزه می‌کند. ما اینجا آمده‌ایم که این پیام را بدهیم که باید آزادی و دموکراسی جایگزین استبداد شود. این امر خود را در آلبانی و تیرانا نشان می‌دهد که در آنجا زنان و مردانی هستند که خواست مردم ایران برای آزادی و دموکراسی را سمبلیزه می‌کنند.»</blockquote>


برخورد دستگاه‌های امنیتی و حکومتی با این اعتراضات واکنشی و سرکوب‌گرانه بود و با گسترده‌تر شدن اعتراض‌ها، وقوع آن را به کشورهای خارجی و مخالفان جمهوری اسلامی نسبت دادند.
=== جان برکو ===
جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹) گفت: <blockquote>«ما می‌دانیم که رژیم شاه یک دیکتاتوری و فاسد بود؛ فاسد در غارت و در کشتار. شاه به دموکراسی و آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها معتقد نبود و به‌خاطر همین سابقه و تأکید بر حکومت سرکوبگرانهٔ خودش باید از حکومت خلع می‌شد و شد. آخوندهایی که روی کار آمدند انقلاب را به سرقت بردند و آن را به جهت دیگری منحرف کردند و انقلاب را به ویرانی کشاندند. این دیکتاتوری انحصاری شاه بود که باعث شد آخوندهای دیکتاتور روی کار بیایند که به آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها معتقد نیستند آنها هم دیکتاتور هستند. ولی مردم ایران می‌گویند ما دموکراسی می‌خواهیم. ما خواهان آزادی هستیم ما حقوق قانون می‌خواهیم ما تساوی و برابری زنان و حقوق برابر برای اقلیت‌ها با هر عقیده‌یی می‌خواهیم. اگر ما این شانس را داریم که از مردم ایران حمایت کنیم، بایستی به این موارد به حکومت قانون و دموکراسی و هر گونه تحریف و برداشت انحرافی توسط دیکتاتورها را نفی کند. باید هر گونه نیروی شرور و شیطانی را باید نفی کنیم یعنی سپاه پاسداران را باید نفی کنیم. ما راضی نمی‌شویم تا یک ایران آزاد و مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران برقرار شود. پیروزی نزدیک است. ما در کنار شما هستیم، در کنار هدف آزادی برای مردم ایران هستیم و از این هدف دست بر نخواهیم داشت. »</blockquote>


دست‌کم ۲۱ نفر در جریان درگیری معترضان و نیروهای امنیتی کشته و هزاران نفر نیز دستگیر شدند. برای گروهی از این افراد احکام زندان طولانی صادر شده و پرونده بسیاری از آنها در قوه‌قضائیه مفتوح است.
=== اینگرید بتانکور ===
اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا گفت: <blockquote>«ما اینجا در طرف درست تاریخ قرار گرفته‌ایم. ما انقلابی را که به‌سقوط دیکتاتوری شاه، یک دیکتاتوری فاسد و خون‌ریز منجر شد، گرامی می‌داریم، ما از آزادی و حق دموکراسی مردم ایران حمایت می‌کنیم، حقی که خمینی آنها را از مردم ایران ربود.»، «امروز ایرانیها دوباره پرچم را به‌دست گرفته‌اند و [[شعار]] می‌دهند که مرگ بر هر گونه دیکتاتوری، نه تاج و نه عمامه. امروز ایران در یک وضعیت استثنایی قرار دارد. در حالی که شاه تمام انقلابیون را به‌قتل رسانده بود، اما خمینی نتوانست نیروی اصلی انقلاب را از بین ببرد؛ من به‌شورای ملی مقاومت ایران اشاره می‌کنم که مثل فرانسه که در همین جا و در این میدان مقاومت فرانسه به‌مردم فرانسه امکان داد به آزادی دست یابند. اکنون وقت آن است که به زانو درنیاییم و از مقاومت ایران حمایت کنیم. این نیاز خود ما هم هست، چون ما توسط رژیم آخوندی نیز تهدید می‌شویم به گروگان‌ گرفته شده‌ایم. ما برای همه‌ی گروگانها مبارزه می‌کنیم از جمله برای گروگان بلژیکی چون بلژیکی‌ها یک تروریست رژیم را زندانی کرده‌اند. ورژن دیگری از رژیم آخوندی چه سلطنت و چه غیرآن یک خیانت است و نباید اجازه بدهیم که دولت‌های ما همدست شوند در این خیانت، ما در اینجا هستیم که صدای مردم ایران را به گوش همه‌ی دنیا برسانیم که نمی‌توانند صدای خود را برسانند. ما مبارزه می‌کنیم تا روزی که دموکراسی در ایران برقرار شود.».</blockquote>


=== قیام آبان ۱۳۹۸ ===
=== گی فرهوفستاد ===
[[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|اعتراضات ۱۳۹۸ در ایران]] از روز ۲۴ آبان در اعتراض به گران شدن بنزین آغاز شد. این اعتراضات به سرعت در بیش از ۱۹۱ شهر گسترش یافت. در این اعتراضات بیش از ۱۵۰۰ تن توسط سپاه پاسداران، پلیس، نیروهای امنیتی و لباس شخصی‌ها کشته شدند. در میان کشته شدگان کودکان ۱۳تا ۱۵ ساله نیز به چشم می‌خورد. تعداد مجروحین در این اعتراضات بالغ بر ۴ هزار نفر است. شمار دستگیر شدگان تظاهرات به ۱۲ هزار نفر رسیده است. به دنبال اعلام ناگهانی سه برابر شدن قیمت بنزین  علی خامنه‌ای در سخنانی حمایت خود را از حذف یارانه بنزین اعلام کرد. خامنه‌ای هم‌چنین از نیروهای امنیتی خواست به وظایف خود در برقراری امنیت و خاموش کردن تظاهرات عمل کنند.
گی فرهوفستاد نخست‌وزیر پیشین بلژیک گفت:<blockquote>«زنان ایران پیشتاز دوران جدید دموکراسی در ایران خواهند بود. ایران از دیکتاتورها آزاد خواهد شد و مردم شجاع ایران آن را پس خواهند گرفت».


شمخانی دبیر شورای امنیت ملی رژیم ایران تظاهرات مردم را فعالیت «گروه‌های سازمان‌دهی‌شده از طرف منافقین» و «ضدانقلاب» نامید. شمخانی با اشاره به تظاهرات هم‌زمان در عراق و لبنان با اشاره به تظاهرکنندگان گفت آنها: «با سناریوی از پیش تعیین شده قصد ایجاد مشکل در ایران، عراق، لبنان و برخی از دیگر کشورها داشتند.»
پیام این تظاهرات بزرگ که اهداف انقلاب بهمن ۵۷ را به انقلاب دموکراتیک نوین و روزهای خروشان قیام سراسری در بهمن ۱۴۰۱ پیوند زد، در سخنان خانم مریم رجوی خطاب هموطنان به کاملترین صورت بیان شد. رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در بخشی از سخنانش گفت: «ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما می‌خواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج. غارتگری، غارتگری است؛ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنه‌ای باشد، چه توسط رضا‌شاه که بخش اعظم زمین‌ها و روستاهای آباد کشور را با زور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که دهها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانواده‌اش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس نداده‌اند. بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب. حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران می‌خواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا می‌نشینند. فرهنگ سرکوبگرانهٔ رضاخانی و رویکرد قیم‌مآبی خمینی را می‌بینید؟ پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آ‌ن‌هم در مورد زنان قهرمانی که دهها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش می‌برند. آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنهٔ حسن‌آباد به‌اندازه کافی گویا نیست؟ در اینجا ناگزیر می‌پرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما به‌صورت فجیع نکشتند؟ بله، این فصل‌مشترک شاه و شیخ در زن‌ستیزی است؛ و در تقدیر شیخ هم‌چون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است».</blockquote>


مردم در ادامه تظاهرات خود در شهرهای مختلف بسیاری از بانک‌ها و خودروهای انتظامی و راهنمایی و رانندگی و پمپ بنزین و مراکز بسیج و سپاه را آتش زدند. حوزه علمیه در دو شهر به آتش کشیده شد.
== انعکاسات تظاهرات ایرانیان در پاریس ==


== کنوانسیون منع کشتار جمعی (قتل عام) ==
=== خبرگزاری رویتر ===
خبرگزاری رویترز روز یکشنبه ۲۳بهمن ۱۴۰۱ تصاویری از تظاهرات ایرانیان به‌مناسبت سالگرد انقلاب ضدسلطنتی در پاریس را منتشر کرد و نوشت: <blockquote>«اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در حرکتی اعتراضی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند. گیسو شاکری خواننده ایرانی در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند، تصاویر علی خامنه‌ای ولی‌فقیه ایران را پاره می‌کند. مریم رجوی، رهبر سیاسی شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کرده‌اند، در حال سخنرانی روی صفحه نمایش دیده می‌شود.اینگرید بتانکور، سیاستمدار فرانسوی-کلمبیایی و گروگان سابق فارک، در حالی سخنرانی می‌کند که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران، شرکت دارند.»<ref>[https://iranntv.com/920176-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C سایت سیمای آزادی ۲۳ بهمن]</ref></blockquote>


مقدمه:
=== تلویزیون فرانسه کانال ۳ ===
تلویزیون کانال ۳ فرانسه در گزارش خود اعلام کرد: <blockquote>«یک تظاهرات در حمایت از قیام در ایران در میدان دانفر روشرو در پاریس توسط شورای ملی مقاومت ایران مستقر در اور سوراواز برگزار شد. هزاران ایرانی حمایت خود را از قیام مردمی ابراز داشتند. در میان جمعیت، اعظم صابری طعم مبارزه را باز می‌یابد. وی که در ۱۷ سالگی توسط شاه به زندان انداخته شد امروز اینجا حاضر شده تا سالگرد سرنگونی سلطنت را در ۴۴سال پیش جشن بگیرد و حمایت خود را از انقلاب حاضر ابراز کند. <ref name=":0">[https://iranntv.com/920250-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D9%80-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%84-%DB%B3-%D9%80-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7 سایت سیمای آزادی ۲۶ بهمن]</ref></blockquote>


کنوانسيون منع و مجازات کشتار دسته جمعی که در ۹ دسامبر ۱۹۴۸ به تصويب مجمع عمومی سازمان ملل رسيد، کنوانسيونی است که يک روز قبل از تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر تصويب شد. اين پيمان مشتمل بر يک مقدمه کوتاه و ۱۹ ماده است. اين مقدمه با اشاره به قطعنامه ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ مجمع عمومی، قتل عام را بنا بر حقوق بين المللی جنايت بزرگ شناخته است که مغايرت آشکار با روح و اهداف ملل متحد و متمدن دارد. کنوانسيون منع و مجازات قتل عام از جمله کنوانسيون بين المللي است که دولت ايران آنرا در تاريخ ۱۷ آذر ۱۳۲۸ امضاء نموده و در تاريخ ۲۰ آذر ۱۳۳۴ بدون هيچگونه حق شرط و تحفظی به تصويب مجلس شورای ملی رسانده است. اين کنوانسيون مانند ديگر مقررات و قوانين بين المللی با تغيير رژيم ها از بين نمی‌رود و هر دولتی مستلزم رعايت مقرراتی است که رژيم قبلی آنرا امضاء کرده است. اين الزام تنها در صورتی انجام نخواهد گرفت که رژيم جايگزين بطور رسمی و قانونی آنرا فسخ نمايد. طبق آمارسال ۱۹۹۶ سازمان ملل متحد، ۱۱۵ کشور به عضويت اين کنوانسيون درآمده اند و تعدادی از آنها به برخی از مقررات کنوانسيون حق شرط قائل شده اند. از جمله حق شرطی که اين کشورها براي خود ملحوظ داشته اند، ماده ۹ در مورد درخواست تفسير در صورت بروز اختلاف از ديوان بين المللي دادگستری و قسمت دوم ماده ۶ در مورد ارجاع رسيدگی به موضوع به دادگاه بين المللی است.
==== اعظم صابری ====
«‌من همراه مردم ایران فریاد می‌زنم مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر. شاه یک دیکتاتور کلاسیک بود، ولی آخوندها واقعاً از قرون وسطی برخاسته‌اند». تظاهراتی که توسط شورای ملی مقاومت ایران سازماندهی شده است. از ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ – ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ غرش انقلاب در ایران بگوش می‌رسد، فیلم‌های این قیام روی شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. قیامی به ابتکار زنان، چیزی که جامعه ایرانیان جوان در خارج را به‌سمت خود می‌کشد.»


عضويت دولت جمهوري اسلامي و تعهدات آن به اين کنوانسيون بدون هيچ حق تحفظ و شرطي به قوت خود باقي ميباشد. اين موضوع براي آن دسته از افرادي که اعضاء خانواده خود را در قتل عام زندانيان سياسي تابستان ۱۳۶۷ از دست داده اند و با تعاريف حقوقي و قانوني که از قتل عام ( Genocide ) در اين کنوانسيون آمده است و نيز بنا بر مفاد مصرح آن، دولتهايي که مرتکب چنين جناياتي شده اند ميبايست محاکمه و مجازات گردند و اين مجازات فقط شامل حال افراد عادي نميشود بلکه کساني که در راس حکومت قرار دارند و داراي پستهاي رسمي و مقامات دولتي هستند را در بر ميگيرد، روزنه اميدي گشوده ميشود. علاوه بر آن تمامي کساني که قرباني نقض حقوق بشر در ايران ميباشند با ارجاع به اين کنوانسيون و مفاد اعلاميه جهاني حقوق بشر و ميثاق بين المللي حقوق مدنی و سياسی (مواد ۶ ، ۷ و ۲۸) که دولت جمهوری اسلامی آنها را بطور رسمی پذيرفته و متعهد به اجرای مفاد آنها بدون هيچ پيش شرط و تحفظی شده است می‌توانند جهت دادخواهی با تنظيم شکايت نامه (۱) و ارسال آن به کميته حقوق بشر سازمان ملل متحد، اقدام کنند.<ref>کميته دفاع از زندانيان سياسی در ايران ۱۰ شهريور ۱۳۸۱</ref>
==== افشین علوی ====
<blockquote>«‌خلق ایران مجدداً قیام کرده است، علیه دیکتاتوریها، و قصد دارد رو بجلو پیشروی کند‌، ‌به‌ سمت دمکراسی کثرت‌گرایی ویک جمهوری»<ref name=":0" /></blockquote>


== کنوانسیون منع کشتار جمعی ==
==== میترا بی‌غم ====
کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی_قتل عام_ مصوبه ۹ دسامبر ۱۹۴۸
<blockquote>«‌این قیامی است که توسط زنان شروع شد. از اول زنان در صفوف مقدم بودند و اعتراض می‌کردند و من آمده‌ام تا در کنار مردم ایران باشم، مردان و زنانی که کشته می‌شوند یا زندگی خود را بخطر می‌اندازند».<ref name=":0" /></blockquote>


کنوانسيون منع و مجازات کشتار دسته جمعی که در ۹ دسامبر ۱۹۴۸ به تصويب مجمع عمومی سازمان ملل رسيد، کنوانسيونی است که يک روز قبل از تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر تصويب شد. اين پيمان مشتمل بر يک مقدمه کوتاه و ۱۹ ماده است. اين مقدمه با اشاره به قطعنامه ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ مجمع عمومی، قتل عام را بنا بر حقوق بين المللی جنايت بزرگ شناخته است که مغايرت آشکار با روح و اهداف ملل متحد و متمدن دارد.کنوانسيون منع و مجازات قتل عام از جمله کنوانسيون بين المللی است که دولت ايران آنرا در تاريخ ۱۷ آذر ۱۳۲۸ امضاء نموده و در تاريخ ۲۰ آذر ۱۳۳۴ بدون هيچگونه حق شرط و تحفظی به تصويب مجلس شورای ملی رسانده است. اين کنوانسيون مانند ديگر مقررات و قوانين بين المللی با تغيير رژيم ها از بين نميرود و هر دولتی ملزم  به رعايت مقرراتی است که رژيم قبلی آنرا امضاء کرده است. اين الزام تنها در صورتی انجام نخواهد گرفت که رژيم جايگزين بطور رسمی و قانونی آنرا فسخ نمايد. طبق آمار سال ۱۹۹۶ سازمان ملل متحد، ۱۱۵ کشور به عضويت اين کنوانسيون درآمده اند و تعدادی از آنها به برخی از مقررات کنوانسيون حق شرط قائل شده اند. از جمله حق شرطی که اين کشورها براي خود ملحوظ داشته اند، ماده ۹ در مورد درخواست تفسير در صورت بروز اختلاف از ديوان بين المللی دادگستری و قسمت دوم ماده ۶ در مورد ارجاع رسيدگی به موضوع به دادگاه بين المللی است.
==== پرهام لکزیان ====
<blockquote>«می خواهیم به جوانان ایران نشان دهیم که ما اینجا هستیم، ممکن است کار مهمی نباشد، ولی آماده‌ایم هر کاری از دستمان بر می‌آید برای کمک به آنها انجام دهیم».


'''عضويت دولت جمهوری اسلامی و تعهدات آن به اين کنوانسيون بدون هيچ شرطی به قوت خود باقی می‌باشد. اين موضوع قابل توجه اعضای خانواده قربانیان قتل عام زندانيان سياسی تابستان ۱۳۶۷ است. با تعاريف حقوقی و قانونی از قتل عام ( Genocide ) و نيز بنا بر مفاد مصرح آن، دولتهايی که مرتکب چنين جناياتی شده اند می‌بايست محاکمه و مجازات گردند و اين مجازات فقط شامل حال افراد عادی نمی‌شود بلکه کسانی که در راس حکومت قرار دارند و دارای پستهای رسمی و مقامات دولتی هستند را نیز در بر می‌گيرد.'''
میدان دانفر روشرو، مقر بالای فرماندهی مقاومت فرانسه، معمولاً میزبان این تظاهرات آنهاست.<ref name=":0" /></blockquote>


'''علاوه بر آن تمامی کسانی که قربانی نقض حقوق بشر در ايران می‌باشند با ارجاع به اين کنوانسيون و مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر و ميثاق بين‌المللی حقوق مدنی و سياسی (مواد ۶ ،۷ و ۲۸) که دولت جمهوری اسلامی آنها را بطور رسمی پذيرفته و متعهد به اجرای مفاد آنها بدون هيچ پيش شرطی شده است می‌توانند جهت دادخواهی با تنظيم شکايت نامه  و ارسال آن به کميته حقوق بشر سازمان ملل متحد، اقدام کنند.'''
=== صدای آمریکا ===
 
سایت رادیو صدای آمریکا در گزارش خود نوشت:<blockquote>«شماری از مخالفان جمهوری اسلامی روز یکشنبه با برپایی تجمعی اعتراضی در پاریس خواهان قرار گرفتن سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی کشورهای عضو اتحادیه اروپا شدند. کشورهای اروپایی در ماه‌های اخیر به صورت فزاینده‌ای از رویکرد سرکوبگرانه جمهوری اسلامی نسبت به معترضان انتقاد و تحریم‌هایی علیه نهادها و اشخاص درگیر در این سرکوب‌ها وضع کرده‌اند. به گزارش رویترز، تجمع روز یکشنبه در پاریس توسط [[شورای ملی مقاومت ایران]]، مرتبط با سازمان مجاهدین خلق و از باسابقه‌ترین گروه‌های خواستار براندازی جمهوری اسلامی، سازماندهی شده بود. این تجمع یک روز پس از تجمع شمار دیگری از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی در همین شهر و بسیاری دیگر از شهرهای جهان برگزار شد.»<ref>[https://ir.voanews.com/a/6959573.html سایت فارسی صدای آمریکا]</ref></blockquote>
دولت‌های طرف کنوانسیون:
 
با توجه به اعلامیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ و تصمیم خود مبنی بر اینکه قتل عام بنابر قوانین بین المللی جرم محسوب میشود و مغایر با روح و اهداف ملل متحد و محکوم شده به وسیله ملل متمدن است.
 
– با شناخت به اینکه در تمام مراحل تاریخ، قتل عام تلفات بسیار سنگینی به جامعه انسانی وارد کرده‌است.
 
– با اطمینان به لزوم همکاریهای بین المللی جهت رها شدن انسان از این نوع مجازات و تنبیه نفرت انگیز.
 
بدین وسیله به اتفاق، این مفاد ارائه میگردد:
 
ماده اول
 
دولت‌های عضو، تائید میکنند، قتل عام چه در زمان صلح و یا چه در زمان جنگ یک جرم بین المللی محسوب میشود و همچنین آنها تعهد میکنند که از آن جلوگیری نموده و مرتکبین را مجازات نمایند.
 
ماده دوم
 
در کنوانسیون حاضر، تعریف قتل عام بدین معنی میباشد: کشتار دسته جمعی به هر یک از اعمال زیر که به منظور از بین بردن تمام یا بخشی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی صورت گیرد، اطلاق میشود:
 
الف: کشتن اعضای یک گروه
 
ب: وارد کردن صدمات جدی جسمی یا روحی به اعضای یک گروه
 
ج: قرار دادن یک گروه در معرض شرایط نامناسب زندگی که منجر به از بین رفتن قوای جسمی آن گروه، بطور کلی یا جزئی گردد.
 
د: اقدامات تحمیلی به منظور جلوگیری از توالد و تناسل یک گروه 
 
ه: انتقال اجباری اطفال یک گروه به گروه دیگر
 
ماده سوم
 
اعمال زیر قابل مجازات میباشند:
 
الف: قتل عام
 
ب: توطئه برای قتل عام
 
ج: تحریک مستقیم و علنی در انجام قتلها
 
د: کوشش برای انجام قتل عام
 
ه : شرکت در امر قتل عام
 
ماده چهارم
 
افرادی که مرتکب قتل عام میشوند یا هر مورد دیگری که در ماده سوم ذکر شده‌است، مجازات خواهند شد. خواه این افراد از حاکمان مسئول و قانونی و یا مقامات رسمی دولتی و یا افراد خصوصی باشند.
 
ماده پنجم
 
دولت‌های عضو، ضرورت تصویب مقررات کنوانسیون حاضر را در مراجع قانون‌گذاری خودشان تعهد میکنند تا اجرای کنوانسیون میسر گردد. آنها بویژه تعهد می‌کنند که مجازات‌های موثری برای اشخاص مجرم در رابطه با قتل عام و یا دیگر اعمالی که در ماده سوم ذکر شده‌است را در قوانین خود تصویب نمایند.
 
ماده ششم
 
افرادی که محکوم به قتل عام و یا دیگر اعمالی که در ماده سوم ذکر شده‌است، می‌باشند، در دادگاه صلاحیت‌دار کشوری که جرم در آن واقع شده‌است و مطابق قوانین آن کشور و یا بوسیله دادگاه بین‌المللی که صلاحیت قضائی آن مورد قبول دولت‌های عضو باشد، مجازات می‌شوند.
 
ماده هفتم
 
عمل قتل عام و دیگر اعمالی که در ماده سوم ذکر شده‌است، از لحاظ استرداد مجرمین، جرم سیاسی محسوب نمی‌شود. دولت‌های عضو تعهد خواهند کرد که بنابر قوانین کشور خود و قراردادهای موجود با استرداد مجرمین موافقت نمایند.
 
ماده هشتم
 
هریک از دولت‌های عضو می‌توانند از نهادهای صلاحیت دار سازمان ملل بخواهند که بر اساس منشور سازمان ملل متحد اقدامات مناسب برای جلوگیری و از بین بردن قتل عام را مورد بررسی قرار دهند.
 
ماده نهم
 
اگر اختلافی بین دولت‌های عضو در مورد تفسیر یا اجرای مواد این کنوانسیون بوجود آید و یا مسئله‌ای مربوط به مسئولیت دولتی، که در این جنایت (شرکت داشته‌است) و یا دیگر اعمالی که در ماده سوم آمده‌ است، به درخواست هر یک از طرفین اختلاف، موضوع به دیوان بین المللی دادگستری ارجاع می‌شود.
 
ماده دهم
 
متن‌های چینی، انگلیسی، فرانسه، روسی و اسپانیائی کنوانسیون حاضر دارای اعتباری یکسان میباشد و در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۴۸ لازم ا لاجرا خواهند بود.
 
ماده یازدهم
 
کنوانسیون حاضر تا تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۴۹ برای امضاء اعضاء سازمان ملل و نیز دولت‌های غیر عضوی که بوسیله دبیر کل دعوت‌نامه‌ای برای امضاء دریافت کرده‌اند، مفتوح خواهد بود.
 
کنوانسیون حاضر، وقتی به مرحله اجرای قانونی برسید، مقررات تصویب آن نزد دبیر کل سازمان ملل سپرده خواهد شد.
 
الحاق از طرف اعضاء سازمان ملل و هر دولت غیر عضوی که دعوت‌نامه مذکور را دریافت کرده‌است بعد از اول ژانویه ۱۹۵۰، پذیرفته میشود. مقررات سند الحاق نزد دبیر کل سازمان ملل به امانت سپرده خواهد شد.
 
ماده دوازدهم
 
هر دولت عضوی میتواند در هر زمان بوسیله نامه خطاب به دبیر کل سازمان ملل، خواستار توسعه کنوانسیون حاضر به تمام و یا هر قلمروی باشد. این درخواست به سبب اداره مناسبات خارجی دولت‌های عضوی که مسئولیت دارند، صورت خواهد گرفت.
 
ماده سیزدهم
 
در هنگام سپرده شدن اولین بیست سند تصویب یا الحاق، دبیر کل سازمان ملل، «ابلاغیه‌ای شفاهی» تهیه و تنظیم خواهد نمود و رونوشت آنرا به اعضاء سازمان ملل و دولت‌های غیر عضو با در نظر داشتن ماده ۱۱ ارسال خواهد کرد.
 
کنوانسیون حاضر ۹۰ روز پس از سپرده شدن بیستمین سند تصویب یا الحاق نزد دبیر کل سازمان ملل قابلیت اجرا پیدا می‌کند.
 
هر تصویب یا الحاق که بعد از تاریخ ذکر شده اخیر انجام گیرد، ۹۰ روز پس از اینکه مقررات تصویب یا الحاق سپرده شود، لازم الاجرا خواهد شد.
 
ماده چهاردهم
 
کنوانسیون حاضر به مدت ۱۰ سال یعنی از روزی که لازم الاجرا گردید، به اعتبار خود باقی خواهد ماند. پس از آن هر۵ سال به ۵ سال، در صورتی که حداقل ۶ ماه قبل از پایان مدت، کنوانسیون توسط دولت‌های عضو فسخ نشود، (خود بخود) تمدید می‌گردد.
 
اعلان فسخ از طرف دولت عضو بوسیله نوشتن نامه خطاب به دبیر کل سازمان ملل متحد، صورت خواهد گرفت.
 
ماده پانزدهم
 
اگر در نتیجه اعلان فسخ، تعداد دولت‌های عضو (متعاهد) به کنوانسیون حاضر به کمتر از ۱۶ دولت برسد، قرارداد مزبور از تاریخ آخرین اعلان فسخ، از درجه اعتبار ساقط می‌گردد.
 
ماده شانزدهم
 
درخواست تجدید نظر در مورد کنوانسیون حاضر، بوسیله تذکر کتبی که دولت عضو خطاب به دبیر کل بعمل می‌آورد، در هر زمان میسر می‌باشد.
 
ماده هفدهم
 
دبیر کل سازمان ملل مراتب ذیل را جهت اطلاع همه اعضاء سازمان ملل و دولت‌های غیر عضو با در نظر گرفتن ماده ۱۱ متذکر خواهد شد:
 
الف: امضاءها، تصویب‌ها و الحاق‌های دریافتی بنابر ماده ۱۱
 
ب: تذکرات دریافتی بر طبق ماده ۱۲
 
ج: زمان لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر بنابر ماده ۱۳
 
د: انصرافهای دریافتی بنابر ماده ۱۴
 
ه : فسخ کنوانسیون بنابر ماده ۱۵
 
و: تذکرات دریافتی بنابر ماده ۱۶
 
ماده هیجدهم
 
رونوشت اصلی کنوانسیون حاضر در بایگانی سازمان ملل به امانت سپرده خواهد شد. یک رونوشت گواهی شده کنوانسیون به تمام اعضاء سازمان ملل و دولتهای غیر عضو با در نظر گرفتن ماده ۱۱، ارسال خواهد شد.
 
ماده نوزدهم
 
کنوانسیون حاضر در زمان لازم الاجرا شدن آن بوسیله دبیر کل سازمان ملل متحد به ثبت خواهد رسید.<ref>[http://www.azadegy.de/h0qoq%20bashar/hoq%2007.htm وبلاگ آزادگی]</ref>


== منابع ==
== منابع ==
<span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>
<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۲

تصویری از تظاهرات ایرانیان در ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ در پاریس

تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس، روز یکشنبه ۲۳بهمن در سالگرد انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران ایرانیان مقیم خارج کشور، پس از برگزاری یک گردهمایی بزرگ در میدان دانفر روشرو پاریس که از نمادهای مقاومت ضدفاشیستی فرانسه است، تا میدان تاریخی انولید پاریس راهپیمایی کردند و در حمایت از قیام و کانون‌های شورشی و ارتش آزادی‌بخش ملی ایران شعارهایی در تجدید پیمان با آرمانهای انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران سر دادند.[۱]

تظاهر‌کنندگان با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر»، بر مرزبندی با هر نوع از دیکتاتوری چه با انگیزه شاهی و سلطنتی و چه در پوشش مذهبی تصریح کردند. شعارهای دیگر این تظاهرات عبارت بود از: «خامنه‌ای ضحاک! می‌کشیمت زیر خاک!»، «نه تاج و نه عمامه، آخوند کارش تمامه»، «ساواکیا! سپاهیا! دیگه تمومه ماجرا!» و «از بهمن ۱۳۵۷ سرنگونی دیکتاتوری شاه تا بهمن ۱۴۰۱قیام برای جمهوری دموکراتیک». شخصیت‌های سیاسی از دولتمردان و منتخبان فرانسه، انگلستان و بلژیک و دیگر کشورها که در این گردهمایی حاضر بودند، نیز سخنانی در حمایت از اهداف تظاهر‌کنندگان ایراد کردند.[۲]

سخنرانان تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس

خانم مریم رجوی

خانم مریم رجوی، به مناسبت سالگرد انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ در تظاهرات هزاران ایرانی در پاریس سخنرانی کرد. خانم رجوی در بخشی از سخنرانی خود گفت:

«هم‌وطنان!

ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما می‌خواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج

غارتگری، غارتگری است؛‌ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنه‌ای باشد، چه توسط رضا‌شاه که بخش اعظم زمین‌ها و روستاهای آباد کشور را بازور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که ده‌ها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانواده‌اش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس نداده‌اند.

بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب

حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران می‌خواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا می‌نشینند. فرهنگ سرکوبگرانه رضاخانی و رویکرد قیم‌مآبی خمینی را می‌بینید؟

پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آ‌ن‌هم در مورد زنان قهرمانی که ده‌ها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش می‌برند.

آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنه حسن‌آباد به‌اندازه کافی گویا نیست؟

در اینجا ناگزیر می‌پرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما به‌صورت فجیع نکشتند؟

بله، این فصل مشترک شاه و شیخ در زن‌ستیزی است؛ و در تقدیر شیخ همچون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است.

دوستان گرامی!

حالا بگذارید به دنیای واقعی روی زمین بپردازیم:

حرف ما و مردم ما این است: سپاه پاسداران باید در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار بگیرد.

درواقع سپاه و اطلاعات آخوندها که از بمب‌گذاری آن در پوشش دیپلوماتیک خبردارید، باید منحل شوند. این خواست مردم ایران و لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است.

دیگر زمان دادن بسته‌های مشوق به آخوندها گذشته است.

زمان مراودات سازنده با رژیم اعدام و قتل‌عام نیست.

بلکه زمان عذرخواهی از مردم ایران به‌خاطر حمایت‌ از استبداد مذهبی است.

مردم ایران حق‌دارند کشور خود را از اسارت فاشیسم دینی آزاد کنند.

جوانان شورشگر حق‌دارند در برابر وحوش پاسدار و لباس شخصی و رگبار گلوله‌هایی که چشم‌ها، سرها و قلب‌هایشان را می‌شکافد، از خود دفاع کنند.

جهان باید این حق را برای مردم ایران به‌رسمیت بشناسد.

و شما جوانان شورشگر، کانون‌های شورشی، زنان شجاع و دانشجویان آزاده که سرنگونی رژیم آخوندی را هدف قرار داده‌اید.

یقین کنید که با عزم و اراده راسخ برای آزادی، دموکراسی، برابری و مشارکت فعال‌ زنان در رهبری سیاسی

و شکوفایی استعداد جوانان برای ساختن یک ایران آباد و پیشرفته پیش روی ماست.

این آرزوی من و همه ماست که برای تحقق آن سر به‌پای آزادی نهاده‌ایم.

بهاران خجسته ایران با پیکار زنان و مردان شورشگر درراه است.

سلام بر شهیدان، سلام بر آزادی

پیروز باد انقلاب دموکراتیک مردم ایران»[۳]

ژان فرانسوا لوگاره

ژان فرانسوا لوگاره شهردار قبلی منطقهٔ یک پاریس گفت:

«۲۲بهمن ۵۷، سقوط نظام سلطنتی با فشار مردم بود، اما این انقلاب به‌سرقت رفت و عمامه به‌جای تاج آمد و یک استبداد مذهبی فاسد، خون‌ریز بر سر کار آمد و عمامه که به جای تاج آمده همه‌ی جنایتها را سمبلیزه می‌کند. ما اینجا آمده‌ایم که این پیام را بدهیم که باید آزادی و دموکراسی جایگزین استبداد شود. این امر خود را در آلبانی و تیرانا نشان می‌دهد که در آنجا زنان و مردانی هستند که خواست مردم ایران برای آزادی و دموکراسی را سمبلیزه می‌کنند.»

جان برکو

جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹) گفت:

«ما می‌دانیم که رژیم شاه یک دیکتاتوری و فاسد بود؛ فاسد در غارت و در کشتار. شاه به دموکراسی و آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها معتقد نبود و به‌خاطر همین سابقه و تأکید بر حکومت سرکوبگرانهٔ خودش باید از حکومت خلع می‌شد و شد. آخوندهایی که روی کار آمدند انقلاب را به سرقت بردند و آن را به جهت دیگری منحرف کردند و انقلاب را به ویرانی کشاندند. این دیکتاتوری انحصاری شاه بود که باعث شد آخوندهای دیکتاتور روی کار بیایند که به آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیت‌ها معتقد نیستند آنها هم دیکتاتور هستند. ولی مردم ایران می‌گویند ما دموکراسی می‌خواهیم. ما خواهان آزادی هستیم ما حقوق قانون می‌خواهیم ما تساوی و برابری زنان و حقوق برابر برای اقلیت‌ها با هر عقیده‌یی می‌خواهیم. اگر ما این شانس را داریم که از مردم ایران حمایت کنیم، بایستی به این موارد به حکومت قانون و دموکراسی و هر گونه تحریف و برداشت انحرافی توسط دیکتاتورها را نفی کند. باید هر گونه نیروی شرور و شیطانی را باید نفی کنیم یعنی سپاه پاسداران را باید نفی کنیم. ما راضی نمی‌شویم تا یک ایران آزاد و مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران برقرار شود. پیروزی نزدیک است. ما در کنار شما هستیم، در کنار هدف آزادی برای مردم ایران هستیم و از این هدف دست بر نخواهیم داشت. »

اینگرید بتانکور

اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا گفت:

«ما اینجا در طرف درست تاریخ قرار گرفته‌ایم. ما انقلابی را که به‌سقوط دیکتاتوری شاه، یک دیکتاتوری فاسد و خون‌ریز منجر شد، گرامی می‌داریم، ما از آزادی و حق دموکراسی مردم ایران حمایت می‌کنیم، حقی که خمینی آنها را از مردم ایران ربود.»، «امروز ایرانیها دوباره پرچم را به‌دست گرفته‌اند و شعار می‌دهند که مرگ بر هر گونه دیکتاتوری، نه تاج و نه عمامه. امروز ایران در یک وضعیت استثنایی قرار دارد. در حالی که شاه تمام انقلابیون را به‌قتل رسانده بود، اما خمینی نتوانست نیروی اصلی انقلاب را از بین ببرد؛ من به‌شورای ملی مقاومت ایران اشاره می‌کنم که مثل فرانسه که در همین جا و در این میدان مقاومت فرانسه به‌مردم فرانسه امکان داد به آزادی دست یابند. اکنون وقت آن است که به زانو درنیاییم و از مقاومت ایران حمایت کنیم. این نیاز خود ما هم هست، چون ما توسط رژیم آخوندی نیز تهدید می‌شویم به گروگان‌ گرفته شده‌ایم. ما برای همه‌ی گروگانها مبارزه می‌کنیم از جمله برای گروگان بلژیکی چون بلژیکی‌ها یک تروریست رژیم را زندانی کرده‌اند. ورژن دیگری از رژیم آخوندی چه سلطنت و چه غیرآن یک خیانت است و نباید اجازه بدهیم که دولت‌های ما همدست شوند در این خیانت، ما در اینجا هستیم که صدای مردم ایران را به گوش همه‌ی دنیا برسانیم که نمی‌توانند صدای خود را برسانند. ما مبارزه می‌کنیم تا روزی که دموکراسی در ایران برقرار شود.».

گی فرهوفستاد

گی فرهوفستاد نخست‌وزیر پیشین بلژیک گفت:

«زنان ایران پیشتاز دوران جدید دموکراسی در ایران خواهند بود. ایران از دیکتاتورها آزاد خواهد شد و مردم شجاع ایران آن را پس خواهند گرفت». پیام این تظاهرات بزرگ که اهداف انقلاب بهمن ۵۷ را به انقلاب دموکراتیک نوین و روزهای خروشان قیام سراسری در بهمن ۱۴۰۱ پیوند زد، در سخنان خانم مریم رجوی خطاب هموطنان به کاملترین صورت بیان شد. رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در بخشی از سخنانش گفت: «ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما می‌خواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج. غارتگری، غارتگری است؛ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنه‌ای باشد، چه توسط رضا‌شاه که بخش اعظم زمین‌ها و روستاهای آباد کشور را با زور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که دهها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانواده‌اش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس نداده‌اند. بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب. حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران می‌خواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا می‌نشینند. فرهنگ سرکوبگرانهٔ رضاخانی و رویکرد قیم‌مآبی خمینی را می‌بینید؟ پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آ‌ن‌هم در مورد زنان قهرمانی که دهها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش می‌برند. آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنهٔ حسن‌آباد به‌اندازه کافی گویا نیست؟ در اینجا ناگزیر می‌پرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما به‌صورت فجیع نکشتند؟ بله، این فصل‌مشترک شاه و شیخ در زن‌ستیزی است؛ و در تقدیر شیخ هم‌چون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است».

انعکاسات تظاهرات ایرانیان در پاریس

خبرگزاری رویتر

خبرگزاری رویترز روز یکشنبه ۲۳بهمن ۱۴۰۱ تصاویری از تظاهرات ایرانیان به‌مناسبت سالگرد انقلاب ضدسلطنتی در پاریس را منتشر کرد و نوشت:

«اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در حرکتی اعتراضی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند. گیسو شاکری خواننده ایرانی در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند، تصاویر علی خامنه‌ای ولی‌فقیه ایران را پاره می‌کند. مریم رجوی، رهبر سیاسی شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کرده‌اند، در حال سخنرانی روی صفحه نمایش دیده می‌شود.اینگرید بتانکور، سیاستمدار فرانسوی-کلمبیایی و گروگان سابق فارک، در حالی سخنرانی می‌کند که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران، شرکت دارند.»[۴]

تلویزیون فرانسه کانال ۳

تلویزیون کانال ۳ فرانسه در گزارش خود اعلام کرد:

«یک تظاهرات در حمایت از قیام در ایران در میدان دانفر روشرو در پاریس توسط شورای ملی مقاومت ایران مستقر در اور سوراواز برگزار شد. هزاران ایرانی حمایت خود را از قیام مردمی ابراز داشتند. در میان جمعیت، اعظم صابری طعم مبارزه را باز می‌یابد. وی که در ۱۷ سالگی توسط شاه به زندان انداخته شد امروز اینجا حاضر شده تا سالگرد سرنگونی سلطنت را در ۴۴سال پیش جشن بگیرد و حمایت خود را از انقلاب حاضر ابراز کند. [۵]

اعظم صابری

«‌من همراه مردم ایران فریاد می‌زنم مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر. شاه یک دیکتاتور کلاسیک بود، ولی آخوندها واقعاً از قرون وسطی برخاسته‌اند». تظاهراتی که توسط شورای ملی مقاومت ایران سازماندهی شده است. از ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ – ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ غرش انقلاب در ایران بگوش می‌رسد، فیلم‌های این قیام روی شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. قیامی به ابتکار زنان، چیزی که جامعه ایرانیان جوان در خارج را به‌سمت خود می‌کشد.»

افشین علوی

«‌خلق ایران مجدداً قیام کرده است، علیه دیکتاتوریها، و قصد دارد رو بجلو پیشروی کند‌، ‌به‌ سمت دمکراسی کثرت‌گرایی ویک جمهوری»[۵]

میترا بی‌غم

«‌این قیامی است که توسط زنان شروع شد. از اول زنان در صفوف مقدم بودند و اعتراض می‌کردند و من آمده‌ام تا در کنار مردم ایران باشم، مردان و زنانی که کشته می‌شوند یا زندگی خود را بخطر می‌اندازند».[۵]

پرهام لکزیان

«می خواهیم به جوانان ایران نشان دهیم که ما اینجا هستیم، ممکن است کار مهمی نباشد، ولی آماده‌ایم هر کاری از دستمان بر می‌آید برای کمک به آنها انجام دهیم». میدان دانفر روشرو، مقر بالای فرماندهی مقاومت فرانسه، معمولاً میزبان این تظاهرات آنهاست.[۵]

صدای آمریکا

سایت رادیو صدای آمریکا در گزارش خود نوشت:

«شماری از مخالفان جمهوری اسلامی روز یکشنبه با برپایی تجمعی اعتراضی در پاریس خواهان قرار گرفتن سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی کشورهای عضو اتحادیه اروپا شدند. کشورهای اروپایی در ماه‌های اخیر به صورت فزاینده‌ای از رویکرد سرکوبگرانه جمهوری اسلامی نسبت به معترضان انتقاد و تحریم‌هایی علیه نهادها و اشخاص درگیر در این سرکوب‌ها وضع کرده‌اند. به گزارش رویترز، تجمع روز یکشنبه در پاریس توسط شورای ملی مقاومت ایران، مرتبط با سازمان مجاهدین خلق و از باسابقه‌ترین گروه‌های خواستار براندازی جمهوری اسلامی، سازماندهی شده بود. این تجمع یک روز پس از تجمع شمار دیگری از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی در همین شهر و بسیاری دیگر از شهرهای جهان برگزار شد.»[۶]

منابع