کاربر:Safa/1صفحه تمرین

قیام آب و آزادی، به سلسله تظاهراتی گفته می‌شود که پس از تحصن‌های متوالی و طی سالیان طولانی برای احیای زاینده رود و در اعتراض به خشکانیدن زاینده رود توسط دولت‌مردان جمهوری اسلامی در اصفهان شکل گرفت.

روز جمعه در دوازدهمین روز تحصن کشاورزان محروم اصفهان، دهها هزار تن از مردم این شهر در حمایت از اعتراض کشاورزان به بی‌آبی و سیاستهای دولت‌مردان جمهوری اسلامی در خشکاندن زاینده رود و انهدام کشاورزی و دامپروری مردم این‌شهر در بستر رودخانه زاینده رود دست به تظاهرات زدند.

انبوه تظاهر کنندگان بستر رودخانه زاینده رود را تا فواصلی طولانی پوشانده بودند و شعار می‌دادند: «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه»، «نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران»، «اگر آب باز نشه، اصفهان قیامت میشه»، «دشمن ما همينجاست دروغ ميگن آمريكاست»، «وای اگر کشاورز، حکم جهادم دهد»، «ننگ ما ننگ ما، صداوسیمای ما»، «مرگ بر مسئول بی‌کفایت»، «کشاورز حمایتت می‌کنیم»، «زاینده رود رو پس بدین، به اصفهان، نفس بدین»، «کشاورز می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، «اصفهان می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»، «تا آب نیاد به رودخونه، برنمی‌گردیم به خونه»، «زاینده رود من کو»، «زاینده رود جاری، حق مسلم ماست» و «اصفهانی داد بزن، حقتو فریاد بزن».

در همین زمان مناطق مختلف اصفهان با اخلال و قطع اینترنت مواجه بود.

تاریخچه اعتراضات زاینده رود

رودخانه زاینده رود سال هاست که خشک شده ‌است. این مشکل از اوایل دهه ۷۰ و در زمان رفسنجانی با انتقال آب به استان یزد شروع شد و در دولت احمدی نژاد نیز ادامه یافت.

محمود احمدی‌نژاد در سفری به استان چهارمحال و بختیاری، قوانین تقسیم آب را به طور کامل برهم زده و منجر به نادیده گرفته شدن حقابه کشاورزان شد.

خشک شدن رودخانه زاینده رود خشم و اعتراض مردم، بویژه کشاورزان را برانگیخت و اعتراضات تقریبا از سال ۹۱ برای به دست آوردن حقابه در جریان است. این اعتراضات از اسفند ماه سال گذشته (۹۶) شکل جدی‌تری به خود گرفت.

عوامل اصلی خشک شدن رودخانه زاینده رود:

برداشت بی‌رویه آب در مسیر رودخانه برای صنایع پر مصرفی مانند فولاد مبارکه، تاسیسات اتمی ،پالایشگاه، نیروگاه‌ها،

خط لوله انتقال آب سد به یزد، کرمان، کاشان و قم

در تاریخ ۹ اسفند ۹۶ کشاورزان در مقابل بخشداری شهر اصفهان دست به تظاهرات زدند.

روز ۱۸ اسفند نزدیک به ده هزار نفر از مردم و کشاورزان در کنار خط لوله آب زاینده رود به یزد تجمع کردند که با برخورد مأموران نیروی انتظامی مواجه شدند.

در روز پنج‌شنبه ۲۴ اسفند کشاورزان بر روی پل خواجو دست به تجمع و اعتراض زدند. کشاورزان روز جمعه ۲۵ اسفندماه اعتراض خود را به نماز جمعه کشاندند و قبل از شروع نماز شعارهایی علیه روحانی، خاتمی، و احمدی نژاد سرداده و هنگام سخنرانی امام جمعه در خطبه نماز پشت به امام جمعه کرده و شعار «رو به میهن، پشت به دشمن» سر دادند.

روز سه شنبه ۲۹ اسفندماه ۹۶ در آستانه تحویل سال نو،کشاورزان زحمتکش در ورزنه تراکتورهایشان را جمع کرده و در کنار تراکتورهایشان در اعتراض به عدم پاسخگویی به مطالبات و خواسته هایشان؛ سال را تحویل کرده و عید را جشن گرفتند.

این اعتراضات همچنان در شهرهای مختلف اصفهان از جمله ورزنه ادامه دارد و کشاورزان اعلام کرده‌اند تا آب به زمینهایشان نیاید، به خانه‌های خود بازنخواهند گشت.

شهر ورزنه از لحاظ جغرافیایی در جنوب غربی شهرستان نائین، شرق استان اصفهان، غرب تالاب گاوخونی و خط مرزی استان یزد قرار دارد. مردان این شهر بیشتر كشاورز و زنان آن به پارچه‌بافی و قالیبافی مشغول هستند. جمعیت آن حدود ۱۷ هزار نفر برآورد میشود. این شهر به نگین شرق اصفهان مشهور است که شغل ۹۲ درصد مردم آن کشاورزی است.

کشاورزان ورزنه پیش از این اعتراضات خود را از تاریخ اول دی‌ماه ۹۷ با تجمع در ورودی این شهر شروع کردند. اعتراضات کشاورزان از روز سوم دی ماه تبدیل به تظاهرات روزانه در خیابانهای شهر شده و همچنان ادامه داشت.

آنها بیش از دو هفته است که هر روز از ابتدای صبح در اعتراض به ندادن حقابه خود با شعار «می‌ایستیم می‌جنگیم حقمونو می‌گیریم» و «ننگ ما ننگ ما دولت الدنگ ما»، به خیابان آمده و خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.

روز پنجشنبه ششم دی‌ماه در ششمین روز از اعتراضات کشاورزان ورزنه، کشاورزان خوراسگان نیز به آنها پیوسته و به اصفهان رفته و دست به یک تجمع بزرگ ۲ هزار نفره زدند.

پیش از این نیز در تاریخ ۴ آذر ۹۷، کشاورزان ورزنه در اعتراض به بی آبی درکنار خط انتقال آب به یزد اقدام به تجمع اعتراضی کردند و سپس با نیروهای امنیتی و یگانهای ضدشورش که برای سرکوب آنان گسیل شده بودند، درگیر شدند. کشاورزان با لودر خط لوله آب به یزد را تخریب کردند.

این اقدام کشاورزان در اعتراض به انتقال آب زاینده رود به شهرهای یزد، کرمان و کاشان صورت گرفت. کارگزاران جمهوری اسلامی که در انتقال آب زاینده رود به صنایع پر مصرفی مانند فولاد مبارکه و تاسیسات اتمی اصفهان و به شهرهای دیگر مقاصد و منافع حکومت را در نظر دارند در پی آن هستند که بین مردم درگیری و دعوای منطقه‌ای راه بیندازند و طوری وانمود کنند که مقصر اصلی بی ‌آبی مردم اصفهان، مردم یزد و کاشان هستند. اما کشاورزان خشمگین مسئولان حکومتی را عامل اصلی خشک شدن زاینده رود و ندادن حقابه‌هایشان دانسته و شعار می‌دادند:

روحانی دروغگو، زاینده‌رود ما کو؟

مرگ بر روحانی دروغگو

نترسید نترسید، ما همه با هم هستیم

مرگ بر مسئولین بی غیرت

تا آب نیاد تو رودخونه، برنمی گردیم به خونه

هیهات مناالذله

شایان ذکر است که منبع اصلی آبیاری زمینهای کشاورزی این منطقه، رودخانه زاینده رود است که بدلیل خشک شدن آن، مردم تنها راه تامین معیشت خود را از دست داده‌اند.

 پروسه تشکیل دادگاه مردمی آبان

۱‌ـ جمهوری اسلامی ایران در فاصله‌ی سال­های ١٣۶٠ تا ١٣۶٨ حقوق بین­‌الملل را نقض کرده و علیه شهروندان خود مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.

۲ـ جمهوری اسلامی ایران به‌موجب میثاق بین‌المللی حقوق مدنی وسیاسی، در نقض فاحش حقوق بشر در رابطه با شهروندان خود مسئولیت کامل دارد؛ و

۳ـ عرف حقوق بین‌الملل، جمهوری اسلامی ایران را در ارتکاب گسترده و طرح‌ریزی شده‌ی جنایت علیه بشریت در فاصله­ی سال­های ١٣۶٠ تا ١٣۶٨ به طور کامل مسئول می‌داند.