کاربر:Safa/1صفحه تمرین

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ائتلاف یا (alliance)، از ریشه‌ی الف، در زبان عربی که معادل فارسی مصطلح آن انس و الفت است. در لغت‌نامه‌ی دهخدا، «مجتمع گردیدن، با همدیگر الفت گرفتن و پیوسته شدن» معنا شده‌است.[۱] در فرهنگ عمید: با هم الفت داشتن و از نظر سیاسی به هم پیوستن دو یا چند گروه یا سازمان برای رسیدن به اهداف خاص آمده‌است.[۲]

ائتلاف در فرهنگ سیاسی برای افزایش توان جمعی در تحقق اهداف سیاسی و نظامی و به منظور تسریع در تحقق این اهداف بین احزاب و کشورها بوجود می‌آید. مثلا: احزابی که در آستانه انتخابات دست به تشکیل ائتلاف می‌زنند و یا برای تشکیل دولت افدام به ائتلاف می‌کنند قصدشان تضمین پیروزی در تحقق این اهداف است. در جنگ جهانی دوم بدلیل ابعاد عظیم جنگ و نیروهای درگیر در آن نیاز به تشکیل ائتلافی بین کشورها برای پیروزی در این نبردها بود که دو ائتلاف عمده در جریان این جنگ تشکیل شد. یکی ائتلاف متفقین بین انگلستان، فرانسه، شوروی و امریکا از یک سو و دیگری ائتلاف متحدین بین آلمان، ایتالیا و ژاپن از سوی دیگر بود که نهایتا منجر به شکست ائتلاف متحدین گردید.

تعریف ائتلاف

ائتلاف به اتحاد موقت بین نیروهای سیاسی یک یا چند کشور که هدف مشخصی را دنبال می‌کنند گفته می‌شود. این اتحاد یا برای مقاصد صرفا سیاسی مانند انتخابات و یا تشکیل دولت مربوط است و یا اتحاد گروه‌های سیاسی برای کسب قدرت و یا در سطح بین‌المللی اتحاد عمل چند کشور برای تحقق یک هدف سیاسی یا نظامی است. ائتلاف مبارزه با تروریسم پس از وقایع ۱۱ سپتامبر در آمریکا که منجر به جنگ در افغانستان و عراق شد از جمله این موارد است. در جریان جنگ خلیج‌فارس بر علیه دولت عراق ائتلافی متشکل از ۲۷ کشور وارد عمل شدند و پس از پایان جنگ فقط تعداد محدودی از این کشورها در ائتلاف ماندند و نیروی اصلی این ائتلاف که ارتش آمریکا بود تا تشکیل و پس از تشکیل دولت جدید عراق همجنان در بخش‌هایی از عراق مستقر است.

شکل و ترکیب این ائتلاف‌ها و قدرت آن بستگی به بزرگی و کوچکی نیروی تشکیل دهنده آن متفاوت است. همچنین ائتلاف ممکن است دو یا چند جانبه باشد. گاهی برای تشکیل ائتلاف موافقتنامه‌ای رسمی تنظیم می‌شود و گاه بدون وجود چنین توافق مکتوبی ائتلاف شکل می‌گیرد. در کشورهایی که تنوع احزاب وجود دارد معمولا در آستانه‌ی انتخابات ائتلافی از احزاب اصلی با شرکت احزاب کوچکتر تشکیل می‌شود چه برای پیروزی در انتخابات و چه برای تشکیل دولت، نمونه این کشورها ایتالیا و هند هستند. گاهی ائتلاف شکل علنی و رسمی ندارد و گاهی درازمدت است. آخرین مورد،‌ ائتلاف اعضای اروپایی عضو ناتو و آمریکا در حمایت از اوکراین در جنگ علیه روسیه می‌باشد.[۳]

تاریخچه ائتلاف

ائتلاف کشورهای اروپایی برای مقابله با فرانسه

ائتلاف متفقین در جنگ جهانی دوم

ائتلاف جهانی مبارزه با تروریسم

ائتلاف در ایران

آیا ائتلاف کردن  در مسیر انتخابات خوب است یا به ضرر روند انتخابات است؟

با توجه به تعاریفی که در بالا برای ((ائتلاف اوردیم )) به بحث ائتلاف در انتخابات و سودها و ضرر های ان می پردازیم:

سودها

  • کسانی که کاندیدا انتخابات می شوند می توانند با قرار دادن خود در هر ائتلاف چه  (ائتلاف هایی در انتخابات ریاست جمهوری و یا در شورای شهر وروستا ) خود را به  آن افرادی که طرفدار احزاب یا گروه ها هستند بهتر بشناسانند.
  • طرفدار های خود را بیشتر کنند.
  • دوستی بین کاندیدا ها بیشتر ورقابت ها سالم تر می شود.
  • اگر نظرات  و سلایق بین کاندیدا ها  نزدیک بود با ائتلاف بین خود اصلح تر را انتخاب  و یک یا چند تای آن ها به نفع اصلح کنار بکشند.
  • انتخاب را برای مردم آسان تر می کند.
  • می توانند با هر ائتلاف تبلیغات خود را بهتر و در سطح گسترده تری انجام دهند.
  • و موارد بسیار سودمند دیگری که ما انجا به چند تای انها پرداختیم.

ضررها

  • ائتلاف ها اگر از مسیر انتخابات خارج شوند ممکن است تبدیل به گروه های انحرافی شوند.
  • اگر در یک ائتلاف اختلاف جدی ایجاد شود ممکن است وجه کاندیدا ها به کلی خراب شود.
  • اگر کاندیدا تورها نتوانند فرد اصلح تر را بین خود انتخاب کنند(بیشتر در انتخابات ریاست جمهوری)

رای های انها پخش شده و ممکن است پیروز انتخابات نشوند.

  • اگر پیروز شوند و افراد ائتلاف به اهداف بین خود پایبند نباشند باعث می شود که گروه ها و احزاب ائتلاف  به آرمان های خود نرسند.
  • اختلاف در ائتلاف باعث دلسردی طرفدارها و در صورت پیروز شدن ، دلسردی مردم می شود.
  • http://andishebidari.blogfa.com/post/38


با این توضیح، وقتی از «ائتلاف سیاسی چند کشور» یا «ائتلاف چند شرکت» و یا «ائتلاف احزاب» حرف می‌زنیم، منظورمان این است که کشورها، احزاب و شرکت‌ها با یکدیگر توافق کرده‌اند که به هم نزدیک‌تر شوند و سیاست‌های همسو اتخاذ کنند.


نکتهٔ مهم در ائتلاف این است که پس از ائتلاف، همهٔ اعضای ائتلاف، شخصیت و هویت مستقل خود را حفظ می‌کنند. آن‌ها صرفاً‌ در پاره‌ای از موضوعات – که قبلاً با هم بر سر آن‌ها توافق کرده‌اند – همسو و هماهنگ می‌شوند.


هر یک از انواع ائتلاف می‌توانند انگیزهٔ متفاوتی داشته باشند. اما معمولاً یک یا چند مورد از موارد زیر را می‌شود از جمله انگیزه‌های تشکیل ائتلاف در نظر گرفت:


به اشتراک گذاشتن منابع، برای کاهش هزینه‌های دستیابی به خواسته‌ها و اهداف مشترک

بررسی دقیق‌تر تصمیم‌های هر یک از اعضای ائتلاف، با هدف کاهش هزینه‌ها و تبعات منفی آن تصمیم برای سایر اعضاء

مقابله با تهدیدهای مشترک

دستیابی به هدف‌های مشترکی که اهمیت‌شان از اختلاف‌های میان اعضا بیشتر است

معنی اتحاد

واضح است که اتحاد با واژه‌های واحد و وحدت هم‌ریشه است و آن را در زبان انگلیسی می‌توان به مفاهیمی شبیه Union و Unity و Unification نزدیک دانست. بنابراین وقتی از اتحاد حرف می‌زنیم، منظورمان یکی شدن است. یعنی همه گذشتهٔ خود و هویت خود را فراموش کرده و با یکدیگر یکی شده‌اند و در لباسی جدید و در قالب یک هویت واحد جدید فعالیت می‌کنند.


با توجه به این توضیح، می‌توان گفت ائتلاف یک تصمیم تاکتیکی است: ما با هم فرق داریم و هویت‌های متفاوتی داریم. اما فعلاً در راستای هدفی بزرگ‌تر با یکدیگر هم‌سو و هماهنگ می‌شویم.


اما اتحاد، یک تصمیم کلان و بلندمدت است: ما نمی‌خواهیم از هم جدا باشیم و قرار است یک هویت واحد بسازیم و زیر چتر آن به زندگی و فعالیت ادامه دهیم.


ائتلاف و اتحاد را می‌توان دو سر یک طیف دانست

همکاری‌ها را نمی‌توان به شکل سیاه و سفید یا صفر و یک، از جنس ائتلاف مطلق یا اتحاد مطلق دانست. ائتلاف و اتحاد را در شکل حدی آن،‌ می‌توان دو سر یک طیف در نظر گرفت:


ائتلاف چیست


به این مثال‌ها توجه کنید:


اتحادیهٔ اروپا یا European Union

کشورهای اتحادیه، هنوز هویت مستقل خود را حفظ کرده‌اند. بنابراین نمی‌توان گفت که «اتحاد» به قوی‌ترین شکل آن اتفاق افتاده است. اما به هر حال، هویت جدیدی هم شکل گرفته که به اسم اتحادیهٔ اروپا شناخته می‌شود. با همین عنوان در برخی سازمان‌های بین‌المللی حضور دارد و بسیاری از تعاملات میان کشورهای اتحادیهٔ اروپا، امروزه تعاملات داخلی محسوب می‌شوند. بنابراین، می‌شود گفت آن‌چه در اروپا اتفاق افتاده،‌ هر چند اتحاد کامل نیست، اما به اتحاد نزدیک‌تر است تا ائتلاف. به همین علت آن را اتحادیهٔ اروپا می‌نامیم و نه ائتلاف اروپا.


ایالات متحدهٔ آمریکا یا United Stated of America


در این‌جا هم هنوز ایالت‌ها تا حدی هویت مستقل دارند. اما چیزی به اسم دولت فدرال شکل گرفته و یک رئیس‌جمهور برای کل ایالت‌ها انتخاب می‌شود. در مقایسه با اتحادیهٔ اروپا، آن‌چه بین ایالت‌های آمریکا شکل گرفته، نمونهٔ کامل‌تری از اتحاد است.


دولت ائتلافی یا Coalition Goverment


در بسیاری از کشورهای جهان، دولت‌های ائتلافی بر سر کار هستند. این دولت‌ها معمولاً در شرایطی شکل می‌گیرند که هیچ حزبی قدرت مطلق ندارد. بنابراین چند حزب در کنار هم قرار می‌گیرند و دولت را تشکیل می‌دهند.


در این‌جا طی مدتی که دولت بر سر کار است، یک هویت واحد وجود دارد. اما هم‌چنان هویت مستقل احزاب حفظ شده و پس از پایان دورهٔ دولت، هر یک فعالیت مستقل خود را ادامه می‌دهند (چنان‌که در زمان استقرار دولت هم، احزاب هم‌چنان مستقل از یکدیگر کار می‌کنند).


پس آن‌چه در این‌جا اتفاق افتاده به ائتلاف نزدیک‌تر است.


اتحاد استراتژیک


فعالان حوزهٔ مدیریت به اصطلاح «اتحاد استراتژیک» بسیار علاقه دارند و مدام آن را به کار می‌برند. اما جالب این‌جاست که این اصطلاح را می‌توان یک غلط مصطلح دانست. اتحاد زمانی معنا پیدا می‌کند که شرکت‌ها هویت قبلی خود را رها کرده و هویت جدیدی شکل دهند (استراتژی خریداری و ادغام). اما آن‌چه به عنوان اتحاد استراتژیک می‌شناسیم، بیشتر از جنس اتخاذ استراتژی‌های هماهنگ است.


با این توضیح، اگر می‌خواهید وسواس به خرج دهید، منطقی‌تر است از اصطلاح ائتلاف استراتژیک استفاده کنید. چنان‌که در انگلیسی هم اصطلاح Strategic Alliance به کار می‌رود.

https://motamem.org/%D8%A7%D8%A6%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%81-%D8%A7%D8%AA%D8%AD%D8%A7%D8%AF/



منابع