کاربر:Safa/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(۵۶۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ارنستو چه گوارا ('''Ernesto Che Guevara''') که بیشتر به‌ نام چه‌ گوارا یا ال‌ چه شناخته می‌شود، زاده ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ در روساریوی آرژانتین و جان باخته در ۹ اکتبر ۱۹۶۷ در بولیوی، پزشک انقلابی، نظریه پرداز جنگهای چریکی، سیاست مدار، نویسنده، و یکی از چهره های شاخص انقلاب کوبا که چهره  و منش او به نمادی جهانی از عنصر شورش گری تبدیل شده است، 
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده|نام=جو لیبرمن|تصویر=جو لیبرمن.JPG|توضیح تصویر=|نام اصلی=جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن|زمینه فعالیت=نماینده سنا|ملیت=آمریکایی|تاریخ تولد=زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲|محل تولد=|والدین=|خواهر و برادران=|تاریخ مرگ=۲۷ مارس ۲۰۲۴|محل مرگ=|علت مرگ=عوارض ناشی از شکستگی لگن|محل زندگی=|مختصات محل زندگی=|مدفن=|در زمان حکومت=|اتفاقات مهم=|نام دیگر=|لقب=|بنیانگذار=|پیشه=سیاستمدار، نماینده مجلس سنا|سال‌های نویسندگی=|سبک نوشتاری=|کتاب‌ها=|مقاله‌ها=|نمایشنامه‌ها=|فیلم‌نامه‌ها=|دیوان اشعار=|تخلص=|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=|همسر=|شریک زندگی=|وب گاه=|فرزندان=|تحصیلات=|دانشگاه=|حوزه=|شاگرد=|استاد=|علت شهرت=مخالفت با جمهوری اسلامی و حمایت از اپوزیسیون ایران|تأثیرگذاشته بر=مردم ایران و مخالفان جمهوری اسلامی|تأثیرپذیرفته از=|وبگاه=|imdb_id=|جوایز=|گفتاورد=|امضا=}}               


چه گوارا در خانواده ای مرفه ایرلندی - اسپانیایی متولد شد و ازکودکی دچار بیماری تنگی نفس بود که تا پایان عمر این بیماری همراه وی بود.درسال ۱۹۴۶ همراه با کوچ خانواده به بوئنس آیرس به تحصیل پزشکی پرداخت.درماه مارس سال ۱۹۵۳ با گذراندن پایان نامه خود در باره حساسیتها (آلرژی) اجازه طبابت گرفت.پس از فارغ التحصیلی بیشتر اوقات فراغت خود را درسفر به کشورهای مختلف امریکای لاتین گذراند.درسال ۱۹۵۳ به گواتمالا رفت و درآنجا در سال ۱۹۵۴ شاهد سقوط دولت جاکوبو آربنز بدست سازمان «سیا» بود.چه گوارا از گواتمالا به مکزیک رفت و درآنجا با رائول و فیدل کاسترو آشنا شد و به آنها پیوست. درتابستان سال ۱۹۵۵ بعنوان سومین عضو تیم شناسایی جنبش ۲۶ ژوئیه کوبا توسط کاسترو برگزیده شد.در ۲۵ نوامبر ۱۹۵۶ به همراه ۸۲ مبارز دیگر با قایقی به نام «گرانما» برای راه اندازی نبرد با دیکتاتوری باتیستا به کوبا رفت .دردوم ژانویه ۱۹۵۹ با پیروزی بر باتیستا به همراه یارانش وارد هاوانا شد.
'''جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن،''' (<bdi>'''Joseph Isadore „Joe“ Lieberman'''</bdi>) (زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲ – درگذشت ۲۷ مارس ۲۰۲۴) سیاست‌مدار آمریکایی، نمایند‌ه‌ی سنا و نامزد حزب دموکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود.                


بعد از آوریل ۱۹۶۵ از انظار ناپدید شد و با افشای نامه چگوارا به فیدل کاسترو ، قصد خود برای شرکت درجنبش های آزادی بخش ملل دیگر اعلام کرد.
جوزف لیبرمن در سال ۱۹۴۲ در ایالت کانتیکت (شمال شرق آمریکا) در یک خانواده متوسط بدنیا آمد. لیبرمن در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد او امتحان حقوق خود را در دانشکده حقوق محلی گذراند. اولین ازدواج او از سال ۱۹۶۵ با بتی هاس بود. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که در سال ۱۹۸۱ منجر به طلاق شد. او برای دومین بار در سال ۱۹۸۲ با (Hadassah Freilich) ازدواج کرد. زوج لیبرمن یهودیان متدین و نمایندگان مشهور جنبش ارتدکس مدرن در یهودیت بودند.                
[[پرونده:کودکی چه گوارا.JPG|جایگزین=کودکی چه گوارا|بندانگشتی|'''کودکی چه گوارا''']]
در پائیز ۱۹۶۶ مخفیانه به بولیوی رفت، تا یک گروه چریکی را درناحیه «سانتاکروز» سازمان دهد. گروه چریکی چه گوارا در بولیوی در هشتم اکتبر ۱۹۶۷ به محاصره دسته ای از ارتش بولیوی درآمد. پس از نبردی خونین بیشتر یاران چه گوارا کشته وزخمی شدند. خود او نیز که زخمی شده بود به اسارت ارتش بولیوی درآمد و در همانجا در ۹ اکتبر ۱۹۶۷ تیرباران شد.


سال‌ها از محل دفن چه‌ گوارا اطلاعی در دست نبود تا اینکه در سال ۱۹۹۵ یک ژنرال بولیویایی که در عملیات دستگیری او شرکت داشت مکان دفن او را که در کنار باند یک فرودگاه در نزدیکی جایی که در آن به قتل رسیده بود افشا کرد. بقایای جسد چه‌ گوارا در سال ۱۹۹۷ به کوبا انتقال یافت و در سانتا کلارا، شهری که توسط چه گوارا در جریان جنگ‌های انقلابی کوبا فتح شده بود دفن شد و بنای یادبودی به افتخار او ساخته شد.
در سال ۱۹۷۰ در انتخابات سنای ایالت کانتیکت پیروز شد. یکی از داوطلبینی که آن زمان در کارزار انتخاباتی لیبرمن شرکت کرد، بیل کلینتون بود که آنموقع دانشجوی حقوق دانشگاه بیل بود.                


چه گوارا درخانواده ای با افکار مترقی نشو و نما می کرد و اولین تاثیرات را در دنیای سیاست در سن ده سالگی از عموی خود می پذیرفت، که در سال ۱۹۳۶ برای کمک به جمهوری خواهان اسپانیا به گردانهای بین المللی در آنجا پیوسته بود. چه همراه با هر نامه عمویش روی نقشه ای که داشت تغییرات جبهه بین جمهوری خواهان اسپانیا از یک طرف و فالانزیستها و متحدان نازی آنها را علامت گذاری کرده و تحولات جنگ را دنبال می کرد.  
لیبرمن از سال ۱۹۷۰ به مدت ۱۰ سال در سنای کانکتیکات خدمت کرد.<ref>[https://dietrejim.ir/%D8%AC%D9%88%D8%B2%D9%81-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%B1%D9%88-%D9%88-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86/ سایت dietrejim]</ref>                 


سال شمار زندگی چه گوارا
در سال ۱۹۸۲ برای دادستان کل کانکتیکات کاندید شد و در رقابت لیبرمن پیروز شد و شش سال در این سمت بود.<ref>[https://www.yale64.org/remembrances/lieberman.htm سایت دانشگاه ییل]</ref>               


۱۹۲۸ - تولد ارنستو گوارا در ۱۴ ژوئن در شهر روساریو،آرژانتین.
در سال ۱۹۸۸، لیبرمن در انتخابات به عنوان سناتور ایالات متحده در برابر لوول پی ویکر پیروز شد و پس از آن در ۳ ژانویه ۱۹۸۹ وارد کنگره شد. او به عنوان سناتور ایالات متحده در کمیته نیروهای مسلح خدمت کرد. <ref>[https://whdh.com/news/former-sen-joe-lieberman-dies-at-82/ سایت whdh به نقل از cnn]</ref>               


۱۹۴۶ - ارنستو گوارا وارد دانشکدۀ پزشکی بوئنس آیرس می شود.
در سال ۱۹۸۹ از همین ایالت برای عضویت در سنای آمریکا انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۳ در ۴ دوره به مدت ۲۴ سال سناتور ایالات متحده بود. خانواده همسرش هادسا لیبرمن از بازماندگان هولوکاست بودند.               


ژنرال خوان پرون به ریاست جمهوری آرژانتین انتخاب می شود.
در سال ۲۰۰۰ گور و لیبرمن با را‌ی مستقیم مردم در انتخابات با اختلاف ۵۰۰٬۰۰۰ رأی پیروز شدند ولی در آراء الکترال یا مجمع گزینندگان با اختلاف ۲۷۱–۲۶۶ به جرج دبلیو بوش و دیک‌چنی از حزب جمهوری‌خواه باختند. در سال ۲۰۰۴ لیبرمن در نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ناکام شد و در انتخابات سال ۲۰۰۶ هم برای انتخاب مجدد در سنا ناکام ماند. او در سال ۲۰۲۳ در مصاحبه‌یی با نیویورک تایمز که بعد از فوتش منتشر شد به رأی دیوانعالی که پنج به چهار به‌نفع جمهوریخواهان رأی داد انتقاد کرد و گفت این نقض عدالت و یک تصمیم فراقانونی سیاسی بود. او با این‌که به اردوگاه دموکراتها تعلق داشت، در این‌که سیاست‌ها و عملکردهای رؤسای جمهور دموکرات را مورد انتقاد قرار دهد تردید نمی‌کرد.


۱۹۵۱ - ارنستو گوارا همراه دوستش گرانادوس به سفردر کشورهای قارۀ آمریکا می پردازد: شیلی، پرو، کلمبیا، بولیوی،
لیبرمن در سال ۲۰۰۶ در آخرین دوره حضورش در سنا، به‌عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات شرکت کرد و برخلاف سنت معمول و شناخته شده آمریکا پیروز شد. او خود گفته بود «من هیچ‌گاه به‌راحتی در کادرهای شناخته شده سیاسی قرار نگرفته‌ام». وی در سال ۲۰۰۸ از سناتور جان مک‌کین که کاندید جمهوریخواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری بود حمایت کرد. لیبرمن از همان زمانی که عضو سنای آمریکا بود مواضع قاطعی علیه جمهوری اسلامی داشت و بیانیه‌ها و نامه‌هایی را در رد سیاست مماشات امضا کرد. او در اوت ۲۰۰۱ همراه با ۳۲ سناتور دیگر نامه‌یی را امضا کرد که قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی سرموضع را که اغلب آنها از مجاهدین بودند محکوم کرده و از شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهور برگزیده آن خانم مریم رجوی حمایت می‌کند.


ونزوئلا، ایالات متحده.
لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن دو بار از اشرف۳ دیدار کردند. لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت:               


- سرهنگ جاکوبو آربنز، که گرایشی ترقی خواهانه دارد، به عنوان رئیس جمهور گواتمالا انتخاب می شود.
در نگاه به‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید. زیرا هدفی که به‌آن چشم دوخته‌اید آزادی و حقوق‌بشر است. اشرف۳، بهترین گواه این حقیقت است که این جنبش، آلترناتیو معتبر علیه رژیم را نمایندگی می‌کند.
[[پرونده:کوردوبا ایتوریورو گزارشگر روزنامه کریتیکا عموی چه گوارا در اسپانیا.JPG|جایگزین=کوردوبا ایتور بورو عموی چه در اسپانیا|بندانگشتی|کوردوبا ایتور بورو عموی چه در اسپانیا ]]
۱۹۵۲ - اوت: ارنستو گوارا به آرژانتین باز می گردد.


- انقلاب در بولیوی. پاز استنسورو، وابسته به جنبش ملی انقلابی، رئیس جمهور می شود. اصلاحات ارضی و ملی کردن
پس اجازه بدهید در خاتمه یک‌بار دیگر به دیگرانی در جهان که استمالت را توصیه می‌کنند، آنها که خود را گول می‌زنند، آنها که اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند، بگویم که زمان قاطعیت علیه این رژیم فرا رسیده است. زمان ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است. زمان ایستادن برای آزادی مردم، زمان روی کار آوردن حکومتی در ایران فرا رسیده که نافی ادعاهای رهبری موروثی یا مذهبی باشد.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D9%85%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>


معادن.
از ۴ ژانویه ۲۰۰۷، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات ۲۰۱۲ شرکت نکرد.


- کودتا در کوبا: ژنرال فولخنسیو باتیستا قدرت را دردست می گیرد.
چو لیبرمن، عضو کاکس (فراکسیون) دمکرات بود. در دوره ۱۱۰ و ۱۱۱ مجلس به عنوان نماینده مستقل عمل می‌کرد.              


۱۹۵۳ - گوارا دانشکدۀ پزشکی را به پایان می برد ولی بلافاصله به بولیوی و سپس به پرو و گواتمالا می رود و در آنجا با
در سال ۲۰۰۸ پس از حمایت از جان مک‌کین برای ریاست جمهوری، لیبرمن دیگر در جلسات رهبری کاکس دمکرات شرکت نکرد. لیبرمن در انتخابات سال ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد.               


هیلدا گادئا آشنا می شود که نخستین شریک زندگی اوست.
در دوره‌ای از نمایندگی، لیبرمن نقش تعیین کننده‌ای در سنا داشت، زیرا دموکرات‌ها ۵۰ رای از ۱۰۰ و جمهوری‌خواهان ۴۹ از ۱۰۰ رای داشتند.) یک رای او به جمهوری‌خواهان تعیین‌کننده بود (در شرایطی که ۵۰ رای در مقابل ۵۰ رای بود، در صورت تساوی، معاون رئیس‌جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می‌کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر ۲۰۰۸، رای به نفع دموکرات‌ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین‌کننده نبود. در اواسط دسامبر ۲۰۰۹، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "شاهین ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی لایحه‌شان کند.              


- ۲۶ ژوئیه: فیدل کاسترو و رفقایش به پادگان مونکادا در سانتیاگوی کوبا حمله می کنند.
در ماه مه ۲۰۱۲، علیرغم طرح صلحی که توسط کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد حمایت شد، او به نفع مسلح کردن شورشیان سوری صحبت کرد و خواستار بمباران سوریه توسط ایالات متحده و شرکای آن در منطقه شد. از اوایل سال ۲۰۱۳، لیبرمن مدیر اجرایی ابتکار سیاست خارجی بود. در نوامبر ۲۰۱۴، لیبرمن به عنوان رئیس مشترک افتخاری ملی گروه مرکزگرا (No Labels) منصوب شد و تا پایان عمر در این سمت خدمت کرد.              


۱۹۵۴ - گوارا خود را در اختیار دولت جاکوبو آربنز می گذارد که می خواهد به اصلاحات ارضی دست بزند.
سناتور لیبرمن، با وجود همراهی با دموکرات‌ها به صراحت در افشای نیات توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی شهرت دارد.


- ژوئن: دولت آربنتز با کودتای کاستیپو آرماس سرنگون می شود. آرماس فرماندهی یک حمله نظامی را بر عهده داشت که س  ی. آی. ا. و کمپانی یونایتد فروت با همکاری ارتش گواتمالا سازمان داده بودند.
جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.<ref>[https://www.nbcnews.com/politics/politics-news/former-sen-joe-lieberman-died-rcna145377 سایت nbc  نیوز]</ref>


- سپتامبر: گوارا گواتمالا را ترک می کند و به مکزیک پناهنده می شود.
== بازدید جو لیبرمن از اشرف ۳ ==
لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن چند بار از اشرف ۳ مقر مجاهدین در آلبانی دیدار کردند.


۱۹۵۵ - ژوئیه: گوارا با فیدل کاسترو که بعد از آزادی از زندان به مکزیک رفته و او نیز در آنجا پناهنده است  ملاقات میکند و تصمیم می گیرد که به جنبش او، یعنی جنبش ۲۶ ژوئیه بپیوندد.
سناتور لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت: در نگاه به ‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید.


۱۹۵۶ - دسامبر: قایق “گرانما” اعضای جنبش ۲۶ژوئیه را به فرماندهی فیدل کاسترو در ساحل کوبا پیاده می کند.
آنها که در جهان استمالت را توصیه می‌کنند، خود را گول می‌زنند، آنها اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند. زمان قاطعیت و ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است...


گوارا یکی از معدود رزمندگانی است که در این عملیات جان سالم به در می برد.
در ارتباط با فعالیت‌های جو لیبرمن در حمایت از مقاومت مردم ایران جوئیش‌‌ ژورنال چنین نوشت:


-۱۹۵۷ گوارا که نخست در گروه چریکی کاسترو سمت پزشک را بر عهده دارد - و بین همرزمانش به نام “چه” معروف شده (که لقبی ست خودمانی و محبت آمیز به خاطر تکیه کلام آرژانتینی ها)، “چه” - به فرماندهی یکی از گرو ههای چریکی مستقر در سیئرا مائسترا می رسد.
جوئیش ژورنال ۱۶فروردین: ...فعالیت‌های لیبرمن از سیاست داخلی فراتر رفت و منعکس‌کننده یک دیدگاه گسترده‌تر در سیاست خارجی بود.


۱۹۵۸ - ماه مه: حمله نیروهای دولتی به سییرا مائسترا به شکست می انجامد.
دیدگاه او نسبت به رژیم ایران، لیبرمن را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز کرد. طرفداری او از شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) و سازمان مجاهدین خلق ایران (ام.یی.کی) فراتر از لفاظی‌های صرف بود و نشان‌دهنده تعهد گسترده‌تر او به آرمان‌های دموکراتیک جهانی و حقوق‌بشر بود.


- اوت: آغاز تهاجم نهائی چریکهای کوبا. چه گوارا فرماندهی یکی از ستونهایی که از کوه به دشت سرازیر می شوند بر عهده دارد.
حمایت لیبرمن ریشه در اعتقاد عمیق به مأموریت آنها برای ایجاد تغییر در ایران داشت، موضعی که باعث احترام و شناخت او در میان همتایان و همکارانش شد. علاوه بر این، تعامل لیبرمن با جنبش مقاومت ایران بر درک او از اهمیت استراتژیک ایران در سیاست خاورمیانه و مبارزه جهانی علیه دیکتاتوری مذهبی و افراط‌گرایی تأکید کرد... یکی از شخصیت‌های محوری در حمایت لیبرمن از مقاومت ایران، تأیید او از طرح ۱۰ماده‌ای مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، برای آینده ایران بود که جمهوری سکولار، دموکراتیک و غیرهسته‌یی ایران را متصور است..


- دسامبر : پیروزی چه گوارا بر نیروهای رژیم باتیستا وتسخیر شهر سانتا کلارا.
سناتور جوزف لیبرمن درباره‌ی خانم مریم رجوی چنین گفت:


۱۹۵۹ - ژانویه: سقوط دیکتاتور و فرار باتیستا.
خانم مریم رجوی یک رهبر بزرگ است. او یک طراح فوق‌العاده و رهبر یک جنبش است. او الهام‌بخش است.


انقلابیون قدرت را به دست می گیرند. چه گوارا به فرماندهیِ دژنظامی لاکابانیا، در هاوانا، منصوب می شود. با آلئیدا مارچ که یکی از همرزمان اوست ازدواج می کند. این دومین ازدواج چه گوارا ست.
=== لیبرمن رئیس گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای ===
جوزف لیبرمن در سال ۲۰۲۳ گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای را بنیان گذاشت.


- فوریه: گوارا به شهروندی کوبا در می آید و به ریاست دایرۀ آموزش نیروهای مسلح انقلابی منصوب می گردد. کتاب جنگ چریکی را به رشته تحریر در می آورد.
جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه، در پی انتشار اخبار مربوط به توافق برای آزادی شماری از زنان و کودکانی که حماس به گروگان گرفته‌ است، از احتمال آن‌که به گفته آنها، آمریکا تسلیم سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و گروه‌های نیابتی آن شده باشد، ابراز نگرانی کردند.


- ژوئن-سپتامبر: سفر به کشورهای مختلف آسیایی آفریقایی.
بر اساس گزارش صدای آمریکا، آنها همچنین از رهایی چندین گروگان از اسارت گروه شبه‌نظامی حماس استقبال کردند و گفتند که آنها در دست تروریست‌های حماس که توسط سپاه پاسداران و قطر تأمین مالی می‌شوند، وحشت غیرقابل تصوری متحمل شده‌اند.


- اکتبر: گوارا به ریاست دایره ی صنعتیِ مؤسسه ی ملی اصلاحات ارضی منصوب می شود.
در این بیانیه آمده است که حماس باید کاملا پاسخگوی وحشی‌گری خود در قتل عام هفتم اکتبر باشد.


- دسامبر: گوارا به ریاست بانک ملی منصوب می گردد و این باعث می شود که سفیر آمریکا خشمگین واکنش نشان داده، به رئیس جمهور کوبا دورتیکوس هشدار می دهد.
جوزف لیبرمن و مارک والاس گفتند، باج شش میلیارد دلاری که آزادی گروگان‌های آمریکایی در ایران را در ماه سپتامبر تضمین کرد، این باور را میان شرکای سپاه پاسداران در حماس و حوثی‌ها ایجاد کرد که این امر می‌تواند به آنها پول زیادی برساند.


۱۹۶۰ - اوت: ملی کردن شرکت های آمریکایی در کوبا.
آنها به اظهارات علی برکه، از مقامات حماس، اشاره کردند که ضمن تأکید بر توافق آمریکا با جمهوری اسلامی گفته بود: چرا آمریکا با ما مبادله زندانیان را انجام نمی‌دهد؟


- اکتبر: ملی کردن بانکها و عمد ه ترین شرکتهای کوبایی.
کاخ سفید در واکنش به انتقادهای جمهوری‌خواهان که آزاد کردن شش میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده تهران در ازای آزادی پنج آمریکایی بازداشت‌شده در ایران را با حمله روز پانزدهم مهر حماس به اسرائیل مرتبط می‌دانند، گفته است که این پول هنوز توسط جمهوری اسلامی هزینه نشده است و در عین حال، فقط می‌تواند برای نیازهای بشردوستانه استفاده شود.


- اکتبر و دسامبر : سفر گوارا به کشورهای شرق: چکسلواکی، جمهوری دموکراتیک آلمان، اتحاد شوروی، چین،کرۀ شمالی.
در بیانیه رئیس و مدیر گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" همچنین اشاره شده است که حوثی‌ها یک کشتی باری مرتبط با اسرائیل را در دریای سرخ ربودند و بیست‌وپنج خدمه آن را به گروگان گرفتند.


۱۹۶۱ - ژانویه: ایالات متحده روابط دیپلماتیک خود رابا کوبا قطع می کند.
این گروه خواستار بازگرداندن حوثی‌ها به فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی آمریکا شد و حذف آن توسط دولت جو بایدن در سال ۱۳۹۹ را «اشتباه» دانست. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، این گروه را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داده بود.


- فوریه: وزارت صنایع به گوارا واگذار می شود.
حوثی‌ها یک گروه شبه‌نظامی شیعه هستند که از سال ۱۳۹۳ کنترل صنعا، پایتخت یمن، را در دست دارند. این گروه از حمایت جمهوری اسلامی برخوردار است و درگیری‌های متعددی را با دولت یمن و متحدانش، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، انجام داده است.


- آوریل: شکست هجوم ضد انقلابیون کوبایی به خلیج خو کها. گوارا فرماندهی نظامی ایالت پینار دل ریو را بر عهده می گیرد. فیدل کاسترو خصلت سوسیالیستی انقلاب را اعلام می کند.
جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه می‌گویند آمریکا با اقدام نظامی کافی علیه شبکه تروریستی سپاه پاسداران پاسخ نداده است و این موضوع، آنها را برای ادامه گروگان‌گیری جسورتر می‌کند.


چه گوارا کتاب جنگ چریکی را درسال (۱۹۶۱) و کتاب انسان وسوسیالیسم را در سال (۱۹۶۵) نوشت.
آنها همچنین خواستار آزادی ۱۹۰ غیرنظامی ربوده‌شده توسط حماس شدند و تأکید کردند که نباید به تروریست‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی برای گروگان‌گیری بیشتر انگیزه داد.


- اوت: گوارا در کنفرانسی که بین کشورهای آمریکایی در (پونتا دل اِسته) اوروگوئه برگزار شده پیشنهاد آمریکا دولت کندی( موسوم به “اتحاد برای پیشرفت”) را تقبیح میکند.
==== بیانیه اتحاد علیه ایران هسته‌ای UANI ====
(نیویورک) - سناتور جوزف لیبرمن، رئیس و سفیر مارک والاس، مدیرعامل اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) بیانیه مشترک زیر را در پی گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مجوز امنیتی رابرت مالی، فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، تعلیق شده و از سمت خود به مرخصی اجباری و بدون حقوق فرستاده شده است، منتشر کردند.


۱۹۶۲ – اکتبر : بحران موشکها. خروشچف شروط آمریکایی ها مبنی بر عقب کشیدن موشکهای شوروی از کوبا را می پذیرد بی آنکه با کاسترو مشورت کند.
«گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مقامات ایالات متحده به اندازه کافی از رفتار رابرت مالی، فرستاده ویژه ایران در امور ایران نگران بودند تا مجوز امنیتی وی را تعلیق کنند و اینکه وی به مرخصی بدون حقوق از سمت خود فرستاده شده، مایه نگرانی شدید است. ضروری است که دولت بایدن فاش کند که چه مدت به کنگره اطلاع نداده است که تعاملات دیپلماتیک با عواقب توسط شخصی غیر از آقای مالی انجام شده است و چه زمانی سوء استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده صورت گرفته است. توضیح کامل به ویژه در حال حاضر با توجه به تحولات اخیر در مورد گفتگوهای «غیررسمی» که دولت با ایران در رابطه با برنامه هسته‌ای این کشور انجام داده، بسیار حیاتی است. سایت یوآنی


۱۹۶۳ - بحث اقتصادی در کوبا در باره ی قانون ارزش،
== مصاحبه با فاکس‌نیوز ==
سناتور جوزف لیبرمن روز ۳ اسفند در مصاحبه با تلویزیون فاکس نیوز گفت: زمان آن است که ما علیه مقرات مقرات فرماندهی جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است تهاجم کنیم.


برنامه ریزی و بازار، شیو ه های مدیریت اقتصادی بین گوارا و طرفداران الگوی شوروی.
مجری فاکس نیوز: می‌خواهم از سناتور سابق ایالت کانتیکات و رئیس بنیاد اتحاد علیه ایران اتمی و کاندید پیشین معاونت ریاست‌جمهوری و نویسنده کتاب سنتریست سالوشن سؤال می‌کنم. اخیراً کیتی مک فارلن (مشاور پیشین امنیت ملی زمان ترامپ. م) در برنامه ما بود و گفت قرار است یکی از کشتی‌های ما را غرق کنند و این زمانی است که خواهیم دید که پرزیدنت بایدن و آمریکا و جامعه دفاعی ما نهایتاً به حوثی‌ها بگویند دیگر بس است. پاسخ شما چیست؟


۱۹۶۴ - گوارا به نمایندگی از کوبا در کنفرانسهای مختلف بین المللی شرکت می کند از جمله در کنفرانس جهانی بازرگانی منعقد در ژنو درماه مارس و در سازمان ملل متحد درماه دسامبر سخنرانی های آتشینی علیه امپریالیسم آمریکا ایراد می کند.
سناتور جو لیبرمن: امیدوارم تا آنزمان منتظر نمانیم. برای من کاملاً روشن است که چه خبر است (رژیم). ایران در خاورمیانه علیه ما و متحدان ما و اسراییل و جهان عرب اعلام جنگ کرده است و آنها این جنگ را توسط نیروهای تروریستی خود اعم از حماس، حزب‌الله، حوثی‌ها و دیگر شبه‌نظامیان پیش می‌برد که ماههاست موشکها را علیه سربازان آمریکایی در عراق و سوریه شلیک می‌کنند.


- نوامبر: گوارا در جشن چهل و هفتمین سالگرد انقلاب روسیه در مسکو شرکت می کند. در بولیوی کودتایی رخ می دهد. و ژنرال باریینتوس جای پرزیدنت پاز استنسورو می نشیند.
اکنون زمان آن است که پاسخ دهیم و مقابله کنیم، آمریکا آنرا دفاع از خود می‌خواند ولی واقعیت این است که این دفاع از خود نیازمند بیش از این است.
[[پرونده:جو لیبرمن ۱.JPG|بندانگشتی|'''جوزف لیبرمن''']]
زمان آن است که ما دست به تهاجم بزنیم از این‌که دیروز به حوثی‌ها ضربه زدیم خوشحالم ولی فکر می‌کنم برایمان دیگر زمان آن گذشته است و باید شروع به زدن مقرات فرماندهی و جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است اقدام کنیم. زیرا تا زمانیکه آنها را مجبور به پرداخت هزینه نکنیم آنها به‌دنبال سربازان ما خواهند آمد و آنها را در خاورمیانه خواهند کشت و یکی از کشتی‌های ما را در آبهای آن منطقه خواهند زد و ما نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی اتفاق بیفتد.


۱۹۶۵ - ژانویه-مارس: سفر گوارا به آفریقا.
== انعکاسات درگذشت لیبرمن ==


- فوریه: در جریان سفری به الجزایر برای شرکت دردومین کنفرانس همبستگی اقتصادی آفریقا-آسیا نطقی ایراد می کند و در آن سیاست مبادله ی نابرابراز جمله سیاست کشورهای موسوم به سوسیالیستی را افشا و تقبیح می کند.
=== مریم رجوی ===
فقدان سناتور لیبرمن را به همسرش هادسا،خانواده و دوستان او و مردم آمریکا تسلیت می‌گویم و برای همسرش هادسا شکیبایی آرزو می‌کنم. لیبرمن مرد بزرگی که در چند دهه گذشته در میان سیاستمداران آمریکایی قاطع‌ترین سیاست را علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران پیش می‌برد و در ۳دهه گذشته از مقاومت ایران حمایت می‌کرد. او در سخت‌ترین شرایط به یاری مجاهدین در اشرف و لیبرتی شتافت و هرکاری توانست برای حفظ امنیت و انتقال امن و سالم آن‌ها به خارج از عراق به عمل آورد. با قدردانی از حمایت‌های بی‌دریغ، مستمر و ارزشمند سناتور لیبرمن فقید از مقاومت ایران، در این لحظات من و اعضای مقاومت به‌ویژه مجاهدین در اشرف۳ در غم هادسای عزیز شریک هستیم.<ref>[https://m.mojahedin.org/id/366ccdc5-9878-4a9f-a2bd-b3cf83e29877 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران به نقل از توییتر خانم مریم رجوی]</ref>


- مارس: بازگشت گوارا به کوبا، از آن پس دیگر از انظارپنهان می ماند.
=== جو بایدن ===
سایت کاخ‌سفید ۹فروردین ۱۴۰۳


- اکتبر: فیدل کاسترو نامه ی بدرودی را که گوارا به وی فرستاده بود علنی می کند.
جو بایدن شخصاً دربارهٔ درگذشت سناتور لیبرمن نوشت: «جو لیبرمن و من به‌مدت ۲۰ سال در سنای آمریکا (بودیم). سناتور لیبرمن در اعتقاداتش پایبند و استوار بود...».


شرکت چه گوارا در مبارزات چریکهای طرفدار لومومبا در کنگو.
سخنگوی کاخ‌سفید اعلام کرد: رئیس‌جمهور آمریکا در تماس با هاداسا لیبرمن فقدان جو لیبرمن را به او و خانواده لیبرمن تسلیت گفته است. وی افزود: «رئیس‌جمهور و سناتور لیبرمن به‌مدت ۲۰ سال با هم در سنای ایالات متحده خدمت کردند. سناتور لیبرمن با پایبندی به اصول، ثبات‌قدم و نترس از آنچه که اعتقاد داشت درست است دفاع می‌کرد».


۱۹۶۶ - ژانویه: کنفرانس سه قاره (Tricontinental) برای همبستگی بین آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین در هاوانا. گوارا پیامی به این کنفرانس می فرستد.
=== بیل کلینتون ===
بیل کلینتون رئیس‌جمهور سابق آمریکا از سوی خودش و هیلاری کلینتون نوشت: «بعد از آن‌که من به‌مدت هشت سال به‌عنوان رئیس‌جمهور با (جو لیبرمن) کار کردم، هیلاری مفتخر بود همراه با او در سنا خدمت کند. وی به‌مدت ۲۴سال به‌خوبی مردم کانتیکت را نمایندگی کرد و همواره بر اعتقاداتش پایبند بود».


- نوامبر: ورود به بولیوی و تشکیل هسته اولیه ی چریکی ازرزمندگان کوبایی و بولیویایی یعنی (ELN )ارتش آزادی بخش ملی. او نیروهای خود را در اطراف رود نانکاهوازو در شرق بولیوی متمرکز می کند.
=== جرج بوش ===
جرج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا اعلام کرد «جو (لیبرمن) یک آمریکایی خوب و یکی از شایسته‌ترین افرادی بود که در زمان اقامتم در واشنگتن ملاقات کردم... چه در شکست و چه در پیروزی، جو لیبرمن همیشه یک شخص محترم بود».


۱۹۶۷ - مارس و آوریل: پیروز یهای ELN علیه نظامیان بولیویایی.
=== ال گور ===
ال گور معاون پیشین رئیس‌جمهور و کاندیدای ریاست‌جمهوری به‌همراه جو لیبرمن به‌عنوان معاونش در سال ۲۰۰۰، نوشت: «او یک رهبر به‌واقع با استعداد بود که شخصیت مهربان و ارادهٔ قوی‌اش، او را به نیرویی قابل اتکا تبدیل می‌کرد... باعث افتخار بود که در مسیر مبارزات انتخاباتی در کنار او بودم. من برای همیشه قدردان تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش برای ساختن آینده‌یی بهتر خواهم بود».


- ژوئیه و اوت: برگزاری کنفرانس (OLAS)سازمان همبستگی آمریکای لاتین که جنبش های مهم چریکی قاره را در هاوانا گرد هم می آورد.
=== سناتور میچ مک‌کانل ===
بیانیهٔ سناتور میچ مک‌کانل رهبر جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا: «امروز، من به کل سنا می‌پیوندم تا به همسر سناتور لیبرمن، هاداسا، فرزندان و نوه‌های او و تمام خانواده لیبرمن در سوگ یک دولتمرد برجسته و پرافتخار تسلیت بگویم».


- ۸ اکتبر: ارنستو گوارا در بولیوی دستگیر می شود و به دستور سی. آی. ا. و رژیم نظامی ژنرال باری ینتوس در ۹ اکتبربه قتل می رسد.
=== سناتور چاک شومر ===
[[پرونده:چه گوارا پس از شهادت در بولیوی.JPG|جایگزین=چه گوارا پس از شهادت در بولیوی|بندانگشتی|چه گوارا پس از شهادت در بولیوی]]
سناتور چاک شومر رهبر دموکراتها در سنای آمریکا اعلام کرد: «از شنیدن خبر درگذشت همکار سابقمان، سناتور جو لیبرمن، شوکه شدم. قلب من با همسر او هاداسا و خانواده لیبرمن است و برای همه کسانی که او را می‌شناختند و دوستش داشتند دعا می‌کنم».
۱۹۹۷ - ژوئیه: استخوان های بازماندۀ چه گوارا در یک گور دستجمعی، در واله گرانده در بولیوی پیدا شد و در ۹ اکتبرطی مراسم رسمی با حضور فیدل کاسترو در شهر سانتا کلارای کوبا به خاک سپرده شد.


سخنانی از چه گوارا
=== آلخو ویدال کوادراس ===
دکتر آلخو ویدال کوادراس معاون اول پیشین پارلمان اروپا و رئیس کمیتهٔ بین‌المللی در جستجوی عدالت با ابراز تسلیت‌های صمیمانه به خانواده سناتور جو لیبرمن نوشت: او مردی با جایگاه بالای سیاسی، بسیار خوش‌قلب و حامی بزرگ مقاومت ایران در برابر دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران بود».


شما بمانید و درس بخوانید من میروم و درس میگیرم
=== خبرگزاری رویتر ===
خبرگزاری رویترز در گزارشی زیر عنوان «سناتور پیشین جو لیبرمن در سن ۸۲سالگی درگذشت»، تصاویری را از سناتور لیبرمن منتشر کرد و نوشت:


از دشمن نترسید اما از این بترسید که دشمن از شما نترسد
«سناتور پیشین ایالات متحده طی مراسمی در کمپ اشرف۳ مقر سازمان مجاهدین خلق ایران در مانز در آلبانی در ۱۳ژوئیه۲۰۱۹ سخنرانی کرد.


باید همیشه آماده باشی تا در اعماق وجودت هر بی عدالتی را که بر هر فردی در هر نقطه ای از دنیا اتفاق می افتد حس کنی، این بهترین خصوصیت انقلابی است.
در ۱۹سپتامبر۲۰۲۳ این سناتور پیشین ایالات متحده خود را آمادهٔ سخنرانی می‌کند در حالی که ایرانیان مقیم آمریکا و دیگران در تظاهراتی در نزدیکی مقر ملل متحد در اعتراض به دیدار ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور (رژیم) ایران در شهر نیویورک آماده می‌کنند.


آزادي بيش از همه از دست کساني ضربه ميخورد که براي نيل به آن کوتاهترين مسير را انتخاب ميکنند
=== فاکس نیوز ===
فاکس نیوز زیر عنوان: «جو لیبرمن در سن ۸۲ سالگی یک میراث سیاسی از خود بر جای می‌گذارد»، همراه با تصویری از سخنرانی جو لیبرمن در کنفرانس ۱۷اوت۲۰۲۲ دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن، نوشت: «سناتور پیشین جو لیبرمن در پنلی به‌میزبانی دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن دی‌سی سخنرانی کرد. دفتر نمایندگی این شورا در آمریکا این کنفرانس را به‌مناسبت ۲۰مین سالگرد اولین کنفرانس مطبوعاتی خود در سال۲۰۰۲ دربارهٔ تهدید برنامهٔ تسلیحات اتمی (رژیم) ایران برگزار کرد».


ما نباید نزد مردم برویم و بگوییم: ما آمده‌ایم تا شما را زیر بال وپر خود گرفته و فقیرنوازی کنیم، یا علم خودمان را به شما تعلیم دهیم، کمبود فرهنگتان، جهلتان را از مسائل ابتدایی و اشتباهاتتان را به خودتان گوشزد کنیم. به جایش باید با ذهنی پژوهنده و روحی فروتن، از منبع عظیم دانایی و خرد ِ مردم بهره بگیریم.
=== پولیتیکو ===
پولیتیکو در گزارشی تحت عنوان «جو لیبرمن، کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری سال۲۰۰۰ در سن ۸۲سالگی درگذشت» با انتشار عکسی از سخنرانی سناتور لیبرمن در تظاهرات نیویورک، نوشت: «جو لیبرمن در این تظاهرات در سال۲۰۱۹ خواهان تغییر رژیم در ایران شد».


به احترام آزادی یک دقیقه سکوت کردیم... خوابمان برد!
=== واشنگتن پست ===
واشنگتن‌پست نوشت: جوزف لیبرمن، سناتور استوار و مستقلی بود که پس از چهار دوره سناتور بودن برای به‌عهده گرفتن پست معاونت رئیس‌جمهور در سال ۲۰۰۰ کاندیدا شد. او به موضع‌گیریهای عمومی در مورد مسائل سیاسی ادامه داد. .


در یک انقلاب، انسان یا پیروز می‌شود یا می‌میرد، اگر آن انقلاب واقعی باشد.
سایت آلگماینرنوشت: لیبرمن نامزد معاونت ریاست‌جمهوری حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۰ و طرفدار مخالفان رژیم ایران بود که به‌دنبال سرنگونی رژیم حاکم در تهران هستند.


ما هرگز نمی‌توانیم از داشتن چیزی برای زندگی مطمئن شویم تا وقتی که برای آن مایل به مردن باشیم.
== منابع ==
 
اگر تو در برابر هر بی‌عدالتی از خشم به لرزه می افتی؛ بدان که یکی از رفقای من هستی(یکی مثل من هستی).
 
انقلاب، سیبی نیست که پس از رسیدن می افتد، ما باید به افتادن مجبورش کنیم.
 
یک انقلابی واقعی همان جایی خدمت می کند که به او احتیاج است.
 
رسالت یک انسان برای رسیدن به آزادی در صف ایستادن نیست بلکه بر هم زدن صف است.
 
مرد زندانی می خندید.. شاید به زندانی بودن خویش شاید هم به آزاد بودن ما... راستی زندان کدام سوی میله هاست؟؟؟
 
اگر نتوان آزادي و عدالت را یکجا داشت و من مجبور باشم میان این دو یکی را انتخاب کنم، آزادی را انتخاب می کنم، تا بتوانم به بي عدالتی اعتراض کنم
 
حتی مرگم را هم شکست به حساب نمی آورم. به جای آن تنها حسرت ترانه ای ناتمام را با خود به گور خواهم برد.
 
برای تشخیص زنده یا مرده بودن یک انسان، به شرف او نگاه کنید، نه به نبض او.
 
من علاقه مند به جامعه خشکِ اقتصادی نیستم. ما علیه نکبت و از خود بیگانگی مبارزه می کنیم
 
جنگجوی چریکی به یاری کاملِ مردم منطقه نیازمند است
 
شور و اشتیاق لازمه ی هر کار بزرگی است . و برای انقلاب کردن . عشق و شور و جسارت بشدت زیادی لازم است
 
مردم را دریاب… هرگز سازش نکن… کسانی که سازش نمی کنند میمیرند . اما مرگشان عین حیات و زندگیست … آری . تو نیز میمیری . اما در چهره ات نشانی از مرگ نخواهد بود…
 
عید من آن روزی است که زحمت یک سال دهقان . شام یک شب پادشاه نباشد.
 
به یاد می آورم امید به آینده . اندوه آدمی را می شوید. همه چیز در حال تکامل است. قاعده قصه همین است. حلاوت حیات و ترانه هستی همین است.
 
با بیشتر شدن درجات استثمار . حس انقلاب هر لحظه قوی تر می شود.
 
مبارزه تا ابد . تا پیروزی. یا مرگ یا میهن.
 
من آزادی بخش نیستم. آزادی بخش وجود ندارد . مردم هستند که خود را آزاد می کنند.
 
دستم بوی گل می داد، مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند اما هیچ کس فکر نکرد شاید من شاخه گلی کاشته باشم.
 
سعی کردند ما را دفن کنند، دریغ از این که ما بذر بودیم.
 
ما آدمهای احمقی نبودیم، ساده بودیم و از روی سادگی به احمق‌ها اجازه دادیم تا در زندگیمان دخالت کنند.
 
"مونیکا ارتل، زنی که انتقام چه‌گوارا را گرفت."
[[پرونده:مونیکا آرنل.JPG|جایگزین=مونیکا آرنل|بندانگشتی|مونیکا آرنل]]
در اول آوریل ۱۹۷۱، زنی که خود را جهانگرد استرالیایی معرفی میکرد،  روبرتو کواینتانییا، با کنسول بولیوی در شهر هامبورگ آلمان قرار ملاقات میگذارد. این زن ۳۴ساله که کلاه و لباس شیک بر تن و عینک آفتابی به چشم داشت وارد دفتر کنسول شده، با خونسردی تپانچه ای از کیفش درآورده با شلیک چند گلوله او را به قتل میرساند. وی سپس کلاه، کیف، تپانچه و سایر وسایلش را به گوشه ای پرتاب کرده بدون اینکه اثری از خود برجای گذارد موفق به فرار میگردد.
 
این زن مونیکا آرتل )Monika Ertl( بود که به “انتقامگیر چه گوارا” شهرت یافته است. در کیف دستی او یادداشتی به دست آمد که روی آن نوشته بود: “پیروزی یا مرگ، ارتش آزادیبخش ملی.”
 
۹ سپتامبر ۱۹۶۹: روبرتو کواینتانییا بعد از قتل اینتی پاردو درحالیکه سیگاری به دست دارد، فاتحانه جریان را به خبرنگاران شرح میدهد.
 
وقتی به تاریخ ۹ اکتوبر ۱۹۶۷، ارنستو چه‌گوارا قهرمان نامدار امریکای لاتین در بولیوی به قتل رسید، به فرمان دگروال روبرتو کواینتانییا دستانش را قطع کردند. دو سال پس از آن، کواینتانییا با ضربات قنداق تفنگ، کمر زندانی سیاسی به نام گوئیدو اینتی پاردو از رهبران چریکها و یکی از پنج چریک باقیمانده از جنبش چه گوارا در بولیوی را شکست و بعد او را به قتل رسانید. از آن زمان، روبرتو به یک چهره منفور میان انقلابیون بدل گشت و “ارتش آزادیبخش ملی ” (ELN) در پی گرفتن انتقام از او بود. دولت بولیوی از ترس همرزمان چه گوارا، او را بعنوان کنسول به هامبورگ اعزام نمود.
 
مونیکا آرتل عشق بیکران و تعهدی استوار به چه‌گوارا و آرمان انقلابی اش داشت و اینتی پاردو نیز منبع الهامش بود. به درخواست “جنبش آزادیبخش ملی” او برای انتقام رفقای همرزمش کمر بسته و در این راه حاضر بود جانش را فدا نماید. جمله معروف “نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم” که در اصل از این زن مصمم و آزادیخواه است به شعارش مبدل گردیده بود. او در آخرین نامه به خانواده اش در سال ۱۹۶۹ نوشت: “بدرود، من میروم و شما دیگر مرا هرگز نخواهید دید”.
 
مونیکا ارتل دختر فیلمبردار هانس ارتل، عضو جنبش زیرزمینی مسلحانه در بولیوی و اهل آلمان بود.
 
مونیکا ارتل در ۷ اوت ۱۹۳۷ در مونیخ متولد شد. پس از جنگ جهانی دوم، پدرش به بولیوی مهاجرت کرد و مدتی به کار فیلم‌برداری ادامه داد و سپس شغل کشاورزی را انتخاب کرد. در آن زمان مونیکا نوجوان بود. مونیکا در ۱۹۵۲ به همراه خانواده اش از آلمان به بولیوی رفت. او در بولیوی با پدرش در چندین فیلمبرداری همکاری کرد و شیوه بکارگیری دوربین فیلمبرداری و سلاح گرم را آموخت. مونیکا در سال ۱۹۵۸ با یک مهندس معدن بولیویایی – آلمانی ازدواج کرد و همراه وی به نزدیکی محل اقامت کارگران معادن مس به شمال شیلی رفت وی مدتی بعد از او طلاق گرفت.
 
مونیکا در بولیوی با جوانانی آشنا شد که با دیدگاه‌های چپ، خواهان آزادی کشورشان از سرکوب نظامیان بودند. در همان سالها او به این جوانان نزدیکتر شد و این نزدیکی دیدگاه‌های سیاسی او را رادیکال تر کرد.
 
در دهه شصت با ورود چه گوارا به بولیوی، مونیکا به این جنبش نزدیک شد. وی پس از کمک‌های جزئی به جنبش چه گوارا و به جنبش چریکی که زیر زمینی شده بود پیوست و مدتی بعد یک عضو فعال ارتش آزادیبخش بولیوی شده بود.
 
پس از کشته شدن چه گوارا در نهم اکتبر ۱۹۶۷، سرهنگ روبرتو کینتانیا پرز به منفورترین و تحت تعقیب‌ترین فرد توسط انقلابیون تبدیل شد. چهار سال بعد در آوریل سال ۱۹۷۱ در حالی که کینتانیا روبرتو به عنوان کنسول بولیوی در هامبورگ خدمت می‌کرد در دفتر کارش با مونیکا روبرو شد. گفته می‌شود مونیکا با شلیک چند تیر انتقام چه گوارا را از قاتل او گرفت.
 
در هامبورگ آلمان، مونیکا به دلیل اتهام به قتل سرهنگ روبرتو کینتانیا بعنوان قاتل او شناخته شد. هرچند این هرگز به‌طور کامل اثبات نشد ولی پس از این واقعه مونیکا به یکی از فعالان خطرناک تبدیل شد و توسط دولت بولیوی و مقامات بین‌المللی تحت تعقیب قرار گرفت.
 
اسوالدو چاتو پره دو Osvaldo “Chato” Peredo رهبر پیشین ارتش آزادیبخش ملی بولیوی، در مصاحبه ای که در سال ۱۹۸۸ توسط کارگردان آلمانی کریستین بودیسین فیلمبرداری شده تأیید کرد که سرهنگ روبرتو کینتانیا هدف اصلی آنها بود، زیرا او دستور داده بود تا دستهای چه گوارا را قطع کنند و برای شناسایی بیشتر به لاپاز فرستاده شود.او همچنین می‌گوید ارتل پس از انجام مأموریت در هامبورگ به کوبا بازگشت و با رژی دبره ملاقات کرد.
 
به گفته رژی دبره، مونیکا ارتل همچنین آماده ربودن کلاوس باربی رئیس سابق گشتاپوی لیون بود تا او را به شیلی و سپس به فرانسه ببرد و در دادگاه جنایتکاران نازی به عدالت بسپارد. در آن زمان کلاوس باربی به عنوان مشاور پلیس مخفی بولیوی شناخته می‌شد.
 
در ۱۲ مه ۱۹۷۳ در حالیکه مونیکا ارتل در حال تجدید سازماندهی ارتش آزادیبخش ملی بولیوی در شهر ال آلتو واقع در استان لاپاز بود پس از چندین روز تعقیب مخفیانه، او و چند چریک دیگر، توسط نیروهای امنیتی بولیوی دستگیر و کشته شد.
 
مونیکا ارتل پس از کشته شدن به خانواده اش تحویل داده نشد تا به خاک سپرده شود. جسد او هرگز پیدا نشد و در گوری نامعلوم آرمیده‌است. در ورودی یکی از گورستان‌های لاپاز لوحی آویزان است که بر ان نوشته شده‌است: “مونیکا ارتل دراینجا آرمیده‌است”.<references />

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷

جو لیبرمن
جو لیبرمن.JPG
نام اصلی جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن
زمینهٔ کاری نماینده سنا
زادروز زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲
مرگ ۲۷ مارس ۲۰۲۴
ملیت آمریکایی
علت مرگ عوارض ناشی از شکستگی لگن
پیشه سیاستمدار، نماینده مجلس سنا
دلیل سرشناسی مخالفت با جمهوری اسلامی و حمایت از اپوزیسیون ایران
اثرگذاشته بر مردم ایران و مخالفان جمهوری اسلامی

جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن، (Joseph Isadore „Joe“ Lieberman) (زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲ – درگذشت ۲۷ مارس ۲۰۲۴) سیاست‌مدار آمریکایی، نمایند‌ه‌ی سنا و نامزد حزب دموکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود.

جوزف لیبرمن در سال ۱۹۴۲ در ایالت کانتیکت (شمال شرق آمریکا) در یک خانواده متوسط بدنیا آمد. لیبرمن در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد او امتحان حقوق خود را در دانشکده حقوق محلی گذراند. اولین ازدواج او از سال ۱۹۶۵ با بتی هاس بود. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که در سال ۱۹۸۱ منجر به طلاق شد. او برای دومین بار در سال ۱۹۸۲ با (Hadassah Freilich) ازدواج کرد. زوج لیبرمن یهودیان متدین و نمایندگان مشهور جنبش ارتدکس مدرن در یهودیت بودند.

در سال ۱۹۷۰ در انتخابات سنای ایالت کانتیکت پیروز شد. یکی از داوطلبینی که آن زمان در کارزار انتخاباتی لیبرمن شرکت کرد، بیل کلینتون بود که آنموقع دانشجوی حقوق دانشگاه بیل بود.

لیبرمن از سال ۱۹۷۰ به مدت ۱۰ سال در سنای کانکتیکات خدمت کرد.[۱]

در سال ۱۹۸۲ برای دادستان کل کانکتیکات کاندید شد و در رقابت لیبرمن پیروز شد و شش سال در این سمت بود.[۲]

در سال ۱۹۸۸، لیبرمن در انتخابات به عنوان سناتور ایالات متحده در برابر لوول پی ویکر پیروز شد و پس از آن در ۳ ژانویه ۱۹۸۹ وارد کنگره شد. او به عنوان سناتور ایالات متحده در کمیته نیروهای مسلح خدمت کرد. [۳]

در سال ۱۹۸۹ از همین ایالت برای عضویت در سنای آمریکا انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۳ در ۴ دوره به مدت ۲۴ سال سناتور ایالات متحده بود. خانواده همسرش هادسا لیبرمن از بازماندگان هولوکاست بودند.

در سال ۲۰۰۰ گور و لیبرمن با را‌ی مستقیم مردم در انتخابات با اختلاف ۵۰۰٬۰۰۰ رأی پیروز شدند ولی در آراء الکترال یا مجمع گزینندگان با اختلاف ۲۷۱–۲۶۶ به جرج دبلیو بوش و دیک‌چنی از حزب جمهوری‌خواه باختند. در سال ۲۰۰۴ لیبرمن در نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ناکام شد و در انتخابات سال ۲۰۰۶ هم برای انتخاب مجدد در سنا ناکام ماند. او در سال ۲۰۲۳ در مصاحبه‌یی با نیویورک تایمز که بعد از فوتش منتشر شد به رأی دیوانعالی که پنج به چهار به‌نفع جمهوریخواهان رأی داد انتقاد کرد و گفت این نقض عدالت و یک تصمیم فراقانونی سیاسی بود. او با این‌که به اردوگاه دموکراتها تعلق داشت، در این‌که سیاست‌ها و عملکردهای رؤسای جمهور دموکرات را مورد انتقاد قرار دهد تردید نمی‌کرد.

لیبرمن در سال ۲۰۰۶ در آخرین دوره حضورش در سنا، به‌عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات شرکت کرد و برخلاف سنت معمول و شناخته شده آمریکا پیروز شد. او خود گفته بود «من هیچ‌گاه به‌راحتی در کادرهای شناخته شده سیاسی قرار نگرفته‌ام». وی در سال ۲۰۰۸ از سناتور جان مک‌کین که کاندید جمهوریخواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری بود حمایت کرد. لیبرمن از همان زمانی که عضو سنای آمریکا بود مواضع قاطعی علیه جمهوری اسلامی داشت و بیانیه‌ها و نامه‌هایی را در رد سیاست مماشات امضا کرد. او در اوت ۲۰۰۱ همراه با ۳۲ سناتور دیگر نامه‌یی را امضا کرد که قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی سرموضع را که اغلب آنها از مجاهدین بودند محکوم کرده و از شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهور برگزیده آن خانم مریم رجوی حمایت می‌کند.

لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن دو بار از اشرف۳ دیدار کردند. لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت:

در نگاه به‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید. زیرا هدفی که به‌آن چشم دوخته‌اید آزادی و حقوق‌بشر است. اشرف۳، بهترین گواه این حقیقت است که این جنبش، آلترناتیو معتبر علیه رژیم را نمایندگی می‌کند.

پس اجازه بدهید در خاتمه یک‌بار دیگر به دیگرانی در جهان که استمالت را توصیه می‌کنند، آنها که خود را گول می‌زنند، آنها که اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند، بگویم که زمان قاطعیت علیه این رژیم فرا رسیده است. زمان ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است. زمان ایستادن برای آزادی مردم، زمان روی کار آوردن حکومتی در ایران فرا رسیده که نافی ادعاهای رهبری موروثی یا مذهبی باشد.[۴]

از ۴ ژانویه ۲۰۰۷، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات ۲۰۱۲ شرکت نکرد.

چو لیبرمن، عضو کاکس (فراکسیون) دمکرات بود. در دوره ۱۱۰ و ۱۱۱ مجلس به عنوان نماینده مستقل عمل می‌کرد.

در سال ۲۰۰۸ پس از حمایت از جان مک‌کین برای ریاست جمهوری، لیبرمن دیگر در جلسات رهبری کاکس دمکرات شرکت نکرد. لیبرمن در انتخابات سال ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد.

در دوره‌ای از نمایندگی، لیبرمن نقش تعیین کننده‌ای در سنا داشت، زیرا دموکرات‌ها ۵۰ رای از ۱۰۰ و جمهوری‌خواهان ۴۹ از ۱۰۰ رای داشتند.) یک رای او به جمهوری‌خواهان تعیین‌کننده بود (در شرایطی که ۵۰ رای در مقابل ۵۰ رای بود، در صورت تساوی، معاون رئیس‌جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می‌کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر ۲۰۰۸، رای به نفع دموکرات‌ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین‌کننده نبود. در اواسط دسامبر ۲۰۰۹، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "شاهین ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی لایحه‌شان کند.

در ماه مه ۲۰۱۲، علیرغم طرح صلحی که توسط کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد حمایت شد، او به نفع مسلح کردن شورشیان سوری صحبت کرد و خواستار بمباران سوریه توسط ایالات متحده و شرکای آن در منطقه شد. از اوایل سال ۲۰۱۳، لیبرمن مدیر اجرایی ابتکار سیاست خارجی بود. در نوامبر ۲۰۱۴، لیبرمن به عنوان رئیس مشترک افتخاری ملی گروه مرکزگرا (No Labels) منصوب شد و تا پایان عمر در این سمت خدمت کرد.

سناتور لیبرمن، با وجود همراهی با دموکرات‌ها به صراحت در افشای نیات توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی شهرت دارد.

جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.[۵]

بازدید جو لیبرمن از اشرف ۳

لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن چند بار از اشرف ۳ مقر مجاهدین در آلبانی دیدار کردند.

سناتور لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت: در نگاه به ‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید.

آنها که در جهان استمالت را توصیه می‌کنند، خود را گول می‌زنند، آنها اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند. زمان قاطعیت و ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است...

در ارتباط با فعالیت‌های جو لیبرمن در حمایت از مقاومت مردم ایران جوئیش‌‌ ژورنال چنین نوشت:

جوئیش ژورنال ۱۶فروردین: ...فعالیت‌های لیبرمن از سیاست داخلی فراتر رفت و منعکس‌کننده یک دیدگاه گسترده‌تر در سیاست خارجی بود.

دیدگاه او نسبت به رژیم ایران، لیبرمن را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز کرد. طرفداری او از شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) و سازمان مجاهدین خلق ایران (ام.یی.کی) فراتر از لفاظی‌های صرف بود و نشان‌دهنده تعهد گسترده‌تر او به آرمان‌های دموکراتیک جهانی و حقوق‌بشر بود.

حمایت لیبرمن ریشه در اعتقاد عمیق به مأموریت آنها برای ایجاد تغییر در ایران داشت، موضعی که باعث احترام و شناخت او در میان همتایان و همکارانش شد. علاوه بر این، تعامل لیبرمن با جنبش مقاومت ایران بر درک او از اهمیت استراتژیک ایران در سیاست خاورمیانه و مبارزه جهانی علیه دیکتاتوری مذهبی و افراط‌گرایی تأکید کرد... یکی از شخصیت‌های محوری در حمایت لیبرمن از مقاومت ایران، تأیید او از طرح ۱۰ماده‌ای مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، برای آینده ایران بود که جمهوری سکولار، دموکراتیک و غیرهسته‌یی ایران را متصور است..

سناتور جوزف لیبرمن درباره‌ی خانم مریم رجوی چنین گفت:

خانم مریم رجوی یک رهبر بزرگ است. او یک طراح فوق‌العاده و رهبر یک جنبش است. او الهام‌بخش است.

لیبرمن رئیس گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای

جوزف لیبرمن در سال ۲۰۲۳ گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای را بنیان گذاشت.

جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه، در پی انتشار اخبار مربوط به توافق برای آزادی شماری از زنان و کودکانی که حماس به گروگان گرفته‌ است، از احتمال آن‌که به گفته آنها، آمریکا تسلیم سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و گروه‌های نیابتی آن شده باشد، ابراز نگرانی کردند.

بر اساس گزارش صدای آمریکا، آنها همچنین از رهایی چندین گروگان از اسارت گروه شبه‌نظامی حماس استقبال کردند و گفتند که آنها در دست تروریست‌های حماس که توسط سپاه پاسداران و قطر تأمین مالی می‌شوند، وحشت غیرقابل تصوری متحمل شده‌اند.

در این بیانیه آمده است که حماس باید کاملا پاسخگوی وحشی‌گری خود در قتل عام هفتم اکتبر باشد.

جوزف لیبرمن و مارک والاس گفتند، باج شش میلیارد دلاری که آزادی گروگان‌های آمریکایی در ایران را در ماه سپتامبر تضمین کرد، این باور را میان شرکای سپاه پاسداران در حماس و حوثی‌ها ایجاد کرد که این امر می‌تواند به آنها پول زیادی برساند.

آنها به اظهارات علی برکه، از مقامات حماس، اشاره کردند که ضمن تأکید بر توافق آمریکا با جمهوری اسلامی گفته بود: چرا آمریکا با ما مبادله زندانیان را انجام نمی‌دهد؟

کاخ سفید در واکنش به انتقادهای جمهوری‌خواهان که آزاد کردن شش میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده تهران در ازای آزادی پنج آمریکایی بازداشت‌شده در ایران را با حمله روز پانزدهم مهر حماس به اسرائیل مرتبط می‌دانند، گفته است که این پول هنوز توسط جمهوری اسلامی هزینه نشده است و در عین حال، فقط می‌تواند برای نیازهای بشردوستانه استفاده شود.

در بیانیه رئیس و مدیر گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" همچنین اشاره شده است که حوثی‌ها یک کشتی باری مرتبط با اسرائیل را در دریای سرخ ربودند و بیست‌وپنج خدمه آن را به گروگان گرفتند.

این گروه خواستار بازگرداندن حوثی‌ها به فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی آمریکا شد و حذف آن توسط دولت جو بایدن در سال ۱۳۹۹ را «اشتباه» دانست. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، این گروه را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داده بود.

حوثی‌ها یک گروه شبه‌نظامی شیعه هستند که از سال ۱۳۹۳ کنترل صنعا، پایتخت یمن، را در دست دارند. این گروه از حمایت جمهوری اسلامی برخوردار است و درگیری‌های متعددی را با دولت یمن و متحدانش، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، انجام داده است.

جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه می‌گویند آمریکا با اقدام نظامی کافی علیه شبکه تروریستی سپاه پاسداران پاسخ نداده است و این موضوع، آنها را برای ادامه گروگان‌گیری جسورتر می‌کند.

آنها همچنین خواستار آزادی ۱۹۰ غیرنظامی ربوده‌شده توسط حماس شدند و تأکید کردند که نباید به تروریست‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی برای گروگان‌گیری بیشتر انگیزه داد.

بیانیه اتحاد علیه ایران هسته‌ای UANI

(نیویورک) - سناتور جوزف لیبرمن، رئیس و سفیر مارک والاس، مدیرعامل اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) بیانیه مشترک زیر را در پی گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مجوز امنیتی رابرت مالی، فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، تعلیق شده و از سمت خود به مرخصی اجباری و بدون حقوق فرستاده شده است، منتشر کردند.

«گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مقامات ایالات متحده به اندازه کافی از رفتار رابرت مالی، فرستاده ویژه ایران در امور ایران نگران بودند تا مجوز امنیتی وی را تعلیق کنند و اینکه وی به مرخصی بدون حقوق از سمت خود فرستاده شده، مایه نگرانی شدید است. ضروری است که دولت بایدن فاش کند که چه مدت به کنگره اطلاع نداده است که تعاملات دیپلماتیک با عواقب توسط شخصی غیر از آقای مالی انجام شده است و چه زمانی سوء استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده صورت گرفته است. توضیح کامل به ویژه در حال حاضر با توجه به تحولات اخیر در مورد گفتگوهای «غیررسمی» که دولت با ایران در رابطه با برنامه هسته‌ای این کشور انجام داده، بسیار حیاتی است. سایت یوآنی

مصاحبه با فاکس‌نیوز

سناتور جوزف لیبرمن روز ۳ اسفند در مصاحبه با تلویزیون فاکس نیوز گفت: زمان آن است که ما علیه مقرات مقرات فرماندهی جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است تهاجم کنیم.

مجری فاکس نیوز: می‌خواهم از سناتور سابق ایالت کانتیکات و رئیس بنیاد اتحاد علیه ایران اتمی و کاندید پیشین معاونت ریاست‌جمهوری و نویسنده کتاب سنتریست سالوشن سؤال می‌کنم. اخیراً کیتی مک فارلن (مشاور پیشین امنیت ملی زمان ترامپ. م) در برنامه ما بود و گفت قرار است یکی از کشتی‌های ما را غرق کنند و این زمانی است که خواهیم دید که پرزیدنت بایدن و آمریکا و جامعه دفاعی ما نهایتاً به حوثی‌ها بگویند دیگر بس است. پاسخ شما چیست؟

سناتور جو لیبرمن: امیدوارم تا آنزمان منتظر نمانیم. برای من کاملاً روشن است که چه خبر است (رژیم). ایران در خاورمیانه علیه ما و متحدان ما و اسراییل و جهان عرب اعلام جنگ کرده است و آنها این جنگ را توسط نیروهای تروریستی خود اعم از حماس، حزب‌الله، حوثی‌ها و دیگر شبه‌نظامیان پیش می‌برد که ماههاست موشکها را علیه سربازان آمریکایی در عراق و سوریه شلیک می‌کنند.

اکنون زمان آن است که پاسخ دهیم و مقابله کنیم، آمریکا آنرا دفاع از خود می‌خواند ولی واقعیت این است که این دفاع از خود نیازمند بیش از این است.

جوزف لیبرمن

زمان آن است که ما دست به تهاجم بزنیم از این‌که دیروز به حوثی‌ها ضربه زدیم خوشحالم ولی فکر می‌کنم برایمان دیگر زمان آن گذشته است و باید شروع به زدن مقرات فرماندهی و جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است اقدام کنیم. زیرا تا زمانیکه آنها را مجبور به پرداخت هزینه نکنیم آنها به‌دنبال سربازان ما خواهند آمد و آنها را در خاورمیانه خواهند کشت و یکی از کشتی‌های ما را در آبهای آن منطقه خواهند زد و ما نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی اتفاق بیفتد.

انعکاسات درگذشت لیبرمن

مریم رجوی

فقدان سناتور لیبرمن را به همسرش هادسا،خانواده و دوستان او و مردم آمریکا تسلیت می‌گویم و برای همسرش هادسا شکیبایی آرزو می‌کنم. لیبرمن مرد بزرگی که در چند دهه گذشته در میان سیاستمداران آمریکایی قاطع‌ترین سیاست را علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران پیش می‌برد و در ۳دهه گذشته از مقاومت ایران حمایت می‌کرد. او در سخت‌ترین شرایط به یاری مجاهدین در اشرف و لیبرتی شتافت و هرکاری توانست برای حفظ امنیت و انتقال امن و سالم آن‌ها به خارج از عراق به عمل آورد. با قدردانی از حمایت‌های بی‌دریغ، مستمر و ارزشمند سناتور لیبرمن فقید از مقاومت ایران، در این لحظات من و اعضای مقاومت به‌ویژه مجاهدین در اشرف۳ در غم هادسای عزیز شریک هستیم.[۶]

جو بایدن

سایت کاخ‌سفید ۹فروردین ۱۴۰۳

جو بایدن شخصاً دربارهٔ درگذشت سناتور لیبرمن نوشت: «جو لیبرمن و من به‌مدت ۲۰ سال در سنای آمریکا (بودیم). سناتور لیبرمن در اعتقاداتش پایبند و استوار بود...».

سخنگوی کاخ‌سفید اعلام کرد: رئیس‌جمهور آمریکا در تماس با هاداسا لیبرمن فقدان جو لیبرمن را به او و خانواده لیبرمن تسلیت گفته است. وی افزود: «رئیس‌جمهور و سناتور لیبرمن به‌مدت ۲۰ سال با هم در سنای ایالات متحده خدمت کردند. سناتور لیبرمن با پایبندی به اصول، ثبات‌قدم و نترس از آنچه که اعتقاد داشت درست است دفاع می‌کرد».

بیل کلینتون

بیل کلینتون رئیس‌جمهور سابق آمریکا از سوی خودش و هیلاری کلینتون نوشت: «بعد از آن‌که من به‌مدت هشت سال به‌عنوان رئیس‌جمهور با (جو لیبرمن) کار کردم، هیلاری مفتخر بود همراه با او در سنا خدمت کند. وی به‌مدت ۲۴سال به‌خوبی مردم کانتیکت را نمایندگی کرد و همواره بر اعتقاداتش پایبند بود».

جرج بوش

جرج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا اعلام کرد «جو (لیبرمن) یک آمریکایی خوب و یکی از شایسته‌ترین افرادی بود که در زمان اقامتم در واشنگتن ملاقات کردم... چه در شکست و چه در پیروزی، جو لیبرمن همیشه یک شخص محترم بود».

ال گور

ال گور معاون پیشین رئیس‌جمهور و کاندیدای ریاست‌جمهوری به‌همراه جو لیبرمن به‌عنوان معاونش در سال ۲۰۰۰، نوشت: «او یک رهبر به‌واقع با استعداد بود که شخصیت مهربان و ارادهٔ قوی‌اش، او را به نیرویی قابل اتکا تبدیل می‌کرد... باعث افتخار بود که در مسیر مبارزات انتخاباتی در کنار او بودم. من برای همیشه قدردان تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش برای ساختن آینده‌یی بهتر خواهم بود».

سناتور میچ مک‌کانل

بیانیهٔ سناتور میچ مک‌کانل رهبر جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا: «امروز، من به کل سنا می‌پیوندم تا به همسر سناتور لیبرمن، هاداسا، فرزندان و نوه‌های او و تمام خانواده لیبرمن در سوگ یک دولتمرد برجسته و پرافتخار تسلیت بگویم».

سناتور چاک شومر

سناتور چاک شومر رهبر دموکراتها در سنای آمریکا اعلام کرد: «از شنیدن خبر درگذشت همکار سابقمان، سناتور جو لیبرمن، شوکه شدم. قلب من با همسر او هاداسا و خانواده لیبرمن است و برای همه کسانی که او را می‌شناختند و دوستش داشتند دعا می‌کنم».

آلخو ویدال کوادراس

دکتر آلخو ویدال کوادراس معاون اول پیشین پارلمان اروپا و رئیس کمیتهٔ بین‌المللی در جستجوی عدالت با ابراز تسلیت‌های صمیمانه به خانواده سناتور جو لیبرمن نوشت: او مردی با جایگاه بالای سیاسی، بسیار خوش‌قلب و حامی بزرگ مقاومت ایران در برابر دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران بود».

خبرگزاری رویتر

خبرگزاری رویترز در گزارشی زیر عنوان «سناتور پیشین جو لیبرمن در سن ۸۲سالگی درگذشت»، تصاویری را از سناتور لیبرمن منتشر کرد و نوشت:

«سناتور پیشین ایالات متحده طی مراسمی در کمپ اشرف۳ مقر سازمان مجاهدین خلق ایران در مانز در آلبانی در ۱۳ژوئیه۲۰۱۹ سخنرانی کرد.

در ۱۹سپتامبر۲۰۲۳ این سناتور پیشین ایالات متحده خود را آمادهٔ سخنرانی می‌کند در حالی که ایرانیان مقیم آمریکا و دیگران در تظاهراتی در نزدیکی مقر ملل متحد در اعتراض به دیدار ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور (رژیم) ایران در شهر نیویورک آماده می‌کنند.

فاکس نیوز

فاکس نیوز زیر عنوان: «جو لیبرمن در سن ۸۲ سالگی یک میراث سیاسی از خود بر جای می‌گذارد»، همراه با تصویری از سخنرانی جو لیبرمن در کنفرانس ۱۷اوت۲۰۲۲ دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن، نوشت: «سناتور پیشین جو لیبرمن در پنلی به‌میزبانی دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن دی‌سی سخنرانی کرد. دفتر نمایندگی این شورا در آمریکا این کنفرانس را به‌مناسبت ۲۰مین سالگرد اولین کنفرانس مطبوعاتی خود در سال۲۰۰۲ دربارهٔ تهدید برنامهٔ تسلیحات اتمی (رژیم) ایران برگزار کرد».

پولیتیکو

پولیتیکو در گزارشی تحت عنوان «جو لیبرمن، کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری سال۲۰۰۰ در سن ۸۲سالگی درگذشت» با انتشار عکسی از سخنرانی سناتور لیبرمن در تظاهرات نیویورک، نوشت: «جو لیبرمن در این تظاهرات در سال۲۰۱۹ خواهان تغییر رژیم در ایران شد».

واشنگتن پست

واشنگتن‌پست نوشت: جوزف لیبرمن، سناتور استوار و مستقلی بود که پس از چهار دوره سناتور بودن برای به‌عهده گرفتن پست معاونت رئیس‌جمهور در سال ۲۰۰۰ کاندیدا شد. او به موضع‌گیریهای عمومی در مورد مسائل سیاسی ادامه داد. .

سایت آلگماینرنوشت: لیبرمن نامزد معاونت ریاست‌جمهوری حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۰ و طرفدار مخالفان رژیم ایران بود که به‌دنبال سرنگونی رژیم حاکم در تهران هستند.

منابع