کاربر:Safa/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده|نام=جو لیبرمن|تصویر=جو لیبرمن.JPG|توضیح تصویر=|نام اصلی=جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن|زمینه فعالیت=نماینده سنا|ملیت=آمریکایی|تاریخ تولد=زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲|محل تولد=|والدین=|خواهر و برادران=|تاریخ مرگ=۲۷ مارس ۲۰۲۴|محل مرگ=|علت مرگ=عوارض ناشی از شکستگی لگن|محل زندگی=|مختصات محل زندگی=|مدفن=|در زمان حکومت=|اتفاقات مهم=|نام دیگر=|لقب=|بنیانگذار=|پیشه=سیاستمدار، نماینده مجلس سنا|سال‌های نویسندگی=|سبک نوشتاری=|کتاب‌ها=|مقاله‌ها=|نمایشنامه‌ها=|فیلم‌نامه‌ها=|دیوان اشعار=|تخلص=|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=|همسر=|شریک زندگی=|وب گاه=|فرزندان=|تحصیلات=|دانشگاه=|حوزه=|شاگرد=|استاد=|علت شهرت=مخالفت با جمهوری اسلامی و حمایت از اپوزیسیون ایران|تأثیرگذاشته بر=مردم ایران و مخالفان جمهوری اسلامی|تأثیرپذیرفته از=|وبگاه=|imdb_id=|جوایز=|گفتاورد=|امضا=}}              
| اندازه جعبه      =
| عنوان            =
| عنوان ۲          =
| نام               =احمد تفضلی
| تصویر             =احمد تفضلی.JPG
| اندازه تصویر     =
| عنوان تصویر      = استاد دانشگاه تهران
| زادروز            = ۱۶ آذر ۱۳۱۶
| زادگاه            = اصفهان
| مکان ناپدیدشدن    =شمیران
| تاریخ ناپدیدشدن  =
| وضعیت            =
| تاریخ مرگ        =۲۴ دی ۱۳۷۵
| مکان مرگ          =جسد با جمجمه شکسته کنار اتومبیل در باغ فیض تهران
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
| علت مرگ           =قتل توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی
| پیداشدن جسد      =
| آرامگاه          =
| بناهای یادبود    =
| محل زندگی         = تهران
| ملیت              =ایرانی
| نام‌های دیگر      =
| نژاد              =  
| تابعیت            =ایران
| تحصیلات            =
| دانشگاه          =
| پیشه             =
| سال‌های فعالیت    =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    = مردم ایران و فرهنگیان و دانشجویان و محققین زبانهای باستانی
| نقش‌های برجسته    = نخستین استاد ایرانی دارای دکترای افتخاری دانشگاه سن پترزبورگ و برنده جایزه گیرشمن از آکادمی کتیبه‌ها و ادبیات فرانسه
| سبک              =
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم ایران
| شهر خانگی        =  
| دستمزد            =
| دارایی خالص      =  
| قد                =
| وزن              =
| تلویزیون          =
| لقب              =
| دوره              =
| پس از            =
| پیش از           =
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان           =
| هیئت              =
| دین              =
| مذهب              =
| اتهام            =
| مجازات            =
| وضعیت گناهکاری    =
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| همسر              =
| شریک زندگی        =
| فرزندان          =
| والدین            =
| خویشاوندان سرشناس =
| جوایز             =
| امضا              =
| اندازه امضا       =
| signature_alt    =
| وبگاه            =
| imdb_id          =
| Soure_id          =
| پانویس            =
}}
'''احمد تفضلی،''' (زاده ۱۶ آذر ۱۳۱۶ اصفهان – درگذشتهٔ ۲۴ دی ۱۳۷۵ تهران) پژوهشگر، زبانشناس و مترجم   


احمد تفضلی ایران‌شناس و متخصص زبان پهلوی و استاد زبانهای باستانی در دانشگاه تهران بود و در زمینهٔ زبانهای ایرانی میانه به‌ ویژه پهلوی و پارتی، در پهنهٔ بین‌المللی یکی از معدود صاحب‌ نظران به شمار می‌آمد.  
'''جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن،''' (<bdi>'''Joseph Isadore „Joe“ Lieberman'''</bdi>) (زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲ – درگذشت ۲۷ مارس ۲۰۲۴) سیاست‌مدار آمریکایی، نمایند‌ه‌ی سنا و نامزد حزب دموکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود.                


او تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند و در سال ۱۳۳۵ با دریافت مدال درجهٔ اول فرهنگ از دارالفنون، دیپلم ادبی گرفت. در سال ۱۳۳۸ دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران را با احراز رتبهٔ اول به پایان برد. در سال ۱۳۴۰ به انگلستان رفت و وارد رشتهٔ فرهنگ و زبانهای باستانی ایران در مدرسهٔ زبانهای شرقی دانشگاه لندن شد و در سال ۱۳۴۴ فوق لیسانس گرفت. پیش از بازگشت به ایران دورهٔ تحقیقی کوتاهی را هم در پاریس گذراند. در ۱۳۴۵ در رشتهٔ زبانهای باستانی از دانشگاه تهران درجهٔ دکتری گرفت. موضوع پایان‌نامهٔ او تصحیح و ترجمهٔ سوتکرنسک و ورشت مانسرنسک از دینکرد و سنجش این دو نسک با متن‌های اوستایی، به راهنمایی دکتر صادق کیا بوده‌است. از ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۵ ضمن تحصیل، به عنوان پژوهشگر در استخدام ادارهٔ فرهنگ عامه بود. از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷ در بنیاد فرهنگ ایران، به تحقیق پرداخت. در ۱۳۴۷ به تدریس در دانشگاه تهران مشغول شد. در ۱۳۷۰ عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و از سال ۱۳۷۳ معاون علمی و پژوهشی این فرهنگستان بود. وی علاوه بر اینکه از صاحبنظران در زمینهٔ زبانهای باستانی ایران بود، به زبان عربی کاملاً آشنایی داشت و به زبانهای انگلیسی و فرانسوی و آلمانی و ادبیات فارسی تسلط کامل داشت و همچنین با زبان روسی نیز آشنا بود.<ref>کتاب یادنامه احمد تفضلی</ref>
جو لیبرمن در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد او امتحان حقوق خود را در دانشکده حقوق محلی گذراند. اولین ازدواج او از سال ۱۹۶۵ با بتی هاس بود. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که در سال ۱۹۸۱ منجر به طلاق شد. او برای دومین بار در سال ۱۹۸۲ با (Hadassah Freilich) ازدواج کرد. زوج لیبرمن یهودیان متدین و نمایندگان مشهور جنبش ارتدکس مدرن در یهودیت بودند.                


تفضلی در ساعت ۱۲ و نیم روز ۲۴ دی ماه ۱۳۷۵ دفتر کارش را در دانشگاه تهران ترک کرد و راهی منزلش در شمیران شد اما هرگز به منزل نرسید. او در همان روز به طرز مشکوکی در خیابان به قتل رسید.  
در سال ۱۹۸۸، لیبرمن در انتخابات به عنوان سناتور ایالات متحده در برابر لوول پی ویکر پیروز شد و پس از آن در ۳ ژانویه ۱۹۸۹ وارد کنگره شد. او به عنوان سناتور ایالات متحده در کمیته نیروهای مسلح خدمت کرد. نقطه برجسته زندگی سیاسی او، انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۰ بود، ال گور، نامزد ریاست جمهوری، او را به عنوان نامزد معاونت رئیس جمهور معرفی کرد. لیبرمن اولین نامزد یهودی بود که در انتخابات ریاست جمهوری برای یک حزب بزرگ نامزد شد.                


ساعت ۹ شب ماموران گشت پاسگاه انتظامی باغ فیض تهران پیکر او را در کنار خودروی‌‌ شخصی‌اش پیدا کردند. پاها، سر، صورت و جمجمه او از چند جا شکسته بودند، اما علت مرگ، اصابت ضربه به مغز اعلام شد. گفته می‌شود این سانحه ساختگی را ماموران [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] برای طبیعی جلوه دادن مرگ احمد تفضلی ترتیب داده بودند.<ref>[https://www.aasoo.org/fa/articles/1807 سایت آسو، مقاله قتل‌های حکومتی در جمهوری اسلامی به روایت آمار]</ref>
گور و لیبرمن با را‌ی مستقیم مردم در این انتخابات با اختلاف ۵۰۰٬۰۰۰ رأی پیروز شدند ولی در آراء الکترال یا مجمع گزیندگان با اختلاف ۲۷۱–۲۶۶ به جرج دبلیو بوش و دیک‌چنی از حزب جمهوری‌خواه باختند. در سال ۲۰۰۴ لیبرمن در نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ناکام شد و در انتخابات سال ۲۰۰۶ هم برای انتخاب مجدد در سنا ناکام ماند.


احمد تفضلی، زبان‌شناس، ایران شناس، پژوهشگر، مترجم و متخصص زبان پهلوی و استاد زبان‌های باستانی در دانشگاه تهران بود، از او به عنوان یکی از قربانیان [[قتل‌های زنجیره‌ای|قتل‌های سیاسی]] روشنفکران و نویسندگان در جمهوری اسلامی یاد می‌شود.
از ۴ ژانویه ۲۰۰۷، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات ۲۰۱۲ شرکت نکرد.


در حالی که جمهوری اسلامی بعد از افشای [[قتل‌های زنجیره‌ای]] در رسانه‌ها در تلاش بود که آن را به ماجراجویی عوامل خودسر و قتل [[داریوش فروهر|فروهر]]<nowiki/>ها و پوینده و مختاری در آذرماه ١٣۷۷ محدود کند، روزنامه سلام در گزارش مفصلی به تاریخ دوم تیرماه ١٣۷۸، تعداد افراد به قتل رسیده را توسط وزارت اطلاعات، ۷٠ تن اعلام کرد. اما تعداد این قتل‌ها بسیار بیشتر از این است. با گذشت ۲۴ سال از قتل احمد تفضلی، هیچ‌یک از مراجع قانونی در ایران به صورت مستقل و بی‌طرفانه به این پرونده رسیدگی نکردند تا شاید حقیقت روشن و عدالت اجرا شود.
چو لیبرمن، عضو کاکس (فراکسیون) دمکرات بود. در دوره ۱۱۰ و ۱۱۱ مجلس به عنوان نماینده مستقل عمل می‌کرد.              


افزون بر این، احمد تفضلی ویژگی هایی برجسته نیز از لحاظ اخلاقی، علمی و عملی داشت که او را بدل به یک شخصیت فرهنگی کم نظیر می کرد: اندیشه و روشی عالمانه داشت، برنامه ریز بود و سازنده، سخت کوش و پرکار و همیشه با روی خوش پاسخ گو و سایه دار بود، «جوان پرور» و دوست داشت استعدادهای جوان را ببالاند. در مسائل علمی کمال طلب بود و در این زمینه به هیچ وجه به کم و ناقص بسنده نمی کرد. در جلسات کم سخن می گفت، ولی همیشه آخرین و منطقی ترین نظر را می داد. در مقاله های خود به اختصار قایل بود و تنها اگر سخنی تازه برای گفتن و مطلبی نو برای نوشتن داشت، لب می گشود و قلم بر می گرفت. انسانی خردگرا بود ولی به موقع، احساساتی به لطافت باران بهاری داشت. از شعر خوب لذت می برد و درجوار کارهای علمی، رُمان می خواند و با موسیقی دم ساز بود و آهنگ دیلمان آهنگ محبوب او. به علم و عالم احترام خاصی می گذاشت و دانش مندان و استادان خود را سخت بزرگ می داشت و خود نیز همیشه مورد احترام بزرگان بود.
در سال ۲۰۰۸ پس از حمایت از جان مک‌کین برای ریاست جمهوری، لیبرمن دیگر در جلسات رهبری کاکس دمکرات شرکت نکرد. لیبرمن در انتخابات سال ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد.              


== روایت ژاله آموزگار همکار احمد تفضلی ==
در دوره‌ای از نمایندگی، لیبرمن نقش تعیین کننده‌ای در سنا داشت، زیرا دموکرات‌ها ۵۰ رای از ۱۰۰ و جمهوری‌خواهان ۴۹ از ۱۰۰ رای داشتند.) یک رای او به جمهوری‌خواهان تعیین‌کننده بود (در شرایطی که ۵۰ رای در مقابل ۵۰ رای بود، در صورت تساوی، معاون رئیس‌جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می‌کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر ۲۰۰۸، رای به نفع دموکرات‌ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین‌کننده نبود. در اواسط دسامبر ۲۰۰۹، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "شاهین ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی لایحه‌شان کند.              
دکتر ژاله آموزگار همکار احمد تفضلی در مقاله «دانا مرگ را برگزید» در هجدهمین سالمرگ احمد تفضلی چنین روایت می‌کند.


مرگ نابهنگام و باورنکردنی دوست
در ماه مه ۲۰۱۲، علیرغم طرح صلحی که توسط کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد حمایت شد، او به نفع مسلح کردن شورشیان سوری صحبت کرد و خواستار بمباران سوریه توسط ایالات متحده و شرکای آن در منطقه شد. از اوایل سال ۲۰۱۳، لیبرمن مدیر اجرایی ابتکار سیاست خارجی بود. در نوامبر ۲۰۱۴، لیبرمن به عنوان رئیس مشترک افتخاری ملی گروه مرکزگرا (No Labels) منصوب شد و تا پایان عمر در این سمت خدمت کرد.               


وقتی در ساعت ۱۲:۳۰ روز دوشنبه ۲۴ دی‌ماه ۱۳۷۵ احمد تفضلی دفتر کارمان را در دانشکده‌ی ادبیات ترک می‌کرد، هنوز نامه‌ای و کاری نیمه‌تمام روی میز بود. با اطمینان به این که فردا صبح زود این در را خواهد گشود، بر سر این میز خواهد نشست و کارها را به انجام خواهد رساند، خندان و پر از ذوق زیستن خداحافظی کرد. با بازگشت کوتاهی، آخرین نامه‌اش را به دخترش که به تازگی او را پدربزرگ کرده بود، نوشته بود، روی میز گذاشت و از من خواست که بدهم آن را پست کنند. شاد و سرشار از غرور. نمونه‌ی چاپی آخرین کتاب در دست انتشارش (تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام) را در کیف چرمی با خود می‌برد که چند مورد بازمانده را بازبینی کند تا در قراری که فردای آن روز، یعنی ساعت ۱۰ روز سه‌شنبه ۲۵ دی، با ناشرش داشت، کار را تمام شده تحویل دهد.
سناتور لیبرمن، با وجود همراهی با دموکرات‌ها به صراحت در افشای نیات توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی شهرت دارد.


در آن ساعت شلوغ دانشکده که رفت و آمد همکاران و دانشجویان راهروی جلوی دفترمان را پرسروصدا کرده بود. در میان سلام‌ها و خداحافظی‌ها، کی می‌توانست فکر کند که او دیگر باز نخواهد گشت، او دیگر در این راهرو قدم نخواهد گذاشت، این پله‌ها را که آن روز چندین بار تا کتابخانه پائین رفته و بالا آمده بود، طی نخواهد کرد. کی می‌توانست فکر کند که در شامگاه آن روز بر اوراق زندگی پرافتخار این دوست، دردآورانه کلمه‌ی پایان نقش خواهد بست. او راهی منزل شد ولی هرگز به منزل نرسید. گرچه در طی عمر پربار و نسبتاً کوتاهش منزلگه‌های بسیاری را درنوردید. بسیاری از راه‌های این منازل را ما با هم طی کرده بودیم.
جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.


محبت و احترام متقابل، همکاری مداوم، هم‌زبانی و همدلی پشتوانه بیش از ۳۰ سال دوستی بی‌وقفه و ناگسستنی من و احمد تفضلی بود که از کلاس درس زبان پهلوی استاد فقید «دومناش» در پاریس شروع شد و بالا گرفت و تا لحظه مرگ او غباری بر بلندای آن ننشست. ما پنج کتاب را با هم به نگارش درآوردیم و به چاپ رساندیم. در تجدیدنظر سطر به سطر چاپ‌های بعدی «شناخت اساطیر ایران»، «اسطوره‌ی زندگی زردشت» و «زبان پهلوی» ساعت‌ها و ساعت‌ها به طور جدی و مداوم با هم کار کردیم.
== بازدید جو لیبرمن از اشرف ۳ ==
لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن چند بار از اشرف ۳ دیدار کردند.


آخرین کار مشترک آماده به چاپمان ترجمه و آوانویسی و واژه‌نامه دینکرد پنج به زبان فارسی است که کم‌کم روی آن کار کرده بودیم و به مراحل پایانی رسانده بودیم. فیش‌های واژه‌نامه را مرتب می‌کردیم و قرار بود آماده شده‌ی آن را در تابستان ۷۶ به پاریس ببرم. چون قرار بر این بود که این کتاب جزء انتشارات دانشگاه پاریس به چاپ برسد. به یاد دو هفته پیش از این ماجرا می‌افتم که آخرین مقاله‌ی فیلیپ ژینیو را که برایش فرستاده بود نشانم داد. بر بالای آن ژینیو نوشته بود: «دینکرد پنج چه شد؟» در دفتر کارمان سعی می‌کنم چشمم را از مسیر فیش‌های دینکرد پنج بدزدم. دانش او به کنار، آیا از لحاظ عاطفی یارای آن را خواهم داشت که بدون او این کار را به انجام برسانم و کارهای دیگر را که بارها درباره‌شان با هم حرف زده بودیم و برنامه‌ریزی کرده بودیم.
سناتور لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت: در نگاه به ‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید.


به پاس دوستی و به پاس علاقه او به علم، کار شاقی را به عهده گرفتم و در شرایط روحی بسیار نابسامان سعی کردم زندگی‌نامه‌ی علمی و فهرست آخرین کارهایش را که شک دارم به این صورت کامل در دسترس دیگران باشد فراهم کند و در این ضمن حیفم آمد که از خود او، هرچند کوتاه چیزی نگویم. شاید بتوانم تصویر روشن‌تری از روحیات او را، آن‌گونه که من شناخته‌ام برای دیگر دوستانش مجسم کنم:
آنها که در جهان استمالت را توصیه می‌کنند، خود را گول می‌زنند، آنها اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند. زمان قاطعیت و ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است...


او این سرزمین دوست‌داشتنی را دوست داشت و با تحقیقات و سخنرانی‌های عالمانه‌ی خود در جای‌جای جهان، برای ایران افتخار و نام آورد. به یاد کلام رئیس انجمن ایران و فرانسه می‌افتم که تسلیت صمیمانه‌اش را با این عبارت تکمیل کرد: «احمد باعث شد من ایران را بیشتر دوست بدارم» و یاد سخن خانم دبیری از دانشجویان سابقمان می‌افتم که در حالی که بغض گلویش را می‌فشرد گفت: «ایران یکی از حامیان خود را از دست داد» احمد تفضلی دین خود را به سرزمین خود بسیار خوب پرداخت؛ باشد که این زمین مهربانانه او را در آغوش خود پذیرایی کند.


او همیشه به استادی دانشگاه تهران افتخار می‌کرد. تعمدی داشت که در پایان اغلب مقالات خارجی خود، عبارت دانشگاه تهران را بیفزاید. او سعی کرد و موفق شد مقام والای استادی را در سطح جهانی نگاه دارد، تفکر عالمانه و روش عالمانه داشت. برنامه‌ریز بود و سازنده، سخت‌کوش و پرکار و خوشبختانه بسیار موفق. کارنامه‌ی علمی او آئینه این موفقیت است. او جاه‌طلبی علمی داشت و در مسائل علمی کمال‌طلب بود. در این زمینه به هیچ‌وجه به کم و ناقص قانع نبود. در کارهای علمی‌اش کمال‌ِ کمال را می‌جست و به این کمال و به عرضه‌ی آن در سطح بین‌المللی علاقه‌مند بود و بسیار خوشحال می‌شد وقتی مشاهده می‌کرد که به عنوان دانشمند در سطح جهان مطرح است. ولی با همه‌ی دانشش، در کلاس‌های درس، با دانشجویان مؤدب بود و مهربان، خنده و شوخی را چاشنی مطالب مشکل درس می‌کرد، برای کارهای دانشجویانش وقت می‌گذاشت. درست چند روز پیش از این حادثه بود که پابه‌پای دانشجویی که با او پایان‌نامه‌اش را می‌گذارند به مخزن کتابخانه رفت و با تک‌تک کتاب‌ها آشنا کرد، بالا که آمد دست‌هایش از خاک کتاب‌ها سیاه بود. صورت ماتم‌زده این دانشجو در روز تشییع مرا بسیار متأثر کرد. دانشجویان دوستش داشتند و چشمان گریان و حالت غم‌آلود و بهت‌زده دانشجویان فعلی و بیشتر دانشجویان سال‌های پیش ما، در مراسم دردآور خاکسپاری او بهترین مدعای این گفتار من است.
جوئیش ژورنال ۱۶فروردین: ...فعالیت‌های لیبرمن از سیاست داخلی فراتر رفت و منعکس‌کننده یک دیدگاه گسترده‌تر در سیاست خارجی بود.


بر احترام دانشمندان سالخورده نسبت به خود می‌بالید. از این که استاد فروزانفر او را در ۲۰ سالگی بر صفحه‌ی کتابی دوست عزیز خطاب کرده بود و در مقدمه‌ی کتاب عطار از این دانشجوی دکتری آن دوران با آن لحن مهربانانه یاد کرده بود، با افتخار سخن می‌گفت. از لطف‌های شادروانان مینوی و دکتر خانلری نسبت به خود خاطره‌ها تعریف می‌کرد. از این که مرحوم دکتر صدیقی به او لطف خاصی داشت، از این که استاد مهدوی او را متولی برخی از کارهایش کرده بود و از لطف‌های دیگر بزرگان علم این آب و خاک با غرور یاد می‌کرد. برای دو استاد تازه درگذشته، احترام و ارادتی بی‌پایان داشت. استاد زریاب را هم چون مراد و استاد دانش‌پژوه را همچون پدری دوست داشت.
دیدگاه او نسبت به رژیم ایران، لیبرمن را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز کرد. طرفداری او از شورای ملی مقاومت ایران(NCRI) و سازمان مجاهدین خلق ایران(ام.یی.کی) فراتر از لفاظی‌های صرف بود و نشان‌دهنده تعهد گسترده‌تر او به آرمان‌های دموکراتیک جهانی و حقوق‌بشر بود.


از چرخش روزگار درشگفتم که آرامگاه ابدی دوست در کنار آرامگاه این دو بزرگوار است.
حمایت لیبرمن ریشه در اعتقاد عمیق به مأموریت آنها برای ایجاد تغییر در ایران داشت، موضعی که باعث احترام و شناخت او در میان همتایان و همکارانش شد. علاوه بر این، تعامل لیبرمن با جنبش مقاومت ایران بر درک او از اهمیت استراتژیک ایران در سیاست خاورمیانه و مبارزه جهانی علیه دیکتاتوری مذهبی و افراط‌گرایی تأکید کرد...


دکتر احمد تفضلی «پاسخگو» بود. با هوش و سرشار، پرکاری، تفکر علمی، بهره‌مندی از محضر استادان برجسته‌ی داخل و خارج، درک مکتب‌های گوناگون علمی، ارتباط گسترده‌ای که با مجامع علمی بین‌المللی داشت و در جریان انتشار آخرین کتاب‌ها و مقاله‌ها بود، باعث می‌شد که پاسخگوی پرسش‌های همه باشد. چه همکار، چه دانشجو، چه دوست، چه آشنا و حتی ناشناسان دور و نزدیک. به راحتی کتاب و مقاله‌های نادری را که در کتابخانه کم‌نظیرش داشت در اختیار دیگران قرار می‌داد. یاد گفته‌ی دانشجویی از دوره‌ی دکتریمان می‌افتم که می‌گفت: «وقتی پیکر او را در خاک می‌گذاشتند گفتم پاسخ پرسش‌های ما زیر خاک رفت». «سایه‌دار» بود و «جوان‌پرور». کمکش به همه می‌رسید و اگر می‌توانست کاری برای کسی انجام دهد دریغ نمی‌کرد. دوستان جوانی که به پشتیبانی او درهای بسته به رویشان باز شده، گره‌هایشان گشوده شده و کار و موقعیتی به دست آورده‌اند به خوبی می‌توانند گواه صادق این گفته‌ی من باشند.
یکی از شخصیت‌های محوری در حمایت لیبرمن از مقاومت ایران، تأیید او از طرح ۱۰ماده‌ای مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، برای آینده ایران بود که جمهوری سکولار، دموکراتیک و غیرهسته‌یی ایران را متصور است..


در جلسات کم سخن می‌گفت ولی همیشه آخرین و منطقی‌ترین نظر را می‌داد. می‌توانست سکوت کند. علی‌رغم زودرنجی‌هایش بسیاری اوقات تحمل زیادی داشت. در مقالات خود به اختصار قایل بود. بیش از آنچه می‌بایست بگوید، نمی‌گفت. گاهی به اصرار من اضافاتی بر نوشته‌هایش افزوده است. اگر سخنی تازه برای گفتن و مطلبی نو برای نوشتن داشت می‌گفت و می‌نوشت. به مقاله‌نویسی بیش از نوشتن کتاب علاقه نشان می‌داد و ارزش قایل بود.
سناتور جوزف لیبرمن – کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری آمریکا (2000)


از همه استادان ایرانی و خارجی خود با احترام بسیار یاد می‌کرد. از کلاس‌های درس هنینگ و مری بویس بسیار آموخته بود ولی از کلاس‌های درس و دوران همکاری با دوستانش با لحن عاطفه‌آمیزتری یاد می‌کرد. نشانه این محبت عمیق را در مقاله‌ای که به یاد این استاد نوشته است می‌توان دید. بسیار خوشحال بود که در پائیز ۱۳۷۴، استاد باگالیویف استاد دانشگاه خاورشناسی دانشگاه سن‌پترزبورگ به دعوت فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای تدریس زبان خوارزمی به ایران دعوت شد. این اقامت او در ایران و سپس اخذ درجه‌ی دکترای افتخاری از دانشگاه سن‌پترزبورگ، رشته عاطفی عمیقی، علی‌رغم تفاوت سن میان این دو دانشمند به وجود آورد.
خانم مریم رجوی یک رهبر بزرگ است. او یک طراح فوق‌العاده و رهبر یک جنبش است. او الهام‌بخش است


به روابط خوب و گسترده‌اش با دانشمندان و ایران‌شناسان خارج بسیار اهمیت می‌داد. با اکثر آنان ارتباط علمی و تبادل مقاله و کتاب داشت.
=== لیبرمن رئیس گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای ===
جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه، در پی انتشار اخبار مربوط به توافق برای آزادی شماری از زنان و کودکانی که حماس به گروگان گرفته‌ است، از احتمال آن‌که به گفته آنها، آمریکا تسلیم سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و گروه‌های نیابتی آن شده باشد، ابراز نگرانی کردند.


همکاری بسیار ارزنده، انسانی مهربان، مؤدب و بااخلاق و با مناعت بود. به خصوص در مورد مسائل مالی مناعت خاصی داشت و سعی در نشان دادن آن می‌کرد. از اظهار و تظاهر به نداشتن و حرص‌زدن برای مال بی‌زار بود و در دیگران نیز این صفت را به هیچ‌وجه نمی‌پسندید. دانش خود را به بهای مادی نمی‌فروخت.
بر اساس گزارش صدای آمریکا، آنها همچنین از رهایی چندین گروگان از اسارت گروه شبه‌نظامی حماس استقبال کردند و گفتند که آنها در دست تروریست‌های حماس که توسط سپاه پاسداران و قطر تأمین مالی می‌شوند، وحشت غیرقابل تصوری متحمل شده‌اند.


انسانی خردگردا بود ولی دورباد که او را خشک و بی‌احساس فرض کنیم. به موقع احساساتی لطیف همچون باران داشت، از شعر خوب لذت می‌برد و در جوار کارهای علمی «رمان» می‌خواند، موسیقی داروی آرام‌بخش گرفتاری‌های روحی او بود. غالباً به موسیقی اصیل ایرانی گوش می‌داد. با نوارهای بنان عشق می‌کرد، بنابه گفته‌ی خودش آهنگ‌های بنان و به خصوص «دیلمان» او حالت خاصی در او به وجود می‌آورد.
در این بیانیه آمده است که حماس باید کاملا پاسخگوی وحشی‌گری خود در قتل عام هفتم اکتبر باشد.


زندگی پربار علمی، به‌هیچ‌وجه او را از خانواده‌اش دور نکرده بود. پای‌بند موازین اخلاقی و اصول و قراردادهای اجتماعی بود. به همسر و دو دخترش علاقه بسیار داشت حرمت خانواده را نگاه می‌داشت. با احترام و علاقه از بستگانش یاد می‌کرد، شخصیت دامادش را می‌ستود. شاید کاملاً تصادفی که ۱۰ روز پیش از این ماجرای تلخ، وقتی با خوشحالی خبر تولد نوه‌اش را به من داد، ناگهان این جمله را به زبان آورد: «این‌ها می‌آیند که ما برویم!»
جوزف لیبرمن و مارک والاس گفتند، باج شش میلیارد دلاری که آزادی گروگان‌های آمریکایی در ایران را در ماه سپتامبر تضمین کرد، این باور را میان شرکای سپاه پاسداران در حماس و حوثی‌ها ایجاد کرد که این امر می‌تواند به آنها پول زیادی برساند.


شاید باز کاملاً تصادفی بود: دو هفته پیش از حادثه، وقتی دانشجویان سال آخر فوق لیسانس زبان‌های باستانی دانشگاه تهران عکس‌های یادگاری را که از همه‌ی استادان گرفته بودند نشان می‌دادند، در مدتی به عکس تنهای خود خیره شد. بسیار از این عکس خوشش آمده بود. وقتی به شوخی او را به «نارسیسم» متهم کردم، گفت: «برای این خوشم می‌آید که عکس مناسبی برای مراسم یادبود پس از مرگ است.» بزرگ‌شده‌ی این عکس به لطف و کوشش «نشر چشمه» زینت‌بخش اولین صفحه‌ی چاپ چهارم کتاب «شناخت اساطیر ایران» شد که درست روز درگذشت غمگینانه‌ی او، یعنی دوشنبه ۲۴ دی ۷۵ آماده‌ی پخش بود.
آنها به اظهارات علی برکه، از مقامات حماس، اشاره کردند که ضمن تأکید بر توافق آمریکا با جمهوری اسلامی گفته بود: چرا آمریکا با ما مبادله زندانیان را انجام نمی‌دهد؟


ولی علی‌رغم این دو گفته که ناخودآگاه بر زبانش جاری شد به هیچ روی خیال مرگ نداشت، پر از زندگی بود. پر از برنامه. بارها و بارها از برنامه‌های دور و دراز علمی‌اش سخن گفته بود. او هنوز بسیار سخن برای گفتن داشت و دریغ و دریغ و دریغ که بسیار زود رفت… ناباورانه، دردآلود، حسرت‌بار و غم‌انگیز و این اولین مقاله‌ی من است که او پیش از چاپ آن را نخواند…
کاخ سفید در واکنش به انتقادهای جمهوری‌خواهان که آزاد کردن شش میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده تهران در ازای آزادی پنج آمریکایی بازداشت‌شده در ایران را با حمله روز پانزدهم مهر حماس به اسرائیل مرتبط می‌دانند، گفته است که این پول هنوز توسط جمهوری اسلامی هزینه نشده است و در عین حال، فقط می‌تواند برای نیازهای بشردوستانه استفاده شود.


== فعالیت‌های احمد تفضلی ==
در بیانیه رئیس و مدیر گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" همچنین اشاره شده است که حوثی‌ها یک کشتی باری مرتبط با اسرائیل را در دریای سرخ ربودند و بیست‌وپنج خدمه آن را به گروگان گرفتند.
احمد تفضلی بدلیل تخصص دز زبانهای باستانی با انجمن‌های متعدد فرهنگی همکاری داشت.


عضویت در انجمن آسیایی پاریس از سال ۱۳۵۰
این گروه خواستار بازگرداندن حوثی‌ها به فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی آمریکا شد و حذف آن توسط دولت جو بایدن در سال ۱۳۹۹ را «اشتباه» دانست. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، این گروه را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داده بود.


عضویت در انجمن بین‌المللی کتیبه‌های ایرانی (انگلستان) از سال ۱۳۵۱
حوثی‌ها یک گروه شبه‌نظامی شیعه هستند که از سال ۱۳۹۳ کنترل صنعا، پایتخت یمن، را در دست دارند. این گروه از حمایت جمهوری اسلامی برخوردار است و درگیری‌های متعددی را با دولت یمن و متحدانش، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، انجام داده است.


عضویت در کمیتهٔ بین‌المللی آکتا ایرانیکا (بلژیک) از سال ۱۳۶۰
جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه می‌گویند آمریکا با اقدام نظامی کافی علیه شبکه تروریستی سپاه پاسداران پاسخ نداده است و این موضوع، آنها را برای ادامه گروگان‌گیری جسورتر می‌کند.


عضویت در هیئت مؤسس انجمن آثار ملی از سال ۱۳۵۹
آنها همچنین خواستار آزادی ۱۹۰ غیرنظامی ربوده‌شده توسط حماس شدند و تأکید کردند که نباید به تروریست‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی برای گروگان‌گیری بیشتر انگیزه داد.


عضویت در شورای علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی از سال ۱۳۶۶
=== اتحاد علیه ایران هسته‌ای UANI ===
(نیویورک) - سناتور جوزف لیبرمن، رئیس و سفیر مارک والاس، مدیرعامل اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) بیانیه مشترک زیر را در پی گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مجوز امنیتی رابرت مالی، فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، تعلیق شده و از سمت خود به مرخصی اجباری و بدون حقوق فرستاده شده است، منتشر کردند.


عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی از سال ۱۳۷۰.
«گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مقامات ایالات متحده به اندازه کافی از رفتار رابرت مالی، فرستاده ویژه ایران در امور ایران نگران بودند تا مجوز امنیتی وی را تعلیق کنند و اینکه وی به مرخصی بدون حقوق از سمت خود فرستاده شده، مایه نگرانی شدید است. ضروری است که دولت بایدن فاش کند که چه مدت به کنگره اطلاع نداده است که تعاملات دیپلماتیک با عواقب توسط شخصی غیر از آقای مالی انجام شده است و چه زمانی سوء استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده صورت گرفته است. توضیح کامل به ویژه در حال حاضر با توجه به تحولات اخیر در مورد گفتگوهای «غیررسمی» که دولت با ایران در رابطه با برنامه هسته‌ای این کشور انجام داده، بسیار حیاتی است. سایت یوآنی


در شهریور ۱۳۷۵ دانشگاه دولتی سن‌پترزبورگ طی مراسمی درجهٔ دکترای افتخاری ایران شناسی را به احمد تفضلی اهدا کرد.<ref>[https://www.kojaro.com/2016/5/11/118980/iranologists-ahmad-tafazoli/ سایت کجارو]</ref>
== مصاحبه با فاکس‌نیوز ==
سناتور جوزف لیبرمن روز ۳ اسفند در مصاحبه با تلویزیون فاکس نیوز گفت: زمان آن است که ما علیه مقرات مقرات فرماندهی جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است تهاجم کنیم.


== آثار احمد تفضلی ==
مجری فاکس نیوز: می‌خواهم از سناتور سابق ایالت کانتیکات و رئیس بنیاد اتحاد علیه ایران اتمی و کاندید پیشین معاونت ریاست‌جمهوری و نویسنده کتاب سنتریست سالوشن سؤال می‌کنم. اخیراً کیتی مک فارلن (مشاور پیشین امنیت ملی زمان ترامپ. م) در برنامه ما بود و گفت قرار است یکی از کشتی‌های ما را غرق کنند و این زمانی است که خواهیم دید که پرزیدنت بایدن و آمریکا و جامعه دفاعی ما نهایتاً به حوثی‌ها بگویند دیگر بس است. پاسخ شما چیست؟
کتابهای زیر بخشی از آثار احمد تفضلی است.


واژه‌نامه مینوی خرد، بنیاد فرهنگ ایران ۱۳۴۸
سناتور جو لیبرمن: امیدوارم تا آنزمان منتظر نمانیم. برای من کاملاً روشن است که چه خبر است (رژیم). ایران در خاورمیانه علیه ما و متحدان ما و اسراییل و جهان عرب اعلام جنگ کرده است و آنها این جنگ را توسط نیروهای تروریستی خود اعم از حماس، حزب‌الله، حوثی‌ها و دیگر شبه‌نظامیان پیش می‌برد که ماههاست موشکها را علیه سربازان آمریکایی در عراق و سوریه شلیک می‌کنند.


ترجمهٔ مینوی خرد چاپ اول بنیاد فرهنگ ایران ۱۳۵۴، چاپ دوم، انتشارات توس، ۱۳۶۴
اکنون زمان آن است که پاسخ دهیم و مقابله کنیم، آمریکا آنرا دفاع از خود می‌خواند ولی واقعیت این است که این دفاع از خود نیازمند بیش از این است.
[[پرونده:جو لیبرمن ۱.JPG|بندانگشتی|'''جوزف لیبرمن''']]
زمان آن است که ما دست به تهاجم بزنیم از این‌که دیروز به حوثی‌ها ضربه زدیم خوشحالم ولی فکر می‌کنم برایمان دیگر زمان آن گذشته است و باید شروع به زدن مقرات فرماندهی و جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است اقدام کنیم. زیرا تا زمانیکه آنها را مجبور به پرداخت هزینه نکنیم آنها به‌دنبال سربازان ما خواهند آمد و آنها را در خاورمیانه خواهند کشت و یکی از کشتی‌های ما را در آبهای آن منطقه خواهند زد و ما نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی اتفاق بیفتد.


نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایران (کتاب) جلد ۱ از آرتور کریستن سن با همکاری ژاله آموزگار (ترجمه و تحقیق)، تهران، نشر نو، ۱۳۶۴
== انعکاسات درگذشت لیبرمن ==


نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایران (کتاب) جلد ۲ از آرتور کریستن سن با همکاری ژاله آموزگار (ترجمه و تحقیق)، تهران، نشر نو، ۱۳۶۸
=== جو بایدن ===
سایت کاخ‌سفید ۹فروردین ۱۴۰۳


شناخت اساطیر ایران (کتاب) از جان هینلز (ترجمه) با همکاری ژاله آموزگار، تهران، نشر چشمه و فرهنگسرای بابل، چاپ اول ۱۳۶۸
جو بایدن شخصاً دربارهٔ درگذشت سناتور لیبرمن نوشت: «جو لیبرمن و من به‌مدت ۲۰ سال در سنای آمریکا (بودیم). سناتور لیبرمن در اعتقاداتش پایبند و استوار بود...».


اسطوره زندگی زرتشت با همکاری ژاله آموزگار، تهران، نشر چشمه و فرهنگسرای بابل، چاپ اول ۱۳۷۰
سخنگوی کاخ‌سفید اعلام کرد: رئیس‌جمهور آمریکا در تماس با هاداسا لیبرمن فقدان جو لیبرمن را به او و خانواده لیبرمن تسلیت گفته است. وی افزود: «رئیس‌جمهور و سناتور لیبرمن به‌مدت ۲۰ سال با هم در سنای ایالات متحده خدمت کردند. سناتور لیبرمن با پایبندی به اصول، ثبات‌قدم و نترس از آنچه که اعتقاد داشت درست است دفاع می‌کرد».


زبان پهلوی ادبیات و دستور آن (کتاب) با همکاری ژاله آموزگار، تهران، نشر معین، چاپ اول ۱۳۷۳
=== بیل کلینتون ===
بیل کلینتون رئیس‌جمهور سابق آمریکا از سوی خودش و هیلاری کلینتون نوشت: «بعد از آن‌که من به‌مدت هشت سال به‌عنوان رئیس‌جمهور با (جو لیبرمن) کار کردم، هیلاری مفتخر بود همراه با او در سنا خدمت کند. وی به‌مدت ۲۴سال به‌خوبی مردم کانتیکت را نمایندگی کرد و همواره بر اعتقاداتش پایبند بود».


از احمد تفضلی ۵۳ مقاله به فارسی در دانشنامه‌ ایران و اسلام، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه‌ جهان اسلام و در نشریات معتبر علمی و جشن‌نامه‌ها و یادنامه‌های دانشمندان منتشر شده است. همچنین از وی ۸۳ مقاله به زبانهای انگلیسی و فرانسوی در نشریات معتبر خارجی همچون مجله آسیایی، مجموعه شرق‌شناسی، مطالعات ایرانی، دانشنامه ایرانیکا و در مجموعه‌ها و یادنامه‌های ایران‌ شناسان بزرگ به چاپ رسیده است. از وی پانزده نقد کتاب به زبان فارسی، دو نقد کتاب به زبان انگلیسی در BSOAS و یک نقد به زبان فرانسه در مجله‌ مطالعات ایرانی در ۱۹۹۲ به چاپ رسیده است.<blockquote></blockquote>
=== جرج بوش ===
جرج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا اعلام کرد «جو (لیبرمن) یک آمریکایی خوب و یکی از شایسته‌ترین افرادی بود که در زمان اقامتم در واشنگتن ملاقات کردم... چه در شکست و چه در پیروزی، جو لیبرمن همیشه یک شخص محترم بود».
 
=== ال گور ===
ال گور معاون پیشین رئیس‌جمهور و کاندیدای ریاست‌جمهوری به‌همراه جو لیبرمن به‌عنوان معاونش در سال ۲۰۰۰، نوشت: «او یک رهبر به‌واقع با استعداد بود که شخصیت مهربان و ارادهٔ قوی‌اش، او را به نیرویی قابل اتکا تبدیل می‌کرد... باعث افتخار بود که در مسیر مبارزات انتخاباتی در کنار او بودم. من برای همیشه قدردان تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش برای ساختن آینده‌یی بهتر خواهم بود».
 
=== سناتور میچ مک‌کانل ===
بیانیهٔ سناتور میچ مک‌کانل رهبر جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا: «امروز، من به کل سنا می‌پیوندم تا به همسر سناتور لیبرمن، هاداسا، فرزندان و نوه‌های او و تمام خانواده لیبرمن در سوگ یک دولتمرد برجسته و پرافتخار تسلیت بگویم».
 
=== سناتور چاک شومر ===
سناتور چاک شومر رهبر دموکراتها در سنای آمریکا اعلام کرد: «از شنیدن خبر درگذشت همکار سابقمان، سناتور جو لیبرمن، شوکه شدم. قلب من با همسر او هاداسا و خانواده لیبرمن است و برای همه کسانی که او را می‌شناختند و دوستش داشتند دعا می‌کنم».
 
=== آلخو ویدال کوادراس ===
دکتر آلخو ویدال کوادراس معاون اول پیشین پارلمان اروپا و رئیس کمیتهٔ بین‌المللی در جستجوی عدالت با ابراز تسلیت‌های صمیمانه به خانواده سناتور جو لیبرمن نوشت: او مردی با جایگاه بالای سیاسی، بسیار خوش‌قلب و حامی بزرگ مقاومت ایران در برابر دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران بود».
 
=== خبرگزاری رویتر ===
خبرگزاری رویترز در گزارشی زیر عنوان «سناتور پیشین جو لیبرمن در سن ۸۲سالگی درگذشت»، تصاویری را از سناتور لیبرمن منتشر کرد و نوشت:
 
«سناتور پیشین ایالات متحده طی مراسمی در کمپ اشرف۳ مقر سازمان مجاهدین خلق ایران در مانز در آلبانی در ۱۳ژوئیه۲۰۱۹ سخنرانی کرد.
 
در ۱۹سپتامبر۲۰۲۳ این سناتور پیشین ایالات متحده خود را آمادهٔ سخنرانی می‌کند در حالی که ایرانیان مقیم آمریکا و دیگران در تظاهراتی در نزدیکی مقر ملل متحد در اعتراض به دیدار ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور (رژیم) ایران در شهر نیویورک آماده می‌کنند.
 
=== فاکس نیوز ===
فاکس نیوز زیر عنوان: «جو لیبرمن در سن ۸۲ سالگی یک میراث سیاسی از خود بر جای می‌گذارد»، همراه با تصویری از سخنرانی جو لیبرمن در کنفرانس ۱۷اوت۲۰۲۲ دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن، نوشت: «سناتور پیشین جو لیبرمن در پنلی به‌میزبانی دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن دی‌سی سخنرانی کرد. دفتر نمایندگی این شورا در آمریکا این کنفرانس را به‌مناسبت ۲۰مین سالگرد اولین کنفرانس مطبوعاتی خود در سال۲۰۰۲ دربارهٔ تهدید برنامهٔ تسلیحات اتمی (رژیم) ایران برگزار کرد».
 
=== پولیتیکو ===
پولیتیکو در گزارشی تحت عنوان «جو لیبرمن، کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری سال۲۰۰۰ در سن ۸۲سالگی درگذشت» با انتشار عکسی از سخنرانی سناتور لیبرمن در تظاهرات نیویورک، نوشت: «جو لیبرمن در این تظاهرات در سال۲۰۱۹ خواهان تغییر رژیم در ایران شد».
 
=== واشنگتن پست ===
واشنگتن‌پست نوشت: جوزف لیبرمن، سناتور استوار و مستقلی بود که پس از چهار دوره سناتور بودن برای به‌عهده گرفتن پست معاونت رئیس‌جمهور در سال ۲۰۰۰ کاندیدا شد. او به موضع‌گیریهای عمومی در مورد مسائل سیاسی ادامه داد. .
 
سایت آلگماینرنوشت: لیبرمن نامزد معاونت ریاست‌جمهوری حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۰ و طرفدار مخالفان رژیم ایران بود که به‌دنبال سرنگونی رژیم حاکم در تهران هستند.


== منابع ==
== منابع ==
<references /><references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۷

جو لیبرمن
جو لیبرمن.JPG
نام اصلی جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن
زمینهٔ کاری نماینده سنا
زادروز زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲
مرگ ۲۷ مارس ۲۰۲۴
ملیت آمریکایی
علت مرگ عوارض ناشی از شکستگی لگن
پیشه سیاستمدار، نماینده مجلس سنا
دلیل سرشناسی مخالفت با جمهوری اسلامی و حمایت از اپوزیسیون ایران
اثرگذاشته بر مردم ایران و مخالفان جمهوری اسلامی

جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن، (Joseph Isadore „Joe“ Lieberman) (زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲ – درگذشت ۲۷ مارس ۲۰۲۴) سیاست‌مدار آمریکایی، نمایند‌ه‌ی سنا و نامزد حزب دموکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود.

جو لیبرمن در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد او امتحان حقوق خود را در دانشکده حقوق محلی گذراند. اولین ازدواج او از سال ۱۹۶۵ با بتی هاس بود. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که در سال ۱۹۸۱ منجر به طلاق شد. او برای دومین بار در سال ۱۹۸۲ با (Hadassah Freilich) ازدواج کرد. زوج لیبرمن یهودیان متدین و نمایندگان مشهور جنبش ارتدکس مدرن در یهودیت بودند.

در سال ۱۹۸۸، لیبرمن در انتخابات به عنوان سناتور ایالات متحده در برابر لوول پی ویکر پیروز شد و پس از آن در ۳ ژانویه ۱۹۸۹ وارد کنگره شد. او به عنوان سناتور ایالات متحده در کمیته نیروهای مسلح خدمت کرد. نقطه برجسته زندگی سیاسی او، انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۰ بود، ال گور، نامزد ریاست جمهوری، او را به عنوان نامزد معاونت رئیس جمهور معرفی کرد. لیبرمن اولین نامزد یهودی بود که در انتخابات ریاست جمهوری برای یک حزب بزرگ نامزد شد.

گور و لیبرمن با را‌ی مستقیم مردم در این انتخابات با اختلاف ۵۰۰٬۰۰۰ رأی پیروز شدند ولی در آراء الکترال یا مجمع گزیندگان با اختلاف ۲۷۱–۲۶۶ به جرج دبلیو بوش و دیک‌چنی از حزب جمهوری‌خواه باختند. در سال ۲۰۰۴ لیبرمن در نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ناکام شد و در انتخابات سال ۲۰۰۶ هم برای انتخاب مجدد در سنا ناکام ماند.

از ۴ ژانویه ۲۰۰۷، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات ۲۰۱۲ شرکت نکرد.

چو لیبرمن، عضو کاکس (فراکسیون) دمکرات بود. در دوره ۱۱۰ و ۱۱۱ مجلس به عنوان نماینده مستقل عمل می‌کرد.

در سال ۲۰۰۸ پس از حمایت از جان مک‌کین برای ریاست جمهوری، لیبرمن دیگر در جلسات رهبری کاکس دمکرات شرکت نکرد. لیبرمن در انتخابات سال ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد.

در دوره‌ای از نمایندگی، لیبرمن نقش تعیین کننده‌ای در سنا داشت، زیرا دموکرات‌ها ۵۰ رای از ۱۰۰ و جمهوری‌خواهان ۴۹ از ۱۰۰ رای داشتند.) یک رای او به جمهوری‌خواهان تعیین‌کننده بود (در شرایطی که ۵۰ رای در مقابل ۵۰ رای بود، در صورت تساوی، معاون رئیس‌جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می‌کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر ۲۰۰۸، رای به نفع دموکرات‌ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین‌کننده نبود. در اواسط دسامبر ۲۰۰۹، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "شاهین ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی لایحه‌شان کند.

در ماه مه ۲۰۱۲، علیرغم طرح صلحی که توسط کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد حمایت شد، او به نفع مسلح کردن شورشیان سوری صحبت کرد و خواستار بمباران سوریه توسط ایالات متحده و شرکای آن در منطقه شد. از اوایل سال ۲۰۱۳، لیبرمن مدیر اجرایی ابتکار سیاست خارجی بود. در نوامبر ۲۰۱۴، لیبرمن به عنوان رئیس مشترک افتخاری ملی گروه مرکزگرا (No Labels) منصوب شد و تا پایان عمر در این سمت خدمت کرد.

سناتور لیبرمن، با وجود همراهی با دموکرات‌ها به صراحت در افشای نیات توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی شهرت دارد.

جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.

بازدید جو لیبرمن از اشرف ۳

لیبرمن و همسرش خانم هادسا لیبرمن چند بار از اشرف ۳ دیدار کردند.

سناتور لیبرمن در سخنرانی خود در اشرف گفت: در نگاه به ‌تاریخچه این جنبش، نکته قابل توجه این است که شما، هم با دیکتاتوری شاه جنگیدید و هم در برابر دیکتاتوری آخوندها ایستادید.

آنها که در جهان استمالت را توصیه می‌کنند، خود را گول می‌زنند، آنها اجازه می‌دهند به دام گفتگوهای احمقانه و بیهوده با آخوندها بیفتند. زمان قاطعیت و ایستادن در کنار مردم ایران فرا رسیده است...


جوئیش ژورنال ۱۶فروردین: ...فعالیت‌های لیبرمن از سیاست داخلی فراتر رفت و منعکس‌کننده یک دیدگاه گسترده‌تر در سیاست خارجی بود.

دیدگاه او نسبت به رژیم ایران، لیبرمن را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز کرد. طرفداری او از شورای ملی مقاومت ایران(NCRI) و سازمان مجاهدین خلق ایران(ام.یی.کی) فراتر از لفاظی‌های صرف بود و نشان‌دهنده تعهد گسترده‌تر او به آرمان‌های دموکراتیک جهانی و حقوق‌بشر بود.

حمایت لیبرمن ریشه در اعتقاد عمیق به مأموریت آنها برای ایجاد تغییر در ایران داشت، موضعی که باعث احترام و شناخت او در میان همتایان و همکارانش شد. علاوه بر این، تعامل لیبرمن با جنبش مقاومت ایران بر درک او از اهمیت استراتژیک ایران در سیاست خاورمیانه و مبارزه جهانی علیه دیکتاتوری مذهبی و افراط‌گرایی تأکید کرد...

یکی از شخصیت‌های محوری در حمایت لیبرمن از مقاومت ایران، تأیید او از طرح ۱۰ماده‌ای مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت، برای آینده ایران بود که جمهوری سکولار، دموکراتیک و غیرهسته‌یی ایران را متصور است..

سناتور جوزف لیبرمن – کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری آمریکا (2000)

خانم مریم رجوی یک رهبر بزرگ است. او یک طراح فوق‌العاده و رهبر یک جنبش است. او الهام‌بخش است

لیبرمن رئیس گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای

جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه، در پی انتشار اخبار مربوط به توافق برای آزادی شماری از زنان و کودکانی که حماس به گروگان گرفته‌ است، از احتمال آن‌که به گفته آنها، آمریکا تسلیم سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و گروه‌های نیابتی آن شده باشد، ابراز نگرانی کردند.

بر اساس گزارش صدای آمریکا، آنها همچنین از رهایی چندین گروگان از اسارت گروه شبه‌نظامی حماس استقبال کردند و گفتند که آنها در دست تروریست‌های حماس که توسط سپاه پاسداران و قطر تأمین مالی می‌شوند، وحشت غیرقابل تصوری متحمل شده‌اند.

در این بیانیه آمده است که حماس باید کاملا پاسخگوی وحشی‌گری خود در قتل عام هفتم اکتبر باشد.

جوزف لیبرمن و مارک والاس گفتند، باج شش میلیارد دلاری که آزادی گروگان‌های آمریکایی در ایران را در ماه سپتامبر تضمین کرد، این باور را میان شرکای سپاه پاسداران در حماس و حوثی‌ها ایجاد کرد که این امر می‌تواند به آنها پول زیادی برساند.

آنها به اظهارات علی برکه، از مقامات حماس، اشاره کردند که ضمن تأکید بر توافق آمریکا با جمهوری اسلامی گفته بود: چرا آمریکا با ما مبادله زندانیان را انجام نمی‌دهد؟

کاخ سفید در واکنش به انتقادهای جمهوری‌خواهان که آزاد کردن شش میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده تهران در ازای آزادی پنج آمریکایی بازداشت‌شده در ایران را با حمله روز پانزدهم مهر حماس به اسرائیل مرتبط می‌دانند، گفته است که این پول هنوز توسط جمهوری اسلامی هزینه نشده است و در عین حال، فقط می‌تواند برای نیازهای بشردوستانه استفاده شود.

در بیانیه رئیس و مدیر گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" همچنین اشاره شده است که حوثی‌ها یک کشتی باری مرتبط با اسرائیل را در دریای سرخ ربودند و بیست‌وپنج خدمه آن را به گروگان گرفتند.

این گروه خواستار بازگرداندن حوثی‌ها به فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی آمریکا شد و حذف آن توسط دولت جو بایدن در سال ۱۳۹۹ را «اشتباه» دانست. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا، این گروه را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داده بود.

حوثی‌ها یک گروه شبه‌نظامی شیعه هستند که از سال ۱۳۹۳ کنترل صنعا، پایتخت یمن، را در دست دارند. این گروه از حمایت جمهوری اسلامی برخوردار است و درگیری‌های متعددی را با دولت یمن و متحدانش، از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی، انجام داده است.

جوزف لیبرمن، رئیس گروه "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" و مارک والاس، مدیر این گروه می‌گویند آمریکا با اقدام نظامی کافی علیه شبکه تروریستی سپاه پاسداران پاسخ نداده است و این موضوع، آنها را برای ادامه گروگان‌گیری جسورتر می‌کند.

آنها همچنین خواستار آزادی ۱۹۰ غیرنظامی ربوده‌شده توسط حماس شدند و تأکید کردند که نباید به تروریست‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی برای گروگان‌گیری بیشتر انگیزه داد.

اتحاد علیه ایران هسته‌ای UANI

(نیویورک) - سناتور جوزف لیبرمن، رئیس و سفیر مارک والاس، مدیرعامل اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) بیانیه مشترک زیر را در پی گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مجوز امنیتی رابرت مالی، فرستاده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، تعلیق شده و از سمت خود به مرخصی اجباری و بدون حقوق فرستاده شده است، منتشر کردند.

«گزارش‌هایی مبنی بر اینکه مقامات ایالات متحده به اندازه کافی از رفتار رابرت مالی، فرستاده ویژه ایران در امور ایران نگران بودند تا مجوز امنیتی وی را تعلیق کنند و اینکه وی به مرخصی بدون حقوق از سمت خود فرستاده شده، مایه نگرانی شدید است. ضروری است که دولت بایدن فاش کند که چه مدت به کنگره اطلاع نداده است که تعاملات دیپلماتیک با عواقب توسط شخصی غیر از آقای مالی انجام شده است و چه زمانی سوء استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده صورت گرفته است. توضیح کامل به ویژه در حال حاضر با توجه به تحولات اخیر در مورد گفتگوهای «غیررسمی» که دولت با ایران در رابطه با برنامه هسته‌ای این کشور انجام داده، بسیار حیاتی است. سایت یوآنی

مصاحبه با فاکس‌نیوز

سناتور جوزف لیبرمن روز ۳ اسفند در مصاحبه با تلویزیون فاکس نیوز گفت: زمان آن است که ما علیه مقرات مقرات فرماندهی جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است تهاجم کنیم.

مجری فاکس نیوز: می‌خواهم از سناتور سابق ایالت کانتیکات و رئیس بنیاد اتحاد علیه ایران اتمی و کاندید پیشین معاونت ریاست‌جمهوری و نویسنده کتاب سنتریست سالوشن سؤال می‌کنم. اخیراً کیتی مک فارلن (مشاور پیشین امنیت ملی زمان ترامپ. م) در برنامه ما بود و گفت قرار است یکی از کشتی‌های ما را غرق کنند و این زمانی است که خواهیم دید که پرزیدنت بایدن و آمریکا و جامعه دفاعی ما نهایتاً به حوثی‌ها بگویند دیگر بس است. پاسخ شما چیست؟

سناتور جو لیبرمن: امیدوارم تا آنزمان منتظر نمانیم. برای من کاملاً روشن است که چه خبر است (رژیم). ایران در خاورمیانه علیه ما و متحدان ما و اسراییل و جهان عرب اعلام جنگ کرده است و آنها این جنگ را توسط نیروهای تروریستی خود اعم از حماس، حزب‌الله، حوثی‌ها و دیگر شبه‌نظامیان پیش می‌برد که ماههاست موشکها را علیه سربازان آمریکایی در عراق و سوریه شلیک می‌کنند.

اکنون زمان آن است که پاسخ دهیم و مقابله کنیم، آمریکا آنرا دفاع از خود می‌خواند ولی واقعیت این است که این دفاع از خود نیازمند بیش از این است.

جوزف لیبرمن

زمان آن است که ما دست به تهاجم بزنیم از این‌که دیروز به حوثی‌ها ضربه زدیم خوشحالم ولی فکر می‌کنم برایمان دیگر زمان آن گذشته است و باید شروع به زدن مقرات فرماندهی و جنگی که متعلق به رژیم ایران و سپاه پاسداران است اقدام کنیم. زیرا تا زمانیکه آنها را مجبور به پرداخت هزینه نکنیم آنها به‌دنبال سربازان ما خواهند آمد و آنها را در خاورمیانه خواهند کشت و یکی از کشتی‌های ما را در آبهای آن منطقه خواهند زد و ما نمی‌توانیم اجازه دهیم چنین چیزی اتفاق بیفتد.

انعکاسات درگذشت لیبرمن

جو بایدن

سایت کاخ‌سفید ۹فروردین ۱۴۰۳

جو بایدن شخصاً دربارهٔ درگذشت سناتور لیبرمن نوشت: «جو لیبرمن و من به‌مدت ۲۰ سال در سنای آمریکا (بودیم). سناتور لیبرمن در اعتقاداتش پایبند و استوار بود...».

سخنگوی کاخ‌سفید اعلام کرد: رئیس‌جمهور آمریکا در تماس با هاداسا لیبرمن فقدان جو لیبرمن را به او و خانواده لیبرمن تسلیت گفته است. وی افزود: «رئیس‌جمهور و سناتور لیبرمن به‌مدت ۲۰ سال با هم در سنای ایالات متحده خدمت کردند. سناتور لیبرمن با پایبندی به اصول، ثبات‌قدم و نترس از آنچه که اعتقاد داشت درست است دفاع می‌کرد».

بیل کلینتون

بیل کلینتون رئیس‌جمهور سابق آمریکا از سوی خودش و هیلاری کلینتون نوشت: «بعد از آن‌که من به‌مدت هشت سال به‌عنوان رئیس‌جمهور با (جو لیبرمن) کار کردم، هیلاری مفتخر بود همراه با او در سنا خدمت کند. وی به‌مدت ۲۴سال به‌خوبی مردم کانتیکت را نمایندگی کرد و همواره بر اعتقاداتش پایبند بود».

جرج بوش

جرج بوش رئیس‌جمهور سابق آمریکا اعلام کرد «جو (لیبرمن) یک آمریکایی خوب و یکی از شایسته‌ترین افرادی بود که در زمان اقامتم در واشنگتن ملاقات کردم... چه در شکست و چه در پیروزی، جو لیبرمن همیشه یک شخص محترم بود».

ال گور

ال گور معاون پیشین رئیس‌جمهور و کاندیدای ریاست‌جمهوری به‌همراه جو لیبرمن به‌عنوان معاونش در سال ۲۰۰۰، نوشت: «او یک رهبر به‌واقع با استعداد بود که شخصیت مهربان و ارادهٔ قوی‌اش، او را به نیرویی قابل اتکا تبدیل می‌کرد... باعث افتخار بود که در مسیر مبارزات انتخاباتی در کنار او بودم. من برای همیشه قدردان تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش برای ساختن آینده‌یی بهتر خواهم بود».

سناتور میچ مک‌کانل

بیانیهٔ سناتور میچ مک‌کانل رهبر جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا: «امروز، من به کل سنا می‌پیوندم تا به همسر سناتور لیبرمن، هاداسا، فرزندان و نوه‌های او و تمام خانواده لیبرمن در سوگ یک دولتمرد برجسته و پرافتخار تسلیت بگویم».

سناتور چاک شومر

سناتور چاک شومر رهبر دموکراتها در سنای آمریکا اعلام کرد: «از شنیدن خبر درگذشت همکار سابقمان، سناتور جو لیبرمن، شوکه شدم. قلب من با همسر او هاداسا و خانواده لیبرمن است و برای همه کسانی که او را می‌شناختند و دوستش داشتند دعا می‌کنم».

آلخو ویدال کوادراس

دکتر آلخو ویدال کوادراس معاون اول پیشین پارلمان اروپا و رئیس کمیتهٔ بین‌المللی در جستجوی عدالت با ابراز تسلیت‌های صمیمانه به خانواده سناتور جو لیبرمن نوشت: او مردی با جایگاه بالای سیاسی، بسیار خوش‌قلب و حامی بزرگ مقاومت ایران در برابر دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران بود».

خبرگزاری رویتر

خبرگزاری رویترز در گزارشی زیر عنوان «سناتور پیشین جو لیبرمن در سن ۸۲سالگی درگذشت»، تصاویری را از سناتور لیبرمن منتشر کرد و نوشت:

«سناتور پیشین ایالات متحده طی مراسمی در کمپ اشرف۳ مقر سازمان مجاهدین خلق ایران در مانز در آلبانی در ۱۳ژوئیه۲۰۱۹ سخنرانی کرد.

در ۱۹سپتامبر۲۰۲۳ این سناتور پیشین ایالات متحده خود را آمادهٔ سخنرانی می‌کند در حالی که ایرانیان مقیم آمریکا و دیگران در تظاهراتی در نزدیکی مقر ملل متحد در اعتراض به دیدار ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور (رژیم) ایران در شهر نیویورک آماده می‌کنند.

فاکس نیوز

فاکس نیوز زیر عنوان: «جو لیبرمن در سن ۸۲ سالگی یک میراث سیاسی از خود بر جای می‌گذارد»، همراه با تصویری از سخنرانی جو لیبرمن در کنفرانس ۱۷اوت۲۰۲۲ دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن، نوشت: «سناتور پیشین جو لیبرمن در پنلی به‌میزبانی دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در واشنگتن دی‌سی سخنرانی کرد. دفتر نمایندگی این شورا در آمریکا این کنفرانس را به‌مناسبت ۲۰مین سالگرد اولین کنفرانس مطبوعاتی خود در سال۲۰۰۲ دربارهٔ تهدید برنامهٔ تسلیحات اتمی (رژیم) ایران برگزار کرد».

پولیتیکو

پولیتیکو در گزارشی تحت عنوان «جو لیبرمن، کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری سال۲۰۰۰ در سن ۸۲سالگی درگذشت» با انتشار عکسی از سخنرانی سناتور لیبرمن در تظاهرات نیویورک، نوشت: «جو لیبرمن در این تظاهرات در سال۲۰۱۹ خواهان تغییر رژیم در ایران شد».

واشنگتن پست

واشنگتن‌پست نوشت: جوزف لیبرمن، سناتور استوار و مستقلی بود که پس از چهار دوره سناتور بودن برای به‌عهده گرفتن پست معاونت رئیس‌جمهور در سال ۲۰۰۰ کاندیدا شد. او به موضع‌گیریهای عمومی در مورد مسائل سیاسی ادامه داد. .

سایت آلگماینرنوشت: لیبرمن نامزد معاونت ریاست‌جمهوری حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۰ و طرفدار مخالفان رژیم ایران بود که به‌دنبال سرنگونی رژیم حاکم در تهران هستند.

منابع