کاربر:Safa/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:


صمدبهرنگی معلم وداستان نویس منتقد آذربایجانی را درکنار آثار متنوعش درطول عمری کمتراز ۳۰ سال به بیانی هانس کریستین اندرسون ایران می نامند.
صمدبهرنگی معلم وداستان نویس منتقد آذربایجانی را درکنار آثار متنوعش درطول عمری کمتراز ۳۰ سال به بیانی هانس کریستین اندرسون ایران می نامند.
صمد بهرنگی با نوشتن کتاب ماهی سیاه کوچولو دست به کار خلق شاهکاری درادبیات فارسی وادبیات کودکان زد.
این اثر وی علاوه برآثار دیگر وترجمه های گوناگون درزمینه ادبیات برای وی درسال ۱۹۶۹ جایزه بی ینال براتیسلاوای چکسلواکی را به همراه داشت.
صمدبهرنگی، کودکی سختی همراه باتنگدستی را دریکی از محله های قدیمی جنوب شهر تبریز با خواهران وبرادرانش گذراند.
پدرش که کارگر زهتابی بود برای تامین خانواده به کارهای مختلفی دست زد ازجمله فروش آب با مشک به قفقازها وروسها، عزت بالاخره به همراه تعدادی از بیکاران عازم قفقاز وباکو شد که دیگر خبری ازوی نیامد.
صمدبهرنگی، با سختی تمام تحصیلات مقدماتی خوددردانشرا را به اتمام رساند.
وی برای تامین مخارج خانواده از هجده سالگی به معلمی درروستاهای گوگان، ماما غان، آخیرجان، قندجهان، وشهرستان آذرشهر درآذربایجان شرقی پرداخت.
صمدبهرنگی، درسال ۱۳۳۷همراه با معلمی برای ادامه تحصیل در دانشکده ادبیات فارسی وزبانهای خارجی دانشگاه تبریزپذیرفته شدو طی سه سال گواهینامه فارغ التحصیلی خود را از این دانشکده دریافت کرد.
درسال ۱۳۴۱ با گزارش مدیردبیرستانی که درآن تدریس می کردبدلیل ایراد سخنان نامربوط بین دبیران دردفتر دبیرستان به دبستان منتقل کردند.
صمدبهرنگی، درادامه این نوع فعالیتها وگسترش فعالیتهای فرهنگی با اقدامات رییس اداره فرهنگ آذربایجان کارش به دادگاه کشیدکه البته پس از مجاکمه وتبرئه به فعالیت های خود ادامه داد.
کار صمد با نوشتارهای طنزدرنشریات آن روزگار شروع شد، درسال ۱۳۳۹ داستان «عادت» را نوشت، پس از آن داستان «تلخون» و «بی نام» را نوشت.
وی اشعارمهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و نیمایوشیج را به زبان آذری ترجمه کرد.
صمدبهرنگی، درسال ۱۳۴۳ به علت چاپ کتاب«پاره پاره» با تعقیب دادستانی عادی ۱۰۵ ارتش یک تبریز ۶ ماه از خدمت تعلیق شد.
صمدبهرنگی می نویسد:«مرا از آذرشهر به گاوگان فرستادند و ۲۴۰ تومان از حقوقم کسر کردند که چرا در امور مسخره اداری دخالت کرده بودم...»
صمدبهرنگی، کتاب «الفبای آذری» را درسال ۱۳۴۲ برای مدارس آذربایجان نوشت.
این کتاب به پیشنهاد جلال آل احمد برای چاپ به «کمیته پیکارجهانی با بیسوادی» فرستاده شد؛ اما صمد با تغییراتی که آن کمیته قرار بود درکتاب ایجاد کند با قاطعیت مخالفت کرده و پیشنهاد پول کلان برای چاپ کتاب را نپذیرفت و با اینکارر خود خشم عوامل آن کمیته را برعلیه خود برانگیخت.

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۲۶

صمد بهرنگی زاده ۲ تیر ۱۳۱۸ درتبریزفوت ۱۲ شهریور ۱۳۴۷ ارسباران ( رود ارس، ساحل روستای کوانق)محل خاکسپاری گورستان امامیه تبریز

پدر ومادر عزت وسارا

محل زندگی : تبریز وقفقاز

القاب: «ص. قارانقوش»، «چنگیزمرآتی»، «افشین پرویزی»، «صاد»،«داریوش نواب مرغی»،«بهرنگ»،«بابک بهرامی»،«ص.آدام»،«آدی باتمیش».

مدرک تحصیلی: زبان وادبیات انگلیسی

فارغ التحصیل دانشکده ادبیات فارسی وزبانهای خارجی دانشگاه تبریز

شغل: معلم، داستان نویس، شاعر، مترجم وپژوهش گر

آثارونوشته ها : پاره پاره، کندوکاو، افسانه های آذربایجان (۲جلدی)، ماهی سیاه کوچولو، ۲۴ ساعت درخواب وبیداری و...

صمدبهرنگی معلم وداستان نویس منتقد آذربایجانی را درکنار آثار متنوعش درطول عمری کمتراز ۳۰ سال به بیانی هانس کریستین اندرسون ایران می نامند.

صمد بهرنگی با نوشتن کتاب ماهی سیاه کوچولو دست به کار خلق شاهکاری درادبیات فارسی وادبیات کودکان زد.

این اثر وی علاوه برآثار دیگر وترجمه های گوناگون درزمینه ادبیات برای وی درسال ۱۹۶۹ جایزه بی ینال براتیسلاوای چکسلواکی را به همراه داشت.

صمدبهرنگی، کودکی سختی همراه باتنگدستی را دریکی از محله های قدیمی جنوب شهر تبریز با خواهران وبرادرانش گذراند.

پدرش که کارگر زهتابی بود برای تامین خانواده به کارهای مختلفی دست زد ازجمله فروش آب با مشک به قفقازها وروسها، عزت بالاخره به همراه تعدادی از بیکاران عازم قفقاز وباکو شد که دیگر خبری ازوی نیامد.

صمدبهرنگی، با سختی تمام تحصیلات مقدماتی خوددردانشرا را به اتمام رساند.

وی برای تامین مخارج خانواده از هجده سالگی به معلمی درروستاهای گوگان، ماما غان، آخیرجان، قندجهان، وشهرستان آذرشهر درآذربایجان شرقی پرداخت.

صمدبهرنگی، درسال ۱۳۳۷همراه با معلمی برای ادامه تحصیل در دانشکده ادبیات فارسی وزبانهای خارجی دانشگاه تبریزپذیرفته شدو طی سه سال گواهینامه فارغ التحصیلی خود را از این دانشکده دریافت کرد.

درسال ۱۳۴۱ با گزارش مدیردبیرستانی که درآن تدریس می کردبدلیل ایراد سخنان نامربوط بین دبیران دردفتر دبیرستان به دبستان منتقل کردند.

صمدبهرنگی، درادامه این نوع فعالیتها وگسترش فعالیتهای فرهنگی با اقدامات رییس اداره فرهنگ آذربایجان کارش به دادگاه کشیدکه البته پس از مجاکمه وتبرئه به فعالیت های خود ادامه داد.

کار صمد با نوشتارهای طنزدرنشریات آن روزگار شروع شد، درسال ۱۳۳۹ داستان «عادت» را نوشت، پس از آن داستان «تلخون» و «بی نام» را نوشت.

وی اشعارمهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و نیمایوشیج را به زبان آذری ترجمه کرد.

صمدبهرنگی، درسال ۱۳۴۳ به علت چاپ کتاب«پاره پاره» با تعقیب دادستانی عادی ۱۰۵ ارتش یک تبریز ۶ ماه از خدمت تعلیق شد.

صمدبهرنگی می نویسد:«مرا از آذرشهر به گاوگان فرستادند و ۲۴۰ تومان از حقوقم کسر کردند که چرا در امور مسخره اداری دخالت کرده بودم...»

صمدبهرنگی، کتاب «الفبای آذری» را درسال ۱۳۴۲ برای مدارس آذربایجان نوشت.

این کتاب به پیشنهاد جلال آل احمد برای چاپ به «کمیته پیکارجهانی با بیسوادی» فرستاده شد؛ اما صمد با تغییراتی که آن کمیته قرار بود درکتاب ایجاد کند با قاطعیت مخالفت کرده و پیشنهاد پول کلان برای چاپ کتاب را نپذیرفت و با اینکارر خود خشم عوامل آن کمیته را برعلیه خود برانگیخت.