کاربر:Safa/2صفحه تمرین
| بنیتو موسولینی | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | بنیتو آمیلکاره آندره‌آ موسولینی |
| زادروز | ۲۹ ژوئیه ۱۸۸۳ روستای پرداپیوی ایتالیا |
| مرگ | ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ میلادی شهر مرزی ایتالیا |
| ملیت | ایتالیایی |
| محل زندگی | رم ایتالیا |
| علت مرگ | اعدام بدست پارتیزان‌های ایتالیایی هنگام فرار از ایتالیا |
| لقب | دوچه |
| بنیانگذار | مکتب فاشیسم |
| پیشه | سیاستمدار، روز نامه‌نگار، نویسنده، معلم |
| دلیل سرشناسی | مشارکت در حوادث جنگ‌جهانی دوم |
| اثرگذاشته بر | مردم جهان در ابتدای قرن بیستم |
| اثرپذیرفته از | مارکس، نیچه، ویلفرد بارتو، ژرژ سورل، شارل پگی، هیوبرت لاگاردله |
آنتونیو گرامشی، (۱۹۳۷-۱۸۹۱) نظریه‌پرداز مارکسیست ایتالیایی است که بیش از هر چیز به خاطر تبیین مفهوم “هژمونی” شهرت یافته است. او که یکی از بنیانگذاران حزب کمونیست ایتالیا بود(۱۹۲۱) در سال ۱۹۲۶ به دست فاشیست‌ها زندانی شد و باقی عمرش را در زندان گذراند. وی با وجود وضع نامساعد جسمی در زندان نیز به مطالعه و نویسندگی ادامه داد. نتیجه پژوهش های او که پس از سقوط فاشیسم در کتابی با عنوان “یادداشت‌های زندان” (۱۹۳۵-۱۹۲۹) منتشر شد، جوهره نظریات او را تشکیل می‌دهد.
شاخصه‌های اصلی نظریات مذهبی (مارکسیستی) گرامشی عبارتند از زیر سوال بردن جبر اقتصادی و رد ایده قوانین تاریخ. این نظریات به بهترین شکل در سخنان او درباره انقلاب روسیه تبلور یافته اند؛ به زعم وی روی دادن انقلاب در کشوری که عمدتاً مبتنی بر نظام ارباب رعیتی است به منزله ابطال نظریه مارکس است هر چند انقلابیون از آرای مارکس و رهنمودهای او بسیار الهام گرفته باشند.
آنتونیو گرامشی در بخشی از نامه به همسرش، بعد از تحمل سه سال زندان می‌نویسد:
من معتقدم، آن بحرانی را که زندانی در اولین مرحله از زندان دچارش می‌شود پشت سر گذاشته‌ام. بحران که اغلب سبب قطع رابطه کامل تمامی بندها با گذشته می‌شود. حقیقتش را بخواهی، این بحران را در دیگران بیش از خودم مشاهده و احساس کردم و خنده‌ام گرفت و این خود، به معنی پشت سر گذاشتن این بحران بود. هیچوقت فکرش را نمی‌کردم انسانها آنقدر از مرگ بترسند؛ و باید گفت که دقیقاً در رابطه با این ترس است که بسیاری از ناراحتی‌های روانی خاص زندانیان به وجود می‌آید. در ایتالیا می‌گویند که ترس از مرگ نشانه پیری است. به نظر می‌رسد که این قضاوت بسیار درستی باشد. در زندان، این تحول روانی زمانی خود را نشان می‌دهد که زندانی احساس می‌کند که در دامی گرفتار شده که امکان خلاصی از آن وجود ندارد: یک تغییر ریشه‌ای و سریع ایجاد می‌شود و هر چه میزان برخورد زندانی به زندگی‌اش بر اساس اعتقادات و عقایدش سطحی‌تر و کم‌عمق تر باشد، میزان و سرعت این تغییر بیشتر می‌شود. به صورتی باورنکردنی، من شاهد چنین صحنه‌های وحشتناکی بودم. یقیناً اگر گرامشی روزگاری به قدرت می‌رسید با توجه و اعتقادات ایده‌ئولوژیکی که داشت، یک دیکتاتور تمام عیار و مدعی می‌شد، خوب است که مُرده و با نیک‌نامی از او یاد می‌شود.
شهریار جدید
شهریار جدید از رساله‌های مهم گرامشی، خوانشی نوآورانه و بدعت‌گونه از رساله‌ی شهریار نیکولو ماکیاولی، نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی، درباره‌ی اصول سیاست و آیین کشورداری است. شهریار جدید نامی است که گرامشی بر اجتماع روشنفکران طبقه‌کارگر نهاده بود. این شهرزاده (پرنس) نمی‌تواند شخصیتی واقعی، یعنی فردی خاص باشد، فقط می‌تواند سازواره‌ای باشد، یعنی مجموعه‌ای اجتماعی که پس از آنکه خود را تحکیم کرد و از اعمال خود آگاهی یافت، در آن اراده‌ای دسته‌جمعی شکل می‌گیرد. مقصود گرامشی از شهریار جدید، یک حزب انقلابی متشکل از زحمتکشان روشنفکر است که می‌تواند هژمونی آلترناتیوی در جامعه‌ی مدنی ایجاد کند. (چه گنده‌گویی‌های فریبنده و منحرف کننده‌ای!)
گرامشی به سبب نظریه‌اش در مورد هژمونی فرهنگی در جامعه‌های سرمایه‌داری شناخته شده و آرای او در مورد هژمونی به دیدگاه و نگرش او در جایگاه یک راهبردشناس سیاسی شکل بخشیده است. آثار گرامشی موجب تشویق نظریه‌پردازان مارکسیست دوره‌های بعدی مانند آلتوسر و پولانتساس شد تا ساختار و کارکردهای دولت در دموکراسی‌های لیبرال یا آزادی‌خواه را مورد بررسی دقیق قرار دهند.
در "شهریار جدید" نویسنده به ماکیاول ، بوروکراسی، اکونومیسم و .... می‌پردازد. در باب ماکیاول او اثر شهریار این فیلسوف عملگرا را به مثابه نمونه تاریخی اسطوره سورلی معرفی می‌کند؛ ژرژ سورلی‌ای که نظریه‌پرداز سندیکالیسم انقلابی بود و به نوعی بر فاشیسم ایتالیایی ساخته موسولینی اثر عمدهای داشت. نکته جالب هم در همین امر نهفته است. گرامشی به نوعی به تمجید شهریار ماکیاول می‌پردازد و آن را این چنین می سشهریار جدید از رساله‌های مهم گرامشی، خوانشی نوآورانه و بدعت‌گونه از رساله‌ی شهریار نیکولو ماکیاولی، نویسنده و سیاستمدار ایتالیایی، درباره‌ی اصول سیاست و آیین کشورداری است. شهریار جدید نامی است که گرامشی بر اجتماع روشنفکران طبقه‌کارگر نهاده بود. این شهرزاده (پرنس) نمی‌تواند شخصیتی واقعی، یعنی فردی خاص باشد، فقط می‌تواند سازواره‌ای باشد، یعنی مجموعه‌ای اجتماعی که پس از آنکه خود را تحکیم کرد و از اعمال خود آگاهی یافت، در آن اراده‌ای دسته‌جمعی شکل می‌گیرد. مقصود گرامشی از شهریار جدید، یک حزب انقلابی متشکل از زحمتکشان روشنفکر است که می‌تواند هژمونی آلترناتیوی در جامعه‌ی مدنی ایجاد کند. (چه گنده‌گویی‌های فریبنده و منحرف کننده‌ای!)
گرامشی به سبب نظریه‌اش در مورد هژمونی فرهنگی در جامعه‌های سرمایه‌داری شناخته شده و آرای او در مورد هژمونی به دیدگاه و نگرش او در جایگاه یک راهبردشناس سیاسی شکل بخشیده است. آثار گرامشی موجب تشویق نظریه‌پردازان مارکسیست دوره‌های بعدی مانند آلتوسر و پولانتساس شد تا ساختار و کارکردهای دولت در دموکراسی‌های لیبرال یا آزادی‌خواه را مورد بررسی دقیق قرار دهند.
در "شهریار جدید" نویسنده به ماکیاول ، بوروکراسی، اکونومیسم و .... می پردازد. در باب مایاول او اثر شهریار این فیلسوف عملگرا را به مثابه نمونه تاریخی اسطوره سورلی معرفی می‌کند؛ ژرژ سورلی‌ای که نظریه پرداز سندیکالیسم انقلابی بود و به نوعی بر فاشیسم ایتالیایی ساخته موسولینی اثر عمدهای داشت. نکته جالب هم در همین امر نهفته است. گرامشی به نوعی به تمجید شهریار ماکیاول می پردازد و آن را این چنین می‌ستاید:"..... نمونه یک ایدئولوژی سیاسی که به صورت یک خیال‌آباد بی روح یا نظریه‌بافی عالمانه ارائه نمی‌شود، بلکه به صورت آفریده یک تخیل عینی که روی مردم پراکنده و از هم بریده اثر می‌کند و اراده جمعی آنها را برمی‌انگیزد و سازمان می‌بخشد."
کتاب‌شناسی
- ملاحظات و تذکرات انتقادی در بارهٔ «کتاب آموزشی عامه فهم جامعه‌شناسی» بوخارین نوشته آنتونیو گرامشی ترجمه مهران زنگنه
- گرامشی و انقلاب، مقالاتی پیرامون انقلاب اکتبر، ترجمهٔ علیرضا نیاززاده نجفی، تهران: نشر چشمه، ۱۳۹۹
- رستاخیز (IL RISORGIMENTO)
- گذشته و حال
- ت‍زه‍ایی دربارهٔ ت‍اک‍ت‍یک‌های حزب کمونیست ایتالیا (ت‍زه‍ای رم)، ترجمهٔ محمد حاجی‌زاده، تهران: نشر تاریخ، ۱۳۵۸
- دربارهٔ آموزش و فرهنگ، ترجمهٔ م. س‍رخ‌رودی و ر. آروی‍ن، تهران: نشر پژواک، ۱۳۵۸
- ستمگران و ستمبران، ترجمهٔ وارتان میکائیلیان، تهران: انتشارات فرهنگ نوین، ۱۳۶۰
- پیدایش روشنفکران، ترجمهٔ جلال آل‌احمد، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۵۷
- شهریار جدید، ترجمهٔ عطاءالله نوریان، تهران: نشر اختران، ۱۳۸۶
- دولت و جامعهٔ مدنی، ترجمهٔ عباس میلانی، تهران: نشر اختران، ۱۳۸۴
- ماتریالیسم تاریخی
- نامه‌های زندان، ترجمهٔ مریم علوی‌نیا، تهران: نشر آگاه، ۱۳۶۲
- سوسیالیسم فاشیسم و انقلاب، ترجمه کامران برادران، آگه
- معادلات و تناقضات، ترجمه شاپور اعتماد، طرح نو
نامه‌های زندان گرامشی توسط خواهرزن او «تاتیانا شوخت» در محل امنی نگهداری شد. سپس به مسکو فرستاده شد و پس از پایان جنگ در اختیار پالمیرو تولیاتی دوست گرامشی و رهبر بعدی حزب کمونیست ایتالیا قرار گرفت. از او آثاری در زمینهٔ تئوریزه کردن مفاهیمی کلیدی همچون هژمونی (چیرگی‌خواهی)، جامعهٔ مدنی، نسبت زیربنا و روبنا در سیستم سرمایه‌داری، ماهیت طبقاتی روشنفکران، و جنگ قدرت به جا مانده‌است.
دربارهٔ گرامشی
- جوزپه فیوری، زندگی مرد انقلابی، ترجمهٔ مهشید امیرشاهی، تهران: انتشارات خوارزمی، ۱۳۶۰
- رناته هالوب، آنتونیو گرامشی؛ فراسوی مدرنیسم و پست‌مدرنیسم، ترجمهٔ محسن حکیمی، تهران: نشر چشمه، ۱۳۷۴
- پری اندرسون، معادلات و تناقضات آنتونیو گرامشی، ترجمهٔ شاپور اعتماد، تهران: نشر طرح نو، ۱۳۸۲
- جیمز جول، گرامشی، ترجمهٔ محمّدرضا زمرّدی، تهران: نشر ثالث، ۱۳۸۸
- لئوناردو پگی، نظریهٔ عام مارکسیسم نزد گرامشی، ترجمهٔ امیر احمدی‌آریان، تهران: نشر رخداد نو، ۱۳۸۹
- مایکل بوراووی، مارکسیسم جامعه‌شناسانه: هم‌گرایی آنتونیو گرامشی و کارل پولانی، ترجمهٔ محمّد مالجو، تهران: نشر نی، ۱۳۹۳
آنتونیو گرامشی درباره‌ی آموزش و فرهنگ
فرهنگ چیزی است
کاملاً متفاوت.
فرهنگ سازمان است،
فرهنگ نظم درونی فرد است،
شکل دادن به شخصیت خود است؛
فرهنگ نیل به آگاهی بالاتری‌ست
که به‌کمک آن شخص به
درک ارزش تاریخی خود
و عمل‌کرد خود در زنده‌گی؛
و حقوق و وظائف‌ش
توفیق می‌یابد.
اما هیچ‌یک از این‌ها از طریق تکامل خودبه‌خود،
از طریق سلسله‌ئی از کنش‌ها و واکنش‌هائی
که مستقل از اراده‌ی فرد باشد
-آن‌طور که در قلم‌روی حیوانان و گیاهان
که در آن هرواحد ناآگاهانه
اعضاء خود را به‌وسیله‌ی قانونی طبیعی و مقدر انتخاب می‌کند
و متمایز می‌سازد-
انجام نمی‌پذیرد.
مهم‌تر از همه این که انسان یک‌ذهن است،
یعنی محصولی از تاریخ و نه از طبیعت.
در غیر این‌صورت
چه‌گونه می‌توان
این حقیقت را
که سوسیالیزم هنوز به‌وجود نیامده است
با توجه به این
که استثمارگر و استثمارشونده،
خالقان ثروت و مصرف‌کننده‌گان خودخواه آن
همیشه وجود داشته‌اند،
توضیح داد؟
حقیقت این است
که انسان قدم‌به‌قدم و مرحله‌به‌مرحله از ارزش خود آگاه گردیده و ...
سخنان گرامشی
شیفتگان درگاه استبداد ! اگر با مردم نیستید بر علیه مردم عمل نکنید !
یک حکومت تضعیف شده ، شبیه یک ارتش در حال شکست است! " آنتونیو گرامشی"
کلیدی ترین پرسش برای فلسفه سیاسی در طول تاریخ , چگونگی اداره کشور توسط " بهترین حکومت " بود . یا بهترین رژیم سیاسی کدام است . چگونه می توان از رژیم بد به حکومتی شایسته دست یافت .
بشریت اکنون میداند که کدام رژیم سیاسی " شر مطلق " است , در این حوزه دستش خالی نیست .
فیلسوفان عصر روشنگری , در تبیین حکومت های سکولار , اهدافشان ناظر بر جهان شمول بودن universal آن بوده است .
صلح جهانی کانتی cosmopolitan peace . و شهروند جهانی بودن هدفی در محدوده اروپا نبود , اگرچه کانت به آلمانی می نوشت اما هرگز مخاطبش مردم آلمان نبوده است .
دموکراسی نوین جهان حاصل چهار صد سال جدال نظری و عملی است , انتخابی بودن حاکمان , سکولاریسم یا جدایی دین از دولت , تفکیک قوای سه گانه , و رعایت حقوق بشر , اجزا لاینفک این دموکراسی است . فقدان هر کدام از اجزای فوق ان دموکراسی ناقص و مستحق براندازی است .
این دموکراسی شامل دوران اولیه " قانونمداری " ,دوران میانی " عدالت محوری" و شرایط کنونی " دفاع از محیط زیست " ایجاد نهاد های مستقل از قدرت سیاسی ngo ها و منشور جهانی حقوق بشر ,از مصوبات تخطی ناپذیر سازمان ملل تبدیل شد .
دموکراسی ناقص و سیستم اداری منبعث از آن هرگز قادر نیست , منطبق بر رضایتمندی مردم , اقتصاد , فرهنگ , حقوق و وظایف شهروندی را ساماندهی نماید .
اصول فوق با مفهوم " مشروعیت حکومت " ,معیار و سنجش ملت ها در "حق انقلاب و براندازی" است ! چنین شرایطی بیش از هر زمان دیگری برای مردم ایران آماده است !
به جای مردم , برای مردم , پیشاپیش مردم , به دنبال مردم نباید تصمیم و حرکت کرد , بلکه باید با مردم و از خواسته های مردم حمایت کنیم !
در چنین شرایطی مردم به تحقق حق و انجام درست وظیفه خویش عمل خواهند کرد !