کاربر:Safa/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مهدی کروبی،''' زاده ۱۳۱۶ الیگودرز روحانی، سرپرستی کمیته امداد خمینی، نماینده خمینی در حج، نماینده ۴ دوره مجلس شورای اسلامی، رئیس مجلس سوم و ششم، رئیس بنیاد شهید، و عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام را در کارنامه خود دارد. کروبی تا کلاس ششم ابتدایی در الیگودرز زندگی می کرد و از سال ۱۳۳۳ در قم به تحصیلات حوزوی و تحصیلات پایه تا اخذ دیپلم ادبی ادامه داد. تحصیلات دانشگاهی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران و اخذ لیسانس به دلیل دستگیر شدن توسط ساواک از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۱ به درازا کشید.
<noinclude>
'''بازداشتگاه کهریزک،''' یا زندان کهریزک در شهر سنگ از توابع شهرری در استان تهران است که در دوران ریاست [[محمدباقر قالیباف|قالیباف]] برای نیروی انتظامی تأسیس و طی سالیان در عملیات‌های مختلفی مانند، تخریب محله خاک سفید مورد استفاده قرار گرفت. این بازداشتگاه تا اواسط سال ۱۳۸۸ ناشناخته بود، اما در جریان [[تظاهرات ۱۳۸۸|قیام سال ۱۳۸۸]] شهرت جهانی پیدا کرد.


در سال ۱۳۴۱ ازدواج می کند، دارای ۴ فرزند به نامهای محمدحسین، محمدتقی، علی، و یاسر است.
'''بازداشتگاه کهریزک از یادداشت‌های بهروز صبری سلماسی یکی از شکنجه‌گران زندان کهریزک'''


پس از انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران در رده‌‌های بالا حکومتی، دارای پست‌های مختلفی از جمله ریاست مجلس و عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.
زندانیان در بدو ورود به کهریزک، برهنه فقط با یک زیرشلواری مجبور بودند روی سنگ و خار و خاشاک و آسفالت سینه خیز بروند و هم‌زمان مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند یا تا حد ضعف «بشین پاشو» و «کلاغ پر» می‌رفتند. تعدادی از بازداشت شدگان به دلیل شدت جراحات وارده و شرایط نامناسب نگهداری‌شان در بازداشتگاه، کشته شدند و نیروهای امنیتی با تهدید خانواده‌های آنان از اعلام اسامی و دادخواهی این خانواده‌ها جلوگیری نمودند. بازداشت شدگان که از زمان بازداشت تا روز تولد فاطمه زهرا حق استفاده از حمام را نداشتند، در این مدت به بیماری‌هایی نظیر شپش مبتلا شدند. سوله کهریزک در این زمان فاقد آب، تهویه، وسایل گرم کننده و خنک کننده، هرگونه کف پوش، موکت و تخت خواب، نور کافی، سرویس بهداشتی قابل استفاده و حمام بوده‌ است. کمپ کهریزک تا سه ماه آب لوله کشی نداشت و زندانیان تا سه ماه حق نداشتند برای دستشویی از آب استفاده کنند. آب فقط به شرط کتک و کابل خوردن به آن‌ها داده می‌شد. تا یک ماه اول آب را از گالن‌های گازوئیل می‌خوردند که موجب تهوع و استفراغ می‌شد. در دو ماه اول، هر زندانی می‌توانست فقط در ساعت‌های ۱۰ صبح و ۱۰ شب، ۳ دقیقه از دستشویی استفاده کند و به شرط کتک خوردن و سینه خیز رفتن و عوعو کردن مانند سگ، از آب استفاده کند. البته در ۲۰ روز اول در را باز نمی‌کردند و بازداشتی‌ها مجبور بودند همان‌جا که زندگی می‌کنند جلوی هم ادرار و مدفوع کنند، بعد از ۲۰ روز که در را باز کردند کف سوله را با آب فشار قوی شستند.


مهدی کروبی، پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ به حکم خامنه‌ای در حصر خانگی  به سر می برد.
در یادداشت‌های روزانه بسیجی بهروز صبری سلماسی که از شکنجه گران با سابقه بازداشتگاه کهریزک می‌باشد و توسط یکی از سربازان خدمت کهریزک از وی ربوده شد، آمده است:<blockquote>«غذا دو وعده در ساعت ۱۶:۳۰ و ۲۱:۳۰ میان زندانیان پرتاب می‌شد که شامل یک چهارم نان لواش و یک سیب زمینی بسیار کوچک (تقریبا ۵۰ گرمی برای هر نفر) بود. گاهی افرادی که ضعیف‌تر بودند و تاکنون این مکان‌ها را ندیده بودند را وادار می‌کردند برای دریافت غذا چهار دست و پا مثل سگ پارس کنند و سیب زمینی را با دندان از روی زمین بردارند. در اثر سوء تغدیه به زودی زندانیان چنان وضعی پیدا کردند که با هر ضرب و شتم کوچکی بی‌هوش می‌شدند و بیشترشان یک سوم تا نصف وزن خود را از دست دادند. زندانیان کهریزک که اکنون به زندان‌های دیگر منتقل شده‌اند هنوز به شرایط عادی برنگشته‌اند و به انواع بیماری‌های گوارشی مبتلا هستند. در کهریزک کمتر از نیم متر جا برای هر کسی بود و زندانیان گاهی مجبور بودند نوبتی بخوابند.»</blockquote><blockquote>بهروز صبری سلماسی از عاملین اصلی آزار و اذیت جنسی بازداشت شدگان زندان کهریزک، متولد تهران در سال ۱۳۵۶ می باشد که در جریانات ضرب و شتم دانشجویان در [[حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)|حادثه کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۸]] نقش محوری داشته است. نامبرده در بسیاری از فعالیت های تروریستی [[نیروی قدس سپاه پاسداران|سپاه قدس]] نیز نقش داشته است. دفترچه یادداشت‌های روزانه وی که حاوی بسیاری از جنایات وی بوده، توسط یکی از سربازان وظیفه ربوده شده که به دست [[مهدی کروبی]] افتاد و زمینه رسوایی جمهوری اسلامی را فراهم آورد. نام وی پس از ناآرامی‌های ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ توسط برخی از رسانه ها فاش شد.</blockquote><blockquote>ضرب و شتم زندانیان با باتوم، کابل، سیم‌های برق بافته شده و شوک الکتریکی انجام می‌شد. دست و پای آن‌ها را به صورت کمانی و قپانی می‌بستند و کتک می‌زدند. گاهی هم با دست و پای بسته آنها را تاب داده و پرت می‌کردند. گاهی هم دست‌ها و پاهای زندانیان را به همدیگر می‌بستند. گاهی کف پای زندانیان را می‌زدند و سپس مجبورشان می‌کردند روی پاهای ملتهب خود راه بروند. گاهی برای تحقیر و وحشت، عورت آن‌ها را جلوی دیگر زندانیان نشان داده و با باتوم و شیشه به آنها تجاوز می‌کردند و در صورتی که زندانی می‌پذیرفت تا فحش‌های بسیار رکیکی به خود دهد، شکنجه متوقف می‌شد.</blockquote><blockquote>گاهی زندانیان به تخت سربازان بسته می‌شدند و دیگران باید روی آن‌ها ادرار می‌کردند. بسیاری از زندانیان دچار مشکلات روحی روانی شدند و ۱۳ نفر تا ۳۰ مهر ۱۳۸۸ کشته شدند. کسانی که دست و پای‌شان می‌شکست به بیمارستان برده نمی‌شدند، زیرا از بیمارستان سجاد فقط برای موارد منجر به مرگ استفاده می‌شد و شکستگی دست و پا مورد اورژانسی محسوب نمی‌شد. بسیاری از این شکستگی‌ها به طور کج جوش خورده‌است. از سه قلاده سوسمار نیز برای آزار بازداشتی‌ها استفاده می‌شد.</blockquote>اسامی شماری از شکنجه گرانی که تا کنون تعدادی از جوانان ایرانی را زیر شکنجه در زندان کهریزک به قتل رسانده‌اند به شرح زیر است:


= زندگی‌نامه کروبی =
احمدرضا رادان جانشین فرمانده نیروی انتظامی، عامریان (عامری) معاون رادان، کشمیری (از دستیاران رادان)، حقی فرمانده گارد، کومیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک، سروان پاسدار زندی معاون اردوگاه کهریزک، پاسدار سید موسوی قاتل محسن روح الامینی، افسر پاسدار سید حسینی افسر نگهبان زندان کهریزک، حسین فدایی، سرتیپ مسعود صدر الاسلام فرمانده سابق اطلاعات ناجا، بهروز صبری سلماسی از شکنجه‌گران کهریزک، حسین عمویی از شکنجه‌گران کهریزکو هشت نفر از افراد گارد که با نقاب زندانیان را مورد شکنجه قرار می‌دادند.


مهدی کروبی متولد سال ۱۳۱۶ در الیگودرز، تا سال ششم ابتدایی در همانجا به تحصیل پرداخت، و درسال ۱۳۳۳ به حوزه‌ی علمیه قم می‌رود. در حوزه‌ی علمیه علاوه بر دروس حوزه به تحصیلات پایه خود تا اخذ دیپلم ادبی ادامه داد. در سال ۱۳۴۱ با خانم فاطمه کروبی متولد ۱۳۳۵ ازدواج کرد که حاصل این ازدواج ۴ فرزند پسر به ترتیب زیر است.
[[مهدی کروبی]] یکی از نامزدهای انتخاباتی در سال ۱۳۸۸ در نامه‌ای به هاشمی رفسنجانی صریحاً به تجاوز به دختران و پسران بازداشت شده اشاره کرده‌است. مجید انصاری، معاون سابق رئیس‌جمهوری ایران و عضو مجمع روحانیون مبارز، در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ایرنا، درباره‌ی درخواست [[مهدی کروبی]] از هاشمی رفسنجانی، برای بررسی موضوع «تجاوز به زندانیان» گفته‌است:<blockquote>«با کمال تاسف این‌ها صحت دارد و آدم باید به قول امیرالمؤمنین آرزوی مرگ کند که در جمهوری اسلامی کار به اینجا برسد که چنین فجایعی رخ دهد… نه یک مورد بلکه متعدد بوده‌است».</blockquote><blockquote>برخی از اظهارات رادان در زندان کهریزک خطاب به زندانیان:</blockquote><blockquote>ما از بالاترین مقامات کشوری و امنیتی و قضایی دستور داریم که اینگونه عمل کنیم و مامورین تنها دستورات را اجرا می‌کنند و در سیر بازجویی‌های فنی به تمام مامورین پلیس امنیت می‌گویم که برخورد کنید و بزنید و اگر کسی کشته شد من پاسخ خواهم داد... آنقدر اینجا شکنجه می‌شوید و بی آب و غذا نگه داشته می‌شوید تا اندازه موش شوید و از میان میله‌های سلول‌های بازداشتگاه رد شوید و تازه این موقع است که اگر زنده ماندید به دادگاه و زندان دیگر منتقل می‌شوید.</blockquote>قاسم رضایی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی در برنامه دستگیری افرادی که آنها را اراذل و اوباش می‌نامند به ماموران پلیس دستور داده در صحنه درگیری، دست و پای کسانی که قمه دارند را بشکنند.


محمدحسین متولد ۱۳۴۴ دارای لیسانس حقوق
او در ویدیویی که خبرگزاری ایرنا منتشر کرد خطاب به ماموران می‌گوید: باید کاری کنید که قمه را بیاندازد. یعنی دست نداشته باشند. اگر این افراد را در صحنه درگیری بازداشت کردید و سالم بودند باید پاسخ دهید که چرا سالم‌اند. باید دستشان شکسته و نیم‌تنه آن‌ها افتاده باشد. اگر قداره کشیدند باید قلم پایشان را بشکنید.
 
محمدتقی متولد ۱۳۴۶، دارای دکترای حقوق بین الملل ( محمدتقی وقتی دانش آموز بود به جبهه می رفت که در آخرین حضور در جبهه بر اثر برخورد با مین پای خود را از دست داد. او تحصیلات خود در رشته حقوق بین الملل را به پایان رسانده و با دریافت درجه دکترا، عضو هیئت علمی دانشگاه است).
 
علی متولد ۱۳۵۱ دارای تحصیلات حوزوی
 
یاسر متولد ۱۳۵۷ دانشجو
 
۴ روز پس از بازداشت روح‌الله خمینی در سال ۱۳۴۲ به مدت ۵۰ روز توسط ساواک بازداشت شد و پس از آزادی در همانسال در آزمون ورودی رشته فقه و حقوق اسلامی دانشگاه تهران پذیرفته شد، در آذرماه سال ۱۳۴۳ در قم دستگیر و  ۲۵ روز در زندان قزل قلعه به همراه مصطفی خمینی و ربانی شیرازی بازداشت بود.
 
در سال ۱۳۴۴ بعد از انجام سخنرانی در شهرهای آبادان و کرمانشاه دستگیر و پس از چند روز بازداشت، از آن شهرها اخراج شد.
 
در ابتدای سال ۱۳۴۵ و به دنبال برخی فعالیتها در قم، آیت الله منتظری و تعداد دیگری از روحانیون دستگیر شدند و حکم بازداشت مهدی کروبی هم صادر شد که وی مخفیانه از کشور خارج و به نجف رفت. در اوایل زمستان همان سال پس از بازگشت به ایران دستگیر و بعد از چند روز بازداشت به گنبدکاووس تبعید شد.
 
دو ماه پس از بازگشت از تبعید، مجدداً به خاطر توزیع نامه سرگشاده خمینی به هویدا، تحت تعقیب قرار گرفت و در مدرسه ای روبروی بیمارستان دکتر سپیر در خیابان سیروس نزد شیخ محمد رحیمی (این فرد در سالهای اخیر در نارمک به قتل رسید) مخفی شد. پس از چند روز ساواک به آنجا حمله کرد و دستگیر شد. مأموران ساواک می خواستند منبع اصلی توزیع این نامه را (که سید محمود دعایی مدیرفعلی روزنامه اطلاعات بود) پیدا کنند.
 
بعد ازبازجویی ها وی را به زندان قزل قلعه منتقل کردند که در آنجا با آقایان رفسنجانی، ربانی شیرازی، (دکتر) شریعتی سبزواری، فهیم کرمانی و مرآتی- داماد مرحوم سیدحسن معینی- هم زندان بودیم. پس از سه ماه بازداشت در قزل قلعه کروبی را به بند ۴ زندان قصر منتقل کردند که در آنجا با گروه های مختلف ملی، مذهبی ،و کمونیستها هم بند شد.
 
از زندانیان مربوط به ۱۵ خرداد محسن طاهری، امیرحسینی و تقی درچه‌ای و دکتر عباس شیبانی، علی بابایی و مفیدی از نهضت آزادی، و از کمونیست های سرشناس آقایان عمویی و کی‌منش در آنجا زندانی بودند. محمد منتظری و آقای علوی داماد آیت الله طالقانی هم در همان زندان بودند.
 
مهدی کروبی در سال ۱۳۴۸ به خاطر توزیع کتابهای خمینی سه ماه بدون محاکمه در زندان قزل قلعه بود.
 
در سال ۱۳۴۹ بعد از مرگ آیت‌الله سعیدی، شبانه به منزل بسیاری از افراد یورش بردند و آنها را دستگیر کردند که وی فراری شد، و مدتی با نام مستعار «اسلامی» در مدرسه‌ی سجاد در شهر ری تدریس کرد. در سال ۵۰ شناسایی و دستگیر شد. اما به خاطر آنکه پرونده مشمول مرور زمان شده بود پس از مدت کوتاهی آزاد شد.
 
از کسانی که در دانشگاه با مهدی کروبی هم دوره بودند، ناطق نوری، سید محمد خامنه ای، محقق داماد، سید ابوالفضل شفایی، جلیلوند و معراجی پودند. که برخی از هم دوره ای‌ها با دریافت گواهی اجتهاد از مرحوم شریعتمداری، از سربازی معاف شدند و بعضی دیگر نیز به سربازی رفتند.
 
در سال ۱۳۵۱ که از طرف دولت برای گروهی از مشمولان معافیت صادر شد، مهدی کروبی با ارائه پایان‌نامه لیسانس خود را گرفت. در سال ۵۲ مجدداٌ به مدت کوتاهی بازداشت شد.
 
در سال ۵۳ که برخی از دستگیری‌ها به راه افتاد تعدادی از افراد دستگیر شده در زیر شکنجه وی را معرفی کرده بودند و بر همین اساس هم دستگیر شد و سخت‌ترین دوران زندان خود را گذراند. چون برای ساواک اسلحه و منابع مالی گروه های مبارز و نحوه تأمین آنها خیلی مهم بود.
 
در این دوره از زندان که بیش از سه سال به طول انجامید  آیت الله منتظری، آیت الله طالقانی، آیت الله انواری، و مهدی عراقی همدوره کروبی بودند. همچنین از گروه های مبارز غیرمذهبی خاوری، پرویز حکمت‌جو و پاک نژاد نیز در زندان اوین بودند. حکمت جو در همان ایام توسط ساواک به قتل رسیده بود اما اعلام کردند که در زندان فوت کرده است. از دیگر کسانی که در این مدت در زندان با هم بودند محمد محمدی (نماینده دوره اول گرگان در مجلس شورای اسلامی و پدر همسر زیدآبادی) و همچنین دوتن از سران شاخه نظامی سازمان مجاهدین خلق یعنی محمود عطایی و پرویز یعقوبی بودند. همینطور سه تن از اعضای حزب ملل اسلامی یعنی آقایان ابوالقاسم سرحدی‌زاده (وزیر اسبق کار و نماینده دوره ششم مجلس)، کاظم بجنوردی (رئیس فعلی کتابخانه ملی) و محمود طباطبایی، آقای دکتر شیبانی از نهضت آزادی و لاجوردی در این دوره بازداشت بودند.
 
مهدی کروبی در اواخر سال ۵۶ از زندان آزاد شد. اما فعالیت های خود را ادامه دادم در حالیکه کم کم فضا به گونه ای شده بود که بازداشت ها به حداقل رسیده بود. در ماه رمضان ۵۷ ماموران شاه از طریق شنود تلفن، از قرار تجمعی مطلع شده بودند که وی را  همراه با آیت الله انواری دستگیر کردند و به کلانتری در حوالی پل گیشا بردند. بعد از چند دقیقه افرادی دیگر مانند باهنر و  اردبیلی را نیز به همان کلانتری آوردند اما این بازداشت‌ها بسیار کوتاه بود.
 
بعد از ۱۷ شهریور ۵۷ هم درکار توزیع اعلامیه های خمینی بود. که تا سال ۵۷ و پیروزی انقلاب دستگیر نمی شود.
 
== پست های کروبی پس از انقلاب ==
مهدی کروبی پس از انقلاب حکم مسئولیت کمیته امداد را از طرف خمینی به همراه عسگراولادی و شفیق در اسفندماه ۵۷ دریافت کرد.
 
در اوایل سال ۵۸، خمینی طی حکمی نمایندگی تام الاختیار خود در لرستان را به وی محول کرد. در زمستان سال ۵۸ از سوی مردم الیگودرز به نمایندگی اولین دوره مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. پس از آن در حالی که برای سرکشی به امور لرستان در خرم آباد بود، از رادیو حکم خمینی را مبنی بر تأسیس بنیاد شهید توسط وی را شنید.
 
در سال ۱۳۶۲ به مجلس راه یافت، در سال ۱۳۶۴ نماینده خمینی در امور حج گردید.
 
در سال ۱۳۶۸ توسط خمینی سرپرستی برخی از اموال به وکالت از سوی خمینی به وی محول شد. و تقریباً همزمان با این حکم به عضویت مجلس بازنگری قانون اساسی درآمد.
 
در سال ۱۳۷۱ پس از اعتراض به دخالت شورای نگهبان در انتخابات مجلس تا سال ۱۳۷۶ سکوت کرد و فعالیت سیاسی نداشت.
 
آغاز دوباره فعالیت سیاسی مهدی کروبی در سال ۷۵ با دعوت از مهندس موسوی برای ریاست جمهوری و پس از امتناع موسوی، قانع کردن خاتمی برای پذیرش کاندیداتوری ریاست جمهوری بود.
 
آخرین مسئولیت مهدی کروبی پس از نمایندگی و ریاست مجلس ششم، عضویت تشخیص مصلحت نظام می باشد...
 
== حواشی زندگی مهدی کروبی ==
 
=== معرفی پاسدار به زندان اوین ===
مهدی کروبی در سال ۱۳۶۰ که همزمان مسئولیت بنیاد شهید و نمایندگی تام الاختیار خمینی را در لرستان داشته به درخواست لاجوردی دادستان دادگاه‌های انقلاب جمهوری اسلامی بدلیل عدم اطمینان به پاسداران زندان اوین پس از دستگیریها و اعدام‌های سال ۱۳۶۰ به همراه موسوی تبریزی و    نفراتی را که به آنها اطمینان داشته‌اند برای پاسداری به زندان اوین می‌فرستند که برخی از آنها توسط زندانیانی که در دهه شصت زندانی بوده‌اند بعنوان عوامل شکنجه شناسایی شده‌اند. از جمله پاسداری بنام سرلک که فرستاده مهدی کروبی به اوین بود.
 
=== حادثه خونین مکه در سال ۱۳۶۶ ===
در روز جمعه، نهم مرداد ماه سال ۱۳۶۶، در اثر درگیری گسترده ماموران انتظامی عربستان با گروهی از زائران ایرانی، صدها نفر، از جمله گروهی از ماموران عربستان کشته شدند. این ماجرا، بزرگترین کشتار حجاج شرکت کننده در مراسم حج در تاریخ معاصر محسوب می‌شود.
 
آمار رسمی تلفات این حادثه از سوی عربستان ۴۰۲ کشته اعلام شده که ۲۷۵ تن از آنان ایرانی و نیمی از آنان زن بودند. اما آمار اعلام شده از سوی ایران از کشته شدن ۳۲۵ ایرانی (۲۰۳ زن و ۱۲۲ مرد) خبر می‌دهد.<ref>روزنامه جام جم ۹ مهر ۱۳۹۳</ref>
 
در آن زمان مهدی کروبی از طرف روح‌الله خمینی به سرپرستی حجاج ایرانی منصوب شده بود و به همین دلیل بلافاصله از عربستان اخراج شد.
 
میرحسین موسوی در اعتراض به اینگونه اقدامات، حتی یکبار استعفا داده‌است. در متن استعفای موسوی به این مساله نیز اشاره شده و به عنوان یکی از دلایل استعفایش آمده ‌است: "عملیات برون مرزی که بدون اطلاع و دستور دولت صورت می‌گیرد. شما بهتر می‌دانید که تاکنون فاجعه‌آفرینی و اثر نامطلوب آنها برای کشور چقدر بوده‌است. بعد از آنکه هواپیمایی ربوده می‌شود، از آن باخبر می‌شویم. وقتی مسلسلی در یکی از خیابانهای لبنان گشوده می‌شود و صدای آن در همه جا می‌پیچد، متوجه قضیه می‌شویم. پس از کشف مواد منفجره از حجاج ما در جده، اینجانب از این امر آگاه می‌شوم. متاسفانه و علی‌رغم همه ضرر و زیانی که این حرکت متوجه کشور کرده‌است، هنوز نظیر این عملیات می‌تواند هر لحظه و هر ساعت بنام دولت صورت گیرد."
 
با اینحال بجز نخست‌وزیر، دیگر بخش‌های حکومت از این اقدامات به عنوان اقدامات انقلابی حمایت می‌کردند. برای نمونه احمد خمینی در نوشته‌ای که با عنوان رنج‌نامه بعد از برکناری آیت الله منتظری منتشر کرد، ضمن اشاره به یکی از نامه‌های انتقادی آیت‌الله منتظری خطاب به آیت‌الله خمینی، مساله ارسال مواد منفجره به عربستان را "کارهای انقلابی" نامیده و نوشت: "آیا راهی برای کارهای انقلابی غیر از آنچه در مکه شد وجود دارد؟ البته اینگونه کارها گاهی بدون گیر و اشکال انجام می‌گیرد و گاهی لو می‌رود. این به معنای موافقت من با این گونه کارها نیست، ولی به طور کلی، معمول این گونه کارها همین است."
 
این پاسخ احمد خمینی به بخشی از نامه آیت‌الله منتظری در تاریخ ۱۷ مهر ۱۳۶۵ اشاره دارد که خطاب به آیت‌الله خمینی نوشته بود:‌ "سپاه در وقت حج یک کار غلط ناروا انجام می‎دهد و از ساکهای حدود صدنفر حجاج پیرمرد و پیرزن بدون اطلاع آنان سوء استفاده می‎کند به نحوی که در عربستان در وقت حج آبروی ایران و انقلاب را بردند و آقای کروبی ناچار شد از ملک فهد طلب لطف کند، لابد حضرتعالی شنیده‌اید؛ آن وقت در همان کشور بعضی زمزمه راه می‎اندازند که خوب است بگوئیم از طرف سید مهدی هاشمی بوده، و یک نفر از شش نفر افراد سپاهی که متصدی این کار غلط بوده‌اند آمد نزد من و به من گفت مسئول من در سپاه اصرار می‎کند که بگویم از طرف سید مهدی هاشمی این کار انجام شده، و در مجلس و هیئت دولت و محافل دیگر هم شایع کردند." [خاطرات آیت‌الله منتظری| جلد دوم| صفحه ١١۵۹]
 
== گاهشمار زندگی کروبی ==
همسر:  فاطمه کروبی متولد 1325
 
تاریخ ازدواج:  فروردین 1341
 
آغاز تحصیلات حوزوی:  سال 1333 در قم
 
آغاز تحصیلات دانشگاهی : سال 1343 دانشکده الهیات دانشگاه تهران
 
پایان تحصیلات دانشگاهی سال 1351( به دلیل دستگیری های مکرر و نیز زندگی مخفی در برخی سال های فاصله1343 تا 1351 و نیز به خاطر تأثیر در ارائه پایان نامه که شرح آن در متن زندگینامه آمده، اخذ لیسانس حدود 8 سال به طول انجامید).
 
سابقه بازداشت های سیاسی: نخستین بازداشت سال 1342 و آخرین آن ماه رمضان سال 57. طولانی ترین بازداشت به مدت بیش از سه سال که در سال 1353 آغاز و در اواخر سال 56 به پایان رسید.
 
نخستین مسئولیت اجرایی در ماه های پایانی رژیم گذشته: دیدار با اعتصابیون و انتقال کمک های مالی به بعضی از آنها
 
نخستین مسئولیت رسمی در نظام جمهوری اسلامی: سرپرستی کمیته امداد امام خمینی
 
سایر مسئولیت ها: ریاست بنیاد شهید در فاصله سالهای 1358 تا 1371
 
نمایندگی امام در حج در فاصله سال های 1364 تا 1369
 
نمایندگی مردم در مجالس اول، دوم، سوم و ششم
 
ریاست مجالس سوم و ششم


== منابع ==
== منابع ==
<references />


۱
# نیروی انتظامی - مکالمات بیسیم رادان در یوتیوب
# [[نیروی انتظامی جمهوری اسلامی#cite%20ref-13|↑]] نیروی انتظامی - سایت رادیو فردا
# [[نیروی انتظامی جمهوری اسلامی#cite%20ref-14|↑]] نیروی انتظامی - سایت عصر نو
# [[نیروی انتظامی جمهوری اسلامی#cite%20ref-15|↑]] نیروی انتظامی - فیس بوک بی بی سی فارسی

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۸

بازداشتگاه کهریزک، یا زندان کهریزک در شهر سنگ از توابع شهرری در استان تهران است که در دوران ریاست قالیباف برای نیروی انتظامی تأسیس و طی سالیان در عملیات‌های مختلفی مانند، تخریب محله خاک سفید مورد استفاده قرار گرفت. این بازداشتگاه تا اواسط سال ۱۳۸۸ ناشناخته بود، اما در جریان قیام سال ۱۳۸۸ شهرت جهانی پیدا کرد.

بازداشتگاه کهریزک از یادداشت‌های بهروز صبری سلماسی یکی از شکنجه‌گران زندان کهریزک

زندانیان در بدو ورود به کهریزک، برهنه فقط با یک زیرشلواری مجبور بودند روی سنگ و خار و خاشاک و آسفالت سینه خیز بروند و هم‌زمان مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند یا تا حد ضعف «بشین پاشو» و «کلاغ پر» می‌رفتند. تعدادی از بازداشت شدگان به دلیل شدت جراحات وارده و شرایط نامناسب نگهداری‌شان در بازداشتگاه، کشته شدند و نیروهای امنیتی با تهدید خانواده‌های آنان از اعلام اسامی و دادخواهی این خانواده‌ها جلوگیری نمودند. بازداشت شدگان که از زمان بازداشت تا روز تولد فاطمه زهرا حق استفاده از حمام را نداشتند، در این مدت به بیماری‌هایی نظیر شپش مبتلا شدند. سوله کهریزک در این زمان فاقد آب، تهویه، وسایل گرم کننده و خنک کننده، هرگونه کف پوش، موکت و تخت خواب، نور کافی، سرویس بهداشتی قابل استفاده و حمام بوده‌ است. کمپ کهریزک تا سه ماه آب لوله کشی نداشت و زندانیان تا سه ماه حق نداشتند برای دستشویی از آب استفاده کنند. آب فقط به شرط کتک و کابل خوردن به آن‌ها داده می‌شد. تا یک ماه اول آب را از گالن‌های گازوئیل می‌خوردند که موجب تهوع و استفراغ می‌شد. در دو ماه اول، هر زندانی می‌توانست فقط در ساعت‌های ۱۰ صبح و ۱۰ شب، ۳ دقیقه از دستشویی استفاده کند و به شرط کتک خوردن و سینه خیز رفتن و عوعو کردن مانند سگ، از آب استفاده کند. البته در ۲۰ روز اول در را باز نمی‌کردند و بازداشتی‌ها مجبور بودند همان‌جا که زندگی می‌کنند جلوی هم ادرار و مدفوع کنند، بعد از ۲۰ روز که در را باز کردند کف سوله را با آب فشار قوی شستند.

در یادداشت‌های روزانه بسیجی بهروز صبری سلماسی که از شکنجه گران با سابقه بازداشتگاه کهریزک می‌باشد و توسط یکی از سربازان خدمت کهریزک از وی ربوده شد، آمده است:

«غذا دو وعده در ساعت ۱۶:۳۰ و ۲۱:۳۰ میان زندانیان پرتاب می‌شد که شامل یک چهارم نان لواش و یک سیب زمینی بسیار کوچک (تقریبا ۵۰ گرمی برای هر نفر) بود. گاهی افرادی که ضعیف‌تر بودند و تاکنون این مکان‌ها را ندیده بودند را وادار می‌کردند برای دریافت غذا چهار دست و پا مثل سگ پارس کنند و سیب زمینی را با دندان از روی زمین بردارند. در اثر سوء تغدیه به زودی زندانیان چنان وضعی پیدا کردند که با هر ضرب و شتم کوچکی بی‌هوش می‌شدند و بیشترشان یک سوم تا نصف وزن خود را از دست دادند. زندانیان کهریزک که اکنون به زندان‌های دیگر منتقل شده‌اند هنوز به شرایط عادی برنگشته‌اند و به انواع بیماری‌های گوارشی مبتلا هستند. در کهریزک کمتر از نیم متر جا برای هر کسی بود و زندانیان گاهی مجبور بودند نوبتی بخوابند.»

بهروز صبری سلماسی از عاملین اصلی آزار و اذیت جنسی بازداشت شدگان زندان کهریزک، متولد تهران در سال ۱۳۵۶ می باشد که در جریانات ضرب و شتم دانشجویان در حادثه کوی دانشگاه در سال ۱۳۸۸ نقش محوری داشته است. نامبرده در بسیاری از فعالیت های تروریستی سپاه قدس نیز نقش داشته است. دفترچه یادداشت‌های روزانه وی که حاوی بسیاری از جنایات وی بوده، توسط یکی از سربازان وظیفه ربوده شده که به دست مهدی کروبی افتاد و زمینه رسوایی جمهوری اسلامی را فراهم آورد. نام وی پس از ناآرامی‌های ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ توسط برخی از رسانه ها فاش شد.

ضرب و شتم زندانیان با باتوم، کابل، سیم‌های برق بافته شده و شوک الکتریکی انجام می‌شد. دست و پای آن‌ها را به صورت کمانی و قپانی می‌بستند و کتک می‌زدند. گاهی هم با دست و پای بسته آنها را تاب داده و پرت می‌کردند. گاهی هم دست‌ها و پاهای زندانیان را به همدیگر می‌بستند. گاهی کف پای زندانیان را می‌زدند و سپس مجبورشان می‌کردند روی پاهای ملتهب خود راه بروند. گاهی برای تحقیر و وحشت، عورت آن‌ها را جلوی دیگر زندانیان نشان داده و با باتوم و شیشه به آنها تجاوز می‌کردند و در صورتی که زندانی می‌پذیرفت تا فحش‌های بسیار رکیکی به خود دهد، شکنجه متوقف می‌شد.

گاهی زندانیان به تخت سربازان بسته می‌شدند و دیگران باید روی آن‌ها ادرار می‌کردند. بسیاری از زندانیان دچار مشکلات روحی روانی شدند و ۱۳ نفر تا ۳۰ مهر ۱۳۸۸ کشته شدند. کسانی که دست و پای‌شان می‌شکست به بیمارستان برده نمی‌شدند، زیرا از بیمارستان سجاد فقط برای موارد منجر به مرگ استفاده می‌شد و شکستگی دست و پا مورد اورژانسی محسوب نمی‌شد. بسیاری از این شکستگی‌ها به طور کج جوش خورده‌است. از سه قلاده سوسمار نیز برای آزار بازداشتی‌ها استفاده می‌شد.

اسامی شماری از شکنجه گرانی که تا کنون تعدادی از جوانان ایرانی را زیر شکنجه در زندان کهریزک به قتل رسانده‌اند به شرح زیر است:

احمدرضا رادان جانشین فرمانده نیروی انتظامی، عامریان (عامری) معاون رادان، کشمیری (از دستیاران رادان)، حقی فرمانده گارد، کومیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک، سروان پاسدار زندی معاون اردوگاه کهریزک، پاسدار سید موسوی قاتل محسن روح الامینی، افسر پاسدار سید حسینی افسر نگهبان زندان کهریزک، حسین فدایی، سرتیپ مسعود صدر الاسلام فرمانده سابق اطلاعات ناجا، بهروز صبری سلماسی از شکنجه‌گران کهریزک، حسین عمویی از شکنجه‌گران کهریزکو هشت نفر از افراد گارد که با نقاب زندانیان را مورد شکنجه قرار می‌دادند.

مهدی کروبی یکی از نامزدهای انتخاباتی در سال ۱۳۸۸ در نامه‌ای به هاشمی رفسنجانی صریحاً به تجاوز به دختران و پسران بازداشت شده اشاره کرده‌است. مجید انصاری، معاون سابق رئیس‌جمهوری ایران و عضو مجمع روحانیون مبارز، در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ایرنا، درباره‌ی درخواست مهدی کروبی از هاشمی رفسنجانی، برای بررسی موضوع «تجاوز به زندانیان» گفته‌است:

«با کمال تاسف این‌ها صحت دارد و آدم باید به قول امیرالمؤمنین آرزوی مرگ کند که در جمهوری اسلامی کار به اینجا برسد که چنین فجایعی رخ دهد… نه یک مورد بلکه متعدد بوده‌است».

برخی از اظهارات رادان در زندان کهریزک خطاب به زندانیان:

ما از بالاترین مقامات کشوری و امنیتی و قضایی دستور داریم که اینگونه عمل کنیم و مامورین تنها دستورات را اجرا می‌کنند و در سیر بازجویی‌های فنی به تمام مامورین پلیس امنیت می‌گویم که برخورد کنید و بزنید و اگر کسی کشته شد من پاسخ خواهم داد... آنقدر اینجا شکنجه می‌شوید و بی آب و غذا نگه داشته می‌شوید تا اندازه موش شوید و از میان میله‌های سلول‌های بازداشتگاه رد شوید و تازه این موقع است که اگر زنده ماندید به دادگاه و زندان دیگر منتقل می‌شوید.

قاسم رضایی، جانشین فرمانده نیروی انتظامی در برنامه دستگیری افرادی که آنها را اراذل و اوباش می‌نامند به ماموران پلیس دستور داده در صحنه درگیری، دست و پای کسانی که قمه دارند را بشکنند.

او در ویدیویی که خبرگزاری ایرنا منتشر کرد خطاب به ماموران می‌گوید: باید کاری کنید که قمه را بیاندازد. یعنی دست نداشته باشند. اگر این افراد را در صحنه درگیری بازداشت کردید و سالم بودند باید پاسخ دهید که چرا سالم‌اند. باید دستشان شکسته و نیم‌تنه آن‌ها افتاده باشد. اگر قداره کشیدند باید قلم پایشان را بشکنید.

منابع


  1. نیروی انتظامی - مکالمات بیسیم رادان در یوتیوب
  2. نیروی انتظامی - سایت رادیو فردا
  3. نیروی انتظامی - سایت عصر نو
  4. نیروی انتظامی - فیس بوک بی بی سی فارسی