کاربر:Safa/3صفحه تمرین
سیاست النصر بالرعب، یا حکومت وحشت، به تئوری وام گرفته شده از خلفای عباسی و ارائه شده توسط مصباح یزدی و اجرایی شده توسط خامنه‌ای برای سرکوب مخالفان و ایجاد اختناق حداکثری برای جلوگیری از قیام‌های دادخواهانه و آزادی‌خواهانه مردم ایران گفته می‌شود.[۱]
بر مبنای این سیاست حاکمان مجازند هر جنایتی را برای حفظ سلطه و حکومت خود مرتکب شوند و ابزار آن ایجاد رعب و وحشت در میان مردم از هر طریق ممکن است تا به انقیاد تن داده و دست از شورش و اعتراض بردارند در همین راستا است که در حرم امام‌رضا بمب‌گذاری می‌شود. یا به کولبران تیراندازی می‌شود و یا به سوخت‌بران در جاده‌ها حمله می‌شود همچنین ربودن و قتل معترضین مانند قتل‌های زنجیره‌ای توسط ماموران وزارت اطلاعات عملیاتی می‌شود.
پیشینه حکومت وحشت
این عبارت در اصل از متون دینی، حدیث و قرآن، ریشه می‌گیرد و «پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه» در تعریف آن می‌نویسد که «در نصوص فراوان در مورد چگونگى شكل‌گيرى ظهور مهدى به اين نكته پافشارى شده است كه مهدى «منصور بالرعب» است. يعنى رعب و وحشت در طرف مقابل پديد مى‌آيد.»
علی‌اکبر حسنی، در نشریه «موعود» (سال ۱۳۷۶، شماره ۵) می‌نویسد: «در ضمن بررسی ویژگی‌های یاران حضرت مهدی، علیه السلام، و خصوصیات لشکریانش به این نکته برمی‌خوریم که آنان «منصور بالرعب» هستند. منصور بالرعب بودن، یعنی آنکه پیروزی آن حضرت ظاهراً در سایه رعب و وحشتی است که در دل دشمنان، از او و لشکریانش ایجاد می‌شود و آنها از قدرت و پیروزی‌های او به قدری به هراس می‌افتند که توان استقامت خویش را از دست می‌دهند یا تسلیم می‌شوند یا سلاح‌ها را بر زمین می‌گذارند و فرار می‌کنند.»
مفهوم «النصر بالرعب»، «پیروزی در گرو وحشت‌افکنی است»، منظور از این روش این است که راه اصلی پیروز شدن، ترساندن است و تمرکز بر راه‌های دیگر سود و فایده‌ای نخواهد داشت.
پایگاه اطلاع‌رسانی «چند ثانیه»، به نقل از خاطرات ۲۵ آبان ۷۶ محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر وقت محمد خاتمی، نوشت:
«نوری خبر داد که جناح تندرو ۶ گروه تشکیل داده و پروژه «نصر بالرعب» را پیش می‌برد.... نوری گفت که‌دولت ابزارهای لازم برای برقراری نظم و امنیت را در اختیار ندارد زیرا وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی و قوه قضائیه با دولت همکاری نمی‌کنند... دیشب آقای یزدی (رئیس قوه قضائیه) خبر داد که ۸ جنازه مثله شده پیدا شده است...»
مهدی کروبی، رئیس دو دوره مجلس شورای اسلامی، روز هفتم مرداد ۱۳۸۸ در نامه‌ای خطاب به هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجلس خبرگان رهبری نوشت:
«برخی افراد با دختران بازداشتی با شدتی تجاوز نموده‌‌اند که منجر به ایجاد جراحات و پارگی در سیستم تناسلی آنان گردیده است. از سوی دیگر افرادی به پسرهای جوان زندانی با حالتی وحشیانه تجاوز کرده‌‌‌اند به طوری‌که برخی دچار افسردگی و مشکلات جدی روحی و جسمی گردیده‌اند و در کنج خانه‌های خود خزیده‌‌اند.»
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ و تشکیل جمهوری اسلامی و آغاز مخالفت‌ها با سیاست سرکوب و دیکتاتوری روح‌الله خمینی تئوری‌های سرکوب خود را ابتدا با جملاتی مانند این شروع کرد:
«ملی‌گرایی خلاف اسلام و دستور خداست» و یا اینکه در برابر درخواست نیروهای سیاسی برای رفراندوم گفت:«اگر تمام مردم بگویند آری من می‌گویم نه»
بر طبق نظریه‌ی ولایت فقیه، تمام منابع کشور ایران ابزاری برای گسترش پروژه «امت اسلامی» است و مخالفین این نظریه، غیرخودی و حتی «کافر» هستند.
پس از او علی خامنه‌ای نیز در همین مسیر انواع روش‌های ارعاب و وحشت‌افکنی را به میراث خمینی افزوده است.
محمد مهدی فاطمی صدر مدرس حوزه‌ی علمیه‌ی قم مردم معترض به جمهوری اسلامی را «هرزه‌های هار ایرانی» دانسته و در پیامی نوشت: «بناء به نص وحی، پاسخ ما به ارعاب هرزه‌های هار ایرانی، ارهاب [ترسانیدن] است.»
https://www.radiofarda.com/a/islamic-republic-tactic-of-fear/32164261.html
انواع روش‌های ارعاب
کودک‌کُشی و کور کردن، تا حمله به منازل شخصی و جنازه‌دزدی
پايان دوره ترور و وحشت در جريان انقلاب كبير فرانسه (1794م)
پس از اعدام لويى شانزدهم در 21 ژانويه 1793م، درگيريهاي داخلي در فرانسه ايجاد شد و اختلافات شديدي ميان وارثان حكومت شكل گرفت. در نهايتْ پس از حمله سازمان يافته افراطيون، نمايندگان مخالفْ دستگير يا متواري شدند و از اول ژوئن 1793م، قدرت به طور مطلق در اختيار رهبر تندروها به نام ماكسيميليان روبْسْپِير قرار گرفت. به دنبال آن يك كميته نجات ملي كه روبسپير در رأس آن قرار داشت زمام امور فرانسه را به دست گرفت. دوران حكومت كميته نجات ملي كه بيش از يكسال به طول انجاميد، يكي از خونبارترين مراحل انقلاب فرانسه است كه به دوران ترور يا وحشت معروف شده است. در دوران حكومت كميته نجات ملي در فرانسه، در حدود سيصد هزار نفر بازداشت و حداقل 17 هزار نفر اعدام شدند. مقررات محاكمه و مجازات در اين دوران تغيير يافت و دادگاههاي انقلابي، ديگر الزامي به رعايت مقررات معمول قضايى نداشتند. حق استيناف و فرجامخواهي از ميان رفت و احكام دادگاهها، قطعي و لازم الاجرا شد. دادگاههاي پاريس در عرض يك ماه، 1300 حكم اعدام صادر كردند و دستگاههاي گيوتين در چند نقطه شهر، هر روز به طور متوسط سر چهل نفر را از تن جدا ميكردند. در دوران حكومت ترور در فرانسه، شورش ايالتها نيز با خشونت و بيرحمي بسيار سركوب گرديد و سر هزاران نفر زير گيوتين رفت. اما اين حكومت دوام زيادي نداشت و پس از يكسال و اندي به دنبال قيام عليه روبْسپير و اعدام او در 27 ژوئيه، دوران حكومت ترور پايان يافت. در نهايت، مردم پاريس در شب بيست و هشتم ژوئيه 1794م پايان حكومت وحشت را جشن گرفتند و زندانيانِ در بندِ كميته نجات ملي فرانسه را آزاد ساختند.
ترس و ترس‌سالاری در جمهوری اسلامی، پروژه «النصر بالرعب»
۱۵/آذر/۱۴۰۱
مانی پارسا
منابع
- ↑ کتاب نظریه سیاسی اسلام صفحات ۲۲۴ و ۲۲۵ مصباح یزدی