کاربر:Sayfe/جمال عبدالناصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جمال عبدالناصر''' | '''جمال عبدالناصر''' زاده پانزدهم ژانویه ۱۹۱۸ و درگذشته ۲۸ سپتامبر۱۹۷۰ ، رهبر سیاسی اسطوره‌ای و استراتژیست بزرگ مصر در قرن بیستم بود. <ref name=":0">[https://fa.warbletoncouncil.org/gamal-abdel-nasser-6475 جمال عبدالناصر: زندگی نامه ، اندیشه سیاسی و مشارکت ها-علوم پایه]</ref> | ||
جمال در سال های پایانی جنگ اول در 15ژانویه 1918در روستای «بنی مور» زاده شد. پدر وی کارمند اداره پست اسکندریه بود. تحصیلات خود را در قاهره و اسکندریه به پایان رسانید. با وجود اینکه وی به هنگام اخذ مدرک دیپلم از شرکت در امتحانات نهایی به دلیل حضور در تظاهرات برعلیه وزیر امور خارجه انگلیس «سرساموئل هور» محروم شده بود اما توانست با جهد و کوشش فارغ التحصیل شود. وی از همان آغاز نوجوانی شور انقلابی و ناسیونالیستی داشت. چنانکه در تکوین شخصیت سیاسی و اعتقادی او چهره هایی چون مصطفی کامل، چهره معروف ناسیونالیسم مصر و بانی حزب میهن، احمد شوقی شاعر ملی، توفیق الحکیم و شخصیت های انقلابی چون ولتر و روسو و مونتسکیو دست داشته اند.<ref>[http://diplomatist.blogfa.com/post/884 بيوگرافي شخصيت هاي سياسي جهان : جمال عبدالناصر-پایگاه تخصصی مطالعاتی INPO]</ref> | جمال در سال های پایانی جنگ اول در 15ژانویه 1918در روستای «بنی مور» زاده شد. پدر وی کارمند اداره پست اسکندریه بود. تحصیلات خود را در قاهره و اسکندریه به پایان رسانید. با وجود اینکه وی به هنگام اخذ مدرک دیپلم از شرکت در امتحانات نهایی به دلیل حضور در تظاهرات برعلیه وزیر امور خارجه انگلیس «سرساموئل هور» محروم شده بود اما توانست با جهد و کوشش فارغ التحصیل شود. وی از همان آغاز نوجوانی شور انقلابی و ناسیونالیستی داشت. چنانکه در تکوین شخصیت سیاسی و اعتقادی او چهره هایی چون مصطفی کامل، چهره معروف ناسیونالیسم مصر و بانی حزب میهن، احمد شوقی شاعر ملی، توفیق الحکیم و شخصیت های انقلابی چون ولتر و روسو و مونتسکیو دست داشته اند.<ref name=":1">[http://diplomatist.blogfa.com/post/884 بيوگرافي شخصيت هاي سياسي جهان : جمال عبدالناصر-پایگاه تخصصی مطالعاتی INPO]</ref> | ||
'''زندگینامه''' | |||
جمال عبدالناصر در اواخر جنگ جهانی اول در روستای «بنی مور» زاده شد. پدرش کارمند اداره پست اسکندریه بود. وی تحصیلات خود را در قاهره و اسکندریه به پایان رسانید. جمال به دلیل حضور در تظاهرات برعلیه وزیر امور خارجه انگلیس «سرساموئل هور» از شرکت در امتحانات نهایی جهت اخذ مدرک دیپلم محروم شده بود اما توانست با جهد و کوشش فراوان فارغ التحصیل شود. | |||
عبدالناصر از همان آغاز نوجوانی به دلیل برخورداری از شور انقلابی و ناسیونالیستی تحت تاثیر شخصیت‌های سیاسی چون مصطفی کامل، چهره معروف ناسیونالیسم مصر و بانی حزب میهن، احمد شوقی شاعر ملی، توفیق الحکیم و شخصیت های انقلابی چون ولتر و روسو و مونتسکیو قرار گرفت که در تکوین شخصیت او نقش به‌سزایی داشت.<ref name=":1" /> | |||
'''اولین اقدامات سیاسی:''' | |||
عبدالناصر در دوران نوجوانی برای اولین بار به‌خاطر تظاهرات در مخالفت با استعمار انگلیس در مصر توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. آینده سیاسی ناصر هنگامی که تنها ۱۷ سال داشت، هنگام رهبری اعتراض جوانان ضد انگلیس در حال رقم خوردن بود. ناصر در این تظاهرات توسط نیروهای پلیس از ناحیه سر آسیب دید به‌طوری‌که روزنامه الجهاد از مطبوعات ملی مصر در همان دوران نام و نام خانوادگی وی منتشر کرد.<ref name=":0" /> | |||
'''ازدواج:''' | |||
عبدالناصر در سال ۱۹۴۴ ، با تاهیا کاظم ازدواج کرد و از وی صاحب پنج فرزند دو دختر و سه پسر گشت.<ref name=":0" /> | |||
'''اولین تجربه جنگ:''' | |||
نخستین تجربه جنگی ناصر در سال ۱۹۴۸ در تقابل اعراب و اسرائیل رقم خورد. وی تحریر کتاب فلسفه انقلاب را در دوران حضورش در این جنگ آغاز کرد.<ref name=":0" /> | |||
'''تفکر ناصریسم پس از جنگ:''' | |||
ناصر پس از جنگ رهبری گروهی از افسران شورشی و مخالف سلطنت مصر را به عهده گرفت که هدف‌شان بازگرداندن عزت به مصر و تحکیم حاکمیت آن به عنوان یک کشور بود. در ۲۲ ژوئیه سال ۱۹۵۲ که شرایط برای یک قیام مناسب بود، جنبش افسران آزاد علیه پادشاه فاروق کودتا کرد و در سال ۱۹۵۳ رژیم سلطنتی ملغی و ژنرال مهامب نقیب به‌عنوان رئیس جمهور و ناصر به عنوان معاون رئیس جمهور معرفی شدند. با این حال ، رهبری بدون چون و چرا متعلق به ناصر بود. در سال 1954 و تحت فشار ناصر ، نقیب استعفا داد و تحت نظر قرار گرفت. تلاش‌های نقیب جهت بازگشت به قدرت به‌سبب هوشیاری ناصر ناموق بود.<ref name=":0" /> | |||
'''تثبیت رهبری:''' | |||
ناصر تمامی دشمنان خود هم‌چون اخوان‌المسلمین را محدود و به سختی کنترل و خود را به عنوان رهبر بلامنازع مصر معرفی کرد. | |||
پروژه استقرار سد اسوان در رودخانه نیل از برجسته‌ترین طرح‌های ملی‌گرایانه ناصر بود این پروژه با دو هدف جلوگیری از آسیب دیدن محصولات در اثر سیل و تولید برق به انجام رسید. پروژ‌ه‌ای که ناصر برای انجام آن درخواست حمایت بین المللی كرد. اما به‌دلیل عدم پشتیبانی بین‌المللی مجبور شد کانال سوئز را ملی اعلام کند. امری که دولت‌های انگلیس و فرانسه آن‌را تهدیدی بر علیه منافع خود به‌حساب می‌آوردند. | |||
ناصر به دو دلیل این کانال را متعلق به مصر می‌دانست. اول اینکه در خاک مصر قرار داشت و دوم توسط دهقانان مصر ساخته شده است. این اقدام بر محبوبیت وی نه تنها در کشورش بلکه در میان کشورهای جهان سوم افزود.<ref name=":0" /> | |||
'''مرگ:''' | |||
جمال عبدالناصر تحت تأثیر شکست خود در جنگ با اسرائیل، در سال ۱۹۷۰ بر اثر حمله قلبی درگذشت.<ref name=":0" /> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
<references group="پايگاه تخصصي مطالعاتي INPO" /> | <references group="پايگاه تخصصي مطالعاتي INPO" /> | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۵
جمال عبدالناصر زاده پانزدهم ژانویه ۱۹۱۸ و درگذشته ۲۸ سپتامبر۱۹۷۰ ، رهبر سیاسی اسطوره‌ای و استراتژیست بزرگ مصر در قرن بیستم بود. [۱]
جمال در سال های پایانی جنگ اول در 15ژانویه 1918در روستای «بنی مور» زاده شد. پدر وی کارمند اداره پست اسکندریه بود. تحصیلات خود را در قاهره و اسکندریه به پایان رسانید. با وجود اینکه وی به هنگام اخذ مدرک دیپلم از شرکت در امتحانات نهایی به دلیل حضور در تظاهرات برعلیه وزیر امور خارجه انگلیس «سرساموئل هور» محروم شده بود اما توانست با جهد و کوشش فارغ التحصیل شود. وی از همان آغاز نوجوانی شور انقلابی و ناسیونالیستی داشت. چنانکه در تکوین شخصیت سیاسی و اعتقادی او چهره هایی چون مصطفی کامل، چهره معروف ناسیونالیسم مصر و بانی حزب میهن، احمد شوقی شاعر ملی، توفیق الحکیم و شخصیت های انقلابی چون ولتر و روسو و مونتسکیو دست داشته اند.[۲]
زندگینامه
جمال عبدالناصر در اواخر جنگ جهانی اول در روستای «بنی مور» زاده شد. پدرش کارمند اداره پست اسکندریه بود. وی تحصیلات خود را در قاهره و اسکندریه به پایان رسانید. جمال به دلیل حضور در تظاهرات برعلیه وزیر امور خارجه انگلیس «سرساموئل هور» از شرکت در امتحانات نهایی جهت اخذ مدرک دیپلم محروم شده بود اما توانست با جهد و کوشش فراوان فارغ التحصیل شود.
عبدالناصر از همان آغاز نوجوانی به دلیل برخورداری از شور انقلابی و ناسیونالیستی تحت تاثیر شخصیت‌های سیاسی چون مصطفی کامل، چهره معروف ناسیونالیسم مصر و بانی حزب میهن، احمد شوقی شاعر ملی، توفیق الحکیم و شخصیت های انقلابی چون ولتر و روسو و مونتسکیو قرار گرفت که در تکوین شخصیت او نقش به‌سزایی داشت.[۲]
اولین اقدامات سیاسی:
عبدالناصر در دوران نوجوانی برای اولین بار به‌خاطر تظاهرات در مخالفت با استعمار انگلیس در مصر توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. آینده سیاسی ناصر هنگامی که تنها ۱۷ سال داشت، هنگام رهبری اعتراض جوانان ضد انگلیس در حال رقم خوردن بود. ناصر در این تظاهرات توسط نیروهای پلیس از ناحیه سر آسیب دید به‌طوری‌که روزنامه الجهاد از مطبوعات ملی مصر در همان دوران نام و نام خانوادگی وی منتشر کرد.[۱]
ازدواج:
عبدالناصر در سال ۱۹۴۴ ، با تاهیا کاظم ازدواج کرد و از وی صاحب پنج فرزند دو دختر و سه پسر گشت.[۱]
اولین تجربه جنگ:
نخستین تجربه جنگی ناصر در سال ۱۹۴۸ در تقابل اعراب و اسرائیل رقم خورد. وی تحریر کتاب فلسفه انقلاب را در دوران حضورش در این جنگ آغاز کرد.[۱]
تفکر ناصریسم پس از جنگ:
ناصر پس از جنگ رهبری گروهی از افسران شورشی و مخالف سلطنت مصر را به عهده گرفت که هدف‌شان بازگرداندن عزت به مصر و تحکیم حاکمیت آن به عنوان یک کشور بود. در ۲۲ ژوئیه سال ۱۹۵۲ که شرایط برای یک قیام مناسب بود، جنبش افسران آزاد علیه پادشاه فاروق کودتا کرد و در سال ۱۹۵۳ رژیم سلطنتی ملغی و ژنرال مهامب نقیب به‌عنوان رئیس جمهور و ناصر به عنوان معاون رئیس جمهور معرفی شدند. با این حال ، رهبری بدون چون و چرا متعلق به ناصر بود. در سال 1954 و تحت فشار ناصر ، نقیب استعفا داد و تحت نظر قرار گرفت. تلاش‌های نقیب جهت بازگشت به قدرت به‌سبب هوشیاری ناصر ناموق بود.[۱]
تثبیت رهبری:
ناصر تمامی دشمنان خود هم‌چون اخوان‌المسلمین را محدود و به سختی کنترل و خود را به عنوان رهبر بلامنازع مصر معرفی کرد.
پروژه استقرار سد اسوان در رودخانه نیل از برجسته‌ترین طرح‌های ملی‌گرایانه ناصر بود این پروژه با دو هدف جلوگیری از آسیب دیدن محصولات در اثر سیل و تولید برق به انجام رسید. پروژ‌ه‌ای که ناصر برای انجام آن درخواست حمایت بین المللی كرد. اما به‌دلیل عدم پشتیبانی بین‌المللی مجبور شد کانال سوئز را ملی اعلام کند. امری که دولت‌های انگلیس و فرانسه آن‌را تهدیدی بر علیه منافع خود به‌حساب می‌آوردند.
ناصر به دو دلیل این کانال را متعلق به مصر می‌دانست. اول اینکه در خاک مصر قرار داشت و دوم توسط دهقانان مصر ساخته شده است. این اقدام بر محبوبیت وی نه تنها در کشورش بلکه در میان کشورهای جهان سوم افزود.[۱]
مرگ:
جمال عبدالناصر تحت تأثیر شکست خود در جنگ با اسرائیل، در سال ۱۹۷۰ بر اثر حمله قلبی درگذشت.[۱]