کاربر:Sayfe/صفحه تمرین- داریوش علیزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(داریوش علیزاده)
خط ۴۸: خط ۴۸:


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|نام_شخص=کیان پیرفلک
|نام_شخص=داریوش علیزاده
|تصویر=کیان پیرفلک ۵.jpg
|تصویر=داریوش علیزاده.jpg
|عرض_تصویر=260px
|عرض_تصویر=260px
|توضیح_تصویر=
|توضیح_تصویر=
|تاریخ_تولد=۱۳۹۲
|تاریخ_تولد=۲۱ تیر ۱۳۶۸
|محل_تولد=ایذه
|محل_تولد=سنندج
|تاریخ_مرگ=۲۵ آبان ۱۴۰۱  
|تاریخ_مرگ=۱۶ مهر ۱۴۰۱  
|ملیت= ایرانی
|ملیت= ایرانی
|محل_مرگ= ایذه
|محل_مرگ= محله‌ی بهارمست سنندج
|مدفن=  
|مدفن=سنندج
|علت مرگ= گلوله‌های نیروهای امنیتی
|علت مرگ= گلوله‌های نیروهای امنیتی
|شناخته‌شده برای    =
|شناخته‌شده برای    =
|همسر=
|همسر=
|والدین=میثم پیرفلک و زینب مولایی‌راد }}
|والدین= }}
'''داریوش علیزاده''' (زاده ۲۱ تیر ۱۳۶۸ جان باخته‌ی ۱۶ مهر ۱۴۰۱) در محله‌ی بهار مست سنندج از جوانان معترض در قیام شهریور ۱۴۰۱ در
'''داریوش علیزاده''' (زاده ۲۱ تیر ۱۳۶۸ جان باخته‌ی ۱۶ مهر ۱۴۰۱) در محله‌ی بهار مست سنندج از جوانان معترض در [[قیام شهریور۱۴۰۱|قیام شهریور ۱۴۰۱]] در ایران بود.
 
ایران بود.


در پی قیام سراسری مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی که از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شده بود تظاهرات گسترده‌ای نیز در روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱ برگزار شد و در جریان آن داریوش علیزاده در محله‌ی تپه بهارمست  مورد اصابت گلوله‌های ماموران حکومتی قرار گرفته و به شهادت رسید.
در پی قیام سراسری مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی که از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شده بود تظاهرات گسترده‌ای نیز در روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱ برگزار شد و در جریان آن داریوش علیزاده در محله‌ی تپه بهارمست  مورد اصابت گلوله‌های ماموران حکومتی قرار گرفته و به شهادت رسید.


یک شاهد عینی لحظه‌ی کشته شدن داریوش‌ علیزاده جوان ۳۳ساله ساکن سنندج را این‌گونه بازگو کرده است:<blockquote>«نیروهای امنیتی تیر جنگی شلیک کردند و چند نفر زخمی شدند، صحنه هولناکی بود. مردم مجددا شعار دادند و مامورها دوباره تیراندازی کردند و یک تیر به داریوش اصابت کرد و زخمی شد ندیدم دقیقا گلوله به کجا برخورد کرد خونریزی شدیدی داشت و وقتی تیر خورد همان‌جا روی زمین افتاد و فریادی کشید... تیروهای امنیتی بالای سر داریوش رسیدند او از شدت خون‌ریزی جانی نداشت اما یکی از مامورها با لگد محکم به شکم داریوش ضربه زد. هنوز جای خون رفته از بدن داریوش روی آن قسمت از کوچه مانده و پاک نشده ماموری که بالای سر داریوش ایستاده بود داد میزد بلند‌شو بلند‌شو. سپس مامورها رفتند ظاهرا فهمیدند که حال داریوش به حدی وخیم بود که کارش تمام است. داریوش همان‌جا بیهوش شد. همه می‌گفتند مامورها رفتند بیایید کمک کنید. وقتی مردم محل بیرون آمدند و داریوش را دیدند گریه می‌کردند. دوستانش برگشتند تا به او کمک کنند حدود ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت طول کشید تاکسی بیاورند و با تاکسی او را به بیمارستان منتقل کردند.»</blockquote>به‌علت شدت خون‌ریزی عملیات احیاء در بیمارستان کوثر سنندج محلی که پیکر نیمه‌جان داریوش به آن‌جا منتقل شده بود، نتوانست از جان‌باختن داریوش جلوگیری کند؛ در حالی‌که وی در مسیر بیمارستان هنوز زنده و به همراهان خود گفته بود که تشنه است و درخواست آب کرده بود. خانواده داریوش به دلیل تگرانی از تحویل ندادن جنازه توسط ماموران حکومتی و مشکلات احتمالی جنازه او را از بیمارستان خارج می‌کنند و برای خاک‌سپاری به روستای قول کفن قلعه کهنه در منطقه اوباتو می‌برند اما اداره اطلاعات ضمن تماس با خانواده‌ داریوش، آنها را تهدید می‌کنند که پیکر او را به بیمارستان باز گردانند تا در سنندج به خاک سپرده شود اما خانواده توجهی نکرده و جنازه را به روستای قه‌لا‌کون می‌رسانند.
== گواهی یک شاهد ==


به‌رغم مخالفت حکومت با برگزاری مراسم ختم و تهدید مردم نسبت به شرکت در مراسم، بستگان داریوش علیزاده مراسم ختم او را در منزل برگزار کردند.


'''منبع رادیو زمانه'''
یک شاهد عینی لحظه‌ی کشته شدن داریوش‌ علیزاده جوان ۳۳ساله ساکن سنندج را این‌گونه بازگو کرده است:<blockquote>«نیروهای امنیتی تیر جنگی شلیک کردند و چند نفر زخمی شدند، صحنه هولناکی بود. مردم مجددا شعار دادند و مامورها دوباره تیراندازی کردند و یک تیر به داریوش اصابت کرد و زخمی شد ندیدم دقیقا گلوله به کجا برخورد کرد خونریزی شدیدی داشت و وقتی تیر خورد همان‌جا روی زمین افتاد و فریادی کشید... تیروهای امنیتی بالای سر داریوش رسیدند او از شدت خون‌ریزی جانی نداشت اما یکی از مامورها با لگد محکم به شکم داریوش ضربه زد. هنوز جای خون رفته از بدن داریوش روی آن قسمت از کوچه مانده و پاک نشده ماموری که بالای سر داریوش ایستاده بود داد میزد بلند‌شو بلند‌شو. سپس مامورها رفتند ظاهرا فهمیدند که حال داریوش به حدی وخیم بود که کارش تمام است. داریوش همان‌جا بیهوش شد. همه می‌گفتند مامورها رفتند بیایید کمک کنید. وقتی مردم محل بیرون آمدند و داریوش را دیدند گریه می‌کردند. دوستانش برگشتند تا به او کمک کنند حدود ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت طول کشید تاکسی بیاورند و با تاکسی او را به بیمارستان منتقل کردند.»</blockquote>به‌علت شدت خون‌ریزی عملیات احیاء در بیمارستان کوثر سنندج محلی که پیکر نیمه‌جان داریوش به آن‌جا منتقل شده بود، نتوانست از جان‌باختن داریوش جلوگیری کند؛ در حالی‌که وی در مسیر بیمارستان هنوز زنده و به همراهان خود گفته بود که تشنه است و درخواست آب کرده بود. خانواده داریوش به دلیل نگرانی از تحویل ندادن جنازه توسط ماموران حکومتی و مشکلات احتمالی جنازه او را از بیمارستان خارج می‌کنند و برای خاک‌سپاری به روستای قول کفن قلعه کهنه در منطقه اوباتو می‌برند اما اداره اطلاعات ضمن تماس با خانواده‌ داریوش، آنها را تهدید می‌کنند که پیکر او را به بیمارستان باز گردانند تا در سنندج به خاک سپرده شود اما خانواده توجهی نکرده و جنازه را به روستای قه‌لا‌کون می‌رسانند.


مادر دلیر داریوش علیزاده پاسخ به تسلیت مردم به مناسب جان باختن پسرش در پیامی خطاب به مردم گفت:
به‌رغم مخالفت حکومت با برگزاری مراسم ختم و تهدید مردم نسبت به شرکت در مراسم، بستگان داریوش علیزاده مراسم ختم او را در منزل برگزار کردند.<ref>[https://www.radiozamaneh.com/745642/ برای خرید رفت دیگر به خانه برنگشت - رادیو زمانه]</ref>


تسلیت نگید قیام را ادامه دهید، سرتان سلامت»
مادر دلیر داریوش علیزاده پاسخ به تسلیت مردم به مناسب جان باختن پسرش در پیامی خطاب به مردم گفت:<blockquote>«تسلیت نگید قیام را ادامه دهید، سرتان سلامت»<ref>[https://www.zeitoons.com/106070 داریوش علیزاده با شلیک نیروهای امنیتی در ماشینش کشته شد - سایت زیتون]</ref></blockquote>


'''منبع سایت زیتون'''
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۷


داریوش علیزاده
داریوش علیزاده.jpg
زادروز۲۱ تیر ۱۳۶۸
سنندج
درگذشت۱۶ مهر ۱۴۰۱
محله‌ی بهارمست سنندج
علت مرگگلوله‌های نیروهای امنیتی
آرامگاهسنندج
ملیتایرانی

داریوش علیزاده (زاده ۲۱ تیر ۱۳۶۸ جان باخته‌ی ۱۶ مهر ۱۴۰۱) در محله‌ی بهار مست سنندج از جوانان معترض در قیام شهریور ۱۴۰۱ در ایران بود.

در پی قیام سراسری مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی که از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شده بود تظاهرات گسترده‌ای نیز در روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱ برگزار شد و در جریان آن داریوش علیزاده در محله‌ی تپه بهارمست مورد اصابت گلوله‌های ماموران حکومتی قرار گرفته و به شهادت رسید.

گواهی یک شاهد

یک شاهد عینی لحظه‌ی کشته شدن داریوش‌ علیزاده جوان ۳۳ساله ساکن سنندج را این‌گونه بازگو کرده است:

«نیروهای امنیتی تیر جنگی شلیک کردند و چند نفر زخمی شدند، صحنه هولناکی بود. مردم مجددا شعار دادند و مامورها دوباره تیراندازی کردند و یک تیر به داریوش اصابت کرد و زخمی شد ندیدم دقیقا گلوله به کجا برخورد کرد خونریزی شدیدی داشت و وقتی تیر خورد همان‌جا روی زمین افتاد و فریادی کشید... تیروهای امنیتی بالای سر داریوش رسیدند او از شدت خون‌ریزی جانی نداشت اما یکی از مامورها با لگد محکم به شکم داریوش ضربه زد. هنوز جای خون رفته از بدن داریوش روی آن قسمت از کوچه مانده و پاک نشده ماموری که بالای سر داریوش ایستاده بود داد میزد بلند‌شو بلند‌شو. سپس مامورها رفتند ظاهرا فهمیدند که حال داریوش به حدی وخیم بود که کارش تمام است. داریوش همان‌جا بیهوش شد. همه می‌گفتند مامورها رفتند بیایید کمک کنید. وقتی مردم محل بیرون آمدند و داریوش را دیدند گریه می‌کردند. دوستانش برگشتند تا به او کمک کنند حدود ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت طول کشید تاکسی بیاورند و با تاکسی او را به بیمارستان منتقل کردند.»

به‌علت شدت خون‌ریزی عملیات احیاء در بیمارستان کوثر سنندج محلی که پیکر نیمه‌جان داریوش به آن‌جا منتقل شده بود، نتوانست از جان‌باختن داریوش جلوگیری کند؛ در حالی‌که وی در مسیر بیمارستان هنوز زنده و به همراهان خود گفته بود که تشنه است و درخواست آب کرده بود. خانواده داریوش به دلیل نگرانی از تحویل ندادن جنازه توسط ماموران حکومتی و مشکلات احتمالی جنازه او را از بیمارستان خارج می‌کنند و برای خاک‌سپاری به روستای قول کفن قلعه کهنه در منطقه اوباتو می‌برند اما اداره اطلاعات ضمن تماس با خانواده‌ داریوش، آنها را تهدید می‌کنند که پیکر او را به بیمارستان باز گردانند تا در سنندج به خاک سپرده شود اما خانواده توجهی نکرده و جنازه را به روستای قه‌لا‌کون می‌رسانند.

به‌رغم مخالفت حکومت با برگزاری مراسم ختم و تهدید مردم نسبت به شرکت در مراسم، بستگان داریوش علیزاده مراسم ختم او را در منزل برگزار کردند.[۱]

مادر دلیر داریوش علیزاده پاسخ به تسلیت مردم به مناسب جان باختن پسرش در پیامی خطاب به مردم گفت:

«تسلیت نگید قیام را ادامه دهید، سرتان سلامت»[۲]

منابع