کمپ لیبرتی

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۵ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۵۹ توسط Ehsan (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جعبه اطلاعات آزمایشی
Example.png
عنوانی برای تصویر
سرآیندی که به تنهایی تعریف شده
داده‌ای که به تنهایی تعریف شده
هر سه تعریف شده‌اند (فقط سرآیند دیده می‌شود)
برچسب و داده تعریف شده‌اند (این برچسب است)برچسب و داده تعریف شده‌اند (این داده است)
متن پایین جعبه

کمپ لیبرتی یک پایگاه نظامی با وسعت تقریبی چهل کیلومتر ، متعلق به نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا در نزدیکی فرودگاه بغداد است که در سال 2012 بخش کوچکی از آن (درحدود نیم کیلومتر مربع)[۱] توسط مجاهدین مورد استفاده قرارگرفت. مجاهدین پیش از آن در قرارگاهی به نام اشرف مستقر بودند. آنها در این اشرف مورد حملات خونین و مستمر نیروهای وابسته به رژیم ایران قرار گرفته و از طرف از دولت عراق برای خروج از اشرف تحت فشار قرار داشتند. دولت عراق برای خروج آنها از اشرف یک ضرب العجل تعیین و آنها را تهدید به حمله پس از آن کرده بود.

به دنبال توافق بین مارتین کوبلر و دولت عراق مجاهدین در هماهنگی با سازمان ملل پذیرفتند برای خروج ازین بحران به یک کمپ کوچک به نام لیبرتی رفتند.اگر چه مارتین کوبلر نسبت به رعایت حقوق بشر آنها در کمپ لیبرتی اطمینان داده بود،آنها در لیبرتی نیز شرایطی مشابه اشرف داشته و کماکان در حق خروج آزادانه از کمپ را نداشتند.[۲] آنها همچنین در این کمپ ... بار مورد حمله موشکی قرار گرفتند که منجر به کشته و زخمی شدن ساکنین شد.

نهایتان ساکنین کمپ لیبرتی درهماهنگی با سازمان ملل و موافقت دولت آلبانی در گروه‌های مختلف توانستند لیبرتی را ترک کرده و به آلبانی بروند. آخرین گروه مجاهدین در 19 شهریور 1395 به آلبانی منتقل شد.[۳]

زمینه های انتقال

در ژوئیه سال 2004 پس از اتمام یک بازرسی 16 ماهه توسط هفت سازمان آمریکایی که شامل وزارت خارجه و اف بی ای بود تمام اعضاء سازمان مجاهدین در اشرف از هر گونه نقض قوانین تبرئه شدند نیروهای آمریکایی ساکنان اشرف را تحت کنوانسیون چهارم ژنو به عنوان افراد حفاظت شده به رسمیت شناختند. نیروهای چند ملیتی در عراق مسئول حفاظت این پایگاه در عراق شدند.[۴]

پس از خروج نیروهای چند ملیتی از عراق،درسال سال ۲۰۰۸ حفاظت کمپ اشرف به نیروهای عراقی سپرده شد.فاکس نیوز آمریکا در مقاله‌یی در سایپ خود خود به قلم علیرضا جعفرزاده هشدار داد: به دلیل وابستگی حکومت عراق به ایران در صورت انتقال حفاظت اشرف از نیروهای چندملیتی، بحرانی انسانی قریب الوقوع است.[۵]

پس از انتقال حفاظت به نیروهای عراقی آنان به ساکنین محدودیتهای زیادی را شامل محاصره پزشکی ولجستیکی و منع تردد اعمال کردند.دولت عراق به این ترتیب تلاش می‌کرد اعضاء این سازمان را وادار به تمکین به رزیم ایران کند. همچنین شهر اشرف توسط نیروهایی که بعضا خود را خانواده های مجاهدین می‌نامیدند با صدها بلندگو که در اطراف این پایگاه نصب شده بود بصورت 24 ساعته مورد آزار و شکنجه روانی قرار می‌گرفت[۶]

ساکنین اشرف در۶ مرداد ماه ۱۳۸۸ مورد حمله‌ی نیروهای عراقی قرار گرفتند. دراین حمله ۱۱ تن کشته و تعداد زیادی مجروح شدند. دربیانیه فعالین حقوق بشرو دموکراسی در ایران دراین رابطه آمده است:

«بازجویان وزارت اطلاعات پس از یورش نیروهای عراقی به اشرف و انتشار عکس ها و فیلم ها از جان باختن و زخمی شدن ساکنین اشرف با خانواده های آنها در شهرهای مختلف ایران تماس می گیرند و با خوشحالی به آنها می گویند که ما آنها را قتل عام کردیم. بازجو محبی و رضا عارفی با خانواده هایی که در کرج ساکن هستند تماس می گیرند و سعید شیخان و علوی در تهران با خانواده ها تماس گرفته و همگی همان جمله را تکرار می کنند و از این طریق یک جنگ روانی را علیه خانواده های آنها آغاز کرده اند....

تصاویر و فیلمهای تکان دهنده ای که در طی روزهای گذشته از اشرف پخش شده است حاکی از یورشهای وحشیانه و غیرقابل تصور نیروهای عراقی با سلاح گرم، خودروهای نظامی، لودر، باتون، میله های فلزی، سنگ به ساکنین اشرف می باشد. گفته می شود در این یورش ها تا به حال ۱۲ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران جان باختند و صدها نفر زخمی شدند و تعدادی هم توسط نیروهای عراقی ربوده شده و به نقاط نامعلومی منتقل شدند".

بيانيه مى افزايد: "در حال حاضر وضعیت زخمی شدگان بدلیل نبود امکانات پزشکی لازم و ممانعت از انتقال آنها به بیمارستان های تخصصی عراق وخیم می باشد و تا به حال تعدادی بدین خاطر جان باختند".

گفته مى شود در اين حمله نیروهای لشكر قدس (تشكيلات برون مرزى سپاه پاسداران) و لشكر بدر (تشكيلات نظامى عراقى تاسيس شده در ايران در زمان جنگ بين دو كشور 1980 تا 1988) حضور داشته اند و به فارسی صحبت می کردند. آنها در زخمی کردن و کشتار ساکنین اشرف نقش مستقیم داشتند. همچنین گزارش هاى رسانه های عراقی حاکی است که این تهاجم تحت نظارت و هدایت نوری المالکی نخست وزير عراق صورت می گیرد. این در حالی است که بنابه گفته مقامات امریکایی دولت عراق تعهداتی مبنی رعایت حقوق انسانی ساکنین اشرف به آنها داده است»[۷]

همچنین ساکنین اشرف در ۱۹ فروردین 1390 یکبار دیگر مورد حملات خونینی قرارگرفتند.[۸] در این حملات 36 تن کشته و صدها نفر مجروح شدند[۹].

نقض حقوق بشر ساکنین

محاصره پزشکی

محاصره لجستیکی

قانون پارول

حملات موشکی به لیبرتی

خروج مجاهدین از لیبرتی

پانویس