محمد حاجی رسولپور
| محمد حاجی رسولپور | |
|---|---|
 محمد حاجی رسولپور | |
| زادروز | سال ۱۳۴۴ بوکان |
| درگذشت | ۲۸ آذر ۱۴۰۱ بوکان |
| علت مرگ | شکنجه شدن توسط نیروهای امنیتی |
| آرامگاه | آرامستان روستای آلیکند از توابع بوکان |
| ملیت | ایرانی |
| شناختهشده برای | مردم کردستان و ایران |
محمد حاجی رسولپور، (متولد سال ۱۳۴۴، بوکان – درگذشته ۲۸ آذر ۱۴۰۱، بوکان) یکی از فعالان سیاسی کرد بود که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، مورد شکنجهی مأموران امنیتی در زندان بوکان قرار گرفت و در بیمارستان جان باخت. محمد حاجی رسولپور پیش از این در سال ۱۴۰۰، به اتهام تبلیغ برای حزب دموکرات کردستان ایران به پنج ماه حبس محکوم شد بود و پس از گذراندن محکومیت خود، در روز ۲۴ فروردینماه ۱۴۰۱، از زندان بوکان آزاد شد. او مجدداً در روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و پس از ۱۶ روز بازداشت، در روز ۲۵ مهر با قید وثیقه آزاد گردید. نیروهای امنیتی بار دیگر در روز چهارشنبه ۲ آذرماه، به مغازهی محمد حاجی رسولپور یورش برده و او را بازداشت کردند. محمد حاجی رسولپور از روز سشنبه ۲۲ آذر، به علت جراحات ناشی از شکنجهی شدید در زندان بوکان به کما رفت و به بیمارستان «قلیپور» بوکان منتقل شد. محمد حاجی رسولپور سرانجام پس از ۵ روز فرو رفتن در وضعیت کما، بر اثر جراحات ناشی از شکنجه شدید، در بیمارستان قلیپور بوکان جان باخت. پیکر محمد حاجی رسولپور در صبح روز دوشنبه ۲۸ آذرماه ۱۴۰۱، تحت تدابیر شدید امنیتی در آرامستان روستای آلیکند از توابع بوکان به خاک سپرده شد. در این مراسم شمار زیادی از شهروندان حضور یافتند و سرود خواندند. همچنین جمعیت شرکتکننده شعار میدادند: «شهید نمیمیرد».
اعتراضات سراسری ۱۴۰۱
قیام سراسری سراسری ۱۴۰۱، در روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ پس از قتل مهسا امینی دختر کرد اهل سقز توسط گشت ارشاد آغاز شد و در روزهای بعد در صدها شهر گسترش یافت. در این اعتراضات سراسری، خواسته تظاهرکنندگان بهسرعت به سرنگونی جمهوری اسلامی بالغ شد. خامنهای در سخنرانی خود در روز یازدهم مهر با اذعان به اینکه مسئله با حجاب و بیحجاب نیست، اعتراف کرد که تظاهرکنندگان اصل نظام اسلامی را هدف قرار دادهاند و مسئله تنها حجاب نیست. شمار جانباختگان در استمرار قیام سراسری ۱۴۰۱ به بیش از ۷۵۰ نفر رسید و شمار زیادی از معترضان نیز دستگیر شدند. (اعتراضات سراسری ۱۴۰۱)
پیشنه فعالیتهای سیاسی، دستگیری
محمد حاجی رسولپور در سال ۱۴۰۰، به اتهام تبلیغ برای حزب دموکرات کردستان ایران به پنج ماه حبس محکوم شد و پس از گذراندن محکومیت خود، در روز ۲۴ فروردینماه ۱۴۰۱، از زندان بوکان آزاد شد.[۱]
او در شعبهی ۱۰۱ دادگاه کیفری بوکان بهریاست قاضی پیمان رستمی، به اتهام تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی به سود یکی از احزاب کرد مخالف رژیم ایران به ۵ ماه حبس محکوم شده بود.[۲]
محمد حاجی رسولپور مجدداً در روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و پس از ۱۶ روز بازداشت، در روز ۲۵ مهر با قید وثیقه آزاد گردید.
دستگیری مجدد
نیروهای امنیتی بار دیگر در روز چهارشنبه ۲ آذرماه، به مغازهی محمد حاجی رسولپور یورش برده و او را بازداشت کردند. خانوادهی او بسیار پیگیر وضعیت وی شدند، اما نهادهای امنیتی هیچ پاسخی به خانواده ندادند.[۱]
اثرات شکنجه و جان باختن
محمد حاجی رسولپور از روز سشنبه ۲۲ آذر، به علت جراحات ناشی از شکنجهی شدید در زندان بوکان به کما رفت و به بیمارستان «قلیپور» بوکان منتقل شد.[۱]
مسئولان زندان مرکزی بوکان از خانوادهی محمد حاجی رسولپور خواسته بودند که با وثیقهی ۵۰۰ میلیون تومانی به زندان مراجعه کنند. این درحالی بود که آقای رسولپور به کما رفته و قادر به راه رفتن و تکلم نبود.
یکی از نزدیکان خانوادهی محمد حاجی رسولپور در این باره گفته است:
«روز سهشنبه بیست و دوم آذر ماه از زندان بوکان با خانواده آنها تماس گرفتند که جهت آزادی موقت محمد حاجی رسولپور با سند ۵۰۰ میلیون تومانی به زندان مراجعه کنید، اما پس از مراجعه این خانواده به زندان، محمد را در حالی که به کما رفته بود، بر روی یک ویلچر به آنها تحویل دادند.»
خانوادهی آقای رسولپور او را با جسمی شکنجهشده و به کمارفته از زندان تحویل گرفتند و سریع به بیمارستان قلیپور بوکان منتقل کردند و در بخش مراقبتهای ویژه (آیسییو) بستری شد.[۳]
محمد حاجی رسولپور سرانجام پس از ۵ روز فرو رفتن در وضعیت کما، بر اثر جراحات ناشی از شکنجه شدید، در بیمارستان قلیپور بوکان جان باخت.
نیروهای حکومتی در طول مدت بازداشت این فعال سیاسی در زندان بوکان، او را از دسترسی به آب آشامیدنی محروم کرده بودند که یکی از دلایل جان باختن وی بود.[۱]
مراسم خاکسپاری
پیکر محمد حاجی رسولپور در صبح روز دوشنبه ۲۸ آذرماه ۱۴۰۱، تحت تدابیر شدید امنیتی در آرامستان روستای آلیکند از توابع بوکان به خاک سپرده شد. در این مراسم شمار زیادی از شهروندان حضور یافتند و سرود خواندند. همچنین جمعیت شرکتکننده شعار میدادند: «شهید نمیمیرد»[۴]
پیشنهی شکنجه و قتل در رژیم ایران
این نخستین بار نیست که زندانیان سیاسی در زندانهای رژیم ایران بر اثر شکنجههای شدید جان خود را از دست میدهند، بلکه بسیاری از زندانیان که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، دستگیرشده بودند، مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته و جان باختهاند.[۵]
علاوه بر محمد حاجی رسولپور، بسیاری از معترضان دستگیرشده در اعتراضات سراسری فقط تا آذرماه، زیر شکنجهی مأموران امنیتی جان خود را از دست دادهاند. فقط در کردستان میتوان به جان باختگانی مانند مهسا امینی، شهریار عادلی، امید حسینی، شادمان احمدی، رامین فتاحی و هیمن آمان اشاره کرد که توسط مأموران امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و در اثر شکنجه جان باختهاند.[۲]
بر اساس گزارش سازمانهای حقوق بشری و وکلای دادگستری، مأموران حکومتی رژیم ایران پس از بازداشت معترضان، آنها را با هدف اعترافگیری اجباری تحت شدیدترین شکنجهها قرار میدهند.[۵]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ محمد حاجی رسولپور زندانی سیاسی سابق اهل بوکان بر اثر شکنجه جانباخت - سایت سازمان حقوق بشری ههنگاو
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ اعتراضات سراسری؛ محمد حاجی رسولپور بر اثر شکنجه کشته شد - سایت اطلس زندانهای ایران
- ↑ جان باختن محمد حاجی رسولپور، از معترضان بازداشت شده در اثر جراحات - سایت رادیو فردا
- ↑ خاکسپاری محمد حاجیرسول در بوکان و چهلم فایق مامقادری در مهاباد - سایت رادیو زمانه
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ محمد حاجی رسولپور، زندانی سیاسی اهل بوکان، در اثر شکنجه جان باخت - سایت ایندیپندنت