۷۳۵
ویرایش
احمد شاملو: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←منابع و پانویس
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
<big>''۱۳۷۸–۱۳۵۱ حدیث بی‌قراری ماهان''</big> | <big>''۱۳۷۸–۱۳۵۱ حدیث بی‌قراری ماهان''</big> | ||
== قطعات کوتاه شده ای از اشعار شاملو: == | |||
=== '''مرگ ناصری'''(شعر از:ققنوس درباران) === | |||
با آوازی یکدست | |||
یکدست | |||
دنباله‌ی چوبینِ بار | |||
در قفایش | |||
خطی سنگین و مرتعش | |||
بر خاک می‌کشید. | |||
«- تاجِ خاری بر سرش بگذارید!» | |||
و آوازِ درازِ دنباله‌ی بار | |||
در هذیانِ دردش | |||
یکدست | |||
رشته‌یی آتشین | |||
می‌رشت. | |||
«- شتاب کن ناصری، شتاب کن!» | |||
.... | |||
□ | |||
آسمانِ کوتاه | |||
به سنگینی | |||
بر آوازِ رو در خاموشیِ رحم | |||
فرو افتاد. | |||
سوگواران | |||
به خاک پُشته برشدند | |||
و خورشید و ماه | |||
به هم | |||
بر آمد. | |||
'''۷ بهمنِ ۱۳۴۴''' | |||
…………………. | |||
=== '''مرگ نازلی'''(شعر از : هوای تازه) === | |||
«ــ نازلی! بهار خنده زد و ارغوان شکفت. | |||
در خانه، زیرِ پنجره گُل داد یاسِ پیر. | |||
دست از گمان بدار! | |||
با مرگِ نحس پنجه میفکن! | |||
بودن به از نبودشدن، خاصه در بهار…» | |||
نازلی سخن نگفت | |||
سرافراز | |||
دندانِ خشم بر جگرِ خسته بست و رفت… | |||
□ | |||
'''«ــ نازلی! سخن بگو!''' | |||
''' مرغِ سکوت، جوجه‌ی مرگی فجیع را''' | |||
''' در آشیان به بیضه نشسته‌ست!»''' | |||
''' ''' | |||
'''نازلی سخن نگفت؛''' | |||
''' چو خورشید''' | |||
'''از تیرگی برآمد و در خون نشست و رفت…''' | |||
□ | |||
'''نازلی سخن نگفت''' | |||
'''نازلی ستاره بود''' | |||
'''یک دَم درین ظلام درخشید و جَست و رفت…''' | |||
''' ''' | |||
'''نازلی سخن نگفت''' | |||
'''نازلی بنفشه بود''' | |||
'''گُل داد و''' | |||
''' مژده داد: «زمستان شکست!»''' | |||
''' و''' | |||
''' رفت…''' | |||
زندان قصر ۱۳۳۳ | |||
............................... | |||
=== '''در اعدامِ مهدی رضایی در میدانِ تیرِ چیتگر'''(شعر از :سرود ابراهیم در آتش) === | |||
دیگرگونه مردی آنک، | |||
که خاک را سبز می‌خواست | |||
و عشق را شایسته‌ی زیباترینِ زنان | |||
که این‌اش | |||
به نظر | |||
هدیّتی نه چنان کم‌بها بود | |||
که خاک و سنگ را بشاید. | |||
چه مردی! چه مردی! | |||
که می‌گفت | |||
قلب را شایسته‌تر آن | |||
که به هفت شمشیرِ عشق | |||
در خون نشیند | |||
و گلو را بایسته‌تر آن | |||
که زیباترینِ نام‌ها را | |||
بگوید. | |||
و شیرآهن‌کوه مردی از اینگونه عاشق | |||
میدانِ خونینِ سرنوشت | |||
به '''پاشنه‌ی آشیل''' | |||
درنوشت.ــ | |||
رویینه‌تنی | |||
که رازِ مرگش | |||
اندوهِ عشق و | |||
غمِ تنهایی بود | |||
.... | |||
'''۱۳۵۲''' | |||
............................... | |||
=== '''با چشم‌ها'''(شعر از: مرثیه‌های خاک) === | |||
... | |||
فریاد برکشیدم: | |||
'''«ــ اینک''' | |||
''' چراغ معجزه''' | |||
''' مَردُم!''' | |||
''' تشخیصِ نیم‌شب را از فجر''' | |||
''' در چشم‌های کوردلی‌تان''' | |||
''' سویی به جای اگر''' | |||
''' مانده‌ست آن‌قدر،''' | |||
''' تا''' | |||
''' از''' | |||
''' کیسه‌تان نرفته تماشا کنید خوب''' | |||
''' در آسمانِ شب''' | |||
''' پروازِ آفتاب را !''' | |||
''' ''' | |||
''' با گوش‌های ناشنوایی‌تان''' | |||
''' این طُرفه بشنوید:''' | |||
''' در نیم‌پرده‌ی شب''' | |||
''' آوازِ آفتاب را!»''' | |||
'''«ــ دیدیم''' | |||
(گفتند خلق، نیمی) | |||
'''پروازِ روشنش را. آری!»''' | |||
نیمی به شادی از دل | |||
فریاد برکشیدند: | |||
'''«ــ با گوشِ جان شنیدیم''' | |||
''' آوازِ روشنش را!»''' | |||
باری | |||
من با دهانِ حیرت گفتم: | |||
'''«ــ ای یاوه''' | |||
''' یاوه''' | |||
''' یاوه،''' | |||
''' خلایق!''' | |||
''' مستید و منگ؟''' | |||
''' یا به تظاهر''' | |||
''' تزویر می‌کنید؟''' | |||
''' از شب هنوز مانده دو دانگی.''' | |||
''' ور تایبید و پاک و مسلمان''' | |||
''' نماز را''' | |||
''' از چاوشان نیامده بانگی!»''' | |||
... | |||
'''۱۳۴۶''' | |||
.............................. | |||
'''در این بن‌بست'''(شعر از : ترانه‌های کوچک غربت) | |||
... | |||
و عشق را | |||
کنارِ تیرکِ راه‌بند | |||
تازیانه می‌زنند. | |||
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد | |||
در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما | |||
آتش را | |||
به سوخت‌بارِ سرود و شعر | |||
فروزان می‌دارند. | |||
به اندیشیدن خطر مکن | |||
.... | |||
کبابِ قناری | |||
بر آتشِ سوسن و یاس | |||
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین | |||
ابلیسِ پیروزْمست | |||
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است. | |||
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد | |||
۳۱ تیر ِ ۱۳۵۸ | |||
............................. | |||
=== '''از زخمِ قلبِ «آبائی»(شعر از : هوای تازه)''' === | |||
دخترانِ دشت! | |||
دخترانِ انتظار! | |||
دخترانِ امیدِ تنگ | |||
در دشتِ بی‌کران، | |||
و آرزوهای بی‌کران | |||
در خُلق‌های تنگ! | |||
دخترانِ خیالِ آلاچیقِ نو | |||
در آلاچیق‌هایی که صد سال! ــ | |||
... | |||
دخترانِ رودِ گِل‌آلود! | |||
دخترانِ هزار ستونِ شعله به تاقِ بلندِ دود! | |||
دخترانِ عشق‌های دور | |||
روزِ سکوت و کار | |||
شب‌های خستگی! | |||
دخترانِ روز | |||
بی‌خستگی دویدن، | |||
شب | |||
سرشکستگی! ــ | |||
... | |||
افسوس! | |||
موها، نگاه‌ها | |||
به‌عبث | |||
عطرِ لغاتِ شاعر را تاریک می‌کنند. | |||
دخترانِ رفت‌وآمد | |||
در دشتِ مه‌زده! | |||
دخترانِ شرم | |||
شبنم | |||
افتادگی | |||
رمه! ــ | |||
از زخمِ قلبِ آبائی | |||
در سینه‌ی کدامِ شما خون چکیده است؟ | |||
پستانِتان، کدامِ شما | |||
گُل داده در بهارِ بلوغش؟ | |||
لب‌هایتان کدامِ شما | |||
لب‌هایتان کدام | |||
ــ بگویید! ــ | |||
در کامِ او شکفته، نهان، عطرِ بوسه‌یی؟ | |||
... | |||
بینِ شما کدام | |||
ــ بگویید! ــ | |||
بینِ شما کدام | |||
صیقل می‌دهید | |||
سلاحِ آبائی را | |||
برای | |||
روزِ | |||
انتقام؟ | |||
'''۱۳۳۰''' | |||
'''ترکمن‌صحرا ـ اوبه سفلی''' | |||
== منابع و پانویس == | == منابع و پانویس == | ||