علی صارمی: تفاوت میان نسخه‌ها

علی صارمی (متولد بروجرد ۱۳۲۷ - اعدام زندان اوین ۷ دیماه ۱۳۸۸) وی قدیمیترین زندانی سیاسی قبل و بعد از انقلاب ۵۷ بود، درکل ۲۴ سال از عمر خود را در زندانهای شاه و جمهوری اسلامی گذراند. نهایتا توسط قاضی صلواتی محکوم به مرگ و در دادگاه استیناف حکم تایید شد در ۷ دی ۸۸ در زندان اوین بدار آویخته شد.<ref name=":0" />

علی صارمی اهل لرستان و متولد بروجرد بود. اما ساکن و بزرگ‌ شده جنوب شهر تهران در محله خانی آباد همانجا که زادگاه جهان پهلوان تختی بود. علی تحصیلات دانشگاهی‌اش را در تهران به پایان برده بود، مدتی به استخدام ارتش درآمد، اما به‌خاطر گرایشات مترقی سیاسی از ارتش اخراج شد، چرا که حاضر نشده بود به حزب رستاخیز شاه که ارتشیان را ناگزیر از اعلام وفاداری به آن می‌کردند. پاسخ مثبت دهد. علی سپس در نقش دبیری به خدمت و آموزش درمناطق فقیرنشین تهران پرداخت. سرانجام به‌ دلیل فعالیت سیاسی، مدتی را در زندانهای رژیم شاه گذراند. بعد از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، رهبری راهپیمائیهای جوانان جنوب تهران را بعهده گرفت و در آشنایی با گروههای سیاسی و بنابر درک عمیق ازخواستها و آرزوهای مردم، او را مصمم به پا فشاری بر آرمانهای انقلاب کرد. دیگر بار در حاکمیت جمهوری اسلامی و در جریان سرکوبهای دهه ۶۰ به زندان افتاد و زیر شکنجه رفت. او مجموعاً ۵ بار در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ زندانی شد و ۲۴سال از عمرش را در زندانهای شاه و شیخ گذراند.تحت تاثیر فشارهای وارده در رندان دچار بیماریهای بسیار، سکته مغزی، ستون فقراتش آسیب دید و نیمی از بدنش از کار افتاد و به نارسایی چشمی گرفتار شد. اولین حکم اعدام وی در سال ۱۳۸۶بود آخرین دستگیری ۱۹شهریور ۱۳۸۶به اتهام حضور درخاوران و گرامیداشت نوزدهمین سالگرد قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ و جرمش سفر به قرارگاه اشرف بود.<ref name=":0">سازمان مجاهدین خلق ایران- [https://event.mojahedin.org/events/5437 یاد قهرمان ملی، اسطوره مقاومت و پایداری، علی صارمی‌گرامی ب]اد</ref>

زندانی سیاسی دیرپا - فعال سیاسی - سخنرانیهای و افشاگری، زندانی سیاسی زمان شاه

درسال ۶۰ به هواداری از مجاهدین خلق به ۳ سال حبس محکوم شد، مجددا در دهه های ۶۰ - ۷۰ - ۸۰ دستگیر و در سال ۸۶ حکم اعدام گرفت. آخرین دستگیری وی در۱۹  شهریور۱۳۸۶ در خاوران و گرامیداشت قتل‌عام شدگان ۶۷ و سفر به اشرف در عراق، محاربه در ۷ دی ۸۸ اعدام شد.