جواد بدیع‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

روی آوردن بدیع زاده به سبک طنز و فکاهی با وجود متداول بودن ترانه های فاخر و غزل های سنتی ، کاری عجیب و در عین حال سخت بود. وی فرزند یک خانواده روحانی بود و انجام این کار در آغاز برایش سخت بود ، اما جسارت به خرج داد و قدم در این راه گذاشت. البته لازم به ذکر است که آقای اسماعیل مهرتاش وی را متقاعد کرد که انتقاد از راه هزل و گوشه و کنایه تاثیر بیشتری دارد. با توجه به موارد ذکر شده ، بدیع زاده را می توان بزرگترین خواننده هزلیه خوان در تاریخ موسیقی ایران به شمار آورد. این هزلیه خوانی ها بعدها به پیش پرده خوانی کشیده شد و به جرات می توان " رپ خوانی " های امروز را هم از آن دانست. از جمله تصانیف فکاهی که ساخته ، می توان به " ماشین مش ممدلی ، ارزون و بی معطلی " و " از قند و شکر ساخته ام جوجه خروس " اشاره کرد که با آنها از وضع اجتماعی و اقتصادی آن زمان انتقاد می کرد. این تصنیف ها مورد توجه عوام قرار گرفت و هم اکنون نیز توسط مردم کوچه و بازار تکرار می شود.