۲۴۴
ویرایش
کاربر:Shahab/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←وضعیت بد ورزش بانوان از زبان دو بانوی ورزشکار
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
پیش ازالمپیک مسائلی برای فدراسیون ما پیش آمد و تحولاتی صورت گرفت که ورزشکاران هم ناخواسته وارد حواشی شدند و تحت تاثیر آن قرار گرفتند و هنوز هم این موضوعات ادامه دارد. بحث پاداش هم زخم کهنه‌ای است و دیگر از مطرح کردنش خسته شده‌ایم. اما همیشه برایم سوال است که چه فرقی بین ورزشکاران مرد و زن وجود دارد؟ ما همه ورزشکار هستیم و تلاش می‌کنیم که بهترین نتیجه را بگیریم پس چرا این همه تفاوت وجود دارد؟ تنها چیزی که می‌تواند این مسئله را توجیه کند این است که از لحاظ فرهنگی و در بین عموم مردم؛ ورزشکاران مرد تافته جدا بافته هستند و این موضوع ما را اذیت می‌کند | پیش ازالمپیک مسائلی برای فدراسیون ما پیش آمد و تحولاتی صورت گرفت که ورزشکاران هم ناخواسته وارد حواشی شدند و تحت تاثیر آن قرار گرفتند و هنوز هم این موضوعات ادامه دارد. بحث پاداش هم زخم کهنه‌ای است و دیگر از مطرح کردنش خسته شده‌ایم. اما همیشه برایم سوال است که چه فرقی بین ورزشکاران مرد و زن وجود دارد؟ ما همه ورزشکار هستیم و تلاش می‌کنیم که بهترین نتیجه را بگیریم پس چرا این همه تفاوت وجود دارد؟ تنها چیزی که می‌تواند این مسئله را توجیه کند این است که از لحاظ فرهنگی و در بین عموم مردم؛ ورزشکاران مرد تافته جدا بافته هستند و این موضوع ما را اذیت می‌کند | ||
<references /> | == '''بانوی چترباز ایرانی: زنان نباید از انجام هیچ رشته ورزشی منع شوند''' == | ||
پرش با چتر«یکی از راه های نشان دادن برابری توانایی زنان و مردان» است. این جمله را بهاره ساسانی، زن ایرانی علاقمند به فعالیت مهیج چتربازی در گفتگو با خبرگزاری فرانسه اعلام کرده است. | |||
به اعتقاد وی انجام این فعالیت یکی از بهترین راه های فائق آمدن بر روزمرگی است و می تواند گامی کوچک در جهت تحول در جامعه تلقی شود. | |||
بهاره ساسانی، ۳۵ ساله و حسابدار است. او با جثه ای کوچک و نحیف از سال ۲۰۱۶ چتربازی را آغاز کرده و به گفته خود تاکنون ۲۲۰ پرش انجام داده است. | |||
خانم ساسانی به خبرگزاری فرانسه می گوید: «همه زنان را به کسب این تجربه تشویق می کنم. با انجام این فعالیت این حس در ما تقویت می شود که می توانیم آنچه را که می خواهیم بدست بیاوریم.» به اعتقاد او «زنان نباید از انجام هیچ رشته ورزشی منع شوند.» | |||
این چترباز زن ایرانی خود را «فمینیست» نمی داند اما معتقد است «تفاوتی میان مرد ها و زنان وجود ندارد و اگر زنی اراده انجام کاری را داشته باشد بدون شک موفق می شود.» | |||
در گزارش خبرگزاری فرانسه همچنین آمده است: «بر اساس قوانین جاری در ایران پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ زنان نمی توانند از کلیه حقوقی که مردان در این کشوربرخوردارند، بهره ببرند. با این وجود جمهوری اسلامی همزمان تلاش کرده است تا زنان در عرصه های اجتماعی بیشتر دیده شوند.» | |||
بهاره ساسانی می گوید برخلاف دوستانش که پس انداز یا درآمد خود را صرف خرید خودرو، لباس و یا جواهرآلات می کنند ترجیح داده است که بر روی چتربازی، ورزش انحصاری مردان در ایران، سرمایه گذاری کند. | |||
بنا به این گزارش در ایران هیچگونه سایت غیرنظامی مخصوص چتربازی وجود ندارد و علاقمندان باید برای یادگیری و انجام آن وارد ارتش شوند. به گفته خانم ساسانی یگان های ویژه نظامی و انتظامی گاهی اوقات از غیرنظامیان نیز برای پرش با چتر دعوت می کنند. | |||
خبرگزاری فرانسه با استناد به خبرهای آرشیوی ایسنا می افزاید چهار تن از نخستین زنان چترباز ارتش در سال ۱۹۶۵ پیش از انقلاب اسلامی ایران دوره های آموزش خود را با موفقیت طی کرده بودند. | |||
این در حالیست که پس از انقلاب پذیرش زنان در واحد های ویژه ارتش متوقف شد اما در جمع نیروهای پلیس تعدادی از زنان امکان گذراندن دوره های چتر بازی و انجام پرش با چتر را داشته اند. | |||
بهاره ساسانی که خارج از ایران و در کشورهای روسیه، کنیا، تایلند و امارات متحده عربی نیز تجربه پرش با چتر را داشته می گوید در میان غیرنظامیان تنها پنج زن را می شناسد که مدرک کامل دوره چتربازی را دریافت کرده اند.<references /> | |||