۳۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== ایران پل پیروزی == | == ایران پل پیروزی == | ||
باحمله آلمان ها به شوروي و آشكار شدن نقشه آنها براي رسيدن به خليج فارس و اشغال شبه قاره هند و مراكز نفتي خاورميانه، متفقين عبور از خاك ايران را مطمئنترين و كوتاهترين راه كمك به اتحاد شوروي دانستند. چرچيل- نخست وزير وقت بريتانيا- در خاطرات خود به اهميت ارتباطي ايران كه بهرهگيري از آن، متفقين را از راه دشوار اقيانوس منجمد شمالي بينياز ميساخت، اشاره كرده است. در جريان جنگ جهاني دوم، متفقين از طريق راهآهن سراسري ايران و ساير راههاي ارتباطي كشور، حدود پنج و نيم ميليون تن اسلحه، مهمات، مواد غذايي و دارو را به شوروي منتقل كردند. برخي از محققان براين باورند كه سيل كمكهاي سرازير شده از مسير ايران به شكست آلمانها در استالينگراد انجاميد و به همين جهت متفقين ايران را پل پيروزي خواندند.<ref>'''[http://gozarestan.ir/show.php?id=376 گذرستان - چرا ايران «پل پيروزي متفقين» لقب گرفت]'''</ref> | باحمله آلمان ها به شوروي و آشكار شدن نقشه آنها براي رسيدن به خليج فارس و اشغال شبه قاره هند و مراكز نفتي خاورميانه، متفقين عبور از خاك ايران را مطمئنترين و كوتاهترين راه كمك به اتحاد شوروي دانستند. چرچيل- نخست وزير وقت بريتانيا- در خاطرات خود به اهميت ارتباطي ايران كه بهرهگيري از آن، متفقين را از راه دشوار اقيانوس منجمد شمالي بينياز ميساخت، اشاره كرده است. در جريان جنگ جهاني دوم، متفقين از طريق راهآهن سراسري ايران و ساير راههاي ارتباطي كشور، حدود پنج و نيم ميليون تن اسلحه، مهمات، مواد غذايي و دارو را به شوروي منتقل كردند. برخي از محققان براين باورند كه سيل كمكهاي سرازير شده از مسير ايران به شكست آلمانها در استالينگراد انجاميد و به همين جهت متفقين ايران را پل پيروزي خواندند.<ref>'''[http://gozarestan.ir/show.php?id=376 گذرستان - چرا ايران «پل پيروزي متفقين» لقب گرفت]'''</ref> | ||
== آوارگان لهستانی در ایران == | |||
در زمان جنگ عده زيادي از مردم لهستان كه در خاك شوروي اقامت داشتند به تهران انتقال يافتند و در بيرون دروازه دوشانتپه و در بيمارستان ناتمام هزار تختخوابي جاي گرفتند. سير كردن شكم آنها نيز مشكل تازهاي براي دولت به وجود آورد. وزارت خارجه ايران در گزارشي مساعدت دولت ايران را به مهاجران لهستاني اينگونه توصيف ميكند: »لهستانيهايي كه جزو ملتهاي متفقين محسوب ميشوند از كمكهاي ايران بيبهره نماندند و در موقعي كه هزاران افراد گرسنه، برهنه و بيخانمان اين ملتها به سرزمين ايران روي آوردند، از حيث غذا، لباس و مسكن از هر جهت تأمين شدند. زماني كه ملت ايران حتي از داشتن نان سياه محروم بود، ميهمانهاي متفق، از خود با بهترين آذوقه ممكن پذيرايي ميكردند. در نتيجه مقدار هنگفتي از خوار و بار به مصرف آنها ميرسيد. به طوري كه يكي از علل نايابي خواروبار در ايران و گراني قيمت، ورود و مصرف زياد اين ميهمانها بود.«<ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20120329175839-8016-5.pdf انسانی -آثار و پيامدهاي اجتماعي اشغال ايران در شهريور 1320]</ref> | |||
== پیامدهای اشغال ایران در جنگ == | == پیامدهای اشغال ایران در جنگ == | ||
خط ۸۴: | خط ۸۷: | ||
اسناد موجود نشان میدهد که به دنبال هجوم نیروهای نظامی متفقین به قلمروهای ایران و اشغال شهرها و مناطق مختلف صدها تن از مردم بدون دفاع و غیرنظامی توسط متجاوزان هدف قرارگرفته و جان خود را از دست دادند و این روند تا ماهها ادامه داشت. تعداد مجروحین و مصدومین از هزاران نفر فراتر رفت. در بسیاری از نقاط تحت اشغال کشور اموال و داراییهای مردم مورد نهب و غارت قرار گرفته و بهویژه وسایل حمل و نقل کالا و غیرو بالاجبار در راستای اهداف و مقاصد متفقین قرار گرفت. خیلی زود گزارشات تاسف بارفراوانی از شهرها و مناطق مختلف به مرکز کشور مخابره شد که از جمعآوری و نهب غارت گونهی ارزاق و آذوقهی مردم توسط متفقین اشغالگر حکایت میکر | اسناد موجود نشان میدهد که به دنبال هجوم نیروهای نظامی متفقین به قلمروهای ایران و اشغال شهرها و مناطق مختلف صدها تن از مردم بدون دفاع و غیرنظامی توسط متجاوزان هدف قرارگرفته و جان خود را از دست دادند و این روند تا ماهها ادامه داشت. تعداد مجروحین و مصدومین از هزاران نفر فراتر رفت. در بسیاری از نقاط تحت اشغال کشور اموال و داراییهای مردم مورد نهب و غارت قرار گرفته و بهویژه وسایل حمل و نقل کالا و غیرو بالاجبار در راستای اهداف و مقاصد متفقین قرار گرفت. خیلی زود گزارشات تاسف بارفراوانی از شهرها و مناطق مختلف به مرکز کشور مخابره شد که از جمعآوری و نهب غارت گونهی ارزاق و آذوقهی مردم توسط متفقین اشغالگر حکایت میکر | ||
== بحران غذایی | == بحران غذایی پس از اشغال == | ||
پس از اشغال نظامی ایران توسط متفقین، کمبود مواد غذایی برای مردم هر روز محسوستر شد. طبق ماده هفت قرار داد تحمیلی مشهور به «قرارداد سه جانبه» به تاریخ ۲۹ ژوئیه ۱۹۴۲ م. (نُهم اسفند ۱۳۲۰ ش.)، دولتهای اشغالگر خود را مکلف کرده بودند که مصرف غذایی لشکریان خود را از طریق واردات تامین کرده و به این وسیله باعث کمبود مواد غذایی و قحطی در ایران نشوند. اما خیلی زود روشن شد که تامین مواد غذایی مورد نیاز یک ارتش اشغالگر یکصد هزار نفری و نیز یک گروه یکصد هزار نفری از آوارگان جنگی لهستانی، که از زندانهای روسیه آزاد شده و به ایران اعزام شده بودند، از طریق واردات مواد غذایی غیر ممکن است. زیرا گذشته از مشکلات حمل و نقل و فقدان تعداد کافی کشتیهای باری برای حمل خواربار مورد نیاز از اقصی نقاط دنیا به خاک ایران، مساله اساسی همانا عدم دسترسی متفقین به مواد غذایی کافی برای صدور به ایران بود. به همین علت مقامات اشغالگر ارتشهای تجاوز کار به سرعت کلیه غلات قابل دسترسی را با زور سرنیزه یا با پرداخت حداقل بهای ممکن تصاحب کردند. | پس از اشغال نظامی ایران توسط متفقین، کمبود مواد غذایی برای مردم هر روز محسوستر شد. طبق ماده هفت قرار داد تحمیلی مشهور به «قرارداد سه جانبه» به تاریخ ۲۹ ژوئیه ۱۹۴۲ م. (نُهم اسفند ۱۳۲۰ ش.)، دولتهای اشغالگر خود را مکلف کرده بودند که مصرف غذایی لشکریان خود را از طریق واردات تامین کرده و به این وسیله باعث کمبود مواد غذایی و قحطی در ایران نشوند. اما خیلی زود روشن شد که تامین مواد غذایی مورد نیاز یک ارتش اشغالگر یکصد هزار نفری و نیز یک گروه یکصد هزار نفری از آوارگان جنگی لهستانی، که از زندانهای روسیه آزاد شده و به ایران اعزام شده بودند، از طریق واردات مواد غذایی غیر ممکن است. زیرا گذشته از مشکلات حمل و نقل و فقدان تعداد کافی کشتیهای باری برای حمل خواربار مورد نیاز از اقصی نقاط دنیا به خاک ایران، مساله اساسی همانا عدم دسترسی متفقین به مواد غذایی کافی برای صدور به ایران بود. به همین علت مقامات اشغالگر ارتشهای تجاوز کار به سرعت کلیه غلات قابل دسترسی را با زور سرنیزه یا با پرداخت حداقل بهای ممکن تصاحب کردند. | ||
ویرایش