ایران پدیا

سازمان مجاهدین خلق ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

صفحه بحث

سازمان مجاهدین خلق ایران (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۰

۵۳۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸۵: خط ۳۸۵:


در ادامه مریم رجوی در اقدام عجیب و متهورانه‌ی دیگری به رغم اتهاماتی که می‌دانست نثار او خواهد شد، از مسعود رجوی تقاضای ازدواج کرد .او خود می‌گوید  <blockquote>«این دوران کوتاه بر او سی سال گذشته است!»</blockquote>نهایتاً با پیشنهاد مریم رجوی برای ازدواج با مسعود رجوی حلقه‌ی آخر انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین کامل شد و  در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با مراسمی که در اورسواواز در شمال پاریس برگزار شد به اطلاع عموم رسید.
در ادامه مریم رجوی در اقدام عجیب و متهورانه‌ی دیگری به رغم اتهاماتی که می‌دانست نثار او خواهد شد، از مسعود رجوی تقاضای ازدواج کرد .او خود می‌گوید  <blockquote>«این دوران کوتاه بر او سی سال گذشته است!»</blockquote>نهایتاً با پیشنهاد مریم رجوی برای ازدواج با مسعود رجوی حلقه‌ی آخر انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین کامل شد و  در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با مراسمی که در اورسواواز در شمال پاریس برگزار شد به اطلاع عموم رسید.
در مورد علت این ازدواج گفته می‌شود:
مسعود رجوی در سخنانش درباره‌ی «پيام انقلاب ايدئولوژيك» گفت<ref>نشریه‌ی مجاهد، شماره ۲۵۳، تيرماه ۱۳۶۴</ref>:
«راستی، جوهر ايدئولوژيك انقلاب چه بود؟ آخر، رهایی زن، تازه، قدم اول بود. زدودن افكار ارتجاعی راجع به زن، قدم اول بود. پيام اين انقلاب، انفجار رهایی است... از طريق تولد يك رهبری نوين. انفجار رهایی كه روی محور ترقی، پيشرفت و منافع مردم، ما را يك گام، يك قدم كيفی، بالاتر قرار می‌دهد؛ ما را جهش می‌دهد».


مریم رجوی در مورد انقلاب ایدئولوژیک و هدف این انقلاب می‌گوید:<ref>سخنرانی مریم رجوی بمناسبت روز جهانی زن ۲۰ اسفند ۱۳۹۱ - وبسایت [https://www.mojahedin.org/links/books/920518_Enghlab.pdf سازمان مجاهدین خلق ایران] </ref><blockquote>«مجاهدين به اين کشف مهم رسيدند که اگربخواهند در مقابل استبداد مذهبی بايستند، بايد با نظام مردسالار و ارتجاعی مبارزه کنند يعنی با ايدئولوژی جنسيت. انقلاب ايدئولوژيک، نشأت گرفته از ديدگاه انسانشناسانه مجاهدين است که سراپا با ديدگاه ارتجاع خمينی متضاد است. در اين ديدگاه، انسانها، مرد يا زن به دنيا می آيند و از نظرفيزيولوژيک متفاوتند، ولی از نظرانسانی برابر هستند. اما در ايدئولوژی جنسيت، اصالت با برتری جنس مرد برزن است. و اين نظرگاهی است ساخته تاريخ و فرهنگ ستم و بهره‌کشی که عامل به بند کشيدن زن و مرد و کل جامعه است. بنابراين ايدئولوژی جنسيت، غريزه آدمی نيست، جنس و طبيعت زن ومرد نيست؛ بلکه رفتار، ذهنيت و فرهنگی است که ساخته ستم و بهره کشی است. در ايدئولوژی ارتجاعی خمينی، مردان از سرکوبگری وبه ويژه سلطه برزنان، هويت پيدا می کنند. اين چيزی است که سمت دهنده آنهاست. يعنی شخصيت و هويت مرد وابسته به سرکوب وبهره کشی از زن است و بدون احساس برتری نسبت به زن، خود را تهی وفاقد اعتماد بنفس حقيقی می بيند. در اين ايدئولوژی، همچنين زنان، تحت سلطه بودن و اتکا به مردان و درجه دو بودن خود را منطقی و طبيعی می دانند. در نتيجه، زن خصلتی جدا از انسانيتش می يابد. خصلت شيئی که با فايده کالايی اش برای ديگران سنجيده می شود. به عبارت ديگر، زن نيزدر اسارت همين نگرشی است که به خودش دارد. آن چنان که سيمون دوبوار گفته است: «زنان، زن زاده نمی شوند، بلکه به زن تبديل می شوند».در حقيقت، رابطه زن ومرد از طبيعت انسانی آنها اکيداً فاصله می گيرد. يعنی، نه زن خود را انسانی برابرمی بيند، نه مرد زن را انسانی برابرمی داند. حاصل اين نگرش، اصالت دادن به ويژگي‌های ژنتيک و موروثی انسان است. مانند جنس، شکل، مليت، نژاد وزبان و اين يعنی پذيرش يک سرنوشت کور. در حالی که در نظرگاه ما انسانيت و شخصيت انسان را، انتخاب و عمل خودش می سازد. هرگاه انسان قادر شود اين ساخت اجتماعی و تاريخی را کنار بزند، آزادی به معنی حقيقی آن، برای همه، اعم از زن و مرد فراهم می شود. ما تشخيص داديم که ايدئولوژی جنسيت، يعنی همان نظرگاه ارتجاعی آخوندی به انسان، مانع بارز شدن تواناييهای انسان است. وقتی که اين مانع، در نتيجه يک مبارزه جمعی و طولانی در جنبش ما کنار زده شد، زنان به جای کنش پذيری و مسئوليت گريزی، مسئوليت پذير شده و در سراسر جنبش، کليدي‌ترين نقشها را برعهده گرفتند و بعد از آن مردان نيزتوانستند بينش و درک ارتجاعی از زن را از خود دور سازند و در عمل، مدافع آرمان برابری شوند. بله؛ اين زنان هستند که بايد ابتدا، قيمت آزادی ورهايی و باور به خود را بپردازند و بعد از اين است که راه برای تغييرورهايی مردان باز می‌شود». </blockquote>
مریم رجوی در مورد انقلاب ایدئولوژیک و هدف این انقلاب می‌گوید:<ref>سخنرانی مریم رجوی بمناسبت روز جهانی زن ۲۰ اسفند ۱۳۹۱ - وبسایت [https://www.mojahedin.org/links/books/920518_Enghlab.pdf سازمان مجاهدین خلق ایران] </ref><blockquote>«مجاهدين به اين کشف مهم رسيدند که اگربخواهند در مقابل استبداد مذهبی بايستند، بايد با نظام مردسالار و ارتجاعی مبارزه کنند يعنی با ايدئولوژی جنسيت. انقلاب ايدئولوژيک، نشأت گرفته از ديدگاه انسانشناسانه مجاهدين است که سراپا با ديدگاه ارتجاع خمينی متضاد است. در اين ديدگاه، انسانها، مرد يا زن به دنيا می آيند و از نظرفيزيولوژيک متفاوتند، ولی از نظرانسانی برابر هستند. اما در ايدئولوژی جنسيت، اصالت با برتری جنس مرد برزن است. و اين نظرگاهی است ساخته تاريخ و فرهنگ ستم و بهره‌کشی که عامل به بند کشيدن زن و مرد و کل جامعه است. بنابراين ايدئولوژی جنسيت، غريزه آدمی نيست، جنس و طبيعت زن ومرد نيست؛ بلکه رفتار، ذهنيت و فرهنگی است که ساخته ستم و بهره کشی است. در ايدئولوژی ارتجاعی خمينی، مردان از سرکوبگری وبه ويژه سلطه برزنان، هويت پيدا می کنند. اين چيزی است که سمت دهنده آنهاست. يعنی شخصيت و هويت مرد وابسته به سرکوب وبهره کشی از زن است و بدون احساس برتری نسبت به زن، خود را تهی وفاقد اعتماد بنفس حقيقی می بيند. در اين ايدئولوژی، همچنين زنان، تحت سلطه بودن و اتکا به مردان و درجه دو بودن خود را منطقی و طبيعی می دانند. در نتيجه، زن خصلتی جدا از انسانيتش می يابد. خصلت شيئی که با فايده کالايی اش برای ديگران سنجيده می شود. به عبارت ديگر، زن نيزدر اسارت همين نگرشی است که به خودش دارد. آن چنان که سيمون دوبوار گفته است: «زنان، زن زاده نمی شوند، بلکه به زن تبديل می شوند».در حقيقت، رابطه زن ومرد از طبيعت انسانی آنها اکيداً فاصله می گيرد. يعنی، نه زن خود را انسانی برابرمی بيند، نه مرد زن را انسانی برابرمی داند. حاصل اين نگرش، اصالت دادن به ويژگي‌های ژنتيک و موروثی انسان است. مانند جنس، شکل، مليت، نژاد وزبان و اين يعنی پذيرش يک سرنوشت کور. در حالی که در نظرگاه ما انسانيت و شخصيت انسان را، انتخاب و عمل خودش می سازد. هرگاه انسان قادر شود اين ساخت اجتماعی و تاريخی را کنار بزند، آزادی به معنی حقيقی آن، برای همه، اعم از زن و مرد فراهم می شود. ما تشخيص داديم که ايدئولوژی جنسيت، يعنی همان نظرگاه ارتجاعی آخوندی به انسان، مانع بارز شدن تواناييهای انسان است. وقتی که اين مانع، در نتيجه يک مبارزه جمعی و طولانی در جنبش ما کنار زده شد، زنان به جای کنش پذيری و مسئوليت گريزی، مسئوليت پذير شده و در سراسر جنبش، کليدي‌ترين نقشها را برعهده گرفتند و بعد از آن مردان نيزتوانستند بينش و درک ارتجاعی از زن را از خود دور سازند و در عمل، مدافع آرمان برابری شوند. بله؛ اين زنان هستند که بايد ابتدا، قيمت آزادی ورهايی و باور به خود را بپردازند و بعد از اين است که راه برای تغييرورهايی مردان باز می‌شود». </blockquote>
خط ۵۴۲: خط ۵۳۶:
در ژوئیه‌ ۲۰۰۴ نهایتاً پس از چند نوبت تحقیق و  مصاحبه انفرادی با تک تک اعضای سازمان مجاهدین خلق پیرامون سوابق آنها توسط 9 ارگان مختلف امنیتی و اطلاعاتی آمریکا،  که 16ماه به‌طول انجامید، کارت «شخص حفاظت‌شده» توسط ارتش آمریکا برای ساکنان اشرف صادر شد و دولت آمریکا به موجب آن، متعهد به رعایت مفاد کنوانسیون۴ ژنو و اصل «نان‌رفولمان» (ممنوعیت جابه‌جایی اجباری) درباره‌ی ساکنان اشرف گردید. تعهدی که در سال2009 و احاله حفاظت ساکنان اشرف به دولت عراق آشکارا آن را نقض کرد.<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران] </ref>
در ژوئیه‌ ۲۰۰۴ نهایتاً پس از چند نوبت تحقیق و  مصاحبه انفرادی با تک تک اعضای سازمان مجاهدین خلق پیرامون سوابق آنها توسط 9 ارگان مختلف امنیتی و اطلاعاتی آمریکا،  که 16ماه به‌طول انجامید، کارت «شخص حفاظت‌شده» توسط ارتش آمریکا برای ساکنان اشرف صادر شد و دولت آمریکا به موجب آن، متعهد به رعایت مفاد کنوانسیون۴ ژنو و اصل «نان‌رفولمان» (ممنوعیت جابه‌جایی اجباری) درباره‌ی ساکنان اشرف گردید. تعهدی که در سال2009 و احاله حفاظت ساکنان اشرف به دولت عراق آشکارا آن را نقض کرد.<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران] </ref>
==تحویل‌دهی حفاظت مجاهدین به دولت عراق در سال ۲۰۰۹==
==تحویل‌دهی حفاظت مجاهدین به دولت عراق در سال ۲۰۰۹==
از تابستان ۱۳۸۷(۲۰۰۸ م) با اعلام خبر توافق خروج نیروهای آمریکایی از عراق، و تحویل حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراقی، سازمان مجاهدین خلق دست به یک کارزار جهانی زد تا این که آمریکا را متقاعد کند که حفاظت اشرف را به دولت عراق که متحد دولت ایران است تحویل ندهد.
از تابستان ۱۳۸۷(۲۰۰۸ م) با اعلام خبر توافق خروج نیروهای آمریکایی از عراق، و تحویل حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراقی، سازمان مجاهدین خلق دست به یک کارزار جهانی زد تا این که آمریکا را متقاعد کند حفاظت اشرف را به دولت عراق که متحد دولت ایران است تحویل ندهد.


تک تک اعضای مجاهدین، بر اساس کنوانسیون ۴ ژنو از حفاظت بین‌المللی برخوردار بودند، براساس کنوانسیون ۴ ژنو ساکنان اشرف افرادی بودند که از کلیه حقوق پناهندگی برخوردارند و هرگونه تعرض به حقوق آنان جرم محسوب می‌شد.
تک تک اعضای مجاهدین، بر اساس کنوانسیون ۴ ژنو از حفاظت بین‌المللی برخوردار بودند، براساس کنوانسیون ۴ ژنو ساکنان اشرف افرادی بودند که از کلیه حقوق پناهندگی برخوردارند و هرگونه تعرض به حقوق آنان جرم محسوب می‌شد.
خط ۵۴۸: خط ۵۴۲:
ژنرال پترائوس، فرمانده نیروهای چند ملیتی در یک گفتگوی مطبوعاتی  اظهار داشت که مجاهدین در اشرف دارای موقعیت «شهروند حفاظت شده» هستند و به این خاطر نیروهای آمریکایی همچنان مسئولیت امنیت آن‌ها را بر عهده دارند.<ref>[http://ww1.mnf-iraq.com/caf/?ses=Y3JlPTE1Mjg5Njc3NTYmdGNpZD13dzEubW5mLWlyYXEuY29tNWIyMjMyM2UzNTQzYjguNzkyMzg1NzMmZmtpPTAmdGFzaz1zZWFyY2gmZG9tYWluPW1uZi1pcmFxLmNvbSZsYW5ndWFnZT1lbiZhX2lkPTMmc2Vzc2lvbj0ya1A5MDdkNnNjVXRaNEFQdlkwdQ==&query=Military%20Outlet%20Store&afdToken=3B1g9y6CENDawjFo0fXXviHGuZFM5rADrM-HvGhPFUM89vH3TL4GJLKplhh7L_6pcmXv_CYMYaiC5ucH6_Y2ALaz9krpBaiIRo4Hp-dIES2G Multi-National Force - Iraq - Media Roundtable: Gen. David H. Petraeus, Sept. ۴]</ref>
ژنرال پترائوس، فرمانده نیروهای چند ملیتی در یک گفتگوی مطبوعاتی  اظهار داشت که مجاهدین در اشرف دارای موقعیت «شهروند حفاظت شده» هستند و به این خاطر نیروهای آمریکایی همچنان مسئولیت امنیت آن‌ها را بر عهده دارند.<ref>[http://ww1.mnf-iraq.com/caf/?ses=Y3JlPTE1Mjg5Njc3NTYmdGNpZD13dzEubW5mLWlyYXEuY29tNWIyMjMyM2UzNTQzYjguNzkyMzg1NzMmZmtpPTAmdGFzaz1zZWFyY2gmZG9tYWluPW1uZi1pcmFxLmNvbSZsYW5ndWFnZT1lbiZhX2lkPTMmc2Vzc2lvbj0ya1A5MDdkNnNjVXRaNEFQdlkwdQ==&query=Military%20Outlet%20Store&afdToken=3B1g9y6CENDawjFo0fXXviHGuZFM5rADrM-HvGhPFUM89vH3TL4GJLKplhh7L_6pcmXv_CYMYaiC5ucH6_Y2ALaz9krpBaiIRo4Hp-dIES2G Multi-National Force - Iraq - Media Roundtable: Gen. David H. Petraeus, Sept. ۴]</ref>


سازمان مجاهدین و هواداران آن در اروپا و آمریکا نسبت به تحویل حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراقی دست به اعتراض زدند، این اعتراضات در شهرها و کشورهای متعدد و روزهای متمادی برگزار می‌‌شد،در نهایت، در اثر کارزار چند ماهه در دفاع از حقوق و حفاظت مجاهدان اشرف، کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ نیز طی بیانیه‌یی تصریح کرد که «به تمام مقامهای مسئول این پرونده، دولتهای آمریکا و عراق، این نکته را متذکر شده‌ایم که آنها مسئول حفظ جان مجاهدین هستند».<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> سفارت آمریکا در بغداد در تاریخ ۸ دیماه ۱۳۸۷ اعلام کرد: «نیروهای آمریکایی، حضور خود را در قرارگاه اشرف حفظ خواهند کرد و به کمک کردن به دولت عراق در اجرای تضمین رفتار انسانی با ساکنان قرارگاه، ادامه خواهند داد». همچنین «دولت عراق به‌دولت آمریکا تضمینهای مکتوبی در خصوص رفتار انسانی با ساکنان اشرف طبق قانون اساسی عراق و قوانین و التزامات بین‌المللی ارائه داده است». علاوه بر این «دولت آمریکا و دولت عراق با سازمانهای ذیربط بین‌المللی کار خواهند کرد تا به‌ساکنان قرارگاه برای یک آینده امن کمک نمایند». به‌دنبال آن، خانم مریم رجوی از کلیه اشرف‌نشانان خواست به‌تحصن ۱۲۶ روزه خود در برابر مراکز ملل‌متحد خاتمه بدهند.<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> که البته آمریکا به این تعهد خود نیز عمل نکرد و تمامی نیروهایش را از اشرف خارج کرد.
سازمان مجاهدین و هواداران آن در اروپا و آمریکا نسبت به تحویل حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراقی دست به اعتراض زدند، این اعتراضات در شهرها و کشورهای متعدد و روزهای متمادی برگزار می‌‌شد،در نهایت، در اثر کارزار چند ماهه در دفاع از حقوق و حفاظت مجاهدان اشرف، کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ نیز طی بیانیه‌یی تصریح کرد که «به تمام مقامهای مسئول این پرونده، دولتهای آمریکا و عراق، این نکته را متذکر شده‌ایم که آنها مسئول حفظ جان مجاهدین هستند».<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> سفارت آمریکا در بغداد در تاریخ ۸ دیماه ۱۳۸۷ اعلام کرد: <blockquote>«نیروهای آمریکایی، حضور خود را در قرارگاه اشرف حفظ خواهند کرد و به کمک کردن به دولت عراق در اجرای تضمین رفتار انسانی با ساکنان قرارگاه، ادامه خواهند داد». همچنین «دولت عراق به‌دولت آمریکا تضمینهای مکتوبی در خصوص رفتار انسانی با ساکنان اشرف طبق قانون اساسی عراق و قوانین و التزامات بین‌المللی ارائه داده است». </blockquote>علاوه بر این «دولت آمریکا و دولت عراق با سازمانهای ذیربط بین‌المللی کار خواهند کرد تا به‌ساکنان قرارگاه برای یک آینده امن کمک نمایند». به‌دنبال آن، خانم مریم رجوی از کلیه اشرف‌نشانان خواست به‌تحصن ۱۲۶ روزه خود در برابر مراکز ملل‌متحد خاتمه بدهند.<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>  


به این ترتیب در روز اول ژانویه سال ۲۰۰۹ (۱۲دیماه ۱۳۸۷)، در آستانه خروج نیروهای آمریکایی از عراق، آمریکا، مسئولیت حفاظت از مجاهدین در قرارگاه اشرف را تحویل دولت عراق داد.
البته آمریکا نهایتا به این تعهد خود نیز عمل نکرد و تمامی نیروهایش را از اشرف خارج کرد.به این ترتیب در روز اول ژانویه سال ۲۰۰۹ (۱۲دیماه ۱۳۸۷)، در آستانه خروج نیروهای آمریکایی از عراق، آمریکا، مسئولیت حفاظت از مجاهدین در قرارگاه اشرف را تحویل دولت عراق داد.


این نقض تعهدات آمریکا بود که متعهد شده بود تا تعیین تکلیف نهایی و فرجام نهایی اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از آنها حفاظت کند، چون سازمان مجاهدین دقیقاً به همین خاطر قبول کرده  بود که خلع سلاح بشود و تسلیحات سنگین و مهماتش را تحویل نیروهای آمریکایی بدهد، با این تصمیم زندگی و آینده اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در هاله‌ای ابهام فرو می‌رفت چون بر کسی پوشیده  نبود که دولت عراق که مالکی در رأس آن بود یک متحد دولت ایران است.
==حملات نظامی به اشرف==
از زمانی که حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراق تحویل داده شد، جمهوری اسلامی از طریق وابستگاه خود در دولت عراق فشار را بر ساکنان افزایش داده و سرانجام حملات خود را علیه آنها آغاز نمود.  


==حملات نظامی به اشرف==
مهمترین این حملات ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ (۲۸ و ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۹) ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ (۸ آوریل ۲۰۱۱) و قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲(۱ سپتامبر ۲۰۱۳) بود، در این حملات در مجموع ۹۹ تن از مجاهدین کشته و صدها نفر زخمی شدند.
از زمانی که حفاظت قرارگاه اشرف به نیروهای عراق تحویل داده شد، همواره اصطکاک و تقابل بین نیروهای نظامی عراقی و ساکنان کمپ اشرف وجود داشت، نیروهای عراقی بارها به اشرف حمله کردند، مهمترین این حملات ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ (۲۸ و ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۹) ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ (۸ آوریل ۲۰۱۱) و قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲(۱ سپتامبر ۲۰۱۳) بود، در این حملات در مجموع ۹۹ تن از مجاهدین کشته و صدها نفر زخمی شدند.


=== حمله ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ (۲۸ و ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۹) ===
=== حمله ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ (۲۸ و ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۹) ===
بعد از انتقال حفاظت قرارگاه اشرف به دولت عراق، سازمان مجاهدین بارها از نیت حملات دولت عراق به قرارگاه اشرف هشدار داد، اما دولت هم بر پایبندی خود حفظ حقوق بشر ساکنان اشرف تأکید می‌کرد.
بعد از انتقال حفاظت قرارگاه اشرف به دولت عراق، سازمان مجاهدین بارها از نیت حملات دولت عراق به قرارگاه اشرف هشدار داد، اما دولت همچنان بر پایبندی خود حفظ حقوق بشر ساکنان اشرف تأکید می‌کرد.


روز ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ (۲۴ آوریل ۲۰۰۹) پارلمان اروپا در اجلاس رسمی خود در استراسبورگ قطعنامه مهمی درباره تضمین حفاظت اشرف، ممنوعیت هرگونه جابجایی ساکنان اشرف و تضمین کلیه حقوق آنان طبق کنوانسیون چهارم ژنو و کنوانسیون پناهندگی ۱۹۵۱با ۲۸۴ رأی مثبت در برابر ۴۲ رأی منفی تصویب کرد.<ref>[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=MOTION&reference=B6-2009-0247&format=XML&language=EN European Parliament resolution on the humanitarian situation of Camp Ashraf residents]</ref><ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/41293 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
روز ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ (۲۴ آوریل ۲۰۰۹) پارلمان اروپا در اجلاس رسمی خود در استراسبورگ قطعنامه مهمی درباره تضمین حفاظت اشرف، ممنوعیت هرگونه جابجایی ساکنان اشرف و تضمین کلیه حقوق آنان طبق کنوانسیون چهارم ژنو و کنوانسیون پناهندگی ۱۹۵۱با ۲۸۴ رأی مثبت در برابر ۴۲ رأی منفی تصویب کرد.<ref>[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=MOTION&reference=B6-2009-0247&format=XML&language=EN European Parliament resolution on the humanitarian situation of Camp Ashraf residents]</ref><ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/41293 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
خط ۵۶۶: خط ۵۶۰:
اما روز ۶ و ۷ مرداد نیروهای عراقی به داخل اشرف یورش بردند و طی ساعت‌ها درگیری، ۱۱ نفر از ساکنان را کشتند و تعدادی را هم مجروح کردند.
اما روز ۶ و ۷ مرداد نیروهای عراقی به داخل اشرف یورش بردند و طی ساعت‌ها درگیری، ۱۱ نفر از ساکنان را کشتند و تعدادی را هم مجروح کردند.


وبسایت مجاهدین در این باره نوشت:<blockquote>«در روزهای 6 و 7مرداد ۱۳۸۸، گله‌های وحشی و جنایتکار دست‌آموز خامنه‌ای ـ مالکی با خودروهای هاموی، آب‌پاش، لودر، سلاح گرم، چماق، داس، تبر و میله آهنی و… به‌اشرف حمله کردند، تخریب کردند و مجاهدان بی‌سلاح و بی‌سپر را آماج شقاوت‌بارترین ضربات خود قرار دادند. آنها در این حملات وحشیانه، ۱۱ مجاهد خلق را شهید کردند، صدها نفر را مجروح و دچار نقص‌عضو و بیش از هزار نفر را به‌شدت مصدوم کردند و 36مجاهد خلق مصدوم و مجروح را به‌گروگان گرفتند و بخشی از اموال را هم تخریب یا به‌سرقت بردند.»<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref></blockquote>طاهر بومدرا[رئیس دفتر حقوق بشر یونامی و مشاور نماینده ویژه دبیر کل در مسائل مربوط به کمپ اشرف از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲] می‌گوید:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۱۹</ref><blockquote>«آنها(نیروهای عراقی ) از هامویها و بلدوزر ها برای خراب کردن حصار ها و دیوارهای اطراف اشرف استفاده کرده، بی هیچ ملاحظه ایی در تمامی جهات با سرعت حرکت کرده و تجمع ساکنین را هدف قرار دادند.نیروهای امنیتی عراقی پیاده و مسلح به باتون که بعضاً میخ دار هم بود، میله آهنی ، چوب بیسبال ، زنجیر، داس ، تبر، گاز اشک آور ،نارنجک های صوتی و آب فشار قوی بازور بداخل کمپ  وارد شده و به صدها نفر از  ساکنین غیر مسلح که زنجیر انسانی تشکیل داده بودند حمله کردند. در بعضی نقاط نیروهای مسلح عراقی بر روی ساکنین آتش گشودند. بر اساس برآورد بعضی از شاهدان عینی از نیروهای امریکایی مستقر در عراق، حمله بسیار خشونت بار بوده و ساعتها بطول انجامیده است تا اینکه  بعداز نیمه شب متوقف شد. در صبح روز بعد، 29 ژوئیه،  نیروهای مسلح عراقی حوالی ساعت 1015 بداخل کمپ برگشته و در میدان لاله  نزدیک ایستگاه آب کمپ اطراق کردند. آنها به همان طریق و با همان سلاحهای روز قبل به ساکنین حمله کردند. در پایگاه قرارگاه عملیاتی گریزلی(قرارگاه عملیاتی گریزلی) واحد رزمی 134 نیروهای امریکایی در سکوت نظاره گر وقایع بود».</blockquote>بعد از این حمله نیروهای عراقی برای پوشاند کارهای خود یک محاصره‌ی سنگین را بر ساکنان کمپ اشرف اعمال کردند، که البته این محاصره تا سال‌‌های بعد ادامه پیدا کرد و همواره ساکنین قرارگاه اشرف به آن اعتراض داشتند، طاهر بومدرا در کتاب خود در این زمینه می‌نویسد:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۱۹</ref> <blockquote>واحد رزمی ۱۳۴،نیروهای امریکایی ، ( که من آنها را بخاطر وسایل تجسسی الکترونیکی کنترل از راه دور شان”برادر بزرگ“ مینامیدم )گزارش کردند نیروهای مسلح عراقی از ورود دکترهای عراقی و افسران پزشکی نیروهای امریکایی به صحنه برای تخلیه مجروحین جلوگیری کردند.نیروهای عراقی همچنین از بعضی تلاش رسانه های خبری برای نزدیک شدن به منطقه ممانعت بعمل آوردند.آمبولانس های کمپ اشرف در تلاش  پزشکان اشرفی برای انتقال مجروحین به بیمارستان اشرف در خلال حمله بارها مورد شلیک قرار گرفتند. در خلال ماموریت حقیقت یابی،  یونامی آمبولانس هایی را که با گلوله سوراخ سوراخ شده بود مورد بازدید قرار داد. </blockquote>۳۶ تن از نفرات کمپ اشرف که توسط نیروهای عراقی دستگیر شده بودند دست به اعتصاب غذا زدند، اعتصاب غذای آنها ۷۲ روز طول کشید، که ۷ روز آن اعتصاب خشک بود، اما نهایتاً دولت عراق مجبور شد آنها را آزاد کند و به قرارگاه اشرف برگرداند.
وبسایت مجاهدین در این باره نوشت:<blockquote>«در روزهای 6 و 7مرداد ۱۳۸۸، گله‌های وحشی و جنایتکار دست‌آموز خامنه‌ای ـ مالکی با خودروهای هاموی، آب‌پاش، لودر، سلاح گرم، چماق، داس، تبر و میله آهنی و… به‌اشرف حمله کردند، تخریب کردند و مجاهدان بی‌سلاح و بی‌سپر را آماج شقاوت‌بارترین ضربات خود قرار دادند. آنها در این حملات وحشیانه، ۱۱ مجاهد خلق را شهید کردند، صدها نفر را مجروح و دچار نقص‌عضو و بیش از هزار نفر را به‌شدت مصدوم کردند و 36مجاهد خلق مصدوم و مجروح را به‌گروگان گرفتند و بخشی از اموال را هم تخریب یا به‌سرقت بردند.»<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/news/124524 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref></blockquote>طاهر بومدرا[رئیس دفتر حقوق بشر یونامی و مشاور نماینده ویژه دبیر کل در مسائل مربوط به کمپ اشرف از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲] می‌گوید:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۱۹</ref><blockquote>«آنها(نیروهای عراقی ) از هامویها و بلدوزر ها برای خراب کردن حصار ها و دیوارهای اطراف اشرف استفاده کرده، بی هیچ ملاحظه ایی در تمامی جهات با سرعت حرکت کرده و تجمع ساکنین را هدف قرار دادند.نیروهای امنیتی عراقی پیاده و مسلح به باتون که بعضاً میخ دار هم بود، میله آهنی ، چوب بیسبال ، زنجیر، داس ، تبر، گاز اشک آور ،نارنجک های صوتی و آب فشار قوی بازور بداخل کمپ  وارد شده و به صدها نفر از  ساکنین غیر مسلح که زنجیر انسانی تشکیل داده بودند حمله کردند. در بعضی نقاط نیروهای مسلح عراقی بر روی ساکنین آتش گشودند. بر اساس برآورد بعضی از شاهدان عینی از نیروهای امریکایی مستقر در عراق، حمله بسیار خشونت بار بوده و ساعتها بطول انجامیده است تا اینکه  بعداز نیمه شب متوقف شد. در صبح روز بعد، 29 ژوئیه،  نیروهای مسلح عراقی حوالی ساعت 1015 بداخل کمپ برگشته و در میدان لاله  نزدیک ایستگاه آب کمپ اطراق کردند. آنها به همان طریق و با همان سلاحهای روز قبل به ساکنین حمله کردند. در پایگاه قرارگاه عملیاتی گریزلی(قرارگاه عملیاتی گریزلی) واحد رزمی 134 نیروهای امریکایی در سکوت نظاره گر وقایع بود».</blockquote>بعد از این حمله نیروهای عراقی د یک محاصره‌ی سنگین شامیل منع تردد، منع ارتباط با عراقیان، محاصره پزشکی، لجستکی و جنگ روانی بوسیله بلندگوهای منصوب دورتادور اشرف را بر ساکنان کمپ اشرف آغاز کردند. این محاصره تا سال‌‌های بعد ادامه پیدا کرد.
 
طاهر بومدرا در کتاب خود در این زمینه می‌نویسد:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۱۹</ref> <blockquote>واحد رزمی ۱۳۴،نیروهای امریکایی ، ( که من آنها را بخاطر وسایل تجسسی الکترونیکی کنترل از راه دور شان”برادر بزرگ“ مینامیدم )گزارش کردند نیروهای مسلح عراقی از ورود دکترهای عراقی و افسران پزشکی نیروهای امریکایی به صحنه برای تخلیه مجروحین جلوگیری کردند.نیروهای عراقی همچنین از بعضی تلاش رسانه های خبری برای نزدیک شدن به منطقه ممانعت بعمل آوردند.آمبولانس های کمپ اشرف در تلاش  پزشکان اشرفی برای انتقال مجروحین به بیمارستان اشرف در خلال حمله بارها مورد شلیک قرار گرفتند. در خلال ماموریت حقیقت یابی،  یونامی آمبولانس هایی را که با گلوله سوراخ سوراخ شده بود مورد بازدید قرار داد. </blockquote>۳۶ تن از نفرات کمپ اشرف که توسط نیروهای عراقی دستگیر شده بودند دست به اعتصاب غذا زدند، اعتصاب غذای آنها ۷۲ روز طول کشید، که ۷ روز آن اعتصاب خشک بود، اما نهایتاً دولت عراق تحت فشارهای بین المللی ناگزیر شد آنها را آزاد کرده، به قرارگاه اشرف بازگرداند.


در این خصوص نیویورک تایمز از قول سخنگوی دولت عراق نوشت:<blockquote>«یک گروه 36نفره از اعضای اپوزیسیون ایرانی، بعد از نزدیک به سه ماه بازداشت در عراق، آزاد شده‌اند. علی الدباغ می‌گوید، این افراد روز چهارشنبه به اشرف در شمال عراق بازگردانده شدند. جایی که نزدیک به 3هزارو 500تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از زمان تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003 در آن‌جا محصور بوده‌اند».<ref>نیویورک تایمز - ۱۵ مهر ۱۳۸۸ -۷ اکتبر ۲۰۰۹</ref></blockquote>
در این خصوص نیویورک تایمز از قول سخنگوی دولت عراق نوشت:<blockquote>«یک گروه 36نفره از اعضای اپوزیسیون ایرانی، بعد از نزدیک به سه ماه بازداشت در عراق، آزاد شده‌اند. علی الدباغ می‌گوید، این افراد روز چهارشنبه به اشرف در شمال عراق بازگردانده شدند. جایی که نزدیک به 3هزارو 500تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از زمان تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003 در آن‌جا محصور بوده‌اند».<ref>نیویورک تایمز - ۱۵ مهر ۱۳۸۸ -۷ اکتبر ۲۰۰۹</ref></blockquote>
===جنگ روانی علیه ساکنان اشرف با ۳۲۰ بلندگو===
به موازات حملات نظامی به قرارگاه اشرف، جنگ روانی گسترده ای توسط عوامل وزارت اطلاعات ایران علیه کمپ اشرف براه افتاد. این افراد با ۳۲۰ بلندگو به مدت ۶۷۷ روز  بصورت ۲۴ ساعته علیه ساکنین اشرف به تهدید ساکنین اشرف، ایجاد آلودگی صوتی، پخش نوار و .... می پرداختند. بلندگوها همچنین مستمر ساکنان را به تسلیم شدن به رژیم ایران فرا می‌خواندند.  این بلندگوها همچنین توسط افرادی که خود را خانواده برخی از اعضاء می‌نامیدند مورد استفاده قرار می‌گرفت.


===حمله دوم ارتش عراق به قرارگاه  اشرف، ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۸ آوریل ۲۰۱۱===
سازمان مجاهدین در  این رابطه اعلام کرد اگر فردی از خانوداه اعضاء مجاهدین برای دیدن فرزند خود آمده است می تواند به داخل اشرف آمده و  با فرزندش آزادانه دیدار کند.
مقدمه‌ی حمله ۱۹ فروردین  ۱۳۹۰ از روز ۱۴ فروردین با ورود نیروهای عراقی با زرهی  و سلاح‌های سنگین به  بخش شمالی قرارگاه اشرف شروع شد، نیروهای لشکر ۵ عراق با ۳۰ نفر بر زرهی بی ام پی وان و هاموی وارد اشرف شدند، ساکنین اشرف به این امر اعتراض کردند، و در مقابل زرهی‌های نیروهای عراقی ایستادند، این اصطکاک بین ساکنین و نیروهای عراقی ادامه داشت تا این‌ که پنج‌شنبه شب ۱۸ فروردین ۱۳۹۰ نیروهای بیشتری از طرف دولت عراق در شمال اشرف مستقر شدند، ساعت ۴ و ۴۵ دقیقه صبح جمعه ۱۹ فروردین حمله گسترده از طرف نیروهای عراقی آغاز شد، مجاهدین اما با دست خالی جلوی زرهی‌های مقاومت می‌کردند، این درگیری ۶ ساعت ادامه پیدا کرد، در مجموع ۳۶ نفر از مجاهدین با ضرب گلوله یا با زیر گرفتن توسط خودروی هاموی جان باختند و ۳۵۰ نفر هم مجروح شدند، ۶ نفر را هم نیروهای عراقی دستگیر کردند.
 
طاهر بومدرا در این زمینه می‌گوید:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۷۲</ref><blockquote>بعدازظهر ۷ آوریل ، ستونهای نیروهای عراقی از جمله تعدادی خودروهای مهندسی به اشرف وارد شدند. همان شب به من اطلاعاتی رسید که نیروهای آمریکایی که از قرارگاه عملیاتی وارهورس به قرارگاه عملیاتی گریزلی برای ماموریت نظارت آمده بودند اشرف را ترک کرده و این همراه با جابجایی غیرمعمول ارتش عراق در اطراف کمپ و حضور تعدادی از افسران ارشد عراقی منجمله ژنرال علی غیدان ، فرمانده نیروی زمینی ارتش عراق، ژنرال طارق العزاوی فرمانده عملیات دیالی و افسر دیگری با نام ژنرال ضیا فرمانده لشکر ۵ همه در اشرف، باعث شده بود که ساکنان آژیر خطر را بصدا در بیاورند.</blockquote>عراقی‌ها هم تلاش داشتند که این حمله را سکوت برگراز کنند، طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی [هیئت ویژه سازمان ملل برای همیاری در عراق] در عراق در این زمینه می‌گوید:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۷۳</ref><blockquote>در ساعت ۴ و ۴۵ دقیقه بامداد جمعه ۸ آوریل (۱۹ فروردین ۱۳۹۰)، بهزاد دوباره روی خط آمد . این بار او بمن گفت حمله آغاز شده است. ارتش عراق به داخل کمپ وارد شده بود و از یکان پیاده مکانیزه ، مهندسی، نیروهای واکنش سریع و نیروهای ضد شورش استفاده میکرد. چند دقیقه بعد، تلفن زنگ زد و خبر رسید که دو تن از ساکنان کشته شدهاند. تا ساعت ۵بامداد، تعداد تلفات به ۱۲ کشته و تعداد بی‌شماری مجروح رسیده بود. ساعت ۷ صبح گزارش شد که تعداد کشته ها به ۱۶ نفر رسیده است.</blockquote><blockquote>از آنجایی‌ که ملکرت نماینده ویژه دبیرکل در خارج عراق بود، به معاون وی اسکوراتس بعنوان افسر برگزیده برای پایان دادن به خشونت  تلفن زدم. توافق کردیم که قدم مهم این است به خانه مشاور امنیت ملی فالح فیاض برویم. تماس با مقامات عراقی در روزهای معمول یک چالش بود چه رسد به صبح جمعه. تا وقتی‌ که به خانه او برسیم ساعت ۹ صبح شده بود و تعداد کشته ها به ۲۲ نفر رسیده بود. ما از او خواستیم که اگر میخواهد زندگی افراد و تصویر ارتش عراق و در حقیقت تصویر ارائه شده از کشور را نجات دهد حمله را فوراً متوقف نماید. حمله به افراد حفاظت شده غیر مسلح توسط گردانهای امنیتی عراق غیرقابل قبول بود. واکنش فالح فیاض این بود شما در معرض شایعات دروغین محض قرار گرفته اید. من تلفن همراه خود را بیرون آورده و از او خواستم تا خودش با افراد در صحنه صحبت کند و خودش بشنود چه اتفاقی دارد میافتد. در عوض  او تلفن خودش را زد. من حدس زدم او به معاونان خود حقی و صادق زنگ زد. فالح فیاض سپس تاکید کرد هیچ اتفاقی نیافتاده است فقط چند حادثه کوچک بوده که در آن سه تن از ساکنان خودشان را زیر چند خودرو انداختهاند. این سه تن به بیمارستان بعقوبه برده شده‌اند. من از او درخواست اجازه دیدار از اشرف در همان روز را کردم. مشاور امنیت ملی، فالح فیاض، درخواستم را با این بهانه به من برگرداند که دیدار هفتگی من روز چهارشنبه انجام شده و دیدار دیگری در همان هفته نیاز نیست.</blockquote>سازمان مجاهدین به دادگاه بخاطر این حملات به دادگاه اسپانیا شکایت برد و قاضی حکم داد که آمران و عاملان این حملات در دادگاه حضور یابند، در اطلاعیه شورای ملی مقاومت آمده است:<ref>[https://www.iranncr.org/%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%B3%DB%8C%D8%B5%D8%AF-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF/2634-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D8%AD%D8%B6%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%87-%D8%AA%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%DB%B1%DB%B9%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81.html دبیرخانه شورای ملی مقاومت] ۲۳ تیر ۱۳۹۰ (۱۴ ژوییه۲۰۱۱)</ref><ref>وبسایت [https://www.maryam-rajavi.com/item/maryam-rajavi-spanish-court-ruling-2 مریم رجوی]</ref><blockquote>دادگاه سراسری اسپانیا در حكم ۲۰ تیرماه (۱۱ ژوییه ۲۰۱۱) شكایت علیه آمران و عاملان قتل عام [https://www.mojahedin.org/ '''مجاهدان'''] اشرف در روز ۱۹ فروردین را، كه ۳۶ شهید و ۳۵۰ مجروح بر جای گذاشت، پذیرفت.طبق این حكم، مالكی نخست وزیر عراق، به مجرد كنار رفتن از مقام نخست وزیری و  سلب مصونیت قضایی، به طور اتوماتیك به دادگاه احضار می شود.  سپهبد غیدان، فرمانده نیروی زمینی ارتش عراق؛ كه به دستور مالكی فرماندهی عملیات قتل عام در اشرف را در روز ۱۹ فروردین بر عهده داشت، سرهنگ جنایتكار، عبداللطیف العنابی، فرمانده گردان سركوبگر در اشرف؛ و نیز سرگرد جاسم التمیمی، برای روز ۱۱ مهر (۳ اكتبر ۲۰۱۱) به دادگاه احضار شده اند. طبق فیلم‌ها و اسناد موجود، تمیمی همان جنایتكاری است كه در قتل‌عام ۱۹ فروردین شخصاً با  تیراندازی مستقیم، شماری از ساكنان اشرف را هدف قرار داد و به قتل رساند.دادگاه همچنین از آقای اد ملكرت نماینده ویژه دبیركل ملل متحد در عراق و آقای استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا، دعوت كرد در دادگاه شهادت بدهند.</blockquote>بعد از این حمله موجی از محکومیت‌های بین‌المللی به راه افتاد، از جمله روز ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱ دبیر کل سازمان ملل در جلسه شورای امنیت  از درگیری‌های خشونت‌آمیز اخیر در "اردوگاه اشرف" انتقاد کرد. بان کی‌مون خاطرنشان کرد که تحقیقات درباره درگیری‌های خونین ماه آوریل در "کمپ اشرف" پیشرفتی نداشته است.<ref>وبسایت [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1%DA%A9%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%84-%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%B4%D8%AF/a-15253836 دویچه وله فارسی]</ref>
===قتل عام اول شهریور ۱۳۹۲===
بعد از سلسله حملات از طرف نیروهای عراقی به ساکنان اشرف، وضعیت قرارگاه اشرف بحرانی بود، برای خروج از این بحران مارتین کوبلر رئیس یونامی [هیئت ویژه سازمان ملل برای همیاری در عراق] یادداشت تفاهمی را فراهم  کرد که بر اساس آن ساکنان قرارگاه اشرف به [[کمپ لیبرتی|قرارگاه لیبرتی]] منتقل شوند، این یاداداشت تفاهم (MoU) به امضای فالح الفیاض مشاور امنیتی دولت عراق و مارتین کوبلر رئیس یونامی رسید و به اطلاع ساکنان اشرف رسید، این یادداشت تفاهم با تضمین‌های امنیتی که کوبلر داد مورد پذیرش سازمان مجاهدین قرار گرفت. اما بر اساس این یادداشت تفاهم ۱۰۰ نفر از ساکنان در قرارگاه اشرف برای حفاظت اموال ساکنان اشرف تا تعیین تکلیف نهایی در اشرف می‌ماندند، یونامی و دولت عراق تعهد دادند که از آنها حفاظت کنند.
 
سحرگاه ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اول سپتامبر ۲۰۱۳ نیروهای عراقی از لشکر طلایی که آمریکایی‌ها به آنها لقب لشکر کثیف داده بودند، با تجهیزات کامل و سلاح‌های مجهز به صدا خفه کن، از چند نقطه وارد اشرف شدند، و دریک اعدام فراقضایی ۵۲ ساکن اشرف را با دست بسته تیرخلاص زدند، و ۷ نفر از جمله ۶ زن را به گروگان گرفتند،
 
در این زمینه در وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/136117/حماسه-۱۰شهریور-در-اشرف سازمان مجاهدین خلق ایران] آمده است:<blockquote>«در روز 10شهریور، نیروهای عراقی به مجاهدین غیرمسلح در قرارگاه اشرف یورش بردند. آدمکشان مالکی بسیاری از مجاهدین را در حالی‌که دستشان از پشت بسته بود به‌شهادت رساندند و مجروحان در کلینک اشرف را قتل‌عام کردند. در این حمله 52مجاهد قهرمان به‌شهادت رسیدند و مزدوران همچنین 7تن از مجاهدین اشرفی را به‌گروگان‌گرفتند. اسامی قهرمانان شهید عبارت بودند از: زهره قائمی، گیتی گیوه چیان، میترا باقرزاده، ژیلا طلوع، فاطمه کامیاب، مریم حسینی، مهدی فتح‌الله نژاد، احمد بوستانی، محمدرضا وشاق، محمد گرجی، علی فیض شبگاهی، نبی سیف، علی اصغر قدیری، حمید باطبی، میرحسین مدنی، علیرضا پورمحمد، علیرضا خوشنویس، علی اصغر مکانیک، سیدعلی سید احمدی، مجید فردی شیویاری، شجا‌ع‌الدین متولی جلالی، محمد جعفرزاده، محمودرضا صفوی، اردشیر شریفیان، کورش سعیدی، قباد سعیدپور، شاهرخ اوحدی، فریبرز شیخ‌الاسلام، ابراهیم اسدی، غلامعباس گرمابی، ناصر سرابی، بیژن میرزایی، رحمت بلوک نخجیری، ابوالقاسم رضوانی، سیدعلی اصغر عمادی چاشمی، محمدعلی محمودی، حسین سلطانی بابوکانی، حسین مام رسولی، عبدالحلیم (عظیم) نارویی، سعید نورسی، حمید صابری لیف شاگردی، شهرام یاسری، سیروس فتحی مغانجوقی، ناصر کرمانیان، امیرحسین افضل‌نیا، رحمان منانی، حسن غلامپور توبیجاری، حسن جباری، یاسر حاجیان، ناصر حبشی، امیرمسعود نظری، سعید اخوان هاشمی».<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/136117/حماسه-۱۰شهریور-در-اشرف سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> </blockquote>۴۲ نفر دیگر که از این حمله جان سالم بدر برده بودند ۱۰ روز بعد به کمپ لیبرتی منتقل شدند.
 
این انتقال طبق طرح مشترک یونامی و سفارت آمریکا برای انتقال آخرین گروه از ساکنان ا شرف به لیبرتی به تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۱۳ دولت عراق کلیه اموال اشرف را حفاظت و ضمانت خواهد کرد و به ساکنان اجازه فروش اموالشان در هر زمانی را خواهد داد. روز بعد (۶ سپتامبر) خانم الیزابت جونز معاون وقت وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک در نامه به خانم رجوی نوشت در صورت موافقت ساکنان با طرح فوق سازمان ملل به فراهم کردن حفاظت از اموال در اشرف از طریق به‌کارگیری یک شرکت حفاظتی محلی مورد اعتماد کمک خواهد نمود. سفارت آمریکا تمامی‌توان خود را برای حمایت از این تلاشها به‌کار خواهد بست.<ref>ماده ۸۱ بیانیه سی و ششمین سالگرد تأسیس [https://www.hambastegimeli.com/70899- شورای ملی مقاومت ایران]</ref> البته در عمل تمامی اموال ساکنان اشرف، توسط نیروهای عراقی به سرقت رفت، شورای ملی مقاومت در این زمینه بارها و بارها با صدور اطلاعیه‌‌هایی نسبت به غارت اموال ساکنان اشرف اعتراض کرد.
 
[https://www.mojahedin.org/sp/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81---10-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1392 اسناد قتل عام اشرف]<ref>[https://www.mojahedin.org/sp/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81---10-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1392 اسناد قتل عام اشرف]</ref>
===جنگ روانی علیه ساکنان اشرف===
به موازات حملات نظامی به قرارگاه اشرف، یک جنگ روانی هم علیه ساکنان اشرف راه انداختند، با ۳۲۰ بلندگوی بسیار قوی ۶۷۷ روز شبانه روز به ساکنان اشرف شبانه روز از چهار سمت اشرب توهین و تهدید می‌کردند. این توهین‌ها و تهدید‌های شبانه روزی تحت نام خانواده مجاهدین انجام می‌شد و کسانی که در چهار گوشه اشرف مشغول تهدید و توهین بودند، خود را خانواده مجاهدین می‌خواندند که برای نجات مجاهدین به اطراف اشرف آمده‌اند. بلندگوها مستمر ساکنان را تسلیم شدن به نیروهای عراقی فرا می‌خواندند و این فراخوان گاهاً‌ با وعده‌هایی همراه بود اما عمدتاً‌ تهدید به مرگ و نابودی ساکنان بود.


در این باره مسعود رجوی طی پیامی زیر عنوان «خانواده مجاهدین یا مزدوران ارتجاع؟» در بهمن ۱۳۸۸ با اشاره به همکاری مالکی نخست وزیر وقت عراق  برای وارد کردن مأموران وزارت بدنام اطلاعات به عراق برای دایر کردن سیرک نظام پشت در اشرف خطاب به مجاهدان اشرف گفت:
در این باره مسعود رجوی طی پیامی زیر عنوان «خانواده مجاهدین یا مزدوران ارتجاع؟» در بهمن ۱۳۸۸ با اشاره به همکاری مالکی نخست وزیر وقت عراق  برای وارد کردن مأموران وزارت بدنام اطلاعات به عراق برای دایر کردن سیرک نظام پشت در اشرف خطاب به مجاهدان اشرف گفت:
خط ۵۹۹: خط ۵۸۲:
«دفتر نخست وزیر، در همکاری با سفارت ایران در بغداد، ترتیب آنچه “دیدارهای خانوادگی” برخی سازمانهای غیردولتی که توسط دولت ایران اداره می‌شدند (در اصطلاح فعالین حقوق بشر به آنها سازمانهای دولتی غیر دولتی می‌گوئیم) را داد تا اشرف را بی‌ثبات کند. با کمک ارتش عراق آنها در درب شیر چادر زدند و 9 بلندگو را به چارچوب آهنی دروازه نصب کردند تا پیام‌های تهاجمی برای ساکنان پخش کنند. طی دو سال، تعداد بلندگوها به 300 دستگاه رسید که روز و شب تهدیدات و توهین‌ها را بسوی ساکنان فریاد می‌کرد». <ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۵۲</ref>
«دفتر نخست وزیر، در همکاری با سفارت ایران در بغداد، ترتیب آنچه “دیدارهای خانوادگی” برخی سازمانهای غیردولتی که توسط دولت ایران اداره می‌شدند (در اصطلاح فعالین حقوق بشر به آنها سازمانهای دولتی غیر دولتی می‌گوئیم) را داد تا اشرف را بی‌ثبات کند. با کمک ارتش عراق آنها در درب شیر چادر زدند و 9 بلندگو را به چارچوب آهنی دروازه نصب کردند تا پیام‌های تهاجمی برای ساکنان پخش کنند. طی دو سال، تعداد بلندگوها به 300 دستگاه رسید که روز و شب تهدیدات و توهین‌ها را بسوی ساکنان فریاد می‌کرد». <ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۵۲</ref>


با انتقال ساکنان به [[کمپ لیبرتی]] این بلندگو‌ها جمع آوری شد اما این افراد به پشت در [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]] منتقل شدند.
===حمله دوم ارتش عراق به قرارگاه  اشرف، ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ - ۸ آوریل ۲۰۱۱===
مقدمه‌ی حمله ۱۹ فروردین  ۱۳۹۰ از روز ۱۴ فروردین با ورود نیروهای عراقی با زرهی  و سلاح‌های سنگین به  بخش شمالی قرارگاه اشرف شروع شد، نیروهای لشکر ۵ عراق با ۳۰ نفر بر زرهی بی ام پی وان و هاموی وارد اشرف شدند، ساکنین اشرف به این امر اعتراض کردند، و در مقابل زرهی‌های نیروهای عراقی ایستادند، اصطکاک بین ساکنین و نیروهای عراقی ادامه داشت ت پنج‌شنبه شب ۱۸ فروردین ۱۳۹۰ نیروهای بیشتری از طرف دولت عراق در شمال اشرف مستقر شده و ساعت ۴ و ۴۵ دقیقه صبح جمعه ۱۹ فروردین حمله گسترده از طرف نیروهایعراقی آغاز شد که منجر به یک قتل عام شد. تصاویری که ازین حمله توسط مجاهدین به رسانه ها مخابره شد حاکی ازین است که مجاهدین با دست خالی جلوی زرهی‌های مقاومت می‌کردند. این درگیری ۶ ساعت ادامه پیدا کرد، در مجموع ۳۶ نفر از مجاهدین با ضرب گلوله یا با زیر گرفتن توسط خودروی هاموی جان باختند و ۳۵۰ نفر مجروح شدند، همچنین ۶ نفر توسط نیروهای عراقی دستگیر شدند.
 
طاهر بومدرا در این زمینه می‌گوید:<blockquote>بعدازظهر ۷ آوریل ، ستونهای نیروهای عراقی از جمله تعدادی خودروهای مهندسی به اشرف وارد شدند. همان شب به من اطلاعاتی رسید که نیروهای آمریکایی که از قرارگاه عملیاتی وارهورس به قرارگاه عملیاتی گریزلی برای ماموریت نظارت آمده بودند اشرف را ترک کرده و این همراه با جابجایی غیرمعمول ارتش عراق در اطراف کمپ و حضور تعدادی از افسران ارشد عراقی منجمله ژنرال علی غیدان ، فرمانده نیروی زمینی ارتش عراق، ژنرال طارق العزاوی فرمانده عملیات دیالی و افسر دیگری با نام ژنرال ضیا فرمانده لشکر ۵ همه در اشرف، باعث شده بود که ساکنان آژیر خطر را بصدا در بیاورند.<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۷۲</ref></blockquote>روایت صحنه از زبان طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی <blockquote>در ساعت ۴ و ۴۵ دقیقه بامداد جمعه ۸ آوریل (۱۹ فروردین ۱۳۹۰)، بهزاد دوباره روی خط آمد . این بار او بمن گفت حمله آغاز شده است. ارتش عراق به داخل کمپ وارد شده بود و از یکان پیاده مکانیزه ، مهندسی، نیروهای واکنش سریع و نیروهای ضد شورش استفاده میکرد. چند دقیقه بعد، تلفن زنگ زد و خبر رسید که دو تن از ساکنان کشته شدهاند. تا ساعت ۵بامداد، تعداد تلفات به ۱۲ کشته و تعداد بی‌شماری مجروح رسیده بود. ساعت ۷ صبح گزارش شد که تعداد کشته ها به ۱۶ نفر رسیده است.از آنجایی‌ که ملکرت نماینده ویژه دبیرکل در خارج عراق بود، به معاون وی اسکوراتس بعنوان افسر برگزیده برای پایان دادن به خشونت  تلفن زدم. توافق کردیم که قدم مهم این است به خانه مشاور امنیت ملی فالح فیاض برویم. تماس با مقامات عراقی در روزهای معمول یک چالش بود چه رسد به صبح جمعه. تا وقتی‌ که به خانه او برسیم ساعت ۹ صبح شده بود و تعداد کشته ها به ۲۲ نفر رسیده بود. ما از او خواستیم که اگر میخواهد زندگی افراد و تصویر ارتش عراق و در حقیقت تصویر ارائه شده از کشور را نجات دهد حمله را فوراً متوقف نماید. حمله به افراد حفاظت شده غیر مسلح توسط گردانهای امنیتی عراق غیرقابل قبول بود. واکنش فالح فیاض این بود شما در معرض شایعات دروغین محض قرار گرفته اید. من تلفن همراه خود را بیرون آورده و از او خواستم تا خودش با افراد در صحنه صحبت کند و خودش بشنود چه اتفاقی دارد میافتد. در عوض  او تلفن خودش را زد. من حدس زدم او به معاونان خود حقی و صادق زنگ زد. فالح فیاض سپس تاکید کرد هیچ اتفاقی نیافتاده است فقط چند حادثه کوچک بوده که در آن سه تن از ساکنان خودشان را زیر چند خودرو انداختهاند. این سه تن به بیمارستان بعقوبه برده شده‌اند. من از او درخواست اجازه دیدار از اشرف در همان روز را کردم. مشاور امنیت ملی، فالح فیاض، درخواستم را با این بهانه به من برگرداند که دیدار هفتگی من روز چهارشنبه انجام شده و دیدار دیگری در همان هفته نیاز نیست.<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحه ۷۳</ref></blockquote><blockquote>دادگاه سراسری اسپانیا در حكم ۲۰ تیرماه (۱۱ ژوییه ۲۰۱۱) شكایت علیه آمران و عاملان قتل عام [https://www.mojahedin.org/ '''مجاهدان'''] اشرف در روز ۱۹ فروردین را، كه ۳۶ شهید و ۳۵۰ مجروح بر جای گذاشت، پذیرفت.طبق این حكم، مالكی نخست وزیر عراق، به مجرد كنار رفتن از مقام نخست وزیری و  سلب مصونیت قضایی، به طور اتوماتیك به دادگاه احضار می شود.  سپهبد غیدان، فرمانده نیروی زمینی ارتش عراق؛ كه به دستور مالكی فرماندهی عملیات قتل عام در اشرف را در روز ۱۹ فروردین بر عهده داشت، سرهنگ جنایتكار، عبداللطیف العنابی، فرمانده گردان سركوبگر در اشرف؛ و نیز سرگرد جاسم التمیمی، برای روز ۱۱ مهر (۳ اكتبر ۲۰۱۱) به دادگاه احضار شده اند. طبق فیلم‌ها و اسناد موجود، تمیمی همان جنایتكاری است كه در قتل‌عام ۱۹ فروردین شخصاً با  تیراندازی مستقیم، شماری از ساكنان اشرف را هدف قرار داد و به قتل رساند.دادگاه همچنین از آقای اد ملكرت نماینده ویژه دبیركل ملل متحد در عراق و آقای استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا، دعوت كرد در دادگاه شهادت بدهند.<ref>[https://www.iranncr.org/%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%B3%DB%8C%D8%B5%D8%AF-%D9%88-%D9%86%D9%88%D8%AF/2634-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D8%AD%D8%B6%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%87-%D8%AA%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%DB%B1%DB%B9%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81.html دبیرخانه شورای ملی مقاومت] ۲۳ تیر ۱۳۹۰ (۱۴ ژوییه۲۰۱۱)</ref><ref>وبسایت [https://www.maryam-rajavi.com/item/maryam-rajavi-spanish-court-ruling-2 مریم رجوی]</ref></blockquote>بعد از این حمله موجی از محکومیت‌های بین‌المللی به راه افتاد، از جمله روز ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱ دبیر کل سازمان ملل در جلسه شورای امنیت  از درگیری‌های خشونت‌آمیز اخیر در "اردوگاه اشرف" انتقاد کرد. بان کی‌مون خاطرنشان کرد که تحقیقات درباره درگیری‌های خونین ماه آوریل در "کمپ اشرف" پیشرفتی نداشته است.<ref>وبسایت [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%B1%DA%A9%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%84-%D9%85%D8%B4%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D8%B4%D8%AF/a-15253836 دویچه وله فارسی]</ref>
==انتقال مجاهدین از اشرف به [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]]  ==
==انتقال مجاهدین از اشرف به [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]]  ==
[[کمپ لیبرتی]] یک پایگاه نظامی با وسعت تقریبی ۳۰ کیلومتر، متعلق به نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا در نزدیکی فرودگاه بغداد است که در سال ۲۰۱۲ بخش کوچکی از آن (درحدود ۲٫۵ کیلومتر مربع) توسط [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] مورد استفاده قرارگرفت. مجاهدین پیش از آن در قرارگاهی به نام اشرف مستقر بودند. آنها در اشرف مورد حملات خونین و مستمر نیروهای وابسته به رژیم ایران قرار گرفته و از طرف از دولت عراق برای خروج از اشرف تحت فشار قرار داشتند. دولت عراق پس از آخرین حمله در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰(۸ آوریل ۲۰۱۱)، برای خروج آنها از اشرف یک ضرب الأجل تا پایان سال جاری میلادی تعیین و آنها را تهدید به حمله مجدد کرده بود.
دولت عراق پس از آخرین حمله در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ (۸ آوریل ۲۰۱۱)، برای خروج اعضاء سازمان مجاهدین خلق از اشرف یک ضرب الأجل تا پایان سال میلادی تعیین و آنها را تهدید به حمله مجدد کرد.                                                                                                                                                                                                                      برای خروج از این بحران مارتین کوبلر رئیس یونامی [هیئت ویژه سازمان ملل برای همیاری در عراق] با دولت عراق یادداشت تفاهمی را فراهم  کرد که بر اساس آن ساکنان قرارگاه اشرف به [[کمپ لیبرتی|قرارگاه لیبرتی]] منتقل شوند، این یاداداشت تفاهم (MoU) به امضای فالح الفیاض مشاور امنیتی دولت عراق و مارتین کوبلر رئیس یونامی رسید و سازمان ماجهدین خلق آنرا پذیرفت
 
این پذیرش پس از آن صورت گرفت که هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا شرط تمکین دولت آمریکا به حکم دادگاه آمریکایی برای خروج از سازمان مجاهدین از لیست تروریستی را جابجایی اعضای این سازمان از محل زندگی سی ساله خود به لیبرتی اعلام کرد. [[کمپ لیبرتی]] یک پایگاه نظامی با وسعت تقریبی ۳۰ کیلومتر، متعلق به نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا در نزدیکی فرودگاه بغداد است که در سال ۲۰۱۲ بخش کوچکی از آن (درحدود ۲٫۵ کیلومتر مربع) توسط [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین]] مورد استفاده قرارگرفت.  
 
اگر چه مارتین کوبلر نسبت به رعایت حقوق بشر آنها در [[کمپ لیبرتی]] اطمینان داده بود، آنها در [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]] نیز شرایطی مشابه اشرف داشته و  کماکان حق خروج آزادانه از کمپ را نداشته و تحت محاصره لجستبکی، بزشکی و گاه غذایی ... بودند <ref>Camp Ashraf & [https://www.ncr-iran.org/en/about/camp-ashraf-liberty Liberty]</ref>. 
 
همچنین  این کمپ به دفعات مورد حمله موشکی قرار گرفت که منجر به کشته و زخمی شدن تعداد قابل توجهی از ساکنان شد.
===قتل عام اول شهریور ۱۳۹۲===
هنگام جابجایی اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران از اشرف به لیبرتی تحت فشار حکومت ایران از طرف دولت عراق  به آنها اجازه انتقال یا فروش امواشان داده نشد. نهایتا بر اساس یک یادداشت تفاهم ۱۰۰ نفر از ساکنان در قرارگاه اشرف برای حفاظت اموال ساکنان اشرف تا تعیین تکلیف نهایی در اشرف ماندند و  یونامی و دولت عراق تعهد دادند که از آنها حفاظت نمایند.
 
با وجود تمامی تعهدات سحرگاه ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اول سپتامبر ۲۰۱۳ تعداد زیادی نیروی عراقی با یونیفرم رسمی ارتش عراق با تجهیزات کامل و سلاح‌های مجهز به صدا خفه کن، از چند نقطه وارد اشرف شدند، و دریک اعدام فراقضایی ۵۲ از صد باقی مانده ساکنین در کمپ اشرف را کشته، اسیر کرده و سپس با دست بسته تیرخلاص زدند.آنها همچنین وارد بیمارستان اشرف شده و افرادی را بر روی تخت بیمارستان قتل عام نمودند. علاوه بر آن ۷ نفر از جمله ۶ زن را به گروگان گرفتند که هنوز از سرنوشت آنان اطلاعی در دست نیست. اسامی افراد کشته شده در حادثه ۱۰ شهریور اشرف عبارت است از زهره قائمی، گیتی گیوه چیان، میترا باقرزاده، ژیلا طلوع، فاطمه کامیاب، مریم حسینی، مهدی فتح‌الله نژاد، احمد بوستانی، محمدرضا وشاق، محمد گرجی، علی فیض شبگاهی، نبی سیف، علی اصغر قدیری، حمید باطبی، میرحسین مدنی، علیرضا پورمحمد، علیرضا خوشنویس، علی اصغر مکانیک، سیدعلی سید احمدی، مجید فردی شیویاری، شجا‌ع‌الدین متولی جلالی، محمد جعفرزاده، محمودرضا صفوی، اردشیر شریفیان، کورش سعیدی، قباد سعیدپور، شاهرخ اوحدی، فریبرز شیخ‌الاسلام، ابراهیم اسدی، غلامعباس گرمابی، ناصر سرابی، بیژن میرزایی، رحمت بلوک نخجیری، ابوالقاسم رضوانی، سیدعلی اصغر عمادی چاشمی، محمدعلی محمودی، حسین سلطانی بابوکانی، حسین مام رسولی، عبدالحلیم (عظیم) نارویی، سعید نورسی، حمید صابری لیف شاگردی، شهرام یاسری، سیروس فتحی مغانجوقی، ناصر کرمانیان، امیرحسین افضل‌نیا، رحمان منانی، حسن غلامپور توبیجاری، حسن جباری، یاسر حاجیان، ناصر حبشی، امیرمسعود نظری، سعید اخوان هاشمی».<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/136117/حماسه-۱۰شهریور-در-اشرف سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> 
 
۴۲ نفر دیگر که از این حمله جان سالم بدر برده بودند ۱۰ روز بعد به کمپ لیبرتی منتقل شدند.
 
این انتقال طبق طرح مشترک یونامی و سفارت آمریکا برای انتقال آخرین گروه از ساکنان ا شرف به لیبرتی به تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۱۳ دولت عراق کلیه اموال اشرف را حفاظت و ضمانت خواهد کرد و به ساکنان اجازه فروش اموالشان در هر زمانی را خواهد داد. روز بعد (۶ سپتامبر) خانم الیزابت جونز معاون وقت وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک در نامه به خانم رجوی نوشت در صورت موافقت ساکنان با طرح فوق سازمان ملل به فراهم کردن حفاظت از اموال در اشرف از طریق به‌کارگیری یک شرکت حفاظتی محلی مورد اعتماد کمک خواهد نمود. سفارت آمریکا تمامی‌توان خود را برای حمایت از این تلاشها به‌کار خواهد بست.<ref name=":0" /> البته در عمل تمامی اموال ساکنان اشرف، توسط نیروهای عراقی به سرقت رفت، شورای ملی مقاومت در این زمینه بارها و بارها با صدور اطلاعیه‌‌هایی نسبت به غارت اموال ساکنان اشرف اعتراض کرد.
 
۴۲ نفر دیگر که از این حمله جان سالم بدر برده بودند ۱۰ روز بعد به کمپ لیبرتی منتقل شدند.


به دنبال توافق بین مارتین کوبلر و دولت عراق، مجاهدین در هماهنگی با سازمان ملل پذیرفتند برای خروج ازین بحران به یک کمپ کوچک به نام [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]] بروند. اگر چه مارتین کوبلر نسبت به رعایت حقوق بشر آنها در [[کمپ لیبرتی]] اطمینان داده بود، آنها در [[کمپ لیبرتی|لیبرتی]] نیز شرایطی مشابه اشرف داشته و کماکان حق خروج آزادانه از کمپ را نداشتند<ref>Camp Ashraf & [https://www.ncr-iran.org/en/about/camp-ashraf-liberty Liberty]</ref>. طبق توافق چهار جانبه (بین دولت  آمریکا ، دولت عراق، ملل متحد و اشرفیها) در ۱۷ اوت ۲۰۱۲ - ۲۷ مرداد ۱۳۹۱ دولت آمریکا امنیت و سلامت مجاهدان اشرفی در لیبرتی را تضمین می‌کند.<ref>داستان سفر پنجاه ساله - نوشته عبدالعلی معصومی- صفحه ۴۷۶</ref>
این انتقال طبق طرح مشترک یونامی و سفارت آمریکا برای انتقال آخرین گروه از ساکنان ا شرف به لیبرتی به تاریخ ۵ سپتامبر ۲۰۱۳ انجام شد. دولت عراق مجددا متعهد شد کلیه اموال اشرف را حفاظت و ضمانت خواهد کرد و به ساکنان اجازه فروش اموالشان در هر زمانی را خواهد داد. روز بعد (۶ سپتامبر) خانم الیزابت جونز معاون وقت وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک در نامه به خانم رجوی نوشت در صورت موافقت ساکنان با طرح فوق سازمان ملل به فراهم کردن حفاظت از اموال در اشرف از طریق به‌کارگیری یک شرکت حفاظتی محلی مورد اعتماد کمک خواهد نمود. سفارت آمریکا تمامی‌توان خود را برای حمایت از این تلاشها به‌کار خواهد بست.<ref name=":0">ماده ۸۱ بیانیه سی و ششمین سالگرد تأسیس [https://www.hambastegimeli.com/70899- شورای ملی مقاومت ایران]</ref> البته در عمل تمامی اموال ساکنان اشرف، توسط نیروهای عراقی به سرقت رفت، شورای ملی مقاومت در این زمینه بارها و بارها با صدور اطلاعیه‌‌هایی نسبت به غارت اموال ساکنان اشرف اعتراض کرد.


علی‌رغم این تضمین‌ها  این کمپ به دفعات مورد حمله موشکی قرار گرفت که منجر به کشته و زخمی شدن ساکنان شد.
[https://www.mojahedin.org/sp/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81---10-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1392 اسناد قتل عام ده شهریور در اشرف]<ref>[https://www.mojahedin.org/sp/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81---10-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1392 اسناد قتل عام اشرف]</ref>
==انتقال مجاهدین از عراق به آلبانی==
==انتقال مجاهدین از عراق به آلبانی==
بعد از تضمین‌های امنیتی دولت آمریکا و سازمان ملل ساکنان قرارگاه اشرف وارد [[کمپ لیبرتی|قرارگاه لیبرتی]] شدند، اما لیبرتی بارها مورد حملات موشکی در یکی از این حملات که در شبانگاه ۷ آبان ۱۳۹۴با استفاده از موشکهای ۲۴۰ میلیمتری تقویت شده با قدرت بالای انفجاری، موسوم به «فلق» لیبرتی را که یک محل کوچک با بنگال‌‌های متراکم بود، مورد حمله قرار گرفت، در این حمله ۲۴ نفر از ساکنان لیبرتی جان باختند، و خسارات مادی فراوانی به اموال و محل سکونت ساکنان وارد شد، این حمله نشان داد که هیچ تضمین امنیتی وجود ندارد و دولت ایران قصد نابودی ساکنان لیبرتی را دارد که الان دیگر به زندان تبدیل شده بود. آمریکا هم به تضمین‌هایی که به ساکنان داده بود عمل نکرده بود و لیبرتی به زندان و قتل‌گاه مجاهدین تبدیل شده بود، لذا مجاهدین تصمیم گرفتند که تا راهی بیابند.
حملات به کمپ لیبرتی همانند کمپ اشرف علیرغم تضمین های دولت آمریکا ادامه یافت. همچنین کوبلر رئیس یونامی پیش ازین به ساکنین تضمین داده بود که کمپ لیبرتی یک محل ترانزیت موقت «TTL» خواهد بود و ساکنین از آنجا به کشورهای ثالث منتقل خواهند شد.


در بیانیه کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت در این باره  آمده است:<blockquote>«هدف خامنه‌ای، نه خروج زنان و مردان مجاهد از عراق، بلکه منحصراً نابود کردن یا به تسلیم واداشتن آنهاست» . به همین خاطر « مقاومت ایران در یک‌سال گذشته به‌طور گسترده و فشرده تلاشهای خود را در ارتباط با لیبرتی بر روی دو مؤلفه متمرکز کرده بود: انتقال مجاهدین از لیبرتی به خارج از عراق، و تأمین حفاظت آنها تا زمانی که در عراق هستند».<ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم  شورای ملی مقاومت] ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref></blockquote>از نیمه بهمن ۱۳۹۴  تا ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ طی تقریباً ۷ ماه ساکنان زندان لیبرتی طی ۵۳ نوبت پرواز  به خارج عراق و عمدتاً به آلبانی منتقل شدند. این پیروزی بزرگی برای مجاهدین بود و این انتقال را «هجرت بزرگ»<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/204889/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-(%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF) سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> نامیدند.
در یکی از این حملات که در شبانگاه ۷ آبان ۱۳۹۴با استفاده از موشکهای ۲۴۰ میلیمتری تقویت شده با قدرت بالای انفجاری، موسوم به «فلق» لیبرتی  که یک محل کوچک با بنگال‌‌های متراکم بود، مورد حمله قرار گرفت، در این حمله ۲۴ نفر از ساکنان لیبرتی جان باختند، و خسارات مادی فراوانی به اموال و محل سکونت ساکنان وارد شد، این حمله نشان داد که هیچ تضمین امنیتی وجود ندارد و دولت ایران قصد نابودی ساکنان لیبرتی را دارد.


دولت ایران نارضایتی خود را از خروج اعضای مجاهدین در عراق را بارها به اطلاع طرف عراقی رسانده بود،
در بیانیه کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت در این باره  آمده است:<blockquote>«هدف خامنه‌ای، نه خروج زنان و مردان مجاهد از عراق، بلکه منحصراً نابود کردن یا به تسلیم واداشتن آنهاست» . به همین خاطر « مقاومت ایران در یک‌سال گذشته به‌طور گسترده و فشرده تلاشهای خود را در ارتباط با لیبرتی بر روی دو مؤلفه متمرکز کرده بود: انتقال مجاهدین از لیبرتی به خارج از عراق، و تأمین حفاظت آنها تا زمانی که در عراق هستند».<ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم  شورای ملی مقاومت] ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref></blockquote>نهایتا پس از تلاش‌های بین المللی مریم رجوی و کار با کمیساریای عالی پناهندگان و دولت آمریکا، پس از ملاقاتی که بین رهبران مجاهدین با سالی بریشا نخست وزیر وقت آلبانی انجام شد، این کشور پذیرفت که ساکنین اشرف را به عنوان پناهنده بپذیرد


کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت در این باره نوشت:<blockquote>«در جریان سفر مشاور امنیت ملی عراق به تهران در اوایل شهریور، پاسدار شمخانی دبیر شورایعالی امنیت آخوندها و همچنین سرکردگان اطلاعات و نیروی قدس در مورد بر باد رفتن سرمایه‌گذاری ۱۴ساله روی برگه‌های دستگیری انترپل و احکام ساختگی دستگیری با مُهر قضاییه عراق، به او هشدار دادند و از او به جدّ خواستند همکاریهای لازم را برای شلیک موشک به لیبرتی به‌عمل آورد و مهمتر از آن، جلوی خروج ۶۰نفر را بگیرد و آنها را دستگیر و به رژیم تحویل بدهد». <ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران] ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref></blockquote>همچنین دولت ایران از این که برای خروج اعضای سازمان مجاهدین از عراق فشار آورده بود ابراز پشیمانی کرد.
از نیمه بهمن ۱۳۹۴  تا ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ طی تقریباً ۷ ماه ساکنان زندان لیبرتی طی ۵۳ نوبت پرواز  به خارج عراق و عمدتاً به آلبانی منتقل شدند. این پیروزی بزرگی برای مجاهدین بود و این انتقال را «هجرت بزرگ»<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/204889/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-(%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF) سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> نامیدند.


«یکی از سرکردگان رژیم در این باره خاطرنشان کرده است: سیاست اولیه ما استقبال از خروج منافقین از عراق بود اما حالا خیلی‌ها پشیمان هستند، چون سازمان توانست همه آنها را خارج کند و هیچ‌کدام از کارهای ما برای نابود کردن آنها در عراق و یا دستگیری سران آنها به جایی نرسید. آنها حتی همه مدارک شان را با خودشان بردند و نگذاشتند حتی یک برگ هم به‌دست ما بیفتد. ما وقتی دیدیم خروج منافقین از عراق متوقف نخواهد شد، از ایرج مسجدی (سفیر ایران در عراق) و تیم قدس در عراق خواستیم تا برنامه ترور کادر رهبری مجاهدین را در عراق در دستور کار قرار بدهند».<ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران]  ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref>
دولت ایران نارضایتی خود را از خروج اعضای مجاهدین در عراق را بارها به اطلاع طرف عراقی رسانده بود،


اما مجاهدین توانستند به سلامت و بدون هیچ حادثه یا خونریزی عراق را ترک کنند.
کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت در این باره نوشت:<blockquote>«در جریان سفر مشاور امنیت ملی عراق به تهران در اوایل شهریور، پاسدار شمخانی دبیر شورایعالی امنیت آخوندها و همچنین سرکردگان اطلاعات و نیروی قدس در مورد بر باد رفتن سرمایه‌گذاری ۱۴ساله روی برگه‌های دستگیری انترپل و احکام ساختگی دستگیری با مُهر قضاییه عراق، به او هشدار دادند و از او به جدّ خواستند همکاریهای لازم را برای شلیک موشک به لیبرتی به‌عمل آورد و مهمتر از آن، جلوی خروج ۶۰نفر را بگیرد و آنها را دستگیر و به رژیم تحویل بدهد». <ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران]  ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref></blockquote>همچنین دولت ایران از این که برای خروج اعضای سازمان مجاهدین از عراق فشار آورده بود ابراز پشیمانی کرد.<blockquote>«یکی از سرکردگان رژیم در این باره خاطرنشان کرده است: سیاست اولیه ما استقبال از خروج منافقین از عراق بود اما حالا خیلی‌ها پشیمان هستند، چون سازمان توانست همه آنها را خارج کند و هیچ‌کدام از کارهای ما برای نابود کردن آنها در عراق و یا دستگیری سران آنها به جایی نرسید. آنها حتی همه مدارک شان را با خودشان بردند و نگذاشتند حتی یک برگ هم به‌دست ما بیفتد. ما وقتی دیدیم خروج منافقین از عراق متوقف نخواهد شد، از ایرج مسجدی (سفیر ایران در عراق) و تیم قدس در عراق خواستیم تا برنامه ترور کادر رهبری مجاهدین را در عراق در دستور کار قرار بدهند».<ref>[https://iranncr.org/%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85/408-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D9%85-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D8%B1%D8%AD%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D9%88-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D9%BE%D8%B4%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A2%D8%AE%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.html کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران]  ۱۹شهریور۱۳۹۵ (۹سپتامبر۲۰۱۶)</ref></blockquote>اما مجاهدین توانستند به سلامت و بدون هیچ حادثه یا خونریزی عراق را ترک کنند. مجاهدین این انتقال را هچرت بزرگ و آغاز فاز تهاجم می‌نامند. آنها استراتژی خود را برای سرنگونی آخوندها هم اکنون استراتژی هزار اشرف و کانون‌های شورشی اعلام نموده اند.
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}}
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}}
برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/31288»