۹۷۳
ویرایش
کاربر:Mohsen/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←پیشینه‌ی روز جهانی زن
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
بعد از آن روز جهانی زن به عنوان یک روز بین‌المللی به رسمیت شناخته شد. در سال ۱۹۷۷ مجمع عمومی سازمان ملل، از دولت‌‌های عضو در خواست کرد تا روز ۸ مارس را به عنوان روز سازمان ملل متحد برای حقوق زنان و صلح جهانی بنامند. | بعد از آن روز جهانی زن به عنوان یک روز بین‌المللی به رسمیت شناخته شد. در سال ۱۹۷۷ مجمع عمومی سازمان ملل، از دولت‌‌های عضو در خواست کرد تا روز ۸ مارس را به عنوان روز سازمان ملل متحد برای حقوق زنان و صلح جهانی بنامند. | ||
== پیشینه‌ی روز جهانی زن == | |||
پیشینه‌ی روز جهانی زن به سالهای اواسط قرن ۱۹ برمی‌‌گردد؛ روز ۸ مارس ۱۸۵۷ میلادی کارگران زن کارگاه‌های نساجی و پارچه بافی در نیویورک در اعتراض به شرایط بد کاری خود و ناچیز بودن دستمزد‌‌هایشان دست به تظاهرات زدند؛ پلیس زنان تظاهرات کننده را مورد حمله قرار داد و تظاهرات را سرکوب کرد، اما این زنان از پای ننشستند و دو سال بعد توانستند اولین اتحادیه‌ی کارگران را به ثبت برسانند. | پیشینه‌ی روز جهانی زن به سالهای اواسط قرن ۱۹ برمی‌‌گردد؛ روز ۸ مارس ۱۸۵۷ میلادی کارگران زن کارگاه‌های نساجی و پارچه بافی در نیویورک در اعتراض به شرایط بد کاری خود و ناچیز بودن دستمزد‌‌هایشان دست به تظاهرات زدند؛ پلیس زنان تظاهرات کننده را مورد حمله قرار داد و تظاهرات را سرکوب کرد، اما این زنان از پای ننشستند و دو سال بعد توانستند اولین اتحادیه‌ی کارگران را به ثبت برسانند. | ||
مبارزات زنان برای دستیابی به حقوقشان ادامه داشت. در سال ۱۹۰۸ میلادی ۱۵ هزار زن برای حقوق پایه‌ای خود نظیر دستمزد بالاتر و ساعات کار کمتر در نیویورک دست به تظاهرات زدند؛ این بار علاوه بر خواسته‌ی صنفی خودشان خواستار حق رأی هم بودند که یک خواسته‌ی سیاسی بود. | مبارزات زنان برای دستیابی به حقوقشان ادامه داشت. در سال ۱۹۰۸ میلادی ۱۵ هزار زن برای حقوق پایه‌ای خود نظیر دستمزد بالاتر و ساعات کار کمتر در نیویورک دست به تظاهرات زدند؛ این بار علاوه بر خواسته‌ی صنفی خودشان خواستار حق رأی هم بودند که یک خواسته‌ی سیاسی بود. | ||
در سال | در سال ۱۹۰۹ میلادی اولین گردهمایی بین‌المللی زنان در شهر گپنهاک دانمارک تشکیل شد؛ خانم کلارا زتکین فعال حقوق زنان و سوسیالیست آلمانی در دومین سال این گردهمایی پیشنهاد روز جهانی زن را ارائه کرد اما برای آن روز خاصی در نظر گرفته نشد. | ||
۱۹ مارس ۱۹۱۱ در کشورهای اتریش، دانمارک، آلمان و سوییس میلیون‌‌ها نفر روز جهانی زن را گرامی داشتند. | ۱۹ مارس ۱۹۱۱ در کشورهای اتریش، دانمارک، آلمان و سوییس میلیون‌‌ها نفر روز جهانی زن را گرامی داشتند. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
البته ایده‌ی روز جهانی زن نخستین بار در ۱۷ اوت ۱۹۰۷ در نخستین کنفرانش جهانی زنان سوسیالیست که در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار می‌شد، بوجود آمد. ۵۸ گروه از زنانی که در این همایش شرکت کرده بودند، برآن شدند تا یک دبیرخانه‌ی جهانی به ریاست خانم کلارا زتکین (Clara Zetkin) سردبیر روزنامه آلمانی برابری (Die Gleichheit) برپا نمایند. هدف از تشکیل این دبیرخانه این بود که بتواند تلاشهای زنان جهان برای دستیابی به برابری حقوق سیاسی با مردان و داشتن حق رأی، را سازماندهی کند. کنگره‌ی بزرگ سوسیالیستها از این همایش پشتیبانی کردند. | البته ایده‌ی روز جهانی زن نخستین بار در ۱۷ اوت ۱۹۰۷ در نخستین کنفرانش جهانی زنان سوسیالیست که در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار می‌شد، بوجود آمد. ۵۸ گروه از زنانی که در این همایش شرکت کرده بودند، برآن شدند تا یک دبیرخانه‌ی جهانی به ریاست خانم کلارا زتکین (Clara Zetkin) سردبیر روزنامه آلمانی برابری (Die Gleichheit) برپا نمایند. هدف از تشکیل این دبیرخانه این بود که بتواند تلاشهای زنان جهان برای دستیابی به برابری حقوق سیاسی با مردان و داشتن حق رأی، را سازماندهی کند. کنگره‌ی بزرگ سوسیالیستها از این همایش پشتیبانی کردند. | ||
در | در این دوران سازمانهای دفاع از حقوق زنان در گوشه و کنار جهان پای گرفته بود، جدای از محدود بودن تعداد این سازمان‌‌‌ها، هیچ یک از آنها از نیروی کافی برای رسیدن به حقوق سیاسی برابر با مردان برخوردار نبودند. | ||
تا آن زمان تنها در دو کشور فنلاند و نروژ، زنان حق رأی داشتند، هیلدا پارسینن (Hilda Parsinen) یکی از زنان گروه نمایندگی فنلاند در همایش جهانی زنان سوسیالیست بود، که آن زمان از نمایندگان مجلس فنلاند بود. | |||
کنگره‌ی سوسیالیست جهانی در سال ۱۹۱۲ یک کنفرانس ویژه در شهر بال سوییس برگزار کرد که در آن خواستار پایان دادن به جنگ در بالکان شد. | |||
کلارا زتکین (Clara Zetkin) در یک سخنرانی درباره‌ی همبستگی زنان سوسیالیست جهان برای مبارزه با جنگ افروزی که اصلی‌ترین قربانیان آن زنان و کودکان هستند، سخن گفت. کلارا زتکین افزود نبرد برای آزادی بدون زنان شدنی نیست، و سخنرانی خودش را با جمله معروف «جنگ علیه جنگ (به آلمانی:Krieg dem Krieg)» به پایان برد. | |||
چند روز پیش از برگزاری سومین کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست، در سال ۱۹۱۴ که در شهر وین برگزار می‌شد؛ شعله‌های جنگ جهانی اول افروخته شد. در مارس ۱۹۱۵ یعنی در سالهای نخستین جنگ جهانی اول، در مارس ۱۹۱۵ کنفرانس جهانی زنان در شهر برن سوییس برقرار شد. | |||
پس از به پایان رسیدن جنگ جهانی اول، سازمان جهانی زنان سوسیالیست بازسازی شد،درسال۱۹۲۵، ادیت کمیز (Edith Kemmis)، به ریاست دبیرخانه جهانی زنان در زوریخ سوییس، برگزیده شد. کارهای دبیرخانه‌ی جهانی زنان زیر نظر فردریش آدلر (Friedrich Adler) دبیر سوسیالیست جهانی، که خود کارگر مبارز حقوق زنان بود دنبال می‌شد. | |||
در سال | در سال ۱۹۲۸ مارتا توسک (Martha Tausk) نماینده مجلس استیری (Styrie) - استانی در اتریش- به دبیری سازمان جهانی زنان برگزیده شد. سوسیالست‌های اتریش به مارتا توسک و دبیرخانه‌ی جهانی زنان فشار آوردند و مورد آزارو اذیت قرار دادند تا جایی که این دبیرخانه به بروکسل منتقل شد. در سال ۱۹۳۴ مارتا توسک جای خود را به خانم آلیس پلس (Alice Pels) داد. | ||
در فاصله‌ی بین دو جنگ جهانی، گفتگوهای سازمان جهانی زنان بیشتر درباره‌ی فعالیت زنان، زنان و فاشیسم، زنان و بحران اقتصادی بود،اما با شروع جنگ جهانی دوم این سازمان بار دیگر با چالشهای عمیقی روبرو شد و از میان رفت. | |||
در | در میانه‌ی جنگ جهانی دوم، ماری سوترلند (Mary Sutherland) و زنان کارگر بریتانیایی، یک کنفرانس با شرکت زنانی از کشورهای در حال جنگ و کشورهایی که در چنگال فاشیسم و بودند، برگزار کردند. در این کنفرانس زنان هر کشور به زبان مادری خود سخن گفتند. | ||
از سال ۱۹۴۱ تا سال ۱۹۵۵ زنان نتوانستند مبارزات خود را ساماندهی کنند، در سال ۱۹۵۵ شورای جهانی زنان سوسیال دموکرات برپا شد که تحولی در مبارزات زنان بود. | |||
بعد از آن روز جهانی زن به عنوان یک روز بین‌المللی به رسمیت شناخته شد و در سال ۱۹۷۷ مجمع عمومی سازمان ملل از کشورهای عضو درخواست کرد که روز ۸ مارس را به عنوان روز جهانی زن به رسمیت بشناسند. | |||
در این | شعار اصلی روز جهانی زنان در سال ۲۰۱۸ این بود: | ||
وقت عمل کردن فرا رسیده است. فعالان روستایی و شهری زندگی زنان را متحول می‌کنند. <ref>[http://www.unwomen.org/en/news/in-focus/international-womens-day "International Women's Day 2018"]. ''unwomen.org''. UN Women. Retrieved 8 March 2018.</ref> | |||
در | در آن‌زمان سازمانهای دفاع از حقوق زنان کم‌وبیش در گوشه و کنار جهان پای گرفته بودند، ولی هیچیک از نیروی بسنده‌یی برای رسیدن به حقوق سیاسی برابر با مردان برخوردارنبودند. | ||
دربرخی از کشورها و در کارخانه‌ها، زنان، سندیکاهای ویژه خود را داشتند، ولی دستمزد زنان همواره کمتر از مردان بود. زنان ازهیچگونه حقوق سیاسی برخوردارنبودند. | |||
در | تا آن تاریخ، تنها در دو کشور فنلاند و نروژ، زنان از حق‌رأی برخوردار شده بودند، و یکی ازبانوان گروه نمایندگی فنلاند، به‌نام هیلدا پارسینن (Hilda Parsinen)، از نمایندگان مجلس فنلاند بود. | ||
در | مدتی بعد در ۲۵ مارس، آتش سوزی در يک کارخانه نساجی در نيويورک باعث مرگ دست کم ۱۴۰ کارگر زن پارچه باف شد. در اعتراض به ايمنی پايين کارخانجات و تلفات بالای اين حادثه، هزاران زن در سراسر اروپا در هشتم مارس سال ۱۹۱۳ دست به تظاهراتی آرام زدند. | ||
«نان و گل سرخ» از شعارهای فعالين حقوق زنان بود که بعدها در ترانه‌ای به نام «نان و گل‌های رز» تجلی يافت | |||
در | == دیدگاه بنیادگرایی مذهبی در مورد زن == | ||
در | در سال ۱۹۱۰، در دومین گردهمایی جهانی درشهر کپنهاگ، زنان شرکت‌کننده از ۱۷کشور، برآن شدند تا روزی را به‌نام روز جهانی زن نامگذاری کنند، تا در این روز زنان جهان، برای به‌دست‌آوردن حقوق برابر سیاسی و اجتماعی، و برخورداری از حق‌رأی، به‌راهپیمایی بپردازند، در این کنفرانس همچنین درباره صلح در جهان گفتگو شد. | ||
در | برای نخستین بار، اندیشه گزینش روزجهانی زن در۱۷آگوست ۱۹۰۷، در نخستین گردهمایی جهانی زنان سوسیالیست، در شهراشتوتگارت آلمان پای گرفت، دراین گردهمایی، پنجاه‌وهشت گروه نمایندگی شرکت‌کننده، برآن شدند، تا یک دبیرخانه جهانی به سرپرستی خانم کلارا زتکین (Clara Zetkin) سردبیر روزنامه آلمانی برابری Die Gleichheit برپا نمایند، تا بتوانند تلاشهای زنان جهان را، برای به‌دست‌آوردن برابری حقوق سیاسی با مردان، وبرخورداری از حق‌رأی، سازماندهی نمایند. این گردهمایی، از پشتیبانی کنگره بزرگ سوسیالیستها برخوردار شد. | ||
در سال ۱۹۱۲، جیمز اوپنهایمن، شعری به‌نام نان و رز، درباره کارگران زن کارخانه پارچه‌بافی لاول ماساچوست سرود، که هنگام تظاهرات، زنان کارگر آن را می‌خواندند. در این شعر جیمز اوپنهایمن، رز را نماد زندگی بهتر می‌داند. | در سال ۱۹۱۲، جیمز اوپنهایمن، شعری به‌نام نان و رز، درباره کارگران زن کارخانه پارچه‌بافی لاول ماساچوست سرود، که هنگام تظاهرات، زنان کارگر آن را می‌خواندند. در این شعر جیمز اوپنهایمن، رز را نماد زندگی بهتر می‌داند. | ||