۵٬۹۰۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
«مردم انقلاب کرده بودند که یک حکومت مردمی برقرار شود. من زاده شهر قم هستم و آخوندها را از ریشه میشناسم. آنها هرگز یک حکومت مردمی برقرار نخواهند کرد. برای اینکه ورزش پیشرفت کند باید به مردم به چشم ملی نگاه کرد. ایران خانه آنهاست باید به مردم آزادی داد تنها اینگونه است که ورزش جای خود را پیدا خواهد کرد و استعدادها شکوفا خواهد شد». | «مردم انقلاب کرده بودند که یک حکومت مردمی برقرار شود. من زاده شهر قم هستم و آخوندها را از ریشه میشناسم. آنها هرگز یک حکومت مردمی برقرار نخواهند کرد. برای اینکه ورزش پیشرفت کند باید به مردم به چشم ملی نگاه کرد. ایران خانه آنهاست باید به مردم آزادی داد تنها اینگونه است که ورزش جای خود را پیدا خواهد کرد و استعدادها شکوفا خواهد شد». | ||
همسر محمد قربانی، مهرین رجائین و دارای یک فرزند دختر و دو پسر میباشند. وی سال ۱۳۷۴، به عضویت شورای ملی مقاومت در آمد و کلیه مدالهای خود را نیز به موزه مقاومت ایران اهدا کرد. | همسر محمد قربانی، مهرین رجائین و دارای یک فرزند دختر و دو پسر میباشند. وی سال ۱۳۷۴، به عضویت شورای ملی مقاومت در آمد و کلیه مدالهای خود را نیز به موزه مقاومت ایران اهدا کرد. «منابع: ایران آزاد، سیمای آزادی و گفتگو با قهرمان کشتی ایران و جهان» | ||
== سانسور در وززش ایران == | |||
سانسور در ورزش ایران معمولاً ارتباطی چندانی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارد و به طور پنهانی و خارج از قانون، توسط نهادها و ارگانهای امنیتی صورت میگیرد. رسانههای ویژه بازیهای آسیایی در ایران، علیرضا حیدری را به ۳ مدال طلا بهعنوان برترین کشتیگیر ایران معرفی میکنند؛ در حالی که اسکندر فیلابی با ۴ مدال طلا، پُرافتخارترین کشتیگیر ایران در تاریخ بازیهای آسیایی است. گرایش، فعالیت سیاسی و حضور اسکندر فیلابی در خارج از کشور باعث حذف نام افتخارات دوران قهرمانی او در رسانههای داخلی ایران شده است. محمد قربانی را نیز به به علت چند دهه سانسور نام و عناوینش، باید گمنامترین قهرمان جهان در تاریخ ورزش ایران نامید. محمد قربانی که دارای مدرک دکترا نیز هست، سال ۱۹۷۱، در مسابقات صوفیه بر سکوی نخست ایستاد. بایو بایف بلغارستانی دارندهی ۳ مدال طلای اروپا و ۳ نقره جهان، امین نصراللهیف از شوروی، گانبات از مغولستان و پتریو چپارنائو از رومانی، از معروفترین کشتیگیرانی بودند که زیر دست محمد قربانی ایستادند. کیومی کاتو از ژاپن نیز که قهرمان المپیک توکیو شد؛ در بازیهای آسیایی ۱۹۷۰، به محمد قربانی باخته بود. محمد قربانی در مسابقات جهانی آرژانتین پس از ریچارد ساندرز آمریکایی، به مدال نقره دست یافت. | |||
محمد قربانی در مسابقات جهانی ۱۹۶۹، ادمونتون پس از علیرضا آلان از ترکیه و بایف بلغاری، مقام سوم رو کسب کرد تا هر سه رنگ مدال جهانی را در کارنامه خود ثبت کند؛ اما نام او به دلیل اینکه مخالف جمهوری اسلامی ایران بود، از آمارها حذف شده است. پیش از مسابقات جهانی ۲۰۱۱، در استانبول، سایت فدراسیون کشتی ایران فهرستی از برندگان مدال جهانی در تاریخ کشتی ایران را با جزئیات منتشر کرد. در این فهرست نیز مانند دهههای اخیر، نام محمد قربانی حذف شده بود. بازنشر فهرست مزبور در خیرگزاری ایسنا و دیگر رسانهها نیز بدون درج نام محمد قربانی بود.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f12_censorship_in_iranian_sport/24451544.html قربانیان سانسور در ورزش ایران - سایت رادیو فردا]</ref> |
ویرایش