اعدام در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۵٬۰۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ مهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۸: خط ۶۸:


زندانی سیاسی سابق گلرخ ایرایی در نامه ای که روز ۵ مرداد ۱۳۹۸ منتشر شد درباره زنانی که به اتهام قتل به اعدام محکوم می شوند نوشت، «درصد بیشترشان به جهت عدم امکان طلاق از همسرانشان پس از سال ها تحمل زندگی مشترکی آشفته که با توهین، ضرب و شتم و بعضاً شکنجه توسط همسرانشان همراه بوده است، با نقشه قبلی و یا به صورت ناگهانی مرتکب قتل همسران شان شده اند. آن ها با این که خود را جنایتکار می دانستند، معتقد بودند اگر در دفعات مکررِ شکایتی که از همسران شان داشتند، قاضی پرونده رضایت به طلاق شان می داد هرگز دست به جنایت نزده بودند.»<ref name=":3">[https://women.ncr-iran.org/fa/1398/07/16/%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%d9%85%d8%ac%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%aa-%d8%a7%d8%b9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/ روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام]، سایت کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران</ref>
زندانی سیاسی سابق گلرخ ایرایی در نامه ای که روز ۵ مرداد ۱۳۹۸ منتشر شد درباره زنانی که به اتهام قتل به اعدام محکوم می شوند نوشت، «درصد بیشترشان به جهت عدم امکان طلاق از همسرانشان پس از سال ها تحمل زندگی مشترکی آشفته که با توهین، ضرب و شتم و بعضاً شکنجه توسط همسرانشان همراه بوده است، با نقشه قبلی و یا به صورت ناگهانی مرتکب قتل همسران شان شده اند. آن ها با این که خود را جنایتکار می دانستند، معتقد بودند اگر در دفعات مکررِ شکایتی که از همسران شان داشتند، قاضی پرونده رضایت به طلاق شان می داد هرگز دست به جنایت نزده بودند.»<ref name=":3">[https://women.ncr-iran.org/fa/1398/07/16/%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d9%87-%d8%a8%d8%a7-%d9%85%d8%ac%d8%a7%d8%b2%d8%a7%d8%aa-%d8%a7%d8%b9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86/ روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام]، سایت کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران</ref>
=== تجاوز به زنان قبل از اعدام ===
زنان محکوم به اعدامی که به اتهام محاربه به دارآویخته شدند، علاوه بر مجازات مرگ، اغلب مجازات‌های مضاعفی را نیز به دلیل جنسیت خود تحمل کرده‌اند.
بر اساس نتایج تحقیقی که از سوی “سازمان عدالت برای ایران” انجام شده است، “اسناد و شهادت‌های دست اول” ثابت می‌کند که  برخی از انواع شکنجه‌های جنسی همچون تجاوز[۱۱۴] به دختران باکره پیش از اعدام، به صورت سازمان‌دهی شده  اعمال می‌شده و آنها  تحت عنوان “صیغه شرعی”  مورد تجاوز قرار می‌گرفته‌اند.<ref name=":4">[https://iranhrdc.org/fa/%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%86-%DA%A9%DB%8C%D9%81%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C/ اعدام زنان در قوانین کیفری ایران]، مرکز اسناد حقوق بشری ایران</ref>
سازمان عفوبین‌الملل نیز سال ۱۳۶۶  اعلام کرد که گزارشات “قابل ملاحظه‌ای” مبنی بر اینکه زنان جوان زندانی سیاسی  پیش از اعدام به اجبار به عقد موقت اعضای سپاه پاسداران درآورده شده و به آنها تجاوز می شود، دریافت کرده است. در این گزارش آمده است که  در مواردی اعضای سپاه پاسداران برای آنچه “دادن مهریه دخترشان” عنوان شده به خانواده‌های زنان اعدام شده مراجعه کرده‌اند. سازمان عدالت برای ایران در گزارش خود آورده است که برخی زندانیان سیاسی همچون الهه دکنما از زندان عادل آباد شیراز و سیما مطلبی از زندان وکیل آباد مشهد، بر روی لباس‌ها و بدنشان نوشته بودند که پیش از اعدام به آنها تجاوز شده است. خانواده مهناز یوسف زاده نیز می‌گویند که آثار تجاوز را بر بدن دختر اعدام شده‌شان دیده‌اند.<ref name=":4" />
=== اعدام زنان باردار ===
مجازات معطوف به جنسیت دیگری که در رابطه با اعدام زنان متهم به محاربه در دهه ۱۳۶۰ اعمال شده است، اعدام زنان باردار است.
ماده شش “آیین نامه نحوه اجرای احکام قصاص‌،رجم‌، قتل‌، صلب‌، اعدام و شلاق”[۱۱۷] به طور مشخص اعدام زنان باردار را ممنوع کرده است.ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی و ماده ۴۳۸ قانون جدید مجازات اسلامی نیز به ممنوعیت اعدام زنان باردار اشاره کرده‌اند، با وجود اینکه در قانون جدید مجازات اسلامی  این حکم  محدود به “قصاص نفس” شده است،اما تصریح عنوان شده در آیین نامه نحوه اجرای احکام قصاص‌،رجم‌، قتل‌، صلب‌، اعدام و شلاق همچنان ملاک این ممنوعیت است.
با همه اینها، برخی گزارش‌های منتشر شده درباره زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه ۱۳۶۰ حاکی از اجرای حکم اعدام برای زنان باردار است وخانواده برخی از این زنان نیز باردار بودن آنها را در هنگام اعدام تایید کرده‌اند. به عنوان نمونه عزیز زارعی، پدر فتانه زارعی که در سال ۱۹۸۲ در ایران اعدام شده، در خاطرات خود که در سال ۲۰۱۱ در پاریس منتشر شده، گواهی داده است که دخترش در هنگام اعدام هشت ماهه باردار بوده است. [۱۱۸]
درگزارش منتشر شده از سوی “کمیته دفاع از حقوق بشر ایران- سوئد” نیز اسامی بیش از۲۵زن زندانی سیاسی که در هنگام اعدام، باردار بوده‌اند، همراه با مشخصات و تاریخ اعدام آنها درج شده است.<ref name=":4" />


== اعدام اقلیت‌های مذهبی ==
== اعدام اقلیت‌های مذهبی ==
خط ۱۰۰: خط ۱۱۶:


== حکم قصاص ==
== حکم قصاص ==
طرح «لایحه قصاص» مخالفت حقوق‌دانان، قضات دادگستری و جبهه ملی ایران را در پی داشت، اما این اعتراضات و فراخوان راهپیمایی جبهه ملی در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۶۱، کاری از پیش نبرد. در نهایت، قانون «حدود و قصاص و مقررات آن» در سوم شهریور ماه ۱۳۶۱ به تصویب رسید.<ref name=":4" />
قصاص به این معنی است که مجرم مانند عملی که کرده است مجازات شود. قصاص در لغت،‌ به معنای پیروی کردن اثر است و در اصطلاح از این‌که جانی جنایت ارتکابی را مجازات کنند اگر کشته است، بکشند و اگر زخم زده است زخم بزنند.
قصاص به این معنی است که مجرم مانند عملی که کرده است مجازات شود. قصاص در لغت،‌ به معنای پیروی کردن اثر است و در اصطلاح از این‌که جانی جنایت ارتکابی را مجازات کنند اگر کشته است، بکشند و اگر زخم زده است زخم بزنند.


۱٬۶۵۱

ویرایش

منوی ناوبری