۷٬۳۴۸
ویرایش
کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== سوابق کاری مسیح علینژاد در ایران == | == سوابق کاری مسیح علینژاد در ایران == | ||
مسیح علینژاد خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با روزنامه‌ی همبستگی آغاز کرد. او همچنین در روزنامه‌های شرق، بهار، هم‌میهن و اعتماد ملی هم فعالیت داشته است. مسیح علینژاد در مجلس | مسیح علینژاد خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با روزنامه‌ی همبستگی آغاز کرد. او همچنین در روزنامه‌های شرق، بهار، هم‌میهن و اعتماد ملی هم فعالیت داشته است. مسیح علینژاد در مجلس ششم و هفتم خبرنگار پارلمانی بود. او حامی اصلاح‌طلبان درمجلس به شمارمی‌رفت. وی در سال ۱۳۸۳ در مورد پرداخت عیدی ده میلیون ریالی به نمایندگان مجلس خبری در خبرگزاری ایلنا درج کرد که جنجال‌آفرین شد و به اخراج وی از مجلس انجامید. دلیل اخراج او، دسترسی غیر قانونی به اسناد مجلس عنوان شده است. | ||
مسیح علینژاد در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد مقاله‌ای با نام «آواز دلفین ها» علیه وی در روزنامه اعتماد ملی به ریاست [[مهدی کروبی]] منتشر کرد. مهدی کروبی مدیر مسئول روزنامه اعتماد ملی مجبور به عذرخواهی رسمی از احمدی‌نژاد شد.<ref name=":0" /> | |||
مسیح علینژاد در طول فعالیت خود با دیگر نشریاتی که با پشتیبانی | مسیح علینژاد در طول فعالیت خود با دیگر نشریاتی که با پشتیبانی سران اصلاح‌طلبان مانند عطاء الله مهاجرانی و شماری از اعضای جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، همکاری نزدیکی داشت و بارها مطالبی خود را در روزنامه های آنان در روزنامه شرق، بهار، وقایع اتفاقیه و هم‌میهن درج می‌کرد. | ||
مسیح علینژاد به عنوان خبرنگار روزنامه همبستگی، خبرنگار پارلمانی خبرگزاری کار ایران (ایلنا) و نویسنده روزنامه اعتماد ملی و سایت روزنا (متعلق به روزنامه و حزب اعتماد ملی) و همچنین نویسنده برخی سایت‌های دیگر فعالیت کرده است. وی مدتی بعد از ممانعت از ادامه فعالیت به عنوان خبرنگار پارلمانی در مجلس هفتم، به انگلیس و اسپانیا رفت. مسیح علینژاد پیش از فعالیت در جریان [[تظاهرات ۱۳۸۸|اعتراضات سال ۱۳۸۸]] هر از گاهی به ایران می‌آمد | مسیح علینژاد همچنین به عنوان خبرنگار روزنامه همبستگی، خبرنگار پارلمانی خبرگزاری کار ایران (ایلنا) و نویسنده روزنامه اعتماد ملی و سایت روزنا (متعلق به روزنامه و حزب اعتماد ملی) و همچنین نویسنده برخی سایت‌های دیگر فعالیت کرده است. وی مدتی بعد از ممانعت از ادامه فعالیت به عنوان خبرنگار پارلمانی در مجلس هفتم، به انگلیس و اسپانیا رفت. مسیح علینژاد پیش از فعالیت در جریان [[تظاهرات ۱۳۸۸|اعتراضات سال ۱۳۸۸]] هر از گاهی به ایران می‌آمد. در یک مورد او بار پس از مصاحبه با [[سید محمد خاتمی|محمد خاتمی]] تلاش کرد که با محمود احمدی نژاد و علی لاریجانی گفتگو کند.<ref>[http://ma-hastim.com/Bio.aspx?id=36 مسیح علینژاد]</ref> | ||
== صفحه‌ی آزادیهای یواشکی == | == صفحه‌ی آزادیهای یواشکی == | ||
مسیح علینژاد در اردیبهشت ۱۳۹۳ صفحه‌ی آزادی یواشکی زنان در ایران را در فیس بوک راه اندازی کرد که در آن زنان ایرانی عکس‌هایی از خودشان را منتشر کرده و درباره‌ی | مسیح علینژاد در اردیبهشت ۱۳۹۳ صفحه‌ی آزادی یواشکی زنان در ایران را در فیس بوک راه اندازی کرد که در آن زنان ایرانی عکس‌هایی از خودشان را منتشر کرده و درباره‌ی نبود آزادی پوشش برای زنان ایرانی و خواسته‌هایشان مطالبی را می‌نوشتند. این صفحه بیش از ۱ میلیون دنبال کننده پیدا کرد<ref name=":0" /> | ||
منتقدین به این فعالیت مسیح علینژاد را بخاطر پایین آوردن سطح خواسته‌ی مردم به شیر کردن و اشتراک گذاشتن ویدئو‌هایی از بی‌حجابی آن‌هم در امکان خلوت سرزنش می‌کنند. بسیاری این کمپین را بازاری تبلیغاتی می‌دانند که تنها از رادیکالیزم توده‌های معترض مرد و زن می‌کاهد | |||
امید کشتکار در مجله اینترنتی فلاخن با تیتر«برندینگ با حجاب اجباری» در این مورد می‌نویسد: | |||
کمپین مسیح علینژاد ادامهای است بر کاری که طبقهی متوسط ایرانی در یک دههی گذشته شروع کرد و با تغییر در شکل و طرح روسری و مانتو و با روشهایی مطابق مد روز مثل جایگزین کردن ساپورت با شلوار، به مدارا با حکومت و قانون 5 برندینگ با حجاب اجباری پرداخت. قانون حجاب اجباری مدتهاست کارکرد ایدئولوژیک اولی‌هی خود را برای حکومت از دست داده است...آزادیهای یواشکی قرار است بازنمایی همین دغدغه‌ی بورژوایی و خردهبورژوایی باشد. این کمپین بنا دارد با تقلیل مسالهی آزادی پوشش و حجاب اجباری به چند عکس و ویدئوی بینام و نشان که در پستو گرفته شده و بازنمایی زن ایرانی در تصویر و مشخصات مورد عالقهی غربی، همان رفتاری را با حجاب اجباری داشته باشد که در سوی دیگر حکومت اسالمی دارد. برای یکی حجاب ابزار سرکوب است و برای دیگری آزادی پوشش ماشینیست برای تبلیغات. در حقیقت برای هر دو سر ماجرا در نسبتهایی مختلف مسالهی اصلی »حجاب« نیست، بلکه نکته آنجاست که چهگونه میشود با استفاده از این ابزار بر جامعه یا افکار عمومی تاثیر گذاشت و از امکانات بیشتری برخوردار بود. حجاب و آزادی زنان برای مسیح علینژاد و تیم احتمالی همکارانش )و کمپینهای مشابه( خواسته یا ناخواسته دغدغهای جدی نیست بلکه کاالیی است خوشخریدار که میتوان آن را با بسته‌بندی مرغوب در مجامع و رسانههای غربی عرضه کرد و با استفاده از این کاال امکانات جدیدی بهدست آورد، امکاناتی که از مادیات تا سرمایهی معنوی، شهرت، جوایز بینالمللی و... را 6 برندینگ با حجاب اجباری در برمیگیرد.شاهد این مدعا را میتوان در نتیجهی چندساله ی کار کمپین و تاثیرش در جامعهی ایران یافت، همچنین در برخورد مسیح با صفحهاش و متنهایی که ضمیمهی کارش میکند نکات جالبی هستند که نگاه او به مسئلهی زنان تا چه حد کاالیی و تابع خواست »بازار« است.<ref>[http://manjanigh.com/wp-content/uploads/2016/04/falakhan37.pdf فلاخن۳۷ - برندینگ با حجاب اجباری]</ref> | |||
== کمپین چهارشنبه های سفید و دوربین ما اسلحه ما == | == کمپین چهارشنبه های سفید و دوربین ما اسلحه ما == | ||