کاربر:Abbas/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

جمهوری اسلامی برای تامین نیازهای تسلیحاتی خود از مدتی قبل مذاکره با آمریکائی‌ها را به واسظه‌گری یک دلال اسلحه و از وابستگان سابق ساواک به نام منوچهر قربانی فر آغاز کرده بود. طرف ایرانی این مذاکرات که در فرانکفورت آلمان برگزار شد محسن کنگرلو مشاور امنیتی میرحسین موسوی بود. این مذاکرات تماما با اطلاع سران جمهوری اسلامی از جمله خمینی ولی فقیه و سران سه قوه انجام می‌شد. در ظاهر ماجرا از این قرار بود که آمریکا در قبال تحویل قطعات و سلاح‌های مورد نیاز ایران درخواست داشت که ایران برای آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان میانجی‌گری کند. در این ماجرا اسرائیل نقش واسطه را داشت زیرا آمریکا به دلیل قانون تحریم تسلیحاتی ایران مجاز نبود که مستقیما به ایران سلاح بفروشد. سلاح‌های آمریکایی از انبارهای ارتش اسرائیل به ایران ارسال می‌شد.

بنا به بسیاری از گزارش‌ها هدف اصلی ریگان از این معامله برقراری رابطه به افرادی در داخل حاکمیت جمهوری اسلامی بود که به زعم او میانه رو بودند تا بتواند روی آنها سرمایه‌گذاری کرده و روابطه ایران و آمریکا را عادی کرده و از سر بگیرد.  

مک فارلین به همراه سرهنگ اولیور نوزث و ۳ نفر دیگر که یکی از آنها امیرام نیز از مقامات سازمان امنیت اسرائیل بود به همراه محموله سلاح در ۴ خرداد ۶۵ به تهران پرواز کرد. نیروهای سپاه آن‌ها را به هتل استقلال تهران بردند. هیچ‌ یک از سران جمهوری اسلامی بنا به دستور خمینی با هیأت آمریکایی ملاقات نکرد. طرف اصلی این معامله و مذاکرات در هرم قدرت جمهوری اسلامی اکبر هاشمی رفسنجانی بود که در آن زمان رئیس مجلس بود. بعدها گزارشاتی فاش شد که حسن روحانی به نمایندگی از طرف هاشمی رفسنجانی با مک فارلین دیدار کرده است. هیأت آمریکایی پس از چند روز ایران را ترک کرد و محموله سلاح و تجهیزات را به ایران تحویل داد.