۲٬۵۷۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =سیمین دانشور | تصویر =س...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''سیمین دانشور'''، (زاده ۸ اردیبهشتماه ۱۳۰۰، شیراز – درگذشته ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۰، تهران) نویسنده و مترجم ایرانی و همسر '''[[جلال آل احمد]]''' بود. سیمین دانشور یکی از دانشجویان برجستهی دوران دانشکده ادبیات دانشگاه تهران | '''سیمین دانشور'''، (زاده ۸ اردیبهشتماه ۱۳۰۰، شیراز – درگذشته ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۰، تهران) نویسنده و مترجم ایرانی و همسر '''[[جلال آل احمد]]''' بود. سیمین دانشور یکی از دانشجویان برجستهی دوران دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود که در محضر استادانی نظیر بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعرا بهار و پرویز ناتل خانلری حضور داشت. وی در سال ۱۳۲۸، از دانشگاه تهران با مدرک دکترای ادبیات فارسی فارغالتحصیل شد. سیمین دانشور نخستین زن ایرانی بود که به طور حرفهای در زبان فارسی داستان نوشت. مهمترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد؛ و به ۱۷ زبان زندهی دنیا ترجمه شدهاست. رمان سووشون از جمله پرفروشترین آثار ادبیات داستانی در ایران به شمار میرود. سیمین دانشور در سال ۱۳۲۹ با جلال آل احمد ازدواج کرد. هر دوی آنها عضو کانون نویسندگان ایران بودند. او همچنین نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود. سیمین دانشور در شهریورماه ۱۳۳۱، به دانشگاه ''استنفورد'' آمریکا رفت؛ و در آنجا به مدت یک سال در رشتهی زیبایی شناسی به تحصیل پرداخت. وی در این دانشگاه، داستاننویسی و نمایش نامه نویسی را آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که سیمین دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود، در آمریکا چاپ شد. آثار سیمین دانشور شامل مجموعه داستانها، رمانها، ترجمهها و کتابهای غیر داستانی است. سیمین دانشور در سال ۱۳۸۲، جایزهی ''مهرگان ادب''، را دریافت کرد. وی سرانجام پس از یک دوره بیماری آنفلوانزا، در عصر روز ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۰، برابر با ۸ مارس ۲۰۱۲، درست در روز جهانی زن، در سن ۹۰ سالگی در منزلش در تهران درگذشت؛ و پیکر او در قطعه ۸۸ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. هماکنون منزل سیمین دانشور و جلال آل احمد در محلهی دزاشیب تهران به موزه تبدیلشده است. | ||
== خانواده و تحصیلات == | == خانواده و تحصیلات == | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
سیمین دانشور در شهریورماه ۱۳۳۱، با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسهی ''فولبرایت'' به دانشگاه ''استنفورد'' آمریکا رفت؛ و در آنجا به مدت یک سال در رشتهی زیبایی شناسی به تحصیل پرداخت. وی در این دانشگاه، نزد ''والاس استنگر''، تاریخدان و نویسندهی آمریکایی، داستاننویسی و نزد ''فیل پریک ،'' نمایش نامه نویسی را آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که سیمین دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود، در آمریکا چاپ شد.<ref>[https://bahariran.com/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%b3%db%8c%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%88%d8%b1%d8%a8%d9%87-%da%a9%db%8c-%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%da%a9%d9%86%d9%85-%d8%9f-2/ دکتر سیمین دانشور: به کی سلام کنم؟ - سایت بهار ایران]</ref> | سیمین دانشور در شهریورماه ۱۳۳۱، با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسهی ''فولبرایت'' به دانشگاه ''استنفورد'' آمریکا رفت؛ و در آنجا به مدت یک سال در رشتهی زیبایی شناسی به تحصیل پرداخت. وی در این دانشگاه، نزد ''والاس استنگر''، تاریخدان و نویسندهی آمریکایی، داستاننویسی و نزد ''فیل پریک ،'' نمایش نامه نویسی را آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که سیمین دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود، در آمریکا چاپ شد.<ref>[https://bahariran.com/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%b3%db%8c%d9%85%db%8c%d9%86-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%88%d8%b1%d8%a8%d9%87-%da%a9%db%8c-%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85-%da%a9%d9%86%d9%85-%d8%9f-2/ دکتر سیمین دانشور: به کی سلام کنم؟ - سایت بهار ایران]</ref> | ||
سیمین دانشور نه تنها نویسندهای | سیمین دانشور نه تنها نویسندهای متبحر بود، بلکه در امر ترجمه نیز موفق بود. او در آمریکا تکنیک، فضاسازی، مکان و محیط داستانی را آموخت؛ و با مدرنترین شیوههای روایی داستان آشنا شد. سیمین دانشور هنگامی که از آمریکا به ایران برگشت، کتاب ''شهری چون بهشت'' را نوشت که به مراتب از آثار پیشینش بهتر بود.<ref>[https://www.goharafshan.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%88%D8%B1 بیوگرافی سیمین دانشور - سایت گوهرافشان]</ref> | ||
== ویژگی نثر سیمین دانشور == | == ویژگی نثر سیمین دانشور == |