۵٬۹۰۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸۱: | خط ۱۸۱: | ||
ابیاتی از این شعر به صورت ترانهای توسط داریوش اقبالی، خوانندهی شهیر ایرانی اجرا شده است. | ابیاتی از این شعر به صورت ترانهای توسط داریوش اقبالی، خوانندهی شهیر ایرانی اجرا شده است. | ||
کام همگان باد روا، کام شما نه! | {{شعر}}{{ب|کام همگان باد روا، کام شما نه!|ایام همه خرم و ایام شما نه!}} | ||
{{ب|زان گونه عبوسید که گویی میِ نوروز|در جام همه ریزد و در جام شما نه!}} | |||
ایام همه خرم و ایام شما نه! | {{ب|وآنگونه شباندوده، که با صبح بهاری|شام همگان میگذرد، شام شما نه!}} | ||
{{ب|وانگار که خورشید بهارانهی ایران|بر بام همه تابد و بر بام شما نه!}} | |||
زان گونه عبوسید که گویی میِ نوروز | {{ب|ای مرگ پرستان! بِپَژوهیدم و دیدم|هر دین به خدا ره بَرَد، اسلام شما نه!}} | ||
{{ب|قهقاهِ بهاران به سوی خلق، به شاباش|پیغام خدا آرد و پیغام شما نه!}} | |||
در جام همه ریزد و در جام شما نه! | {{ب|از عشق و جمالید چنان دور که گویی|مام همگان زن بود و مام شما نه!}} | ||
{{ب|و آن سان چِغِر آمد دلتان کز تَفِ دانش|خام همگان پخته شود، خام شما نه!}} | |||
وآنگونه شباندوده، که با صبح بهاری | {{ب|وین زلزله کز علم در ارکان خرافهست|خواب همه آشوبد و آرام شما نه!}} | ||
{{ب|وین صاعقه در پردهی اوهام جهانی|زد آتش و در پردهی اوهام شما نه!}} | |||
شام همگان میگذرد، شام شما نه! | {{ب|و آنگه ز دوای خرد و عاطفه، درمان|سرسام جهان دارد و سرسام شما نه!}} | ||
{{ب|سنجیدم و دیدم که نشانی ز تکامل|احکام نِرون دارد و احکام شما نه!}} | |||
وانگار که خورشید بهارانهی ایران | {{ب|واندر حق فرهنگ هنرپرور ایران|اکرام عُمَر دیدم و اکرام شما نه!}} | ||
{{ب|وین قافلهی پیشرو دانش و فرهنگ|از گام همه برخورد، از گام شما نه!}} | |||
بر بام همه تابد و بر بام شما نه! | {{ب|وی جز اَلَم، البته الم تا دگران راست|سر چشمهی انگیزش و الهام شما نه!}} | ||
{{ب|شادی گهر ماست، که ما جان بهاریم|ای «ملت گریه» به جز انعام شما نه!}} | |||
ای مرگ پرستان! بِپَژوهیدم و دیدم | {{ب|ما، همچو گُل، از خندهی خود سر به در آریم|بر کام خدا، نز قبل کام شما، نه!}} | ||
{{ب|وینگونه، در این عید، رَمان آهوی امید|رام همهی ماست، ولی رام شما نه!}} | |||
هر دین به خدا ره بَرَد، اسلام شما نه! | {{ب|ای عام شما در بدی و دد صفتی خاص|وی خاص شما نیکتر از عام شما نه!}} | ||
{{ب|ای مردم ما را به جز اندیشه و دانش|بیرون شدی از مهلکۀ دام شما نه!}} | |||
قهقاهِ بهاران به سوی خلق، به شاباش | {{ب|بادا که به بازار جهان دکهی هر دین|وامانَد و دکانَکِ اصنام شما نه!}} | ||
{{ب|بادا که -به نامیزد- فردای رهایی|فرجام همه باشد و فرجام شما نه!}}{{پایان شعر}} | |||
پیغام خدا آرد و پیغام شما نه! | |||
از عشق و جمالید چنان دور که گویی | |||
مام همگان زن بود و مام شما نه! | |||
و آن سان چِغِر آمد دلتان کز تَفِ دانش | |||
خام همگان پخته شود، خام شما نه | |||
وین زلزله کز علم در ارکان خرافهست | |||
خواب همه آشوبد و آرام شما نه! | |||
وین صاعقه در پردهی اوهام جهانی | |||
زد آتش و در پردهی اوهام شما نه! | |||
و آنگه ز دوای خرد و عاطفه، درمان | |||
سرسام جهان دارد و سرسام شما نه | |||
سنجیدم و دیدم که نشانی ز تکامل | |||
احکام نِرون دارد و احکام شما نه! | |||
واندر حق فرهنگ هنرپرور ایران | |||
اکرام عُمَر دیدم و اکرام شما نه! | |||
وین قافلهی پیشرو دانش و فرهنگ | |||
از گام همه برخورد، از گام شما نه! | |||
وی جز اَلَم، البته الم تا دگران راست | |||
سر چشمهی انگیزش و الهام شما نه! | |||
شادی گهر ماست، که ما جان بهاریم | |||
ای «ملت گریه» به جز انعام شما نه! | |||
ما، همچو گُل، از خندهی خود سر به در آریم | |||
بر کام خدا، نز قبل کام شما، نه! | |||
وینگونه، در این عید، رَمان آهوی امید | |||
رام همهی ماست، ولی رام شما نه! | |||
ای عام شما در بدی و دد صفتی خاص | |||
وی خاص شما نیکتر از عام شما نه! | |||
ای مردم ما را به جز اندیشه و دانش | |||
بیرون شدی از مهلکۀ دام شما نه! | |||
بادا که به بازار جهان دکهی هر دین | |||
وامانَد و دکانَکِ اصنام شما نه! | |||
بادا که -به نامیزد- فردای رهایی | |||
فرجام همه باشد و فرجام شما نه! | |||
=== نیز بگذرد === | === نیز بگذرد === |
ویرایش