۱٬۲۰۱
ویرایش
کاربر:Sayfe/راضیه کرمانشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
هادي روشن روان | هادي روشن روان | ||
اولين بار راضيه را در سال 1348 كه دانش آموز بود، بهمراه مادرش ديدم، 45 سال قبل. او همراه مادرش از خوزستان براي ديدن حسين برادرش به تهران آمده بودند. مجاهد قهرمان حسين كرمانشاهي كه در سال 1354 به شهادت رسيد، از دانشجويان دانشگاه صنعتي شريف بود كه با هم آنموقع در فعاليت هاي دانشجوئي و سياسي فعال بوديم.............. | اولين بار راضيه را در سال 1348 كه دانش آموز بود، بهمراه مادرش ديدم، 45 سال قبل. او همراه مادرش از خوزستان براي ديدن حسين برادرش به تهران آمده بودند. مجاهد قهرمان حسين كرمانشاهي كه در سال 1354 به شهادت رسيد، از دانشجويان دانشگاه صنعتي شريف بود كه با هم آنموقع در فعاليت هاي دانشجوئي و سياسي فعال بوديم. | ||
مادرش كه اصرار داشت دوستان فرزندش را بشناسد، حسين مادر و خواهرش را به يك تك اتاقي كه من داشتم آورد، مادر اصرار داشت كه ببيند ما چه فعاليت هاي بجز درس داريم؟ او از زندگي ساده حسين در تهران احساس خطر كرده بود كه به قول خودش كارهائي نكند كه برايش خطرناك باشد. | |||
خواهرم راضيه كه آنوقت بسيار جوان بود، مجذوب برادرش حسين بود و بدقت به پاسخ هائي كه من به سئؤالات مادر ميدادم دقت ميكرد و احساسم اين بود كه او بر خلاف مادر كه تمام تلاشش اين بود كه حسين و مرا به ادامه تحصيل و رفتن به زندگي دعوت ميكرد، بدنبال اين بود كه حسين بدنبال چه مسير شورانگيزي هست؟ | |||
آنها به خوزستان بازگشتند، حسين كه بعداز ضربه سال 1350 روابطي كه داشت قطع شده و مدتها با نگراني ولي فعال بدنبال وصل بود. در جريان ضربه 1350 من در كرمانشاه افسر وظيفه بودم. كه حسين به سراغم آمد و خواهان وصل بود، كه گفتم من كه در اينجا هستم. بعد كه به تهران آمدم او را در سال 1351 از طريق مجيد شريف واقفي به سازمان وصل كردم. او در سال 1354 به شهادت رسيد كه دو خبر در مورد شهادتش شنيدم، يكي اينكه در درگيري شهيد شد و ديگر اينكه در درگيري دستگير و زير شكنجه به شهادت رسيد. | |||
بعداز آّزادي از زندان بدنبال خواهرم راضيه بودم، پس از مدتي پيگيري او را كه آنموقع دانشجو دانشگاه اميركبير بود، يافتم. وقتي او را ديدم احساس كردم كه حسين را خيلي زنده و سرشار در او يافتم با همان صميمت، سادگي، پاك باختگي و در عين حال شجاعت و مايه گذاري حسين. من كه براي ارزيابي و وصل او به مجاهدين رفته بودم متوجه شدم كه او راه حسين برادرش را انتخاب كرده و الان به مجاهدين وصل است. بنابراين جوابم را گرفتم بدون اينكه سئوال بيشتري بكنم كه اطلاعات مشخصي بيام از او خدا حافظي كردم. | |||
خواهرم مجاهدم راضيه را همواره در سازمان يك مسئول ديده ام كه همواره الگو و شاخص ارزش هاي روز مجاهدين يافته ام كه: | |||
· بي چشم داشت، آماده برداشتن هر مسئوليتي در سازمان و به سرانجام رساندن آن بود. | |||
· در هرلحظه با صراحت تمام از منافع سازمان دفاع ميكرد | |||
· شاخص در انتقاد كردن با صراحت تمام و در عين حال مملو از احساس مسئوليت و صميمت براي ارتقاء برادران و خواهرانش بود. | |||
· بعداز انقلاب ايدئولوژي درون مجاهدين بعنوان عضو شوراي رهبري مجاهدين يك مدافع تمام عيار ارزش هاي خواهر مريم در مجاهدين بود. در اين ساليان كه مدتي هم افتخارم اين بوده كه تحت مسئولش بودم، همواره خواهر راضيه را رهرو راه “مريم“ يافتم كه در هر سرفصل و هر بحثي سريعا پاي جاي پاي خواهر مريم ميگذاشت و بعنوان مدافع آن بحث اول در خود و بعد در اطرافيانش آنرا محقق ميكرد. | |||
امروز صبح كه خبر شهادت او را شنيدم اولين لحظه اين بود كه “راضيه“ همواره خدايش از او راضي بود، به رضوان خدايش درآمد خوشابحالش.<ref>[http://iranasrar.blogspot.com/2014/05/blog-post_2756.html خواهرم، همرزمم، مسئول ساليانم مجاهد صديق راضيه كرمانشاهی- سایت ایران اسرار]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||