۱٬۳۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
|data35 = | |data35 = | ||
}} | }} | ||
'''حسینعلی نیری'''، (زاده ۱۳۳۶) از عاملان قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ بود. حسینعلی نیری دارای تحصیلات حوزوی است و در حوزهی علمیه قم از شاگران نزدیک '''[[محمد محمدی گیلانی]]''' رئیس دادگاه انقلاب تهران و از آمران و عاملان قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، بود. حسینعلی نیری توسط محمدی گیلانی با '''[[روحالله خمینی|خمینی]]''' آشنا شد دراوایل سالهای پس از انقلاب ضدسلطنتی یعنی در سال ۱۳۶۳، از سوی خمینی بهعنوان قاضی شرع در '''[[زندان اوین]]''' منصوب شد. حسینعلی نیری با همین منصب، در سال ۱۳۶۷، همراه با افرادی مانند مرتضی اشراقی دادستان وقت تهران، ابراهیم رئیسی معاون دادستان وقت تهران و '''[[مصطفی پورمحمدی]]''' نمایندهی وقت وزارت اطلاعات، هیئتی را برای قتلعام زندانیان سیاسی در زندانهای ایران تشکیل دادند که به '''[[هیئت مرگ]]''' معروف شد. خمینی همچنین دربارهی کسانی که هنوز هم در جریان قتلعام اعدام نشده بودند، در اول بهمنماه سال ۶۷، خطاب به شورای عالی قضایی چنین حکم کرد: کلیه پروندههایی که تاکنون در آن شورا با کمال تعجب راکد مانده است، و اجرای حکم خدا تأخیر افتاده است در اختیار حجتالاسلام آقایان: نیری و رئیسی قرار دهید، تا هر چه زودتر حکم خدا را اجرا نمایند، که درنگ جایز نیست. اجساد اعدامشدگان در قتلعام تابستان ۶۷ که اغلب از زندانیان سیاسی اعضاء '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]]''' و همچنین از چپگراها بودند، در گورهای دستهجمعی در '''[[گورستان خاوران|گلزار خاوران]]''' و دیگر شهرهای کشور دفن شدند. '''[[حسینعلی منتظری]]''' جانشین خمینی در همان سال اقدامات حکومت را بزرگترین جنایت در تاریخ جمهوری اسلامی دانست و خود مقامات رژیم ایران را جنایتکار خطاب کرد. حسینعلی نیری پس از '''[[قتلعام ۶۷|قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷]]''' و پس از مرگ خمینی، از سوی محمد یزدی بهعنوان معاون دیوان عالی کشور منصوب شد. نیری بیش از ۲۰ سال در این سمت باقی ماند و در صدور احکام اعدام برای مخالفان حکومت شرکت داشت. | '''حسینعلی نیری'''، (زاده ۱۳۳۶) از عاملان قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ بود. حسینعلی نیری دارای تحصیلات حوزوی است و در حوزهی علمیه قم از شاگران نزدیک '''[[محمد محمدی گیلانی]]''' رئیس دادگاه انقلاب تهران و از آمران و عاملان قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، بود. حسینعلی نیری توسط محمدی گیلانی با '''[[روحالله خمینی|خمینی]]''' آشنا شد دراوایل سالهای پس از انقلاب ضدسلطنتی یعنی در سال ۱۳۶۳، از سوی خمینی بهعنوان قاضی شرع در '''[[زندان اوین]]''' منصوب شد. حسینعلی نیری با همین منصب، در سال ۱۳۶۷، همراه با افرادی مانند مرتضی اشراقی دادستان وقت تهران، ابراهیم رئیسی معاون دادستان وقت تهران و '''[[مصطفی پورمحمدی]]''' نمایندهی وقت وزارت اطلاعات، هیئتی را برای قتلعام زندانیان سیاسی در زندانهای ایران تشکیل دادند که به '''[[هیئت مرگ]]''' معروف شد. خمینی همچنین دربارهی کسانی که هنوز هم در جریان قتلعام اعدام نشده بودند، در اول بهمنماه سال ۶۷، خطاب به شورای عالی قضایی چنین حکم کرد: کلیه پروندههایی که تاکنون در آن شورا با کمال تعجب راکد مانده است، و اجرای حکم خدا تأخیر افتاده است در اختیار حجتالاسلام آقایان: نیری و رئیسی قرار دهید، تا هر چه زودتر حکم خدا را اجرا نمایند، که درنگ جایز نیست. اجساد اعدامشدگان در قتلعام تابستان ۶۷ که اغلب از زندانیان سیاسی اعضاء '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]]''' و همچنین از چپگراها بودند، در گورهای دستهجمعی در '''[[گورستان خاوران|گلزار خاوران]]''' و دیگر شهرهای کشور دفن شدند. '''[[حسینعلی منتظری]]''' جانشین خمینی در همان سال اقدامات حکومت را بزرگترین جنایت در تاریخ جمهوری اسلامی دانست و خود مقامات رژیم ایران را جنایتکار خطاب کرد. حسینعلی نیری طبق آخرین گزارش جاوید رحمان گزارشگر سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران در معرض اتهام '''[[نسلکشی]]''' است. حسینعلی نیری پس از '''[[قتلعام ۶۷|قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷]]''' و پس از مرگ خمینی، از سوی محمد یزدی بهعنوان معاون دیوان عالی کشور منصوب شد. نیری بیش از ۲۰ سال در این سمت باقی ماند و در صدور احکام اعدام برای مخالفان حکومت شرکت داشت. | ||
== تحصیلات و منصبها == | == تحصیلات و منصبها == |
ویرایش