عرفان رضایی: تفاوت میان نسخه‌ها

عرفان رضایی در همان جلوی فرمانداری آمل به ضرب دو گلوله‌ی مأموران حکومتی کشته شد. گلوله‌ها از فاصله نزدیک و ۵ متری به او شلیک شد که یک گلوله به کتف و گلوله دیگر به شکم عرفان اصابت کرده و باعث پارگی طحالش شده بود. فاصله شلیک گلوله به‌حدی نزدیک بود که گلوله از پشت کمرش خارج شده بود.<ref name=":0" />  

مأموران امنیتی خانواده‌ی عرفان رضایی را با تهدید تحت فشار گذاشتند که در باره‌ی مرگ فرزندشان با رسانه‌ها و مطبوعات صحبت نکنند؛ و از طرفی هم تلاش کردند که خانواده‌ی این جانباخته را متقاعد و راضی کنند که بگویند عرفان یک عابر بوده و نه معترض و توسط اغتشاشگران کشته شده است.<ref name=":2" />  

مراسم چهلم عرفان رضایی در روز دوشنبه ۹ آبان‌ماه ۱۴۰۱، با حضور گسترده مردم برگزار شد. مادر عرفان رضایی در سخنرانی خود در این مراسم گفت:<blockquote>«او رها کرد هرچه ظلمت و سیاهی را. او رها شد. همان‌طوری که خودش می‌گفت جسم او متعلق به این دنیا نبود. عرفان شجاع و دلیر من. اگر چه جسم پاک تو در دنیا نیست اما یک دنیا پرشده از نام تو، شجاعت تو، معرفت و از خودگذشتگی تو. عرفان من تو هیچ وقت نمی‌میری. یاد تو همیشه جاودان می‌ماند.»<ref name=":2" /> </blockquote>

خانواده عرفان رضایی بارها برای گرفتن گواهی فوت اقدام کردند، اما به آن‌ها گفته می‌شد که گواهی فوت محرمانه است و جواب مشخصی به خانواده ندادند. سرانجام گواهی فوت عرفان رضایی که در تاریخ ۷ مهرماه ۱۴۰۱، صادر شده بود، پس از ۴۷ روز در روز پنجشنبه ۱۹ آبان به خانواده‌ی عرفان تحویل دادند. در گواهی فوت، علت مرگ عرفان رضایی عملکرد وسایل جنگی در خارج از جنگ قید شده بود!<ref name=":1" />