۳٬۰۷۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== شکلگیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | == شکلگیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | ||
از همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، مردم کردستان که در نظام گذشته همواره تحت سرکوب بودند به دنبال احقاق حقوق خود بودند. در این راستا احزاب کردی به ویژه حزب دموکرات کردستان و کومله بسیار فعال بودند و طیف وسیعی از مردم کردستان را نمایندگی میکردند. شوراهای مردمی | از همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، مردم کردستان که در نظام گذشته همواره تحت سرکوب بودند به دنبال احقاق حقوق خود بودند. در این راستا احزاب کردی به ویژه حزب دموکرات کردستان و کومله بسیار فعال بودند و طیف وسیعی از مردم کردستان را نمایندگی میکردند. شوراهای مردمی در کردستان اداره امور جاری را در دست گرفتند. جمهوری اسلامی از همان ابتدا در صدد اعمال سلطهی کامل خود بر این منطقه بود. سرانجام خمینی در اواخر مرداد ۱۳۵۸ فرمان [[سرکوب کردستان|سرکوب تمام عیار کردستان]] را صادر کرد و طی آن نیروهای نظامی جمهوری اسلامی با یورش به استانهای کردنشین کشتار وسیعی را در این مناطق به راه انداختند. پس از شروع جنگ ایران و عراق تمرکز جمهوری اسلامی بر کردستان تخفیف پیدا کرد. این پیشامد فرصتی برای گروههای مخالف جمهوری اسلامی پدید آورد که مناطقی را در کردستان آزاد کنند و مقاومت مسلحانه خود علیه حاکمیت ولایت فقیه را شکل دهند. | ||
[[پرونده:مبارزان در منطقه کردستان.JPG|جایگزین=مجاهدین در منطقه کردستان|بندانگشتی|مجاهدین در منطقه کردستان]] | [[پرونده:مبارزان در منطقه کردستان.JPG|جایگزین=مجاهدین در منطقه کردستان|بندانگشتی|مجاهدین در منطقه کردستان]] | ||
== | == استقرار مجاهدین در کردستان ایران == | ||
[[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و بسته شدن تمام راههای فعالیت مسالمت آمیز سیاسی، وارد [[فاز سیاسی فاز نظامی|فاز مبارزه مسلحانه]] با جمهوری اسلامی شدند. نیروهای مجاهدین در شهرها به نیروهای امنیتی و نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ضربه میزدند. استراتژی مجاهدین در این مرحله جنگ چریک شهری بود. جمهوری اسلامی نیز با تمام توان نظامی و پلیسی خود به مقابله با آنان پرداخت. نیروهای نظامی به ویژه نیروهای سپاه پاسداران برای سرکوب مجاهدین در شهرها از سلاحها و اداوات سنگین نظامی استفاده میکردند و عملا با حاکم کردن جو نظامی امکان هر گونه تحرک و گسترش را از آنان سلب کردند. در این مرحله فرماندهی مجاهدین تصمیم به خارج کردن نیروهای خود از زیر چتر خفقان نظامی حاکم در شهرها گرفت. منطقه کردستان که مناطقی از آن از سیطره جمهوری اسلامی آزاد بود برای این کار در نظر گرفته شد. اعضای مجاهدین به تدریج از اواخر ۱۳۶۰ از شهرهای سراسر کشور به این منطقه اعزام میشدند و یک فرماندهی و سازماندهی متمرکز از نیروهای نظامی مجاهدین خلق در منطقه کردستان شکل گرفت. | [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و بسته شدن تمام راههای فعالیت مسالمت آمیز سیاسی، وارد [[فاز سیاسی فاز نظامی|فاز مبارزه مسلحانه]] با جمهوری اسلامی شدند. نیروهای مجاهدین در شهرها به نیروهای امنیتی و نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ضربه میزدند. استراتژی مجاهدین در این مرحله جنگ چریک شهری بود. جمهوری اسلامی نیز با تمام توان نظامی و پلیسی خود به مقابله با آنان پرداخت. نیروهای نظامی به ویژه نیروهای سپاه پاسداران برای سرکوب مجاهدین در شهرها از سلاحها و اداوات سنگین نظامی استفاده میکردند و عملا با حاکم کردن جو نظامی امکان هر گونه تحرک و گسترش را از آنان سلب کردند. در این مرحله فرماندهی مجاهدین تصمیم به خارج کردن نیروهای خود از زیر چتر خفقان نظامی حاکم در شهرها گرفت. منطقه کردستان که مناطقی از آن از سیطره جمهوری اسلامی آزاد بود برای این کار در نظر گرفته شد. اعضای مجاهدین به تدریج از اواخر ۱۳۶۰ از شهرهای سراسر کشور به این منطقه اعزام میشدند و یک فرماندهی و سازماندهی متمرکز از نیروهای نظامی مجاهدین خلق در منطقه کردستان شکل گرفت. | ||