۱۳٬۱۳۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
لنین در آخرین وصیت خود نکاتی در رابطه با قدرتگیری بدون کنترل استالین در حزب داشت و حتی به دنبال جایگزینی برای او در این سمت بود. اما استالین با همراه کردن گریگوری زینویف و لو کامنف توانست رقیب خود تروتسکی را کنار زده و حذف کند. و در ادامه در دهه بیست این دو نفر را نیز حذف و اعدام کرد. | لنین در آخرین وصیت خود نکاتی در رابطه با قدرتگیری بدون کنترل استالین در حزب داشت و حتی به دنبال جایگزینی برای او در این سمت بود. اما استالین با همراه کردن گریگوری زینویف و لو کامنف توانست رقیب خود تروتسکی را کنار زده و حذف کند. و در ادامه در دهه بیست این دو نفر را نیز حذف و اعدام کرد. | ||
در دهه | در دهه ۱۹۳۰، او عملیات پاکسازی بزرگ را آغاز کرد که طی آن رقبای سیاسی خود را از بین برد. | ||
استالین مجموعهای از برنامههای پنجساله را برای توسعه و رشد اقتصادی و تحول در اتحاد جماهیر شوروی سابق اجرا کرد. اولین برنامه پنجساله، بر جمعی کردن کشاورزی و صنعتی شدن سریع متمرکز بود. تمرکز برنامههای پنجساله بعدی نیز بر تولید تسلیحات و تقویت نظامی بودند. | استالین مجموعهای از برنامههای پنجساله را برای توسعه و رشد اقتصادی و تحول در اتحاد جماهیر شوروی سابق اجرا کرد. اولین برنامه پنجساله، بر جمعی کردن کشاورزی و صنعتی شدن سریع متمرکز بود. تمرکز برنامههای پنجساله بعدی نیز بر تولید تسلیحات و تقویت نظامی بودند. | ||
بین سالهای | بین سالهای ۱۹۲۸ و ۱۹۴۰، استالین برنامه جمعیسازی بخش کشاورزی را به اجرا گذاشت. دهقانان روستایی مجبور شدند به مزارع جمعی بپیوندند. کسانی که زمین یا دام داشتند از داراییهای خود محروم شدند. صدها هزار کشاورز با درآمد بالاتر که از آنها با نام کولاک یاد میشد، جمع آوری و اعدام شدند و اموال آنها مصادره شد. | ||
استالین در طول جنگ جهانی دوم با رئیسجمهور ایالات متحده، فرانکلین دی. روزولت و نخستوزیر بریتانیا، [[وینستون چرچیل]]، اتحادی پرتنش تشکیل داد، که در آن سربازان شوروی به آزادسازی سرزمینهای اشغال شده توسط نازیها و اردوگاههای کار اجباری کمک کردند. | استالین در طول جنگ جهانی دوم با رئیسجمهور ایالات متحده، فرانکلین دی. روزولت و نخستوزیر بریتانیا، [[وینستون چرچیل]]، اتحادی پرتنش تشکیل داد، که در آن سربازان شوروی به آزادسازی سرزمینهای اشغال شده توسط نازیها و اردوگاههای کار اجباری کمک کردند. | ||
خط ۱۴۳: | خط ۱۴۳: | ||
پس از آن، یک جنگ سرد، ایالات متحده و متحدان اروپای غربی آن را در مقابل اتحاد جماهیر شوروی قرار داد، که مناطق بسیاری را در شرق اروپا ضمیمه خود کرده بود. | پس از آن، یک جنگ سرد، ایالات متحده و متحدان اروپای غربی آن را در مقابل اتحاد جماهیر شوروی قرار داد، که مناطق بسیاری را در شرق اروپا ضمیمه خود کرده بود. | ||
استالین در | استالین در ۵ مارس ۱۹۵۳ بر اثر خونریزی مغزی درگذشت. مرگ او منجر به رقابت برای کسب قدرت در میان رهبران شوروی شد که نتیجهی آن به دست گرفتن قدرت توسط دو فرد با خصوصیات متفاوت در آن سال شد. | ||
=== گئورگی مالنکوف (۱۹۵۳-۱۹۵۳) === | === گئورگی مالنکوف (۱۹۵۳-۱۹۵۳) === | ||
اولین کسی که کنترل اتحاد جماهیر شوروی را به دست گرفت، وارث آشکار استالین، گئورگی مالنکوف بود. مالنکوف به تسهیل پاکسازی استالین در دهه | اولین کسی که کنترل اتحاد جماهیر شوروی را به دست گرفت، وارث آشکار استالین، گئورگی مالنکوف بود. مالنکوف به تسهیل پاکسازی استالین در دهه ۱۹۳۰ کمک کرده بود. از میان همه رهبران شوروی، مالنکوف کسی است که کمترین زمان رهبری در اتحاد جماهیر شوروی را در دست داشت. | ||
یک روز پس از مرگ استالین، مالنکوف جانشین استالین به عنوان نخستوزیر اتحاد جماهیر شوروی و رهبر واقعی حزب کمونیست شد. با این حال، تنها در عرض چند هفته، نیکیتا خروشچف کنترل حزب را از دست مالنکوف خارج کرد. در پایان سال، مالنکوف دیگر رهبر اصلی اتحاد جماهیر شوروی نبود. | یک روز پس از مرگ استالین، مالنکوف جانشین استالین به عنوان نخستوزیر اتحاد جماهیر شوروی و رهبر واقعی حزب کمونیست شد. با این حال، تنها در عرض چند هفته، نیکیتا خروشچف کنترل حزب را از دست مالنکوف خارج کرد. در پایان سال، مالنکوف دیگر رهبر اصلی اتحاد جماهیر شوروی نبود. | ||
او تا سال | او تا سال ۱۹۵۵ سمت خود را به عنوان نخست وزیر حفظ کرد، زمانی که یکی از متحدان خروشچف این سمت را به دست گرفت. پس از آن، مالنکوف دیگر بازیگر اصلی در سیاست شوروی نبود. او در سال ۱۹۸۸ درگذشت. | ||
=== نیکیتا خروشچف (۱۹۵۳-۱۹۶۴) === | === نیکیتا خروشچف (۱۹۵۳-۱۹۶۴) === | ||
خروشچف دبیر اول حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و در سال | خروشچف دبیر اول حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و در سال ۱۹۵۸ نخست وزیر آن شد. مشخصه حکومت او تلاش های او برای استالین زدایی و بهبود روابط بین المللی اتحاد جماهیر شوروی بود. | ||
نیکیتا خروشچف در طول ساخت دیوار برلین، تهاجم فاجعه بار خلیج خوک ها (که در آن سازمان سیا تلاش کرد تا فیدل کاسترو رهبر کوبا را سرنگون کند) و بحران موشکی کوبا، که بسیاری معتقدند نزدیک ترین بحران به ایالات متحده و آمریکا است، بر اتحاد جماهیر شوروی حکومت کرد. | نیکیتا خروشچف در طول ساخت دیوار برلین، تهاجم فاجعه بار خلیج خوک ها (که در آن سازمان سیا تلاش کرد تا فیدل کاسترو رهبر کوبا را سرنگون کند) و بحران موشکی کوبا، که بسیاری معتقدند نزدیک ترین بحران به ایالات متحده و آمریکا است، بر اتحاد جماهیر شوروی حکومت کرد. | ||
اگرچه خروشچف و جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده، شروع بدی داشتند، اما این دو رهبر روابطی را ایجاد کردند که در آن درک کردند که هیچ یک از آنها خواهان جنگ هستهای نیستند. خروشچف در سال | اگرچه خروشچف و جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده، شروع بدی داشتند، اما این دو رهبر روابطی را ایجاد کردند که در آن درک کردند که هیچ یک از آنها خواهان جنگ هستهای نیستند. خروشچف در سال ۱۹۶۴، زمانی که لئونید برژنف و متحدانش ترتیبی دادند که برژنف به عنوان رهبر حزب برگزیده شود، موقعیت خود را به عنوان دبیر اول حزب کمونیست و نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی از دست داد. | ||
خروشچف چندین سال بعد در سال | خروشچف چندین سال بعد در سال ۱۹۷۱ درگذشت. | ||
=== لئونید برژنف (۱۹۶۴-۱۹۸۲) === | === لئونید برژنف (۱۹۶۴-۱۹۸۲) === | ||
برژنف یکی از باسابقهترین رهبران شوروی بود که پس از استالین در رتبه دوم قرار دارد. وی در جریان انقلاب های | برژنف یکی از باسابقهترین رهبران شوروی بود که پس از استالین در رتبه دوم قرار دارد. وی در جریان انقلاب های ۱۹۱۷ ، ۱۰ سال بیشتر نداشت، به این معنی که او اولین رهبر اتحاد جماهیر شوروی بود که تحت حکومت شوروی به بلوغ رسید. | ||
لئونید برژنف در نوجوانی به سازمان جوانان حزب جامعه پیوست و در طول جنگ جهانی دوم در ارتش سرخ شوروی خدمت کرد. برژنف در سال | لئونید برژنف در نوجوانی به سازمان جوانان حزب جامعه پیوست و در طول جنگ جهانی دوم در ارتش سرخ شوروی خدمت کرد. برژنف در سال ۱۹۶۴ هنگامی که مقدمات برکناری خروشچف را فراهم کرد، دبیر دوم حزب کمونیست بود. با رفتن خروشچف، برژنف به عنوان دبیر اول حزب کمونیست (که در سال ۱۹۶۶ “دبیر کل” شد) و به همراه آن رهبری اتحاد جماهیر شوروی را گرفت. | ||
برژنف از سال | برژنف از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹ سیاست تنش زدایی با غرب را دنبال کرد که شاهد کاهش تنشهای جنگ سرد و افزایش تجارت با ایالات متحده و متحدانش بود. برژنف همچنین به دلیل دکترین برژنف شناخته می شود، که در آن تاکید می کرد که اتحاد جماهیر شوروی باید در کشورهایی که حکومت سوسیالیستی یا کمونیستی در معرض خطر دارند، مداخله کند. این منطقی بود که او هنگام حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹ به کار برد. | ||
این تهاجم منجر به تنشی جدید بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا شد. ایالات متحده آمریکا با تحریم بازیهای المپیک | این تهاجم منجر به تنشی جدید بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا شد. ایالات متحده آمریکا با تحریم بازیهای المپیک ۱۹۸۰ مسکو به این این حمله پاسخ داد. هنگامی که برژنف در ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ بر اثر سکته قلبی درگذشت، روابط بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده همچنان تیره بود. | ||
=== یوری آندروپوف (۱۹۸۲-۱۹۸۴) === | === یوری آندروپوف (۱۹۸۲-۱۹۸۴) === | ||
آندروپوف بین سالهای | آندروپوف بین سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۸۲ رئیس KGB، آژانس امنیت ملی شوروی بود. هنگامی که برژنف شروع به مشکلات سلامتی کرد، آندروپوف KGB را ترک کرد تا برای جانشینی برژنف رقابت کند. آندروپوف نهایتاً دو روز پس از مرگ برژنف، دبیرکل جدید حزب کمونیست شد. روابط تیرهای که برژنف با رئیس جمهور ایالات متحده رونالد ریگان داشت با آندروپوف نیز ادامه یافت. | ||
در زمان حکومت او بود که نیروهای شوروی هواپیمای مسافربری | در زمان حکومت او بود که نیروهای شوروی هواپیمای مسافربری ۰۰۷ خطوط هوایی کره را سرنگون کردند و تمام ۲۶۹ سرنشین آن در سال ۱۹۸۳ کشته شدند. در آن سال، آندروپوف شروع به تجربه نارسایی کلیه کرد که منجر به مرگ او در سال ۱۹۸۴ شد. | ||
=== کنستانتین چرنینکو (۱۹۸۴-۱۹۸۵) === | === کنستانتین چرنینکو (۱۹۸۴-۱۹۸۵) === | ||
چرنینکو، که برای جانشینی برژنف در سال | چرنینکو، که برای جانشینی برژنف در سال ۱۹۸۲ نیز رقابت کرده بود، در سال ۱۹۸۴ به عنوان دبیرکل حزب کمونیست برگزیده شد. در آن سال، اتحاد جماهیر شوروی المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس را به تلافی المپیک ۴ سال قبل که توسط آمریکا تحریم شده بود را تحریم کرد. | ||
چرنینکو نیز مانند آندروپوف در بیشتر دوران تصدی خود از بیماری رنج میبرد. او کمی بیش از یک سال پس از به دست گرفتن کنترل حزب، بر اثر عوارض ناشی از آمفیزم درگذشت. | چرنینکو نیز مانند آندروپوف در بیشتر دوران تصدی خود از بیماری رنج میبرد. او کمی بیش از یک سال پس از به دست گرفتن کنترل حزب، بر اثر عوارض ناشی از آمفیزم درگذشت. | ||
=== میخائیل گورباچف (۱۹۸۵-۱۹۹۱) === | === میخائیل گورباچف (۱۹۸۵-۱۹۹۱) === | ||
آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی میخائیل گورباچف بود که پس از مرگ چرنینکو در سال | آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی میخائیل گورباچف بود که پس از مرگ چرنینکو در سال ۱۹۸۵ جانشین چرنینکو به عنوان دبیر کل شد. گورباچف با راهبرد اصلاحات تحت سیاست پروستریکا و گلاسنوست قصد تعدیل سیاستهای حزب کمونیست را داشت، تا بتواند با این اصلاحات با کمک گرفتن از کشورهای غربی بر بحرانهای اقتصادی شوروی که ناشی از تهاجم در افغانستان و عدم کارکرد صحیح اقتصاد شوروی غلبه کند اما با فروپاشی شوروی و کودتای نافرجام ناظر انحلال اتحاد جماهیر شوروی شد. | ||
گورباچف بر انحلال اتحاد جماهیر شوروی نظارت کامل داشت. اتحاد جماهیر شوروی به طور رسمی در سال | گورباچف بر انحلال اتحاد جماهیر شوروی نظارت کامل داشت. اتحاد جماهیر شوروی به طور رسمی در سال ۱۹۹۱ پایان یافت. | ||
در آن سال، فدراسیون روسیه اولین رئیس جمهور خود، بوریس یلتسین را انتخاب کرد. | در آن سال، فدراسیون روسیه اولین رئیس جمهور خود، بوریس یلتسین را انتخاب کرد. |
ویرایش