مهین رضایی: تفاوت میان نسخه‌ها

مجاهد خلق احمد رضایی برادر بزرگ مرضیه رضایی بود که در ۱۱ بهمن ۱۳۵۰، در یک درگیری و نبرد نابرابر با مأموران '''[[ساواک]]''' شاه، با کشیدن نارنجک جان خود را از دست داد و چیزی جز پیکر بی‌جان و سلاح قطعه‌قطعه شده‌اش به دست مأموران ساواک نیفتاد. (در این درگیری چهار ساواكی كشته و سه‌تن دیگر زخمی شدند).  

مجاهد خلق مهدی رضایی برادر دیگر مرضیه بود که در سن ۱۹ سالگی در سحرگاه ۱۶ شهریور ۱۳۵۱، توسط رژیم شاه به جوخه اعدام سپرده شد. مهدی در جریان دادگاه نظامی شاه چنین گفت:<blockquote>«بگذار تا ما را شکنجه کنند، بگذار تا گوشت و پوست ما را بسوزانند، اما تا ظلم هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، شکست و پیروزی هم هست، اما سرانجام پیروزی از آن مردم خواهد بود.»</blockquote>مردم ایران در بحبوحه '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' سال ۱۳۵۷، به مهدی رضایی لقب گل سرخ انقلاب دادند.