مهین رضایی
| مهین رضایی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | سال ۱۳۳۷ تهران |
| درگذشت | ۵ مرداد ۱۳۶۷ کرمانشاه |
| علت مرگ | جان باختن در عملیات فروغ جاویدان |
| سالهای فعالیت | ۱۲ سال |
| نقشهای برجسته | عضو هیئت اجرایی سازمان مجاهدین، فرمانده تیپ پیادهمکانیزه |
| جنبش | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| دین | اسلام |
| همسر | علی زرکش |
مهین رضایی، (متولد سال ۱۳۳۷، تهران – درگذشته ۵ مرداد ۱۳۶۷، کرمانشاه) عضو هیئت اجرایی سازمان مجاهدین خلق ایران و همچنین فرماندهی یکی از تیپهای پیادهمکانیزه ارتش آزادیبخش ملی در عملیات فروغ جاویدان بود. مهین رضایی یکی دیگر از اعضاء خانوادهی شهیدان رضایی است که از همان دوران کودکی رسم آزادگی و مبارزه را از خانوادهاش که همگی مبارز بودند، آموخت. مهین رضایی پیش از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی نقش مهمی در ارتباط خانوادههای مجاهدین با زندانیان مجاهد خلق داشت. او پس از پیروزی انقلاب که دانشجوی رشتهی شیمی بود، مسئولیت نهاد دانشآموزی سازمان مجاهدین را به عهده داشت. مهین رضایی در سال ۱۳۶۱، از کشور خارج شد و به منطقه مرزی عزیمت کرد و به مجاهدین پیوست. مهین رضایی پس از تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسئولیتهای مختلفی را به عهده گرفت و عضو هیئت اجرایی سازمان مجاهدین بود. او همچنین در عملیات فروغ جاویدان هدایت و فرماندهی یکی از تیپهای پیادهمکانیزه ارتش آزادیبخش ملی را عهدهدار شد و سرانجام در این عملیات سنگین، در نبرد با سپاه پاسداران به شهادت رسید. برادران او رضا رضایی، مهدی رضایی و احمد رضایی در زمان دیکتاتوری شاه شهید شدند. خواهر بزرگش آذر رضایی در حماسه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰، (عاشورای مجاهدین) در نبرد با سپاه پاسداران به شهادت رسید. خواهر دیگرش مرضیه رضایی به علت بیماری سرطان در سال ۱۳۹۷، در آلبانی درگذشت.
زندگی مبارزاتی
مهین رضایی در سال ۱۳۳۷، در خانواده رضاییها در تهران به دنیا آمد. او در همان دوران کودکی رسم آزادگی و مبارزه را از خانوادهاش که همگی مبارز بودند، آموخت. مهین رضایی پیش از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی نقش مهمی در ارتباط خانوادههای مجاهدین با زندانیان مجاهد خلق داشت. او پس از پیروزی انقلاب که دانشجوی رشتهی شیمی بود، مسئولیت نهاد دانشآموزی سازمان مجاهدین را به عهده داشت.
فرماندهی تیپ ارتش آزادی
مهین رضایی در سال ۱۳۵۹، با مجاهد خلق علی زرکش ازدواج کرد و پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ (سرآغاز مبارزه مسلحانه)، به نهاد حفاظت سازمان مجاهدین خلق منتقل شد. او در سال ۱۳۶۱، از کشور خارج شد و به منطقه مرزی عزیمت کرد و به مجاهدین پیوست. مهین رضایی پس از تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسئولیتهای مختلفی را به عهده گرفت و عضو هیئت اجرایی سازمان مجاهدین بود. او همچنین در عملیات فروغ جاویدان هدایت و فرماندهی یکی از تیپهای پیادهمکانیزه ارتش آزادیبخش ملی را عهدهدار شد.
شهادت
مهین رضایی در ۵ مردادماه ۱۳۶۷، در جریان عملیات سنگین فروغ جاویدان در نبرد با سپاه پاسداران به شهادت رسید.[۱]
شهیدان خانواده رضایی
سه برادر مهین رضایی در نبرد با دیکتاتوری شاه شهید شدند و دو خواهر دیگرش در نبرد با نظام جمهوری اسلامی ایران جان باختند.
مجاهد خلق احمد رضایی برادر بزرگ مهین رضایی بود که در ۱۱ بهمن ۱۳۵۰، در یک درگیری و نبرد نابرابر با مأموران ساواک شاه، با کشیدن نارنجک جان خود را از دست داد و چیزی جز پیکر بیجان و سلاح قطعهقطعه شدهاش به دست مأموران ساواک نیفتاد. (در این درگیری چهار ساواكی كشته و سهتن دیگر زخمی شدند).[۲]
مجاهد خلق رضا رضایی در ۲۵ خرداد ۱۳۵۲، درجریان یک حادثه تصادفی، در محل استقرار خود در خانهای در خیابان غیاثی (جنوبشرقی تهران) توسط ساواک مورد حمله قرار گرفت، و از طبقه دوم ساختمان به پایین پرید و با این که پایش شکسته بود، برای شکستن حلقه محاصره، با مأموران ساواک درگیر شد. ساواک تعداد زیادی از مأموران خود را برای دستگیری وی وارد صحنه کرد. سرانجام پس از جنگ و گریزی دو ساعته مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.[رضا رضایی]
مجاهد خلق مهدی رضایی برادر دیگر مهین بود که در سن ۱۹ سالگی در سحرگاه ۱۶ شهریور ۱۳۵۱، توسط رژیم شاه به جوخه اعدام سپرده شد. مهدی در جریان دادگاه نظامی شاه چنین گفت:
«بگذار تا ما را شکنجه کنند، بگذار تا گوشت و پوست ما را بسوزانند، اما تا ظلم هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، شکست و پیروزی هم هست، اما سرانجام پیروزی از آن مردم خواهد بود.»
مردم ایران در بحبوحه انقلاب ضدسلطنتی سال ۱۳۵۷، به مهدی رضایی لقب گل سرخ انقلاب دادند.
مجاهد خلق آذر رضایی خواهر بزرگتر مهین رضایی بود که در حماسه ۱۹ بهمن ۱۳۶۰، (عاشورای مجاهدین) در نبرد با سپاه پاسداران و نیروهای رژیم ایران جان خود را از دست داد.[۲]
مجاهد خلق مرضیه رضایی نیز خواهر کوچک مهین رضایی بود که مسئولیتهای مختلفی را به عنوان یکی از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی ایران به عهده داشت. مرضیه رضایی در عملیات چلچراغ و فروغ جاویدان در سال ۱۳۶۷، شرکت داشت و در عملیات فروغ جاویدان دست چپ او مورد اصابت گلوله قرار گرفت. او در اردیبهشت ۱۳۹۷، به علت بیماری سرطان در آلبانی درگذشت.[۳]