کاربر:Khosro/صفحه تمرین صادق شرفکندی: تفاوت میان نسخه‌ها

صادق شرفکندی در سال ۱۳۵۲، در زمانی که دوره‌ی دکترای خود را در پاریس سپری می‌کرد، توسط دکتر عبدالرحمن قاسملو (رهبر ملیت کردستان) با سیاست و برنامه‌ی حزب دموکرات کردستان ایران آشنا شد و سپس عضو یا حزب گردید. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، حزب دموکرات کردستان فعالیت‌های علنی خود را در سال ۱۳۵۸، آغاز کرد و صادق شرفکندی در اسفندماه همین سال در کنگره‌ی چهارم حزب، به‌عنوان عضو کمیته مرکزی انتخاب گردید و مسئولیت کمیته‌ی حزب در تهران به او سپرده شد. او در تابستان ۱۳۵۹، در جلسه‌ی کمیته مرکزی حزب، به عضویت دفتر سیاسی حزب انتخاب شد و هم‌چنان در کنگره‌های پنجم تا نهم نیز به عضویت دفتر سیاسی حزب انتخاب گردید. دکتر صادق شرفکندی از سال ۱۳۶۵، تا هنگام ترور دکتر قاسملو، معاونت دبیرکل حزب دموکرات را نیز به عهده داشت.  

پس از ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو در تیرماه ۱۳۶۸، صادق شرفکندی به‌عنوان دبیرکل حزب انتخاب شد و تا هنگام ترور و جان باختنش در این سمت باقی ماند. در شامگاه ۲۶ شهریور ۱۳۷۱، صادق شرفکندی و هیئت همراهش در رستوران میکونوس حضور یافتند تا با فعالان سیاسی ایرانی گفت‌وگو کنند که در این هنگام همگی آن‌ها مورد سوءقسد ترور قرار گرفتند. در این اقدام تروریستی، صادق شرفکندی، فتاح عبدلی (نماینده حزب دموکرات کردستان در اروپا)، همایون اردلان (نماینده این حزب در آلمان) درجا کشته شدند. یک سال پس از ترور صادق شرفکندی و هیئت همراهش، دادگاهی در آلمان تشکیل شد که به دادگاه میکونوس شهرت یافت. ۵ نفر در رابطه با این عملیات تروریستی دستگیر شدند که یکی از آن‌ها ایرانی و چهار نفر دیگر لبنانی بودند. دادگاه ۲ نفر را به حبس ابد و سه نفر را به حبس‌های طولانی محکوم کرد.  

دادگاه میکونوس به‌صراحت '''[[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]]''' جمهوری اسلامی را مسئول اجرای عملیات ترور صادق شرفکندی و همراهانش در رستوران میکونوس دانست. این دادگاه هم‌چنین در رأی تاریخی خود، ترور میکونوس را به‌عنوان تروریست دولتی دانست و شخص [[سید علی خامنه ای|'''سید علی خامنه‌ای''']] و [[اکبر هاشمی رفسنجانی|'''هاشمی رفسنجانی''']] و شمار دیگری از مقامات ارشد رژیم ایران را آمران این ترور معرفی کرد و تحت پیگرد قرار داد. با این وجود، دولت آلمان و سایر کشورهای اروپایی پس از گذشت مدت کوتاهی، از پرونده‌ی '''[[ترور میکونوس]]''' چشم‌پوشی کردند و آن را به فراموشی سپردند و به مناسبات سیاسی و اقتصادی خود با رژیم ایران ادامه دادند. با چشم‌پوشی دولت آلمان و اروپا و اتخاذ سیاسیت مماشات با نظام جمهوری اسلامی ایران، هنوز هم عاملان ترور صادق شرفکندی و همراهانش به مجازات اعمال تروریستی خود نرسیده‌اند و به طور آزادانه به کشورهای مختلف جهان سفر می‌کنند.

صادق شرفکندی در سال ۱۳۵۲، در زمانی که دوره‌ی دکترای خود را در پاریس سپری می‌کرد، توسط دکتر عبدالرحمن قاسملو (رهبر ملیت کردستان) با سیاست و برنامه‌ی حزب دموکرات کردستان ایران آشنا شد و سپس عضو یا حزب گردید. او پس از بازگشت به ایران به‌عنوان رابط میان آقای قاسملو و اعضاء قدیمی حزب در داخل کشور، وظیفه‌ی حزبی خود را دنبال کرد.  

پس از ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو در تیرماه ۱۳۶۸، در نخستین جلسه کمیته‌ی مرکزی حزب دموکرات کردستان، صادق شرفکندی به اتفاق آراء اعضای کمیته‌ی مرکزی به‌عنوان دبیرکل حزب انتخاب شد و تا هنگام ترور و جان باختنش، یعنی تا ۲۶ شهریورماه ۱۳۷۱، در این سمت باقی ماند.<ref name=":0" />  

صادق شرفکندی (دبیرکل اول حزب دموکرات کردستان) در شهریورماه ۱۳۷۱، به همراه اعضای هیئت نمایندگی حزب دموکرات کردستان ایران جهت شرکت در کنگره‌ی احزاب سوسیال دموکرات، به آلمان سفر کردند تا با فعالان سیاسی ایرانی گفتگو کنند. برگزاری این نشست در رستورانی به نام میکونوس در شهر برلین صورت گرفت. در شامگاه ۲۶ شهریور ۱۳۷۱، صادق شرفکندی و هیئت همراه در رستوران میکونوس حضور یافتند که در این هنگام همگی آن‌ها مورد سوءقسد ترور قرار گرفتند.  

پیش از این نیز عبدالرحمن قاسملو دبیرکل حزب دموکرات کردستان به‌همراه عبدلله قادری آذر (عضو کمیته مرکزی حزب) و فاضل رسول (استاد کرد دانشگاه وین) در ۲۲ تیر ۱۳۶۸، به هنگام مذاکره با نمایندگان رژیم ایران در شهر وین توسط عوامل رژیم ایران مورد سوءقصد تروریستی قرار گرفتند و هر سه نفر جان باختند.<ref name=":1" />  

پرویز دستمالچی، یکی از اعضاء ارشد حزب دموکرات کردستان ایران است که هنگام واقعه‌ی تروریستی، در رستوران میکونوس حضور داشت و جان سالم به در برد. آقای دستماچی شرح واقعه را به‌طور مفصل شرح داده که در بخشی از آن آمده است:<blockquote>«به هنگام ورود من به رستوران، ابتداء گفتگو بر سر این بود که زمان نشست را چه کسی اشتباه گفته است. درهرصورت نتیجه‌ای حاصل نشد و موضوع همچنان ناروشن ماند. سپس از ترورهای رژیم در لندن، وین و پاریس گفتگو شد. شرفکندی می‌گفت اگر آنها بخواهند کسی را ترور کنند، خواهند کرد، زیرا ما در برابر یک حکومت با تمام امکانات قرار داریم. درهرصورت نتیجه‌ای حاصل نشد و موضوع همچنان ناروشن ماند. سپس از ترورهای رژیم در لندن، وین و پاریس گفتگو شد. شرفکندی می‌گفت اگر آن‌ها بخواهند کسی را ترور کنند، خواهند کرد، زیرا ما در برابر یک حکومت با تمام امکانات قرار داریم. شام حدود ساعت ده و نیم روی میز چیده شد… سخن برسرمسائل ایران وکردستان بود. من صورتم به طرف شرفکندی و مشغول گفتگو با او بودم که فرد سمت راست من شروع به سخن و گفتگوی ما را قطع کرد. من به سوی او برگشتم که ببینم چه می‌گوید. در این هنگام از درگاهی میان دو سالن، فردی وارد شد، پشت میرراشد، و تقریباً میان من و او ایستاد. من چون نشسته بودم و نگاهم به صورت میرراشد بود، ابتدا تنها پاهای او را دیدم و فکر کردم شاید یکی از دعوت شدگان است که تازه‌وارد شده است، و پس نگاهم آهسته به بالا رفت تا ببینم چه کسی آمده است. در لحظه‌ای که نگاه من به سوی صورت تازه‌وارد به طرف بالا می‌رفت تا ببینم چه کسی آمده است، در برابر چشمان من، از فاصله شاید یک وجبی صورتم، مسلسلی بالا آمد و شروع به تیراندازی کرد و من سه پوکه اول را که از مسلسل بیرون پریدند، دیدم. در آنزمان به نظرم آمد که به روی مسلسل یک دستمال انداخته‌اند و از زیر آن شلیک می‌کنند. بعداً (تحقیقات پلیس) مشخص شد که تیراندازی از درون یک ساک ورزشی انجام گرفته است. درهمین لحظه نگاه من به صورت مسلسل چی افتاد که تا زیر چشم پوشیده بود. من به گونه غریزی خود را از روی صندلی به پشت سر پرت کردم و با صورت، و به روی شکم، به زیر میز پشت سر افتادم. به صادق شرفکندی دوازده گلوله، عمدتاً به ناحیه سر، گلو، روده، ریه، جگر و کلیه اصابت کرده بود. او در جا فوت می‌کند. دو رگبارمسلسل شلیک شد و سپس لحظه‌ای سکوت. من، بدون آنکه تکان بخورم، در لحظه سکوت میان دو رگبار، تنها برای آنکه بدانم چکار باید بکنم، آیا می‌توانم برخیزم یا نه، ازهمانجا نگاهم را به سویی انداختم که مسلسل چی ایستاده بود تا ببینم رفته است یا نه. در این حالت دستی را دیدم با کلت و آستینی مشکی (بدون آنکه صورت ضارب را ببینم) که به سوی محلی که شرفکندی نشسته بود تک تیر، تیر خلاص می‌زد. تیر خلاص زن، پس از شرفکندی، چند گامی جلوتر رفت و دوباره صدای یک تک تیر (بعدا فهمیدم به سوی اردلان رفته است، در آن لحظه نمی‌دانستم به چه کسی تیر خلاص می‌زند). در این لحظه جرقه‌ای از مغز من گذشت که اینها به تک تک ما تیر خلاص می‌زنند، او اکنون به سراغ عبدُلی در کنار من خواهد آمد (که با اصابت گلوله به قلبش فوت کرده بود) و پس از شلیک یک تیر خلاص به او، گلوله‌ای نیز به خود من خواهد زد، که چنین نشد…»<ref name=":4">[https://www.jebhemelli.net/article/156/%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D8%B4%D8%B1%D9%81%DA%A9%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%86%DB%8C ترور صادق شرفکندی و یاران پرویز دستمالچی - سایت جبهه ملی]</ref></blockquote>

براساس اسناد دادگاه، یوسف امین و عباس رحیل در سال‌های ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵، در حومه‌ی شهر رشت در اردوگاه سپاه پاسداران به‌مدت ۶ ماه آموزش دیده بودند و پس از شرکت در جنگ داخلی لبنان، عازم آلمان شده بودند. در جریان دادگاه، یوسف امین با جزئیات زیادی طرح ترور و عاملان اصلی پشت پرده را افشاء کرد، اما عباس رحیل سکوت نمود. نیروهای رژیم ایران خانواده‌ی یوسف امین در لبنان را به گروگان گرفتند و یوسف امین مجبور شد که اعترافات خود را انکار کرده و پس بگیرد.<ref name=":1" />  

# عباس راحل، محکوم به حبس ابد

هنگام بررسی پرونده ترور میکونوس، بنابر بر اعترافات ابوالقاسم مصباحی (مأمور پیشین وزارت اطلاعات) معروف به '''«شاهد C» ،''' آمران ترور میکونوس و هم‌چنین ترور دگراندیشان و مخالفان حکومت جمهوری اسلامی، شماری از مقامات ارشد رژیم ایران موسوم به «شورای امور ویژه» بوده است. در بخشی از این تحقیقات به نقل از ابوالقاسم مصباحی آمده است:<blockquote>«در دوران حیات آیت‌الله '''[[روح‌الله خمینی|خمینی]]'''، تصمیم درباره قتل دگراندیشان در درون یا بیرون بدون استثنا از سوی او گرفته می‌شد. پس از فوت آیت الله خمینی، و پس از آنکه علی خامنه‌ای در سال ۱۹۸۹ رهبر نظام شد، تحت ریاست و نظارت او شورایی به نام «شورای امور ویژه» تأسیس شد که برفراز حکومت و تمام نهادهای آن بود… وظیفه «شورای امور ویژه» اتخاذ تصمیم در تمام امور مهمی بود که خارج از محدوده وظایف نهادهای قانونی و رسمی حکومت انجام می‌گرفت و در رابطه با آنها رعایت جنبه‌های قضائی- دینی لازم بود… تصمیمات اتخاذ شده در «شورای امور ویژه» تعیین وظیفه و تکلیف برای دولت، مجلس و تمام نهادی رسمی حکومت بود و آنها موظف به اجرای تصمیمات آن بودند. زمانیکه «شورای امور ویژه» درباره یک قتل تصمیم می‌گرفت، تصمیم باید بدون استثناء به تأیید مقام رهبری می‌رسید و بدون دستور او هیچ‌کس اجازه اقدام نداشت. اعضاء ثابت «شورای امور ویژه» که درباره قتل مخالفان و دگراندیشان تصمیم می‌گرفتند (در آن زمان)، عبارتند بودند از: علی خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر ولایتی، علی فلاحیان، محمد محمدی ریشهری، محسن رضایی، سپهبد رضا سیف‌اللهی، آیت‌الله خزعلی…»<ref name=":4" /> </blockquote>

کاظم دارابی در سال ۱۳۸۶، پس از گذراندن ۱۵ سال زندان، آزاد و از آلمان اخراج شد و به ایران بازگشت که مقامات رژیم ایران در فرودگاه از او استقبال کردند. همزمان با آزادی کاظم دارابی، مقامات آلمانی اعلام کردند که عباس رحیل نیز پس از ۱۵ سال حبس، هفته پیش آزاد و از آلمان اخراج شده است.<ref name=":1" />

حتی پس از گذشت مدت کمی از ترور دکتر صادق شرفکندی و همراهانش، نام رستوران میکونوس تغییر کرد و اکنون محلی به این نام وجود ندارد. در واقع برای یک عده، میکونوس جزیره‌ی کوچک توریستی در یونان محسوب می‌شود، اما برای میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا نام میکونوس یادآور ترورهایی است که ارشدترین مقامات رژیم ایران آمران و عاملان آن بوده‌اند.<ref name=":3" />