کاربر:Hamidreza/صفحه تمرین برنامه هسته‌ای ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

تا آوریل ۲۰۲۵، جمهوری اسلامی با استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر IR-6 و IR-8، غنی‌سازی را به ۶۰ درصد رساند و ذخایر اورانیوم غنی‌شده‌اش، به میزانی بسیار فراتر از حد ۳۰۰ کیلوگرم مجاز در برجام به بیش از ۴٬۰۰۰ کیلوگرم رسید. تأسیسات زیرزمینی فردو نیز فعال ماند و رآکتور اراک، که قرار بود بازطراحی شود، همچنان در برنامه‌ی این رژیم است. این پیشرفت‌ها رژیم را به «آستانه هسته‌ای» (nuclear threshold) یعنی توانایی تولید مواد تسلیحاتی در زمان کوتاه، نزدیک کرده است.<ref>[https://isis-online.org/nuclear-weapons-programs Iran’s Nuclear Program: Status Update 2025"] </ref><ref>[https://www.iaea.org/newscenter/focus/iran "Iran’s Nuclear Program and the IAEA"] </ref>

[[پرونده:افشاگری اتمی شورای ملی مقاومت ایران 2.jpg|جایگزین=خانم سونا صمصامی و آقای علیرضا جعفرزاده|بندانگشتی|افشاگری اتمی شورای ملی مقاومت|311x311پیکسل]]

مهم‌ترین نقش [[شورای ملی مقاومت ایران]] در [[افشاگری‌های اتمی مقاومت ایران|افشای برنامه هسته‌ای]] جمهوری اسلامی به اوت ۲۰۰۲، برمی‌گردد زمانی‌که این گروه در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن اعلام کرد، ایران دو تأسیسات مخفی هسته‌ای در نطنز (برای غنی‌سازی اورانیوم) و اراک (برای تولید آب سنگین) ساخته است و به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) گزارش نشده است. این افشاگری‌ها، که بعدها توسط تصاویر ماهواره‌ای تأیید شد، نشان داد که رژیم در حال توسعه توانایی غنی‌سازی اورانیوم در سطحی فراتر از نیازهای صلح‌آمیز است.