۸٬۸۶۶
ویرایش
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
}} | }} | ||
|Image=حقوق بینالملل بشردوستانه.JPG}} | |Image=حقوق بینالملل بشردوستانه.JPG}} | ||
[[پرونده:حقوق بینالملل بشردوستانه.JPG|بندانگشتی|جایگزین=حقوق بینالملل بشردوستانه|235x235پیکسل|{{sidebar | |||
| name = حقوق بینالملل بشردوستانه | |||
| title = حقوق بینالملل بشردوستانه | |||
| heading1 = دادگاه و دادگاهها | |||
| content1 = | |||
{{plainlist| | |||
* دادگاه نورنبرگ | |||
* دادگاه توکیو | |||
* دادگاه بینالمللی کیفری یوگسلاوی سابق | |||
* دادگاه بینالمللی کیفری برای رواندا | |||
* دیوان بینالمللی دادگستری | |||
* دیوان کیفری بینالمللی | |||
* دادگاه بینالمللی کیفری (بنگلادش) | |||
}} | |||
| heading2 = اصول اساسی | |||
| content2 = | |||
{{plainlist| | |||
*نسلکشی | |||
*قانون جنگ | |||
*قانون لایبر | |||
*سپر انسانی | |||
*جنایات علیه بشریت | |||
*جنایت آپارتاید | |||
*جنگ تجاوزکارانه | |||
*جنایت جنگی | |||
}} | |||
| heading3 = معاهدهها | |||
| content3 = | |||
{{hlist | |||
| کنوانسیونهای ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه | |||
| کنوانسیون ژنو | |||
| کنوانسیون سوم ژنو | |||
| کنوانسیون چهارم ژنو | |||
| پروتکل یک | |||
| پروتکل دو | |||
| پروتکل سه | |||
| دیوان کیفری بینالمللی بر مبنای اساسنامه رم | |||
}} | |||
|Image=حقوق بینالملل بشردوستانه.JPG}}]] | |||
[[رده:الگو:نوارکناری قانون]] | [[رده:الگو:نوارکناری قانون]] | ||
'''حقوق بینالمللی بشردوستانه (IHL)'''، مجموعهای از قواعد حقوقی است که با هدف کاهش رنج انسانی در مخاصمات مسلحانه، رفتار طرفهای درگیر را تنظیم و از افراد غیرنظامی، اسرا، و دیگر گروههای آسیبپذیر حمایت میکند. این نظام حقوقی، که ریشه در کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ و پروتکلهای الحاقی آن دارد، بر اصولی چون تفکیک، تناسب، و ضرورت نظامی تأکید دارد. با این حال، نقض این قواعد در بسیاری از نقاط جهان، از جمله ایران، چالشهایی جدی برای اجرای عدالت و حمایت از حقوق بشر ایجاد کرده است. این مقاله به بررسی ارتباط میان حقوق بینالمللی بشردوستانه و نقض حقوق بشر در ایران میپردازد و نشان میدهد که چگونه فقدان مخاصمات مسلحانه رسمی در ایران، تعریف سنتی IHL را پیچیده میکند، اما سرکوبهای داخلی میتوانند بهعنوان نقض قواعد مرتبط با حقوق بشر و اصول بشردوستانه تفسیر شوند. | '''حقوق بینالمللی بشردوستانه (IHL)'''، مجموعهای از قواعد حقوقی است که با هدف کاهش رنج انسانی در مخاصمات مسلحانه، رفتار طرفهای درگیر را تنظیم و از افراد غیرنظامی، اسرا، و دیگر گروههای آسیبپذیر حمایت میکند. این نظام حقوقی، که ریشه در کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ و پروتکلهای الحاقی آن دارد، بر اصولی چون تفکیک، تناسب، و ضرورت نظامی تأکید دارد. با این حال، نقض این قواعد در بسیاری از نقاط جهان، از جمله ایران، چالشهایی جدی برای اجرای عدالت و حمایت از حقوق بشر ایجاد کرده است. این مقاله به بررسی ارتباط میان حقوق بینالمللی بشردوستانه و نقض حقوق بشر در ایران میپردازد و نشان میدهد که چگونه فقدان مخاصمات مسلحانه رسمی در ایران، تعریف سنتی IHL را پیچیده میکند، اما سرکوبهای داخلی میتوانند بهعنوان نقض قواعد مرتبط با حقوق بشر و اصول بشردوستانه تفسیر شوند. | ||
خط ۴۸: | خط ۸۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
حقوق بینالمللی بشردوستانه (IHL) بهعنوان شاخهای از حقوق بینالملل، با هدف کاهش آثار مخرب مخاصمات مسلحانه و حمایت از افرادی که مستقیماً در درگیریها مشارکت ندارند، شکل گرفته است. این نظام حقوقی، که عمدتاً از کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ و پروتکلهای الحاقی ۱۹۷۷ سرچشمه میگیرد، بر اصولی مانند تفکیک میان نظامیان و غیرنظامیان، تناسب در استفاده از زور، و ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی استوار است. در عین حال، IHL با حقوق بشر بینالملل پیوند نزدیکی دارد، زیرا هر دو به دنبال حفظ کرامت انسانی هستند، گرچه IHL بهطور خاص در شرایط جنگی اعمال میشود و حقوق بشر در همه زمانها، اعم از صلح و جنگ، جاری است. با این حال، چالشهای معاصر، مانند سرکوبهای داخلی توسط دولتها، پرسشهایی را درباره applicability این قواعد در شرایط غیرجنگی مطرح کردهاند. | حقوق بینالمللی بشردوستانه (IHL) بهعنوان شاخهای از حقوق بینالملل، با هدف کاهش آثار مخرب مخاصمات مسلحانه و حمایت از افرادی که مستقیماً در درگیریها مشارکت ندارند، شکل گرفته است. این نظام حقوقی، که عمدتاً از کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ و پروتکلهای الحاقی ۱۹۷۷ سرچشمه میگیرد، بر اصولی مانند تفکیک میان نظامیان و غیرنظامیان، تناسب در استفاده از زور، و ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی استوار است. در عین حال، IHL با حقوق بشر بینالملل پیوند نزدیکی دارد، زیرا هر دو به دنبال حفظ کرامت انسانی هستند، گرچه IHL بهطور خاص در شرایط جنگی اعمال میشود و حقوق بشر در همه زمانها، اعم از صلح و جنگ، جاری است. با این حال، چالشهای معاصر، مانند سرکوبهای داخلی توسط دولتها، پرسشهایی را درباره applicability این قواعد در شرایط غیرجنگی مطرح کردهاند. | ||
ویرایش