۸٬۸۶۶
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین حقوق بین‌المللی بشردوستانه: تفاوت میان نسخه‌ها
کاربر:Khosro/صفحه تمرین حقوق بین‌المللی بشردوستانه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۲
، ۱۴ آوریل←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[پرونده:حقوق بین‌الملل بشردوستانه.JPG|بندانگشتی]] | |||
حقوق بین‌المللی بشردوستانه (IHL) به‌عنوان شاخه‌ای از حقوق بین‌الملل، با هدف کاهش آثار مخرب مخاصمات مسلحانه و حمایت از افرادی که مستقیماً در درگیری‌ها مشارکت ندارند، شکل گرفته است. این نظام حقوقی، که عمدتاً از کنوانسیون‌های ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل‌های الحاقی ۱۹۷۷ سرچشمه می‌گیرد، بر اصولی مانند تفکیک میان نظامیان و غیرنظامیان، تناسب در استفاده از زور، و ممنوعیت رفتارهای غیرانسانی استوار است. در عین حال، IHL با حقوق بشر بین‌الملل پیوند نزدیکی دارد، زیرا هر دو به دنبال حفظ کرامت انسانی هستند، گرچه IHL به‌طور خاص در شرایط جنگی اعمال می‌شود و حقوق بشر در همه زمان‌ها، اعم از صلح و جنگ، جاری است. با این حال، چالش‌های معاصر، مانند سرکوب‌های داخلی توسط دولت‌ها، پرسش‌هایی را درباره applicability این قواعد در شرایط غیرجنگی مطرح کرده‌اند. | |||
ایران، به‌عنوان کشوری با سابقه طولانی نقض حقوق بشر، موضوعی پیچیده برای تحلیل از منظر IHL ارائه می‌دهد. از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹، گزارش‌های متعددی از اعدام‌های گسترده، شکنجه، سرکوب اعتراضات، و تبعیض علیه گروه‌های قومی، مذهبی، و جنسیتی منتشر شده است. نهادهایی مانند سازمان ملل متحد، دیده‌بان حقوق بشر، و عفو بین‌الملل بارها این اقدامات را محکوم کرده‌اند. اگرچه ایران در حال حاضر در یک مخاصمه مسلحانه رسمی به سر نمی‌برد، اما شدت سرکوب‌های داخلی، به‌ویژه در جریان اعتراضات سراسری مانند سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲، پرسش‌هایی درباره نقض قواعد بشردوستانه، مانند ممنوعیت مجازات‌های خودسرانه و رفتار غیرانسانی، مطرح کرده است. | ایران، به‌عنوان کشوری با سابقه طولانی نقض حقوق بشر، موضوعی پیچیده برای تحلیل از منظر IHL ارائه می‌دهد. از زمان تأسیس جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹، گزارش‌های متعددی از اعدام‌های گسترده، شکنجه، سرکوب اعتراضات، و تبعیض علیه گروه‌های قومی، مذهبی، و جنسیتی منتشر شده است. نهادهایی مانند سازمان ملل متحد، دیده‌بان حقوق بشر، و عفو بین‌الملل بارها این اقدامات را محکوم کرده‌اند. اگرچه ایران در حال حاضر در یک مخاصمه مسلحانه رسمی به سر نمی‌برد، اما شدت سرکوب‌های داخلی، به‌ویژه در جریان اعتراضات سراسری مانند سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲، پرسش‌هایی درباره نقض قواعد بشردوستانه، مانند ممنوعیت مجازات‌های خودسرانه و رفتار غیرانسانی، مطرح کرده است. | ||